Reset search
Oman
  • Esther de Cooker
  • Robbert de Cooker
  • Esther de Cooker
  • Robbert de Cooker

Oman

A 11-day adventure by Esther & Robbert Read more
FollowInsightsInsightsCalendarCalendarPhotosPhotosShareShareBucket list
Newest first
  • Trip start
    November 20, 2025
    Oman
    787 Oman Air
    Boven de UAEIkeaOp de snelwegBimmah SinkholeOnze kampeerplek1Fins Beach

    De-icing problemen en naar Fins beach

    November 21 in Oman ⋅ ☀️ 32 °C

    We worden door een heel aardige Syrische Uber chauffeur naar Schiphol gebracht. Hij vindt het leuk dat we naar een Arabisch land gaan. Op Schiphol is het druk bij de check in van Oman Air, maar we staan toch snel achter de paspoortcontrole. Na een stop bij de McDonalds lopen we naar de F pier waar we op tijd boarden. De deuren sluiten op tijd en we hebben 3 stoelen voor ons samen, dus we zijn blij.

    Daarna zitten we nog ruim 2 uur in het vliegtuig zonder enige mededeling vanuit de cockpit. De crew mompelt de-icing, daar blijft het ook bij. Het is natuurlijk koud en veel vliegtuigen moeten naar de de-ice, maar gaan toch zonder veel vertraging weg. Uiteindelijk krijgen we toestemming om te vertrekken en de-icen niet. Het blijft een vreemd verhaal.

    De vluchttjjd naar Muscat bedraagt 6.15 uur, dat is goed te doen. We krijgen een diner, het is een paar uur donker en daarna een ontbijt van alleen een muffin. De service is matig, daar zijn de ticketprijzen ook naar. Op het vliegveld van Muscat halen we de bagage op en nemen een taxi naar onze auto.

    Die staat op een parkeerterrein met de sleutel op de band. Video maken, online betalen en gaan. Het kan blijkbaar in Oman nog 🤣. We rijden naar een shoppingmall en ontbijten bij de IKEA, die is al open. Daarna doen we boodschappen bij de Lulu Hypermarkt, waar ze letterlijk alles verkopen. Het meeste voedsel wordt geïmporteerd uit Europa, de VS en Australië.

    Via een bochtige weg door de heuvels rijden we om Muscat geen en een bijna lege snelweg voert door een desolaat en ruig landschap. We komen langs een politie checkpoint die onze papieren vriendelijk controleert. Onze eerste stop is het Bimmah sinkhole, zoals de naam al zegt een flink sinkhole die deels met water is gevuld. Je kan er zwemmen, maar het is ook erg druk met mensen, dus we slaan over.

    Het is weekend en de Omani trekken er graag op uit om te kamperen. Overal langs de kust staan tenten waar hele families het weekend doorbrengen. Wij slaan ons eerste kamp op aan de rand van de een klif. Onze plek kijkt uit over de blauwe zee en de bergen langs de kust. Tegen de avond zien we verschillende zeeschildpadden die aan het eten zijn en soms naar boven komen om lucht te happen.

    Onze Toyota Tacoma is voorzien van een koelkast, wat erg belangrijk is bij temperaturen overdag van 30+ graden. Al het servies en kookgerei zit in een zware metalen bak die uitschuift, net als een wastafel. Bovenop zit een watertank die overdag opwarmt en hierop kun je een handdouche aansluiten. Wat een luxe 😄. Nachtrust is ons helaas niet gegund. Moe zijn we vroeg naar bed gegaan, maar een groep mannen besluit tot diep in de nacht een concert te geven.    Read more

    See translation
  • Oman

    Wadi Shab

    November 22 in Oman ⋅ ☀️ 32 °C

    De zon gaat rond 6 uur op en dan is het snel licht. We ontbijten en genieten nog even van heb mooie uitzicht. Niet veel verderop ligt Wadi Shab, een van de vele oases die Oman rijk is. We starten onze wandeling rond 8.15 uur, het kan hier erg druk worden, dat willen we voor zijn.

    Met een bootje worden we de rivier overgezet en lopen dan door een brede en hoge kloof. De rivierbedding is bijna helemaal droog. Via irrigatie kanalen worden akkers en bomen van water voorzien. Het pad loopt daarna wat hoger langs de rotsen, we komen hier de eerste poelen van helderblauw water tegen. Gelukkig lopen we in de schaduw, want de zon is meedogenloos.

    Na wat geklauterd over rotspartijen komen we bij de waterpoelen waar je kunt zwemmen. Het zijn vooral Europeanen (vooral Nederlanders, Belgen en Fransen) die op dit vroege tijdstip komen zwemmen. Het water is helder blauw, soms is het heel diep, dan kun je weer staan. We zwemmen tussen de rotsen door, klauteren soms uit het water en zwemmen weer door. Uiteindelijk komen we bij een grot uit, waar je door een nauwe spleet moet zwemmen. De grot zelf is heel hoog, waaghalzen klauteren eruit om in het water te springen.

    We hebben een nieuwe action cam gekocht die waterproof is, dus we kunnen alles mooi vastleggen. Onze spullen zitten in een waterproof zak die met mij meedrijft. Als we terug zwemmen en lopen wordt het steeds drukker in de wadi. We zijn blij dat we vroeg gegaan zijn. Onze surfshirts houden ons op de terugweg lekker koel 😊. In Tiwi eten we een smakelijke curry en geroosterde kip, vergezeld met meerkleurige biryani can basmati rijst, hmmmmm.    Read more

    See translation
  • Oman
    Een geit zoekt het altijd hogeropWe zijn bovenAlles staat gelukkig dubbel aangegevenBeehive Tomb (graftombe)Beehive TombWadi TiwiWe beginnen aan de laatste afdaling

    De Oostelijke Hadjar bedwingen

    November 22 in Oman ⋅ 🌙 24 °C

    Na onze lunch rijden we een stukje terug over de snelweg en gaan dan via een onverharde weg de bergen in. Het landschap is ontzettend kaal, we komen soms een boerderij of een dromedaris tegen. De weg begint daarna in een canyon via haarspeldbochten steil te klimmen. Gelukkig ligt er wel beton op de steile stukken. Een weg zo steil als deze hebben we nog nooit meegemaakt, de Tacoma kan het maar net aan (onze zenuwen ook). Uiteindelijk bereiken we toch de top op 2000 meter. Onder ons zien we de kust en het blauwe water van de Perzische Golf.

    Boven is een hoogvlakte die lijkt op een Afrikaanse steppe. Kaal met hier en daar een boom, wat dorpjes, kuddes geiten en dromedarissen. We komen erachter dat we de navigatie verkeerd hebben ingesteld en hierdoor helaas wat zijn afgedaald. Blijkbaar waren er twee wegen omhoog, wij hebben de verkeerde gepakt.

    Desalniettemin is het hier prachtig, dus we rijden lekker door. De weg gaat vanaf de hoogvlakte via verschillende valleien richting het zuiden. We dalen en stijgen continu. De bergen zijn erg grillig en steil. Af en toe komen we langs een boerderij. Ook staan er her en der graftombes (beehive tombs) van duizenden jaren oud.

    In de verte zien we een groot dorp bovenop een berg liggen. Blijkt dat we heel ver naar beneden moeten, door Wadi Tiwi heen en weer helemaal omhoog. Het dorp is heel modern, er staan veel nieuwe huizen en een moskee, waar een groep mannen rondhangt. Net buiten het dorp komen we twee mannen tegen die een lekke band hebben en geen krik. Die van ons kunnen we ook niet vinden, gelukkig stopt er nog een auto die ze kan helpen.

    Wij bereiken de laatste bergtop en kijken uit over de heuvels onder ons. De zon staat al laag aan de horizon, dus het is een prachtig tafereel. We dalen snel af en net voordat het donker wordt stoppen we in een klein dorpje en slaan ons kamp op. Wat verderop staat er nog een auto met een daktent. Al snel verschijnt er een jongeman die alleen het woord good kent en letterlijk overal met zijn neus bovenop gaat staan. Hij gaat dan lange tijd naar de buren, en komt dan weer terug. Hij bedoelt het vast niet slecht, maar zo in het donker is het niet prettig en we gebaren hem weg te gaan, wat hij ook doet.    Read more

    See translation
  • Oman
    Onze kampeerplek bij een klein dorpje
    Wadi Bani KhalidDe kloof staat verder droog

    Wadi Bani Khalid

    November 23 in Oman ⋅ ☀️ 30 °C

    Kamperen blijft een hoop werk. De volgende ochtend ontbijten we, doen de afwas en klappen de tent in. Daarna rijden we naar Wadi Bani Khalid. De weg gaat weer eens heel stijl omhoog over een heuvelkam en stort daarna naar beneden. We zien eigenlijk geen armoede in Oman, wat wel door de olie dollars zal komen. Alle huizen zien er keurig uit, veel nieuwbouwhuizen zijn ontzettend groot en vooral wit geverfd tegen de hitte. De meeste mensen rijden in een niet al te oude auto, je ziet weinig troep op straat.

    Wadi Bani Khalid is de meest bezochte wadi van Oman. Na de parkeerplaats is alles opgebroken en in aanbouw. Zo te zien gaat het hier aardig commercieel worden met restaurants en hotels. We besluiten door te lopen verder de kloof in. Daar kunnen we een stukje zwemmen door een nauwe doorgang. We lopen verder door de canyon, maar verder is alles helaas opgedroogd. Tijdens buien in de regentijd kan het water in wadi's razendsnel en gevaarlijk stijgen. Wat overblijft zijn poelen van water, die nu dus grotendeels verdampt zijn, op een na. Gelukkig is er ook nog de grote poel, waar je altijd kunt zwemmen.

    We zwemmen het stukje terug en plonzen dan in de grote waterpartij. Soms is het diep, soms moeten we even lopen. Het water is helderblauw en soms denk je dat je kunt staan, maar dat gaat helemaal niet 🤣. De meeste mensen doen dit stuk niet, dus we kunnen rustig zwemmen. Bijkomend voordeel is dat we weer lekker schoon zijn. Aangezien Oman een moslimland is dragen we zoveel mogelijk bedekkende bad en surfkleding.

    Tegen dat we weggaan begint het aardig druk te worden. Al zijn het voornamelijk Europeanen, zelfstandig of met een tour groep. We hebben een compilatie gemaakt van beelden die we met de action cam hebben gemaakt, die spreken voor zich.    Read more

    See translation
  • Oman
    Lucht eruit met de compressorDe zwemkleren drogenZand overal1

    Wahiba Sands

    November 23 in Oman ⋅ 🌙 29 °C

    Vanuit Wadi Bani Khalid rijden we via wat dorpjes naar de snelweg. Oman kent vele snelwegen, allemaal 2 of 3 baans en je ziet er weinig verkeer. Je mag buiten de bebouwde kom meestal 100 rijden, op de snelweg 120. Wel staat om de 5km een flitspaal, geen idee of ze het doen 😅. We schieten zo lekker op en gaan bij Bidiya eraf. Dit is een grote stoffige plaats waar we wat boodschappen doen. We rijden daarna verder naar Al Wasil en eten een lekkere kipburger.

    Daarna rijden we het zandduinen gebied van Wahiba Sands in. We zitten meteen tussen de rode zandduinen, eerst is er nog wat bebouwing en staat er hier en daar een boom op een duin, best bijzonder. Verderop rijden we door een vlakte met her en der een boom en an beide kanten steile zandduinen. Overal in dit gebied staan tentenkampen waar je als tourist kunt verblijven en wordt ge-entertained. Ze zien er erg troosteloos uit.

    Dan is het tijd om de bandenspanning te verlagen met de compressor, zo kunnen we door het rulle zand rijden. We moeten gelijk heuvelop, maar dat gaat prima. We rijden een stukje door de duinen en vinden dan een leuke kampeerplek met veel uitzicht. Tegen zonsondergang gaan de toeristen dune bashen met een 4WD en komen langsgeraasd. Wij beklimmen de duin naast ons en genieten van de zonsondergang. Dromedarissen zijn hun avondkostje in de verte bij elkaar aan het sprokkelen. De zon zakt snel achter de duin en je voelt de temperatuur gelijk zakken.

    Als we 's avonds buiten zitten begint het ineens hard te waaien, al is het een warme wind. Wat later luwt de wind weer en is het aangenaam. Ondanks de lichtvervuiling zijn er aardig wat sterren en kun je de melkweg zien. Ook raast er met elkaar een vallende ster de dampkring in.    Read more

    See translation
  • Oman
    Gezellig ontbijten
    En weer lucht erinOp de snelweg1Onze kampeerplek tussen de vulkanische woestenijZonsondergang3

    Manah en kamperen in Nizwa

    November 24 in Oman ⋅ ⛅ 26 °C

    Die nacht waait het met vlagen erg hard, iets wat de woestijn eigen is. We worden dus letterlijk gezandstraald. De volgende ochtend is de wind gaan liggen en als we uit de tent klimmen zien we dat het zand nat is. Niet van de regen, maar van het vocht. Er komen tijdens het ontbijt vijf dromedarissen langsgelopen. Ze zijn op het gemak aan het grazen. In de vallei naast ons steekt een kudde geiten over naar de duinen, maar ze bedenken zich en gaan weer terug.

    We rijden de duinen uit en pompen de banden weer op. Het is twee uur rijden naar Manah, de weg is overwegend vlak en voert over kale vlaktes en tussen door vulkanen gevormde bergen door. Saai dus, met uitzondering van een dromedaris die achterop een pickup wordt vervoerd. Ook komen we langs een gigantische politieacademie.

    In Manah wordt een stuk oude stad opgeknapt,deze is ommuurd door een stadsmuur met torens. Sommige huizen zijn al helemaal gerestaureerd met leem en hebben nieuwe daken gekregen. Ander huizen zijn nog vervallen, muren half afgebrokkeld en daken ingestort. Bij sommige huizen kun je naar boven en het dak op en kijk je uit over het oude centrum.

    We rijden daarna naar de mall van Nizwa en eten een heerlijke maaltijd die we nauwelijks op kunnen. Bij de Lulu slaan we nog een keer veel boodschappen in. Alles wordt in stoffen tasjes voor je ingepakt, wel zo handig 😅. Nizwa is een grote uitgestrekte stad, gelukkig kunnen we op 10 minuten rijden rustig kamperen tussen heuvels die gevormd zijn door vulkanen. Wat verderop staat nog iemand met een daktent. Het is heerlijk weer, dus we hangen de feestverlichting op en kunnen lang buiten zitten.    Read more

    See translation
  • Oman
    Nizwa souq1

    Nizwa fort en souq, internetproblemen

    November 25 in Oman ⋅ ☀️ 25 °C

    We rijden de volgende ochtend via veel smalle straatjes naar het Fort van Nizwa. Net zoals veel steden heeft Nizwa een fort, welke in de 17e eeuw is gebouwd. Het fort bestaat uit twee delen, het fort zelf en het kasteel. Het fort is rond en heeft een grote binnenplaats. Overal staan kanonnen strategisch opgesteld zodat men 360 graden kon vuren. Indringers vielen of via verborgen luiken meters omlaag, of werden overgoten met hete olie. Nu heb je vanaf de muren van het fort een mooi uitzicht over Nizwa. Een rode kater houdt de wacht 😸. In het voormalige paleis wordt de historie van het fort en Oman belicht.

    De souq van Nizwa valt ons een beetje tegen. Veel souvenirs komen uit het buitenland, er staan bijvoorbeeld dieren uit Afrika.... Ook verkoopt men veel nepgeweren, wierook en parfums.

    We hebben voor het eerst een eSIM genomen, deze kun je bij aankomst activeren en je bent in de lucht. Geen gedoe met een simkaart kopen en activeren. We hebben nog wel verbinding, maar deze is zo traag dat niets het meer doet. Ook de navigatie van Google niet, terwijl deze toch offline is gedownload. Met veel pijn en moeite kunnen we nog een andere downloaden en kunnen zo weer op pad. We hebben gewoon een wegenkaart bij, dus verdwalen zullen we niet. Toch is het handig om onderweg contact te kunnen maken mocht dit nodig zijn.    Read more

    See translation
  • Oman

    Bahla fort en souq

    November 25 in Oman ⋅ ☀️ 29 °C

    Vanuit Nizwa rijden we via de snelweg naar Bahla, een halfuur verderop. De oude stad is ommuurd en vanaf een heuvel kijken we mooi bij het binnenrijden van de stad op het grote fort. Deze stamt uit de 4e eeuw en werd gebouwd door de Perzen. Het huidige fort werd gebouwd tussen de 12e en 15e eeuw. Het is een stuk groter dan die in Nizwa. Via de ingang kom je op een grote binnenplaats met waterput. Daaromheen staan vele gebouwen waarin de soldaten waren ondergebracht, het buskruit werd gemaakt en de munitie lag opgeslagen.

    De souq van Bahla ligt aan de andere kant van de weg. Hij oogt ik het eerste gezicht gezellig, alleen zijn er bijna geen winkels open 🤣. Tegenover de souq is een noten winkel, waar een kind heel goed zijn best doet om deze aan ons aan te prijzen. We mogen van allemaal wat proeven en laten hem verschillende noten in een zak scheppen. Ze smaken heerlijk.    Read more

    See translation
  • Oman
    Het is groen in de wadiDe bbq opstarten was een hele klusPrachtige zonsondergang

    Al Ayn Beehive tombs

    November 25 in Oman ⋅ ☀️ 24 °C

    Vanuit Bahla gaan we weer de snelweg op en stoppen onderweg bij de Shell om te tanken. Benzine kost omgerekend 60 eurocent. Daar kun je nog eens een stuk voor rijden 🤣. We passeren wat ruige bergketens en volgen deze op een kleinere weg naar de Al Ayn Beehive tombs. Deze graven zijn ongeveer 5000 jaar oud. De berg Jebel Misht rijst loodrecht achter de beehive tombs op en vormt daarmee een dramatische achtergrond.

    Om er te komen moeten we wat zoeken en terugrijden. Er zijn werkzaamheden gaande en er staat een man met een rode vlag. Wij stoppen netjes en staart ons aan, na een tijdje blijkt dat we gewoon konden doorrijden. Wij vinden het vreemd, hij ons vast ook 🤣. Via een droge rivierbedding komen we aan de voet van de heuvel en klimmen dan omhoog. Er staan 19 graftombes op een rijtje. Sommige zijn nog intact, andere half ingestort. Als je er naast staat heb je respect dat ze dit destijds kon den bouwen.

    We rijden nog een klein stukje door en bij Wadi Damm klimmen we de bergen in. Op een plek met grandioos uitzicht over de vallei en bergen ten zuiden van ons slaan we ons kamp op. We zien de zon mooi ondergaan aan de horizon. Koken doen we niet zoals eerder gezegd, vanavond doen we wel een kleine bbq met kip spiezen en kebab. Het aansteken van de bbq verloopt niet zo vlot, het waait net hard en met pijn en moeite krijgen we de aanmaakblokjes aan. Er komt af en toe een auto langs en we worden steeds toegezwaaid. De mensen in Oman zijn overal heel vrolijk en vriendelijk.

    We slapen vannacht op 1000 meter en het zal wat kouder worden. We hebben naast een fleecedeken ook een slaapzak, dus hopelijk is het genoeg om de kou te trotseren. Wind is er altijd in Oman, dat is soms jammer als we buiten willen zitten. Meestal trekt de wind na zonsondergang even aan, om daarna weer te gaan liggen. We zetten de auto als het even kan met de neus in de wind, omdat de harde kant van de daktent dan de klappen kan opvangen.    Read more

    See translation
  • Oman
    Egyptische gierOns diner

    Djebel Shams

    November 26 in Oman ⋅ ☀️ 14 °C

    De volgende ochtend staan we om 6 uur op en rijden naar de Djebel Shams. Dit gebergte met de hoogste berg van Oman is een van de toeristische hotspots van het land. Langs de rand van de afgrond staan veel mensen te kamperen. We rijden nog een stukje door en komen dan aan het einde van de weg. Hier begint de balcony walk, een wandeling van 9km die de rand van de canyon volgt.

    Deze wordt ook wel de Grand Canyon van Oman genoemd en is op sommige plekken 1500 meter diep. Daarmee meet hij zich met zijn Amerikaanse tegenhanger, verder is de Grand Canyon een heel stuk groter. We beginnen aan de wandeling, het pad gelijk flink omlaag. Als we iets verderop op een rotshoek staan en je de diepte in kijkt voel je je heel nietig.

    Het pad gaat voornamelijk omlaag, halverwege komen we een autowrak tegen wat blijkbaar over de rand is gegaan. Er is niet veel van over. Af en toe komen we een geit tegen, de meeste wandelaars op dit vroege tijdstip zijn westerlingen. Net voor het einde van het pad zijn de ruïnes van een oud dorp, dat onder een overhangende rots is gebouwd. Daarnaast liggen verdeeld over plateaus akkers. De reden dat ze hier een dorp hebben kunnen bouwen, is dat er water voorhanden is. In de regentijd komt het hier over de rotswand naar beneden. Als we even zitten komt er boven ons een nieuwsgierige geit kijken. Die wil natuurlijk wat snaaien, maar helaas voor hem krijgt hij niets 🤣.

    De weg terug is een stuk zwaarder, we gaan immers weer omhoog. Gelukkig is er nu meer schaduw, hoewel het hier op 2000 meter een stuk koeler is, blijft de zon erg fel. We stoppen op 3/4 van de rote om een blikje fris te drinken en na 4 uur wandelen zijn we weer terug bij de auto.

    We hebben geen zin om nog verder te rijden, dus we kiezen een mooi plekje uit langs de rand van de canyon. We bakken een eitje voor de lunch, zitten lekker in de zon en schaduw van de auto en 's avonds warmen we 2 tracking maaltijden op die we uit Amerika hebben meegenomen. Chicken fajita en pad Thai. Deze zijn zo lekker dat je er zelf niet voor kunt koken.

    Wat verderop staan 2 Indiërs, die zo te zien in de auto gaan slapen. Aan de andere kant een Brit die in een piepklein tentje gaat slapen. Brrrrr. Een eind verder gaan een paar families kamperen, er staan meerdere tenten bij elkaar en wat muziek op. Wat we nog weten is dat het een helse nacht gaat worden, daarover volgende keer meer.    Read more

    See translation
  • Oman

    Helse nacht op de Djebel Shams

    November 27 in Oman ⋅ ⛅ 10 °C

    Tegen bedtijd was het al aardig druk met locals, zoals eerder gezegd doen de Omani dit graag in het weekend. Dat is hier vrijdag en zaterdag, aangezien het nu woensdag is vonden we het al raar. Naarmate de avond vordert wordt de muziek steeds luider en van slapen komt niet veel. Daarbij komt nog dat er steeds auto's arriveren met mensen die hun tent naast ons op willen zetten. Om 23 uur, om 1 uur en 3 uur. Esther maakt iedereen kort duidelijk dat ze weg moeten gaan, wat ze ook doen.

    Totdat iemand om 5 uur zijn tent tussen de buren en 2 jongens in een daktent zet. Daar gaat ook het licht aan. We spreken hem vergeefs toe. De man heeft ook kleine kinderen bij die niet stil zijn. Dan arriveren er Indiërs rond 5.30 uur, een auto, twee, drie, vier en nog meer. Laten we zeggen met alle respect, dat zij nergens respect voor hebben. Ongegeneerd gaan ze voor onze tent staan praten. Een parkeer zijn auto zo dicht op ons dat we niet meer bij de koelkast kunnen, Esther zegt dat dit niet kan, en maakt indruk. Verder trekken ze zich nergens wat van aan. Blijkt dat ze voor de zonsopkomst komen. Einde van een slapeloze nacht.

    Blijkbaar heeft de overheid van Oman vorige week 2 extra feestdagen ter ere van 55 jaar onafhankelijkheid uitgeroepen en die zijn nu. Dit verklaart waarom het zo druk is. We zien de zon opkomen en praten wat met onze Britse buurman. Hij ziet eruit alsof er een trein over hem geeft gewalst, en heeft 1 uur geslapen. We lachen wat om de situatie en als ik zeg over 15 minuten zijn ze weg, dan klopt dat ook.

    De rust is wedergekeerd en we kunnen eindelijk gaan plassen, want ook dat ging natuurlijk niet. Een lekker ontbijtje doet wonderen en het uitzicht blijft fenomenaal. Nu ik het schrijf kan ik erom lachen, maar toen een stuk minder 😅    Read more

    See translation
  • Oman
    2

    Misfat al Abriyeen

    November 27 in Oman ⋅ ☀️ 21 °C

    Vanaf de Djebel Shams dalen we af naar de vallei aan de voet van de bergen. In Al Jiraydatva stoppen we even om naar een oude stad te kijken die aan de overkant van de droge rivierbedding ligt en doen in Al Hamra een paar boodschappen. We klimmen daarna een stuk omhoog naar de plaats Misfat al Abireen. Daar is het druk, overal staan auto's geparkeerd en lopen mensen, gelukkig vinden we nog een plekje dicht bij het dorp.

    Het dorpje zelf ligt tegen de heuvel geplakt, we vinden dat er niet veel over is van de oude gebouwen waar het om bekend staat. We lopen door wat steegjes en komen dan uit op een dadel plantage die op de berghelling is gebouwd. Via irrigatiekanalen kunnen de palmen en andere gewassen worden bewaterd. Deze kanalen zijn al duizenden jaren in gebruik. We dalen af de canyon in, steken de bijna droge rivier over en klimmen weer omhoog. Het is ontzettend groen hier, een teken dat er toch veel water is.

    We lopen verder langs de andere kant van de canyon en komen uiteindelijk weer bij het dorp uit. Daar eten we een simpele maaltijd in een restaurantje en kijken mooi uit over het dorp en de omgeving. We lopen terug naar de auto en keren deze op de weg, dit gaat net aan, we zijn erg lang.

    Dan komen we in een verkeesopstopping terecht, we kunnen niet voor of achteruit. Een man neemt de leiding en maant de auto's voor ons achteruit te rijden tot er plek is. Men probeert ondertussen auto's te parkeren in te kleine plekken, ze staan schots en scheef langs de weg. Achter ons rijdt een jongen in een nieuwe Lexus samen met zijn familie achteruit achter ons aan. Als we uit de chaos zijn willen we gas geven om weg te rijden en we horen boem. De Lexus is achteruit tegen ons gereden. Voor een Toyota Tacoma die hoog op de weg staat is een zacht duwtje geen probleem, maar de Lexus heeft een grote deuk in zijn achterbumper. We kijken, ze vragen hebben jullie niks? Nee, dan is het goed en wegwezen maar.......    Read more

    See translation
    Trip end
    November 30, 2025
  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Help Center
  • Legal notice