Izamal ⛪️,Chichén Itzá🛕& Ik Kil Cenote🪸

Opnieuw een woelig nachtje.. wakker geweest met Stan tussen 5 en 6 die zichzelf (en mij) had wakker gehoest en dan niet opnieuw kon slapen 🥱 net nu we een drukke dag voor de boeg hebben…🫠 Na de ochtendlijke bezigheden van aankleden, ontbijten en koffer inladen, vertrekken we naar de eerste bestemming van de dag op een dik uur rijden: Izamal. Een dorpje waar de Paus ooit op bezoek is geweest en is bijna helemaal geel geschilderd: misschien om de verblindende zon te weerkaatsen en de Maya’s beschouwden die plek als een verblijfplaats voor de zonnegod, dus dat kwam goed uit. Er is een (geel) klooster dat we bezoeken. Het is heel winderig vandaag: onze lege buggy vliegt een paar keer om en petten blijven ook niet op de hoofdjes. Stan mocht zijn cape deze keer wel aanhouden, dus in de wind lijkt hij een echte superheld 🦸‍♂️. In Izamal is er ook een kleine, maar vrij hoge Maya ruïne die we uiteraard beklimmen. Het is al middag, dus Lars zoekt iets op waar we kunnen lunchen. Hij vond een rustig plekje waar we tosti’s kunnen eten. Er zaten vissen en schildpadden, en een meneer was de ‘vijver’ aan het poetsen dus ze hadden entertainment. Stan zorgde ervoor dat de meneer zeker werk had, want hij gooide er blaadjes in 🤭.
Terug in de auto, moeten we terug een uurtje rijden naar een van de zeven wereldwonderen: Chichén Itzá!
Al van vrij ver voor de ingang, proberen mensen je op hun parking te krijgen, maar we hadden gelezen dat je gewoon kon doorrijden tot de officiële parking. Niet zo ver daarvan, staan we aan te schuiven achter bussen. Ik stap even uit om te kijken of het nog ver is, want links van ons is er een parkeerplekje. Het is niet meer ver en we staan nog altijd stil dus beslissen we om langs de weg te parkeren: goeie deal blijkt snel want dit kostte $80 en op de officiële $116. We wandelen naar de kiosk voor tickets en schrikken van het massatoerisme. OVERAL bussen, auto’s en mensen. We schuiven eventjes aan voor een ticket, doen pipi en smeren ons in om dan naar de site te gaan. Overal wandelen er mensen en staan er marktkramers om hun souvenirs te verkopen. Lars vindt de weg niet meteen naar de verschillende bezienswaardigheden “want hier staan te veel bomen dus het is geen overzichtelijke site” 😆. We wandelen rond langs de verschillende ruïnes (je mag nergens op) terwijl Tess een beetje zaagt om in de buggy te mogen. Het waait nog steeds hard dus er is soms een stofwolk. Uiteindelijk komen we op het grote gras- en stenen veld waar dé tempel staat. Stan en Tess dartelen vrolijk rond tot Stan over een steen struikelt en zijn knieën en zijn arm (opnieuw) openhaalt en Tess 3 seconden later ook op de grond op de kiezels valt. Ze trakteren ons dus op een klein weenconcert 😭, dat vrij snel over is.
Ik vind de tempel supermooi want je kan hem langs alle kanten bekijken in volle glorie. Maar het grote aantal toeristen maakt alles wel wat minder magisch.. zeker in vergelijking met alle sites waar we quasi alleen waren en optimaal konden genieten. We stappen nog even rond en proberen spotjes te vinden waar we met zo weinig mogelijk mensen een foto moeten delen. We vinden er wel maar moeten soms even wachten tot een meisje klaar is met een ellenlange fotoshoot 🙄. Onderweg naar de auto kopen we twee souveniertjes voor onszelf.
De dag is nog niet voorbij want we gaan onze eerste cenote bezoeken! Op 10min rijden ligt de Ik Kil cenote. Het is er vrij druk, maar wel heel mooi! We doen onze zwemkledij en zwemvesten aan en dalen af. We gaan in het koude water en zwemmen wat rond terwijl we foto’s trekken met de onderwatercamera. Lars gaat toch z’n gsm halen in zo’n speciaal hoesje want betere kwaliteit. Lars is net weg, als Tess begint te bibberen dus ik probeer vanalles om ze “warm” te krijgen. Uiteindelijk is Lars er weer en wil Tess van de kant in het water springen. Stan wil ook maar heeft een klein zetje nodig van mij 🤭. De kindjes bibberen van de kou dus we gaan eruit, kleden ons snel om en zetten de laatste rit in naar Valladolid (45min). De kindjes vieren feest op de achterbank en doen wat gek, dus de tijd vliegt snel voorbij. We komen aan in ons huisje en laden de bagage uit. Tess houdt wacht voor de deur die anders openwaait. Wanneer we de deur op slot willen doen, lukt dit niet meer 😱. Tess had aan het slot gedraaid waardoor de dingen niet meer op zijn plaats zaten. Lars wordt boos en probeert gefrustreerd de deur weer op slot te krijgen. Tess is wel onder de indruk. Ik ga ondertussen eten halen (croques) want we zijn moe en het is al 18.30u. Na het eten springen we in de douche, krijgt Lars het slot ‘in orde’ en steken we de kindjes in bed. Stan ligt in een groot bed (niet op de grond) en ligt weer te woelen terwijl ik niet weg mag 🙈. Pas rond 20.30u ligt meneertje in slaap… Lars is ondertussen ons eten gaan ophalen (pasta): lekker! Daarna installeren we ons in de zetel en plannen welke cenotes we morgen allemaal willen bezoeken 💦.Read more