Очистить поиск
India: Ladakh
  • Esther de Cooker
  • Robbert de Cooker

India: Ladakh

16-дневное приключение от Esther & Robbert Читать далее
ПодписатьсяОбзорКалендарьПоделитьсяПоделитьсяКорзина
Сначала новые
  • Начало поездки
    27 сентября 2024 г.
    India: Ladakh

    Heenreis en eerste indrukken Delhi

    28 сентября 2024 г., Индия ⋅ ☁️ 31 °C

    Air India heeft geen beste reputatie en die maken ze waar als we op Schiphol met een uur vertraging vertrekken vanaf de Polderbaan. Bijna in heel de cabine doen de beeldschermen het niet, dat zie je niet vaak, maar de vrouw naast ons zegt dat dit gewoon is. We krijgen eerst te drinken en een tijd later wordt het diner geserveerd, al is het dan al bijna 23 uur, maar de curry is heerlijk.

    Na het eten gaat het licht uit. De stoelen van de Dreamliner zijn erg smal, de beenruimte prima. De cabine is opvallend stil, je hoort niet veel motorgeluid, en dat helpt ons ook aan flink wat uren slaap. Tegen zonsopkomst worden we wakker boven Tadzjikistan. We worden getrakteerd op prachtige besneeuwde bergen en via Afghanistan en Pakistan landen we in Delhi.

    We reizen op een e-visum en de formaliteiten zijn dan ook snel afgehandeld. De baggage staat al klaar, we wisselen wat geld en kopen dan een simkaart. Dat gaat zeer hectisch, je moet via de telefoon 5x jouw naam en die van je vader herhalen en alles werkt uiteindelijk 🤣.

    We worden opgehaald door een chauffeur van ons hotel. De buitenwijken van Delhi zijn groen en het verkeer valt mee. Dichter bij het centrum wordt het steeds chaotischer en drukker op de weg, totdat het verkeer muurvast staat. We doen er uiteindelijk 1.5 uur over om bij het hotel te komen. Daar worden we ontvangen met een drankje en moeten we ons registreren in het grote boek. Dat is zo groot en dik dat Sinterklaas er jaloers op zou zijn. Leve de bureaucratie!

    Na een verfrissende douche lunchen veilig bij de McDonalds. Daar stonden op internet speciale Indiase burgers op het menu, helaas zijn deze niet meer te bestellen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    1

    Delhi: Red Fort

    28 сентября 2024 г., Индия ⋅ ☁️ 31 °C

    Met de tuktuk scheuren we door het drukke verkeer van Delhi. Auto's, bussen, vrachtwagens en tuktuks vechten om hun plaats op de weg en wringen zich door ieder gaatje. Daartussen steken dan ook nog mensen de weg over. Iedereen toetert druk naar elkaar, of het zinvol is betwijfelen we. Wel gaat alles steeds goed.

    We worden afgezet bij het Rode Fort van Delhi. Deze is gedurende 10 jaar gebouwd en werd in 1648 de officiële residentie van de 5e generatie Mughals heersers. Het fort was toen wit en werd Qila-e-Mubarak genoemd. In de Britse koloniale tijd is het fort rood geverfd.

    De muren van het fort zijn bijna 2.5 kilometer lang en wij gaan naar binnen door de Lahori gate, welke richting deze stad in Pakistan wijst. Daarna lopen we door de Chatta Chowk bazaar, welke in de 17e eeuw werd gebruikt om allerlei kostbaarheden te verhandelen. Nu worden er souvenirs en heel veel shawls verkocht. Het gewelfde plafond is beschilderd met mooie schilderingen en patronen. Het is druk in het fort en met 32 graden bloedheet in de zon.

    Hierna komen we uit in een van de vele tuinen, die bezaaid is met grote bomen en veel gras (heerlijk die schaduw). De Diwan-i-Aam is de rode graftombe van de keizer Shah Jahan en zijn opvolgers. De tombe bestaat uit vele rode zuilen met achterin de grote witte tombe van de keizer. Aan de andere kant van de tuinen zijn nog een aantal witte graftombes en in het centrale gedeelte een aantal gebouwen die overduidelijk door de Britten zijn gebouwd.

    Binnen en buiten het fort is het gezien het weekend is erg druk. We steken een drukke weg over, de Hindoestaanse tempel is helaas gesloten. We besluiten ons per riksja een kilometer verder te brengen, de jongen baant zich heuvelop een weg door de mensenmassa. We geven hem maar maar wat extra voor de moeite.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    1

    Delhi: Jama Masjid en dollemansrit

    28 сентября 2024 г., Индия ⋅ 🌙 28 °C

    Ons volgende bezoek is aan de Jama Mashid, de grootste moskee van India en ook gebouwd door keizer Shah Jahan. Het kostte de 5000 arbeiders zes jaar om de moskee te bouwen en deze werd in 1650 in gebruik genomen. De moskee biedt plaats aan 25000 mensen.

    De moskee bestaat uit een ommuurd complex met een hoofdgebouw en 4 minaretten die 40 meter hoog zijn. We gaan via een zijingang naar binnen en krijgen kleren om ons te bedekken. Je kan als niet moslim maar een klein gedeelte binnen bekijken, wel kun je een van de minaretten beklimmen en zo heb je een prachtig uitzicht over Delhi.

    Het is heet en we zijn het na de lange reis zat, dus onderhandelen met een electrische riksja een prijs terug naar het hotel. Het verkeer in Delhi staat muurvast, en we duiken een bazaar in. Ieder blok heeft zij eigen sectie met handelswaar, we rijden door een stuk waar ieder auto onderdeel te krijgen is.

    Onze chauffeur scheurt met een noodgang door de smalle straatjes, om mensen en obstakels heen. Vaak staan we klem, maar hij is duidelijk de baas en regelt dat iedere obstakel aan de kant gaat. Zo loodst hij ons in no-time door het centrum van Delhi heen. Een interessante rit zullen we maar zeggen. We worden daarna overgezet op een andere riksja, die zich daarna klem rijdt in een file die na 10 minuten geen meter is opgeschoven. We besluiten het laatste stukje te lopen, tot ergernis van de chauffeur, die meer geld wil zien.

    In het hotel bestellen we een heerlijke Indiase maaltijd bestaande uit cottage cheese (veel zachter dan bij ons) met groente spies, cottage cheese in currysaus, naanbrood en briyani rijst. We gaan vroeg naar bed, want we moeten om 4 uur op.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    ATR72 Alliance Air
    Voorgebergte HimalayaOnderweg naar ManaliDe weg is wegOns hotelHet uitzichtDe Thar van 1 maand oudDe buurtsuper

    Manali: vlucht tussen de bergtoppen

    29 сентября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 24 °C

    Om 4 uur opstaan valt mee, we wekken de Uber chauffeur die voor het hotel ligt te slapen in zijn auto. Deze rijdt ons door de verlaten straten van Delhi naar het vliegveld. Het inchecken en overige formaliteiten zijn zo gepiept en we halen een ontbijt bij de Subway.

    We boarden op tijd en worden met de bus naar het ATR-72 propellervliegtuig van Alliance Air gebracht die ons naar de Himalaya zal brengen. De vlucht naar Kullu is vaak vertraagd of gecancelled vanwege bewolking (dan kunnen ze niet tussen de bergen landen), maar vandaag hebben we geluk. Na drie kwartier doemen de eerste bergen op en zetten we ook de daling in. We zakken langzaam tussen de bergen en met een bocht naar links zwieren we de Kullu vallei in. Dorpjes en tempels zijn tegen de bergwanden gebouwd , het is gek om lager dan de omgeving te vliegen. Niet veel later staan we weer aan de grond.

    Onze huurauto zou klaar staan op het vliegveld, maar de jongen die hem zou brengen is nergens te bekennen. Na een belletje zou hij er met 20 minuten zijn, dat wordt natuurlijk het dubbele. Hij komt aan met een Maharinda Thar, de auto die we hebben geboekt, alleen wat ouder en hij heeft een platte band. Dat was allemaal geen probleem volgens hem, maar de overige banden zijn ook niets waard. Na aandringen belooft hij dat we de auto omruilen voor een nieuwe.

    Het is anderhalf uur rijden naar Manali. We volgen een rivier, welke tijdens de moesson ver buiten zijn oevers is getreden, met veel schade aan de weg en gebouwen. Dat is nog duidelijk te zien aan alle gapende gaten langs de weg. Het de gebruikelijke Indiase chaos op en langs de weg, alleen minder druk. In Manali ruilen we de auto om en regelen de betaling.

    Ons hotel ligt aan de overkant van de rivier. We hebben een kamer op de bovenste verdieping met een groot balkon en uitzicht over de bergen die ruim 5000 meter hoog zijn. De rest van de middag genieten we van de aangename temperatuur, het uitzicht en eten een lekkere lunch.

    Eten bestellen doe je via een QR code, het menu is gigantisch. Met de hulp van Google kiezen we een aantal gerechten uit en bestellen deze. Het is gebruikelijk om op je kamer te eten in India, maar wij gaan beneden in de lobby zitten. Dat vond men erg raar en het duurt heel lang voordat we eten krijgen. Tijdsindicaties doe je hier altijd maal twee. Alles wordt vers bereid, dus dat kost tijd, in ons geval een Jogan Rosh lamscurry.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Hier stond 2 maanden geleden nog een gebouwTempel in VashistHeetwaterbronHet is wasdagNo parking?

    Manali: uitrusten en oude dorpjes

    30 сентября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 21 °C

    Die ochtend bestellen we ontbijt op de kamer, na een uur is het er nog niet. Beneden blijkt dat hoewel het ontbijt menu online staat, deze niet zo besteld moet worden. Het hotel is een maand open, dus we vergeven het ze, het smaakt prima en we kunnen het in de zon op ons balkon opeten.

    Vandaag doen we het bewust rustig aan, na 2 vluchten is het tijd voor een pauze. Ook zitten we op 2000 meter hoogte en gaan de komende dagen trapsgewijs naar 4000. We genieten nog lange tijd van de zon, kijken uit op de doorgaande weg die aan de overkant van de rivier ligt. Daar is altijd wel wat te zien. Af en toe komt er een vrachtwagen met het bekende Indiase getuuter de berg af rollen. Het hotel is kleinschalig en ligt net als tientallen andere dergelijke hotels tussen de boomgaarden. Er worden in deze vallei veel appels geteeld, die nu geoogst worden. De hotels staan tussen woonhuizen, waar steeds weer een verdieping op wordt gebouwd. De bovenste wordt gebruikt als hooizolder.

    Later die ochtend gaan we op pad en rijden via een smal en druk weggetje naar Vashist. Dit is een oud dorpje welke tegen een berghelling ligt geplakt. We struinen door de smalle straatjes, waar tempels en oude en nieuwe gebouwen elkaar afwisselen. Er hangt overal veel was over de balustrades, het vee staat gewoon tussen de gebouwen gestald.

    In Manali gaan we naar Mall Road, wat de centrale shopping straat is. Hier kun je niet om de sjaals heen van Kashmir of yakwol. We lunchen bij een gezellig eettentje, de kipburger bevat heel veel muffe vulling, de kip waren ze vergeten 🤣.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Manali: indrukken omgeving

    30 сентября 2024 г., Индия ⋅ 🌙 14 °C

    We rijden via smalle binnenweggetjes terug richting het hotel. Er moet in de omgeving een overschot aan hotelkamers zijn, waar je ook komt, er staat een hotel. Ook hier tegen de berghelling waar verder niets is. Manali is een honeymoon bestemming en zowel een zomer als winter bestemming. Toch zien we overal hotels in aanbouw, dus ze zullen er toch geld in zien.

    Zoals gezegd is de omgeving prachtig, bergen van 5500 meter, overal watervallen en het is erg groen. Je kan vele lange trektochten maken de bergen in, wat de Indiërs ook veel doen.

    Wij doen wat boodschappen bij de buurtwinkel, echte supermarkten hebben ze niet. Deze hebben ze ook niet echt nodig, veel eten is vegetarisch en wordt thuis bereid, dus naast groenten hebben de winkeltjes vooral luxe producten zoals chips, koekjes, koffie en frisdrank.

    Die avond bestellen we veilig op de kamer zoals het hoort 😊. Dit keer heerlijke rijst met groenten, roti om in de curry te dopen, een curry met aardappelen en yoghurt met gefrituurde kikkererwten.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Lahaul: Altaj tunnel en ziplinen

    1 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 23 °C

    De volgende ochtend gaan we dan echt op pad. De eigenaar van het hotel smeekt ons bijna een 5* review te plaatsen, we zijn de eerste westerse gasten en een review is daarom erg belangrijk. De appel oogst is in volle gang, overal staan grote tenten waar de appels in bewaard worden.

    We kunnen via een bergpas, of via een 9 km lange tunnel naar de vallei aan de andere kant van de bergen. Voor de bergpas heb je twee vergunningen nodig, we hebben geen antwoord gekregen, dus het wordt de tunnel. We klimmen snel naar een hoogte van 3100 meter en stoppen om de bergen te aanschouwen die 5000+ meter zijn. Deze vormen de grens met het Boeddhistische / Tibetaanse gedeelte van India.

    Bij de ingang van de Altal tunnel staan veel mensen te poseren, voor de Indiërs is de in 2020 geopende tunnel erg belangrijk. Het is niet alleen de langste tunnel boven de 3000 meter wereldwijd, maar ook belangrijk om het leger in Ladakh te bevoorraden. De tunnel oogt modern en is goed verlicht.

    Als we na 9 kilometer weer daglicht zien, rijden we de Lahaul vallei in. De weg volgt de Chandra rivier welke door een vallei stroomt met bergen van 6000 meter aan beide zijden. We willen naar de Sissu waterval lopen, maar de brug is weggespoeld. In plaats daarvan kun je met een zipline heen en weer over de rivier voor 5 euro. We hebben dit nog nooit gedaan, dus even later roetsjen we over het water. Met de bergen om ons heen mooi en indrukwekkend.

    Wandelen op 3100 meter kost veel moeite, je merkt dit als we door de bloemkool akkers naar de waterval lopen. Deze wordt door gletsjers gevoed en valt tientallen meters naar beneden. Tijdens de zipline terug heb ik niet genoeg vaart en blijft steken boven de rivier. Gelukkig kwam er snel iemand mij redden 😋.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Lahaul: door prachtige vallei naar Jispa

    1 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 25 °C

    Na het zipline vervolgen we onze weg door Lahaul. We rijden hoog boven de Chenab rivier, onder ons worden op de hellingen aardappelen geoogst, in zakken gedaan en een voor een naar boven gesjouwd. Aan de overkant van de rivier rijzen de bergen steil tot 6000 meter. Ook daar wordt ieder bruikbaar stukje grond benut om gewassen te telen.

    Bij Ghondla rijden we over een smal weggetje naar het gelijknamige fort. Deze is in de 18e eeuw gebouwd door Raja Ram Singh en gemaakt van steen en hout, om de vele aardbevingen die de regio treffen te doorstaan. Hoog boven de vallei zien we verschillende Boedhistische kloosters die met hun witte muren afsteken stegen de bergwand.

    Eenmaal terug op de hoofdweg duiken we een canyon in en in Tandi doen we een paar boodschappen. Hier vloeien een heldere en modderige rivier samen. In Keylong willen we tanken bij het laatste tankstation op onze route de komende dagen. We staan in de rij voor een pomp, maar moeten naar een andere van de bediende. Ondertussen dringen een aantal anderen voor die van de andere kant komen, nou ja, zo werkt het blijkbaar. Terug op de weg stuiten we op een grote kudde schapen die het dorp in worden geloodst door de herder.

    De weg gaat hierna weer omhoog en wordt erg bochtig. Rechts van ons hangt een gletsjer tussen de bergen. We dalen daarna af naar Jispa waar we een dome hebben geboekt van 7 meter diameter. Deze ligt aan een wild stromende rivier, met uitzicht over de bergen. We genieten van de zon die achter de bergen zakt, daarna daalt het kwik snel en doen we de kachel aan.

    We bestellen eten bij de eigenaar van de domes, maar die komt zeggen dat de helft niet doorgaat, dus we kiezen wat anders. Die nacht wordt het een paar graden boven het vriespunt, gelukkig hebben we dikke dekens.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Over de Shinku La bergpas naar Ladakh

    2 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 20 °C

    Na het ontbijt rijden we verder en gaan bij Darcha de hoofdweg af. We registreren ons bij het politiecheckpunt, waar de officier ijverig allerlei info in zijn schrift overneemt. We zijn benieuwd of de info ook echt ergens wordt geregistreerd.

    De weg slingert zich omhoog langs de bergwand, ook hier is de aardappeloogst in volle gang. De weg is over het algemeen goed, op verschillende plekken worden bruggen vervangen door grotere en hobbelen we langs de werkzaamheden. De laatste jaren is een groot gedeelte van deze weg geasfalteerd, om zo een extra route naar het noorden van Ladakh te creëren.

    De wegen worden in deze regio aangelegd en onderhouden door de Border Roads Organisation (BRO). Doordat alles zo afgelegen is slapen wegwerkers overal in tenten langs de weg. Bij grote projecten zijn er ook grotere en permanente locaties, waarvan we er een passeren. Het is vandaag de geboortedag van Ghandi, de wegwerkers zijn vrij en aan het cricketen op de helipad.

    De weg klimt hierna snel naar de Shinkula bergpas van 5000 meter. Om ons heen torenen bergen van bijna 6000, bedekt door gletsjers en eeuwige sneeuw. Hoewel de weg recent is geasfalteerd, zien we veel verzakkingen en rotsen die op de weg zijn gevallen.

    Op de pas zelf waait het hard en is het koud. Je merkt goed dat er lucht hier erg ijl is, iedere stap die je zet kost een hoop moeite. Het geeft een bijzonder gevoel om op zo'n grote hoogte te staan. Traditiegetrouw in India staan er ook veel Boedhistische vlaggen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Afdaling vanaf de Shinkula pas
    Stegosaurus bergenGonbo RanjonGenieten van de zonDorpjes in Tibetaanse stijlSamenvloeiing rivieren PurneOns huisje

    Yak's en grillige bergen op 4000 meter

    2 октября 2024 г., Индия ⋅ 🌙 20 °C

    We rijden de autonome provincie Ladakh binnen. Deze provincie bestaat sinds 2019 en wordt voornamelijk bewoond door Boeddhistische Tibetanen en Moslims. Het is een van de droogste plaatsen op aarde met 100mm regen per jaar. Het grootste gedeelte van de provincie ligt boven de 3500 meter. Militair en politiek gezien is er veel te doen om deze regio, hierover later meer.

    Vanaf de Shinkula pas dalen we af langs een gletsjer die tot aan de weg loopt. Het landschap is aan deze kant van de pas totaal anders en nog droger en grilliger. Via veel haarspeldbochten dalen we af naar een vallei en volgen een breed meanderende rivier langs de Gonbo Ranjon, een voor Boeddhisten heilige berg van 5500 meter. Deze indrukwekkende piek domineert het landschap in deze vallei.

    Als we onze weg vervolgens komen we kuddes yak's tegen en passeren we kleine dorpjes opgetrokken in typische Tibetaanse stijl. Hier wordt op het land gewerkt, de was gedaan en aan de weg gewerkt. Opvallend blijft dat vooral vrouwen veel klussen aan de weg doen. Soms zitten ze aan de kant te hakken, geen idee waarom. 🤣. We registreren ons opnieuw bij een politie checkpoint. We blijven dezelfde vallei volgen, het laatste stuk tot Purne gaat hoog langs een bergwand. Daar zijn ze hard bezig de weg te verbreden, het is het laatste halfuur dus hobbelen door alle kuilen heen. Als we bij het dorpje komen hebben we een schitterend uitzicht over een grauwe en helderblauwe rivier die daar samenvloeien.

    Purne bestaat uit niets meer dan een klooster en een paar pensions. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaar en naar onze kamer gebracht, welke aan de rand van een canyon ligt. We genieten van de zon op onze veranda en in de avond wordt er een simpele, maar heerlijke maaltijd geserveerd. We zitten op 4000 meter, ook hier kost alles veel meer moeite als thuis. Met de dichtsbijzijnde plaats op 3 uur rijden heb je echt het gevoel in the middle of nowhere te zijn.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Tsarap rivier
    PurneEven wat dynamiet aanbrengenMuney GonpaChow MeinDe supermarkt, alles netjes😊Padum straatbeeldOnze hotelkamer

    Ladakh: Purne-Zanskar vallei

    3 октября 2024 г., Индия ⋅ 🌙 22 °C

    Ons dekbed gaf ons een vreemd fenomeen. Als je met je hand erover gaat, komen de vonken eraf. Dat hebben we nog nooit gezien, maar geeft in het donker wel een mooi schouwspel 🤣. Het zal ook wel aan ons liggen, want we zijn steeds mega statisch geladen. Ook dat zal aan de hoogte te wijten zijn.

    Dat je op 4000 meter minder lucht hebt is duidelijk, dit is ongeveer de helft als op zeeniveau. Alles kost dus veel meer moeite en dat merken we goed. We willen vandaag wandelen naar een oud klooster wat tegen de wand van een canyon is gebouwd. De afstand is 7 km en we realiseren ons dat dit niet verstandig is. De route gaat te veel op en neer, en dat nekt je juist.

    Na het ontbijt rijd ik de canyon in tot waar de weg ophoud en klim naar de rivier beneden. Het helderblauwe water steekt mooi af tegen de bruine wanden van de canyon. Als ik weer boven kom, ben ik zo buiten adem dat het een goede keuze is geweest niet te gaan.

    We vervolgens onze weg richting Padum en steken de rivier over. Via veel haarspeldbochten klimmen we behoorlijk en de onverharde weg wordt erg smal en gaat langs een bergwand. Wat verderop stuiten we op wegwerkzaamheden, men is dynamiet aan het plaatsen op een plek waar je net met 1 auto langs de afgrond kunt rijden. We moeten ruim 30 minuten wachten en dan kunnen we verder hobbelen. De weg is erg slecht en we schieten niet op.

    Daarna blijven we de rivier volgen door valleien en canyons. We passeren kleine dorpjes waar niet veel leven meer is en stuiten aan op Muney Gonpa, een klooster wat spectaculair op een rotspartij in een canyon ligt. Daarna opent het landschap zich en komen we in de Zanskar vallei waar onze eindbestemming Padum ligt, aan de voet van de Himalaya.

    Padum is de stad van de regio en het is er druk met mensen die inkopen doen. De vallei is bezaaid met kloosters, dus er lopen ook veel monniken op straat. We komen eerst wat bij van de rit in ons hotel, we hebben een gigantische kamer met zitgedeelte. Daarna eten we een lekkere lunch bestaande uit chow mein en een soep met brede noodles.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Ladakh: Naar de Dang Drung gletsjer

    4 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 18 °C

    In het hotel zijn maar 3 kamers bezet, dus de service is wat beperkt. Onze aardige gastheer probeert er het beste van te maken en serveert een ontbijt van omelet, brood en chapatti (brood). Een van de andere gasten is overduidelijk niet tevreden en staat met de receptie te kibbelen.

    We hebben een lange rit voor de boeg vandaag en volgen de Zanskar rivier door een brede vallei. Links liggen de besneeuwde pieken van de Himalaya en rechts grillige en kale bergen. We passeren veel kleine dorpjes, welke een afwisseling zijn van oude lemen gebouwen en nieuwbouw. Alles wel in Tibetaanse stijl. Ook hier wordt er hard aan de weg gewerkt, veel asfalt ligt er al, maar veel bruggen en duikers moeten nog geplaatst worden. Een keer missen we het zandpad om de bouw heen en rijden per ongeluk over de nieuwe brug 😊.

    We krijgen steeds vaker de hoge pieken van de Himalaya te zien door valleien links van ons, waar nog al dan niet onder het puin gletsjers de vallei in stromen. We klimmen naar 4400 meter op de Penzi La pas . Hier komt de Drang Drung gletsjer met een S bocht tussen de bergen van 6000 meter door tot bijna aan de weg. De bergen zijn rond de toppen zoals vaker in de Himalaya ook ingepakt met gletsjers. Een fantastisch uitzicht.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Ladakh: Naar het guesthouse in Panikhar

    4 октября 2024 г., Индия ⋅ 🌙 18 °C

    Net na de gletsjer gaat de weg via vele haarspeldbochten flink naar beneden de volgende vallei in. De bergen zijn hier nog een stuk grilliger en gaan ontzettend steil de hoogte in. Wat verder rijden we langs de grijsblauwe Suru rivier een brede vallei binnen, waar de bergen heel aparte patronen hebben. We proberen ergens te lunchen, er is eigenlijk nergens iets open, maar kunnen alleen Maggi bouillon krijgen en slaan over.

    Het is jammer dat ze hoogspanningsmasten aan het aanleggen zijn op de hele route, dit doet af aan de schoonheid van het landschap. Het is fijn voor de mensen dat ze een betere electriciteitsvoorziening krijgen. Veel verkeer komen we niet tegen, het zijn vooral motorrijders die deze route afleggen.

    We passeren wat kleine dorpjes en bij Gulmatungo komen de pieken van de Nun, Kun en White Peak van ruim 7000 meter tevoorschijn. Sommige gletsjers zijn bijna weg, bij Parkachik komt er nog een tot beneden in de vallei. Het laatste stuk tot Panikhar staat weer in het teken van wegwerkzaamheden en schiet niet erg op.

    We zijn nu in het Islamitische gedeelte van Ladakh, dit hoorde ooit bij Pakistan. Dit betekent dat we weer in een totaal ander deel van India terechtkomen. Er zijn veel meer mensen op straat, de kinderen zwaaien allemaal vrolijk naar ons. We stoppen in Panikhar om een paar boodschappen te doen en gaan dan naar ons guesthouse. Hier heeft een familie in een apart gebouw een aantal zeer nette kamers met eigen badkamer. We worden hartelijk ontvangen, krijgen thee en tegen de avond een heerlijke maaltijd bestaande uit gewokte spinazie, dal, rijst, yoghurt en roti.

    We praten wat tijdens het eten met de eigenaar over Nederland en de regio waar we nu zijn en kruipen daarna onder de wol.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    KargilMulbekhMulbekhMulbekhBovenop de bergpas van 3700 meterLamaruyu klooster

    Ladakh: Veel militaire aanwezigheid

    5 октября 2024 г., Индия ⋅ ☁️ 10 °C

    We krijgen een simpel, maar smakelijk ontbijt in het pension en kletsen nog wat met de de eigenaar. Dit gedeelte van het dorp lijkt helemaal herbouwd te worden, overal zie je mensen bezig aan nieuwe gebouwen. De weg naar Kargil is constant opgebroken, dan hebben we weer een stukje asfalt, dan hobbelen we weer een stukje en het schiet totaal niet op. Er zijn wederom veel mensen op straat en veel schoolkinderen die naar school lopen. Allemaal zwaaien ze enthousiast naar ons.

    Kargil is de grote stad van de regio en ligt in een vallei tegen de bergen geplakt. Zoals eerder gezegd is er veel te doen om deze regio sinds de onafhankelijkheid van Pakistan en India van het V.K. Beide landen maken aanspraak op de regio's Kashmir en Ladakh en het is al meerdere malen oorlog geweest. In 1998 zijn Pakistaanse muhajadeens Kargil binnengevallen en hebben de stad bezet. Dit is daarna hard neergeslagen door het Indiase leger. De zogenoemde Line of Control is de onofficiële grens tussen beide landen. Ook met China ligt India in de clinch over grensgebied in Ladakh, ook daar wordt af en toe over en weer geschoten.

    De LoC ligt hier enkele kilometers voorbij Kargil. We rijden door de buitenwijken van de stad en slaan de hoofdweg van Ladakh op. Al snel rijden we de stad uit, de valleien staan vol met populierenbomen en kleine dorpjes. Bij Mulbekh rijden we naar de top van een heuvel, hier staat een klooster en heb je prachtig uitzicht over ee vallei beneden en de grillige bergen erachter. Beneden staat nog een kleine tempel en een 10 meter hoog Buddha beeld welke in de 8e eeuw is uitgehakt.

    Hierna rijden we verder over 2 bergpassen van 3700 en 4100 meter naar Lamaruyu. Ook hier zien we bij iedere plaats een grote legerbasis, op de passen staan militairen met communicatie apparatuur. In Lamaruyu gaat de weg flink omlaag, we passeren een groot Tibetaans klooster welke op een heuveltop ligt. De heuvels bestaan hier uit een lichte kleisoort en doet denken aan een maanlandschap.

    De weg duikt daarna letterlijk naar beneden en canyon in, we hebben zelden zo'n afdaling meegemaakt (zie film), het is werkelijk prachtig. Als we de canyon uitkomen rijden we verder langs een van de grote rivieren van India, de Indus en komen dan uit in Khalsi. Iemand belt het hotel waar we willen slapen, blijkbaar is het seizoen over en kun je er alleen zo terecht.

    De eigenaar is er met 5 minuten en neemt ons mee via een lange steeg naar het hotel. Deze ligt mooi langs de rivier en heft een grote binnentuin. Ze serveren geen eten meer, al het personeel is tot april volgend jaar naar huis, dus hij regelt bij een restaurant dat we kunnen dineren en ontbijten.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Ons prive hotel
    AlchiBasgo GompaLehHoofdstraat LehLeh PalaceUitzicht restaurant Leh

    Alchi klooster en naar Leh

    6 октября 2024 г., Индия ⋅ 🌙 5 °C

    We eten een omelet en wat toast voor het ontbijt in het restaurant in het dorp en rijden dan verder naar Alchi. Hier staat een Tibetaans klooster met muurschilderingen uit de 11e tot 13e eeuw. We bekijken in verschillende tempels schilderingen, die ook op de plafonds staan. Je mag eigenlijk geen foto's nemen, maar stiekem doen we dat toch, het internet staat er ook vol mee.

    Dat wordt ons niet in dank afgenomen, de monnik gaat ontzettend moeilijk doen, wil onze telefoon, die hij uiteraard niet krijgt. Hij begint te dreigen met de politie, we sussen de boel en vervolgen onze weg. Zo hebben we onze les weer geleerd.

    Net buiten Alchi liggen een aantal grotten in een heuvel, waar vergelijkbare muurschilderingen zijn aangebracht. Deze zijn vrij toegankelijk, dus ik klim naar boven, waar ook net een vriendelijke monnik is die ook op bezoek is. Hij vertelt wat over de historie van de regio en gaat dan weer verder.

    Wij vervolgen onze weg naar de hoofdstad van Ladakh en komen aan het begin van de middag aan in Leh. Hier eten we in de hoofdstraat wat bij een restaurant op het dak, met uitzicht over het oude paleis van de stad. Daarna rijden we naar ons eco resort, waar we een bungalow hebben geboekt. We worden onthaald door de manager, krijgen sjaal om en een welkomstdrankje. De bungalow ligt in een prachtige tuin en heeft een mooie veranda. Daar genieten we van de warme zon.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Namgyal TsemoShey Palace

    Leh: Shey Palace

    7 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 12 °C

    De naam Ladakh betekent land van hoge berpassen, wat gezien onze reis erg toepasselijk is. Ladakh is altijd belangrijk geweest op de oude zijderoute en heeft verschillende Tibetaanse en Islamitische heersers gehad.

    In de ochtend worden we heel vroeg gewekt door een Tibetaanse monnik die vrolijk met een muziekbandje gaat meezingen. En niet heel even, maar een half uur lang 🤣. We eten smakelijke pancakes, wat toast en een omelet voor het ontbijt. Veel variatie kent men hier niet, maar voor ons is dit een prima begin van de dag.

    Vandaag doen we een rondje Tibetaanse kloosters in de vallei van Leh. Na het ontbijt rijden we eerst naar het Namgyal Tsemo. Deze tempel ligt op een heuveltop hoog boven Leh, de tempel zelf is niet open, maar het uitzicht over de vallei en de 6000 meter hoge pieken erachter mag er zijn. Bij de auto krijgt een hondje wat oud brood.

    We storten ons daarna de berg af en het drukke verkeer van Leh in. Ruim en half uur rijden we in een stroom auto's, tuktuk's en ander verkeer. Shey was ooit de hoofdstad van Ladakh, totdat de koninklijke familie in de 19e eeuw werd verjaagd. Het paleis staat nog steeds op de top van de heuvel, je kan nu alleen het klooster bezoeken waar in een tempel een groot Boeddhabeeld staat omringd door vele muurschilderingen. Vanaf het klooster heb je uitzicht over de groene vallei, welke bezaaid is met honderden witte stupa's.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Thikse Gompa
    HoofdtempelVajra BharivaLevenacyclus1

    Leh: Thikse Gompa

    7 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 15 °C

    Vanuit Shey rijden we naar Thikse en eten een heerlijke lunch bij een klein cafeetje, bestaande uit briyani rijst met groenten en onze favoriet de Tenthuk noodlesoep.

    Tegen de heuvel ligt een van de mooiste kloosters van Ladakh, welke in de 17e eeuw is gebouwd. Het klooster bestaat uit verschillende kleurrijke gebouwen en binnenplaatsen. Een van de tempels herbergt een gigantische Buddha van 13 meter die in een lotushouding zit, omgeven door kleurrijke muurschilderingen.

    In de grote tempel zitten een aantal monniken te bidden. Achter in de tempel staat de Vajra Bhariva, welke negen gezichten, 34 handen en 16 benen heeft. Dess vorm van Boeddha wordt gezien als de overwinnaar van de dood en degene die de cyclus van reïncarnatie doorbreekt. In het klooster zit ook een school, net als ik door een donkere gang loop komen er tientallen kinderen hard langsgelopen die naar hun klaslokaal gaan.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    De Indus rivierDe was 😊Ons resortUitzicht over LehHoning chili frietjesChow Mein en dumpling soep

    Leh: genieten van de zon en eten

    7 октября 2024 г., Индия ⋅ ☁️ 16 °C

    Vanaf Thikse steken we de Indus rivier over op een brug vol met Tibetaanse vlaggen. Aan de overkant ligt de Stakna Gompa bovenop een heuvel. Aan deze kant van de rivier ligt een nieuwe, brede weg. In tegenstelling tot de drukte van de andere kant een verademing.

    In Leh gaan we terug naar het resort en genieten een paar uur op onze veranda van de zon en de rust. Tegen de avond rijden we naar Leh en eten in hetzelfde restaurant als gisteren op het dakterras ons diner. In het donker slingeren we ons terug naar het hotel. Het is oppassen voor voetgangers en koeien in het donker.

    We hebben afgesproken om de auto morgen heel vroeg voor onze vlucht in te leveren bij de chauffeur die deze terug naar Manali gaat rijden. Het contact verliep al moeizaam, nu het er op aankomt helemaal. Men wil dat we de chauffeur morgen om 5.30 uur in het donker ophalen tussen de legerbases in. Slim plan? Natuurlijk niet, zeker als buitenlander gaan we daar even rondrijden in het donker. Dus niet. Na veel gesteggel bedingen we dat de auto vanavond wordt afgehaald en de taxikosten van morgen worden vergoed.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Indigo A320neo
    HimalayaOns ontbijtLanding GwaliorStraatbeeld GwaliorRadissonBuurt bij hotelTrouwerijOns heerlijke avondeten

    Met IndiGo Naar Gwalior

    8 октября 2024 г., Индия ⋅ ⛅ 33 °C

    We vertrekken om 5.30 met de taxi naar het vliegveld van Leh. Dit is meer een Air Force Base met een oude terminal. Het is chaos bij de ingang, er staan honderden mensen buiten in de rij voor de bagage scanner. Iedereen die zijn vlucht dreigt te missen wordt uit de rij geplukt. Alle bagage wordt gescand voordat je de terminal in mag, er wordt voorgedrongen en de rij schiet niet op. Na een half uur staan we dan toch bij de incheckbalie en eenmaal door security gaan we al boarden. Nou ja, we waren dus precies op tijd 🤣.

    We vliegen met IndiGo, de grootste maatschappij van India met 350 vliegtuigen. Sinds een jaar staat de oud topman van de KLM aan het roer en met veel succes. Ze hebben niet alleen het meest winstgevende jaar uit de luchtvaart historie van India gedraaid, maar ook bij Airbus 30 lange afstandsvliegtuigen besteld voor internationale groei.

    We vertrekken op tijd en klimmen mooi tussen de bergkammen door en slaan dan linksaf richting Delhi. De vlucht van en uur voert over de toppen van de Himalaya en we krijgen een heerlijke sandwich met wat te drinken.

    Op Delhi gaan we naar de gate en komen erachter dat we 1.5 uur vertraging hebben naar Gwalior. We lunchen bij de KFC en krijgen daarna een lunchbon, te laat, maar wat een service. De vlucht naar Gwalior is maar 40 minuten en met de Ola taxi zijn we 20 minuten later in het Radisson Hotel. Het is weer even wennen om in de drukte te zijn en ook de hitte van 33 graden is niet wat we gewend zijn geweest.

    Het Radisson is het meest luxueuze hotel van de stad, maar heeft zijn beste tijd wel gehad. Ook het zwembadwater ziet troebel, maar we hebben het warm en koelen toch even af. Tegen de avond lopen we naar een straat achter het hotel. Het is niet de beste buurt, er zitten wel een paar goed uitziende restaurants. Er zijn geen andere gasten, maar ze zijn ontzettend blij met ons bezoek en doen heel erg hun best. We eten heerlijke butter chicken, een aardappel curry, naanbrood en rijst met groenten. We krijgen gratis een bolletje ijs na. Totale kosten 11 euro 🤣. We laten een 5* review achter op Google.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Gwalior fort

    9 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 30 °C

    De volgende ochtend nemen we na het ontbijt een tuktuk naar het fort van Gwalior. Onderweg is het de ondertussen gewone hectiek van het Indiase verkeer. Onze chauffeur is net als iedereen de koning van de weg en toetert zich verbaal en met zijn claxon een weg door de chaos.

    Eenmaal bij het fort is het een hele klim naar boven toe. Het is al rond de 30 graden, dus het is afzien. We worden vriendelijk begroet door verschillende mensen die zo te zien aan een dagelijkse wandeling bezig zijn. Veel westerse toeristen zie je hier niet.

    Het fort van Gwalior is gebouwd vanaf de 6e eeuw en de eerste vestingmuren dateren van de 8e. De vele tempels en paleizen die het fort rijk is zijn tussen 1500-1800 gebouwd. We betreden het fort door de Qila gate, waar de vestingmuren worden afgewisseld met ronde torens. Deze hebben azuurblauwe versieringen van verschillende dieren, waaronder eenden, tijgers en olifanten.

    Beneden het fort strekt Gwalior zich zo ver je kunt kijken uit, er wonen hier dan ook 1.5 miljoen mensen. Die maken samen een hoop lawaai 🤣. We bezoeken eerst het hoofdgedeelte, waar ook net meerdere schoolklassen een bezoek brengen. De tienerjongens lopen al schreeuwend als kleine kinderen door de vele kamers, tot ergernis van ons en de andere bezoekers. Gelukkig krijgt een bewaker met wapenstok ze stil en schudden we ze van ons af, want wij zijn voor hen echt de attractie van het jaar. Het is net alsof ze nog nooit een westerling gezien hebben.

    We bezoeken verschillende kamers, en binnenplaatsen die allemaal verbonden zijn door gangen en trappen. Het fort strekt zich kilometers uit over de heuvel en bestaat uit verschillende paleizen. Grote waterputten zorgden voor genoeg drinkwater. Vanaf een van de torens heb je een mooi uitzicht over het complex en de stad.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    1

    Teli Ka Mandir

    9 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 30 °C

    Vanaf de paleizen van het Gwalior fort laten we ons naar de Teli Ka Mandir tempel rijden. Deze tempel is on de 9e eeuw gebouwd door Pratihara koning Mihir Bhoja. De tempel is 30eter hoog en gewijd aan de god Vishnu, welke de beschermer van het universum is. De tempel is hoog en vooral aan de buitenkant interessant versierd. Binnen stinkt het naar pies 😝. Buiten ligt een eekhoorn voor pampus 🤣Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh

    Siddhanchal Digambar Jain Temple Caves

    9 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 31 °C

    We wandelen vanuit het Gwalior Fort naar beneden toe. De weg gaat soms erg steil, brommers komen er zelfs niet tegenop. Op verschillende plekken rond het fort zijn tussen de 7e en 15e eeuw beelden uitgebouwd in de rotswand. Deze zijn in de 17e eeuw helaas beschadigd, omdat de moslim keizer Babur hier opdracht toe gaf.

    De beelden zijn de 24 Tirthankaras van het Jain geloof en staan of zitten, veelal naakt. Dit geloof bestaat al ca. 2500 jaar en heeft als doel verlichting van de cyclus van wedergeboorte. De Tirthankaras worden la goden aanbeden, omdat ze als eerste deze verlichting hebben bereikt.

    Een ingewikkeld verhaal, maar de beelden zijn indrukwekkend om te zien. Sommige hebben nog een intact gezicht wat zeer tevreden en vredelievend is. Het is knap dat ze zo lang geleden beelden van deze omvang hebben uitgehouwen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • India: Ladakh
    Station GwaliorWij hebben meer luxe 🤣1e klasseStation AgraOns vervoer naar het hotel. En nee, dat is niet de chauffeur 😉DoubleTree

    Met de trein naar Agra

    9 октября 2024 г., Индия ⋅ ☀️ 28 °C

    We eten tussen de middag een broodje bij de Subway en koelen dan af op de hotelkamer. Een taxi brengt ons naar het treinstation, waar het druk is met zowel treinen als mensen. Veel treinen die passeren zitten erg vol en zijn niet erg luxe. Sommige komen uit het zuiden van India en zijn al een dag onderweg of hebben uren vertraging. Je kan wachten in de eersteklas lounge, maar daar stinkt het zo dat we beter af zijn buiten 🤣.

    Onze trein is op tijd en we hebben stoelen in de eerste klasse. De stoelen zitten best, al is het niet heel erg schoon. We krijgen een warme maaltijd geserveerd die ons best smaakt. We rijden voornamelijk over het platteland, langs dorpjes en akkers waar op het land gewerkt wordt. Het is leuk om zo wat van het land te zien.

    Anderhalf uur later komen we tegen zonsondergang aan in Agra. Op het station krioelt het van de mensen en de bavianen zitten op heg dak. Een aardige tuk tuk chauffeur biedt ons zijn diensten aan en vertelt ons veel over de stad onderweg naar ons hotel. Hij wil ons morgen graag de hele dag rondrijden langs alle bezienswaardigheden. Daar hebben we niet veel zin in, dus we slaan het aanbod vriendelijk af.

    We logeren in het DoubleTree Hotel, waar we hartelijk worden onthaald aan de receptie. Bij deze hotelketen krijg je wereldwijd een grote havermoutkoek bij het inchecken. Deze smaakt ons goed 😊.    Читать далее

    Посмотреть перевод