Santiago, la primera vez

Na maanden lang wachten (en een klein beetje vakantiestress op de dag van vertrek), zijn Peter en ik veilig aangekomen in Chile!

Vanaf onze overstap in Rome duurde het zo'n 14u om rond 8.30 op het vliegveld van Santiago te komen. Van daaruit waren we al gauw bij onze loft met behulp van Luz (haar voornaam als we haar kaartje mogen geloven). Vrouwelijke taxichauffeurs zijn zowel Peter als ik nog niet eerder tegengekomen. Luz vertelde ons met trots dat het er iedere dag meer worden:).

Toen we bijna bij onze loft aankwamen vertelde Luz dat ze het fijn vond om in Santiago te wonen, maar de 'manifestaties' over de president steeds aan de gang waren. Deze manifestaties uiten zich, naast gewelddadige protesten, onder meer in de hoeveelheid verse graffiti op de muren van allerlei gebouwen. We konden nog niet meteen onze loft in, dus Peter en ik hebben de buurt een beetje verkend na een lekker gedeeld ontbijt. Naast de mooie muurschilderingen was inderdaad via graffiti veel te zien van de stemmen van 'het volk'. Dit is een manier om op een permanente manier je stem als burger te laten horen en toch enigszins beschermd anoniem te blijven.

Na een heerlijk ijsje te hebben gehaald bij emporio la rosa, zijn Peter en ik neergestreken in ons loft om even weer op te laden:).Okumaya devam et