Tennis en tulpe

April - May 2025
Current
A 29-day adventure by Pollie61 Read more
Currently traveling

List of countries

  • Denmark
  • Germany
  • Netherlands
  • Spain
  • United Arab Emirates
  • South Africa
Categories
None
  • 18.0kkilometers traveled
Means of transport
  • Car1,512kilometers
  • Flight1,460kilometers
  • Train1,129kilometers
  • Walking230kilometers
  • Bus8kilometers
  • Hiking-kilometers
  • Bicycle-kilometers
  • Motorbike-kilometers
  • Tuk Tuk-kilometers
  • Camper-kilometers
  • Caravan-kilometers
  • 4x4-kilometers
  • Swimming-kilometers
  • Paddling/Rowing-kilometers
  • Motorboat-kilometers
  • Sailing-kilometers
  • Houseboat-kilometers
  • Ferry-kilometers
  • Cruise ship-kilometers
  • Horse-kilometers
  • Skiing-kilometers
  • Hitchhiking-kilometers
  • Cable car-kilometers
  • Helicopter-kilometers
  • Barefoot-kilometers
  • 25footprints
  • 28days
  • 388photos
  • 94likes
  • Day 25

    Kopenhagen, Næstved na Faxe

    May 12 in Denmark ⋅ ☀️ 9 °C

    Laaste opstaan in die kokon in Kopenhagen. Ons motor staan gelukkig nog veilig in die parkeerarea agter die stadsaal. Die luukse motor se kattebak is lekker groot en ons rugsakke pas gemaklik daarin. Anders as met die SpaceStar in Nederland waar dit net reg ingesit moes word om in te pas.

    Ons gaan kyk eers na die Kaktus Torings in Kopenhagen voor ons die stad se stof van ons voete afskud. Hulle het sulke stekelrige punte, nes 'n kaktus.

    Die Reader's Digest Condensed weergawe van die res van die dag is: ons ry tot by Stevns Klint, kyk uit oor die afgrond, ry na die huis van Leon (oud-leerder van Truda) en sy gesin naby Næsved, kuier, eet, kuier baie lekker, gaan eet roomys by Karrebæksminde, verken die stranddorpie, ry na Faxe en oornag in die motor buite die hostel.

    Die langer weergawe is dat ons die eerste mense die oggend by Stevns Klint is. Die plekkie is 'n besoek waardig agv die hoë afgrond na die see toe - amper soos by die "white cliffs of Dover" in Engeland. Daar is 'n klein kerkie, wat etlike eeue oud is, op die uiterste punt van die afgrond gebou. Die prediker steek amper sy hand oor die afgrond wanneer hy die seën uitspreek.

    Daar is sulke horisontale swart strepe in die rotse wat blykbaar stukkies van 'n asteroïede bevat wat 65.5 miljoen jaar gelede die aarde getref het en toe daar vasgevang is. Believe it or not?! Dit bly 'n asemrowende uitsig wat 'n mens daar het.

    Ons stap weer in die vriesende windjie terug na die motor toe en ek verkyk my aan die "koster" met sy kortbroek. Hy dink seker dit is 'n lieflike lentedag in Denemarke!

    Ons maak staat op Google Maps om ons te lei tot by Leon en Sara se huis in die omgewing van Næstved, redelik suid op dieselfde eiland van Denemarke as waar Kopenhagen ook is. En Google stel nie teleur nie, ons kry maklik die huis.

    (Terloops Denemarke bestaan uit 1 419 eilande waarvan net 443 name het. Moet nou ook nie dink dat Næstved se naam op 'n "d" eindig as jy dit uitspreek nie - dit is eerder Nesville. Ook Odense word uitgespreek as o-ense. Weet nie wat die Dene teen die letter "d' het nie!!)

    Leon was in die skool in Monument Park toe Truda daar skoolgehou het. Blykbaar 'n model leerder! Hy en sy vrou Sara woon nou al so 8 jaar in Denemarke. Hulle het 2 seuntjies van 5 en 3 jaar oud. Hulle het ons genooi vir middagete en Sara het vir ons 'n egte Deense ete voorgesit, nl smørrebrød. Dit is rogbrood met verskillende "toppings" soos gerookte salm, herring, lewerpatee, koue vleis en hardgekookte eier met garnaaltjies. Dit was eersteklas! Ons het lekker gesels, veral oor hulle lewe hier in Denemarke en die baie voordele wat hulle ontvang van die regering in vergelyking met Suid-Afrika. Ons het ook bietjie gaan stap in die area en gaan kyk hoe dit lyk by die kinders se skooltjie. Die skoolgronde is sommer oop op die Sondag en die kinders kan daar gaan speel. Daar het later maatjies ook aangekom en saam gespeel.

    Later die middag het ons gaan roomys eet by Karrebæksminde, 'n stranddorpie sowat 25 min van hulle huis af. Die kinders se fietse bly sommer voor die agterdeur staan, geen probleem met diefstal hier nie! Ons het gaan kyk hoe die karavaanpark lyk en sommer so draai op die strand gemaak en al langs die mensgemaakte kanaal geloop by Karrebæksminde. Die kanaal is gegrawe sodat bote vrag kan gaan aflaai by Næstved sonder om heel om die eiland Enø te vaar.

    Toe ons groet is dit seker al amper 20:00, maar die son sit nog hoog. Ek het nie besef dit is al so laat nie! Ons waardeer dit dat Sara en Leon hul kosbare Sondag (Moedersdag nogal) aan ons afgestaan het en ons só gasvry ontvang en onthaal het!

    Ons laat weet die hostel in Faxe via Booking.com dat ons nog kom, maar dat ons nog 30 min weg is. Sien daar is 'n boodskap dat indien mens na 16:00 inboek kan 'n mens die sleutel van jou kamer kry in die key dropbox by die voordeur. Die pinkode vir die box is in die bevestigings e-pos van die bespreking. So ons is gerus, geen probleem nie. Daar aangekom soek ek die pinkode in die bespreking. Daar is 'n pinkode, maar dit is die een van Booking.com, maar nou ja, miskien gebruik hulle dieselfde een. Probeer die kode, probeer weer met 'n hashtag, met 'n asterisk, probeer weer met hastag aan die begin, maar al wat beweeg is my moedelose gevoel - glad nie die dropbox se deurtjie nie!

    Ons probeer die hostel bel, ons stuur boodskap via Booking.com, ons stuur e-pos, ons gaan voel aan al die deure, klop aan die Private deur, maar niks help nie. Ons het nie 'n kamer vir die nag nie! Al genade is om maar in die motor te slaap.

    Ons gaan soek 'n garage met kleedkamers, maar loop ook daar 'n paar bloutjies. Al wat oorbly is om maar 'n veldtie te doen, warmer aan te trek, die sitplekke agteroor te laat sak, die boodskap van Angus Buchan te luister en aan die slaap te probeer raak voor die motor afkoel. Party van ons was meer suksesvol met die laaste deel as die ander een!

    Ons het so 2 keer deur die nag die motor se enjin aangeskakel om weer bietjie warm lug in die motor te kry, maar dit was maar koud vir my. Gelukkig het ons die luukse motor gekry (dalk was dit die rede daarvoor) so ons het nie ongemaklik gelê nie en kon darem bietjie geslaap kry!
    Read more

  • Day 23

    Kopenhagen

    May 10 in Denmark ⋅ ☁️ 12 °C

    Ons gaan vanoggend die motor kry op die lughawe en dan op Kopenhagen se eiland, noord ry na Helsingør. Ons stap 'n alternatiewe roete na die stasie toe, maar kry dit darem sonder voorval en Google se hulp.

    Gelukkig gaan daar 'n paar treine by die lughawe verby. Ons het dus 'n keuse van tye en koop eers vir ons heerlike koffie by 7-Eleven. Die trein is lekker leeg en stop net op 1 plek voor ons vinnig-vinnig by die lughawe kom. Ons kyk rond, maar besef gou ons gaan moet vra waar die huur-motors se plekke is. Vind uit dat ons 'n shuttle-bus buitekant die gebou moet kry wat ons na die rental cars se plek sal neem. By die busstop begin ons gesels met 'n Deense dame (en dogter) wat in Amerika woon en haar dogter kom afsien het omdat sy nou in Kopenhagen kom studeer. Sy gebruik sommer ook die kans om by familie te kom kuier.

    Europcar is baie vriendelik en alhoewel ons die kleinste, goedkoopste handrat motor geboek het, gee hulle vir ons 'n nuwe (5200 km op die klok) Nissan Qashqai outomaties. Truda moet eers die boekie bestudeer sodat ek agterkom hoe om die sitplek te stel dat ek darem by die pedale kan bykom!

    Dit neem ons 'n rukkie om aan die gang te kom, maar daarna is Truda en Google Maps weer op hulle stukke. Ons is op pad na Helsingør.

    Daar aangekom, is ons van die vroegstes en kan ons 'n parkeerplek uitsoek. Die street food market se geure begin-begin mens al lus maak vir iets te ete. Ons hou eers verby en gaan ontdek die ou dorp te voet. Die strate is meestal geplavei en daar is geen motors om jou oor te bekommer nie. Die windjie is koud, so ons is dankbaar vir ons reënbaadjies se windbreaker vermoëns.

    Die hongerpyne begin knaag, so ons kies koers terug na die street food market wat gelukkig onderdak is. Nou is die saal al baie vol en moet mens jou pad vind tussen die mense deur om te sien watter tipe cuisine jy wil bestel. Truda bestel Indies en ek Meksikaans. Albei was goeie keuses!

    Gevoed en verwarm, durf ons weer die elemente aan en gaan stap ons die roete rondom die Kronborg Kasteel. Dit is 'n properse kasteel met 'n grag (tans sonder water) rondom. Ek neem die kasteel af van omtrent elke moontlike hoek, want elke keer dink ek hierdie een is beter as die vorige. Aan die seekant is daar oral mense besig om te hengel. Niemand gesien wat visvang nie. Daar is ook so 'n klein strandjie waar klomp mense bymekaar is en rondstaan. Niemand swem nie, want ek dink dit sou dui op selfmoordneigings in hierdie weer en watertemperatuur!

    Ons gaan gooi weer 'n vinnige draai in die ou dorp voor ons die pad verder noord neem na Gilleleje. Ons ry kuslangs deur verskeie klein dorpies - baie mooi! Ek het iewers gelees van lekker roomys wat te kry is in Gilleleje, so ons gaan soek die winkel. (Kry mens so iets soos slegte roomys?)
    Ons vertoef nie lank nie, want ons moet nog terug tot in Kopenhagen.

    Daar is gelukkig gratis parkering agter die stadsaal in Kopenhagen beskikbaar oor 'n naweek en ons kry die tweedelaaste plek. Dit is net 1 blok weg van ons hostel af.
    Môre gaan ons suidwaarts.
    Read more

  • Day 22

    Kopenhagen

    May 9 in Denmark ⋅ ☁️ 13 °C

    Eerste wakkerword in 'n kokon, maar geen metamorfose vir my nie! Dit is maar nog dieselfde ek wat dié dag saam met Truda gaan aanpak in Kopenhagen.

    Ons gaan vandag op 'n kanaalvaart en dan op 'n gratis (tip-based) begeleide staptoer van die stad. Die vaart is 10:40 en die staptoer begin 15:00. So ons vind rustig ons pad na die nuwe hawe, Nyhavn, van waar die boot vertrek. Kort-kort stop ons om eers 'n foto of 3 te neem van iets wat ons interesseer. Nogtans moet ons 'n ruk wag om aan boord te gaan vir die bootvaart.

    Ons beweeg uit die sloep uit wat Nyhavn genoem word en vaar in die groter hawegebied in. Ons gaan verby die teaterkompleks, die operahuis en Maersk se hoofkwartier en natuurlik nog ander geboue wat ek nou nie meer op die naam kan noem nie! Ons bekyk ook die koninklike jag wat al in 1930 gebou is en nog splinternuut lyk. Daar is ook meer skepe van die Deense vloot sigbaar as wat die SA Vloot as seewaardig kan beskou. Blykbaar is die Deense vloot ouer as die British Royal Navy. Hulle het eeue lank oorlog gevoer teen Swede om hule grondgebied te beskerm. Die 2 nasies is darem deesdae op goeie voet met mekaar.

    Na die draai deur die hawe en verby die koningspaleis draai ons in by Christian se kanaal. Dan volg ons 'n doolhof van kanale wat ons neem verby gewone mense se blyplekke en 'n klompie huisbote. Heelwat van die bote is vir altyd daar vasgevang, want ons vaar onderdeur 'n klompie baie lae brûe. Die arme gids het al sy dae om die mense betyds te laat plat sit en nie die brûe te probeer raak nie. Hy gaan op 'n stadium na agtertoe om een spesifieke oortreder persoonlik aan te spreek. Truda sê sy weet hoe hy voel, sy het vir sulke kinders skoolgehou. 🤣

    Na die bootvaart stap ons na die Little Mermaid bronsbeeld toe wat in die hawegebied op 'n rots is. Sy is sinoniem met Kopenhagen en ons wil haar nie mis nie. Dit is egter 'n retoer trippie van omtrent 3.4 km om haar te sien en sy word nie verniet "Little" genoem nie. Daar is baie ander toeriste wat ook die moeite gedoen het om vir haar te gaan kyk. Ons het darem ook die koninklike paleis van nader te sien gekry op die staptog.

    Teen hierdie stadium is dit al middagete tyd en ons loop en soek na 'n plek wat ons smaak en sak sal pas. Ons kom so halftwee by 'n plekkie verby wat sê dat hulle pizza verkoop teen 69 DKK van 11:00 tot 14:00. Ons is nog betyds en bestel een pizza om te deel. Dit is 'n Italiaanse plekkie, maar daar is nie 'n Italianer in sig nie. Die Oosterling het egter die regte resep en die pizza was heerlik!

    Toe moet ons wikkel na die Råthuspladsen, oftewel stadsaalplein, vir die staptoer. Hoogbetyds meld ons aan by die man met die groen sambreel en sy jonger kollega. Hy sê ons kan nog binne-in die stadsaal gaan kyk, dit is oop vir die publiek, ons moet net betyds weer terugkom. So ons volg sy raad en is heel betyds weer terug. Ons sien heelwat paartjies wat regstaan om te trou daar binne. Blykbaar word daar elke 7 minute iemand in die eg verbind in die stadsaal.

    Ons is nogal 'n groot groep en ek was seker hulle gaan ons in 2 deel, maar die ouer man met die groen sambreel los ons almal by die jonger gids en verkas - met sambreel en al. Na hy ons vertel het hy is eintlik 'n Argentyn wat al reisgids was in Ysland, Noorweë, Swede en nou in Denemarke en een en ander oor die verhouding tussen Denemarke en Swede lei hy ons oor die plein. Hy sê nog ewe ons moet die pad kruis en indien ons nie almal kan oorkom op die groen lig nie, sal hy wag sodat ons almal saam kan aangaan. Dit was omtrent die laaste wat ons hom gesien het. Ons kruis die pad saam met die ander groeplede en wag aan die oorkant om te sien waar die groep is, maar niks en niemand lyk bekend nie en dit wemel van mense. Ons stap vinnig aan om hulle te probeer inhaal, maar besef dit kan nie wees nie. Ons draai weer terug om te kyk of ons hulle nie dalk per ongeluk verbygegaan het nie. Niemand bekends nie! Ons vleg ons pad weer vorentoe en drafstap om hulle te probeer inhaal by 'n moontlike volgende stop, maar tevergeefs. Uiteindelik moet ons maar erken ons het iets reggekry wat ons nooit gedink het moontlik is nie! Ons het nog voor die tweede stop die gids en groep van so 20+ mense verloor! 🤣

    Ons gaan sit en drink koffie om onsself te troos en sien net oorkant die koffiewinkel is 'n Museum of Illusions. Ons koop net daar en dan kaartjies online. Party vd uitstallings het ons ook by die Universum in Bremen gesien, maar daar is ook heelwat nuwes en interessantes. Ons spandeer 'n pret uur of twee in dié museum.

    Toe is dit terug hostel toe vir 'n aandete van yoghurt en muesli en 'n energy bar vir elkeen.

    Na ons joernale op datum gebring is, is dit tyd vir terugkruip in die kokon.
    Môre kry ons weer ons eie wiele.
    Read more

  • Day 21–24

    Hamburg na Kopenhagen

    May 8 in Denmark ⋅ ⛅ 14 °C

    Ons staan hoog betyds op in Hamburg, want ons moet stap en 'n voorstedelike trein haal om by die Hauptbahnhof te kom. Daar is ruimte vir iets om verkeerd te gaan en ons wil tog nie laat wees nie. Ons treinkaartjies is net vir 'n spesifieke trein, so laat kom is uit soos koekies in 'n weeshuis. Dit beteken dat ons toe 'n uur voor die trein vertrek al op die regte perron is. Gelukkig is daar 'n "glaskas" met wifi waar 'n mens die tyd kan verwyl. Ons koop Coffee Latté by Dean & David; hul produk kos omtrent die helfte wat Starbucks se "stasie"prys is!

    Gelukkig kom die trein op tyd en ons kan rustig ons plekke vind voor ons die lang pad vat na Kopenhagen. Die rit duur omtrent 5 uur. Die trein is nie vol nie en ons kan lekker breed sit. Ek skuif later na 'n plek waar 4 stoele om 'n tafel gerangskik is, want die kragpunt by my stoel werk nie en my selfoon vra vir nuwe energie.

    Ons skryf joernaal vir 'n tyd, maar wil darem graag uitkyk ook, so dit vorder maar stadig. Ek luister maar later na 'n tennis podcast sodat ek buite kan dophou. Die landerye is baie mooi. Sien heelwat canola in die blom wat net soos in die Swartland en Overberg altyd 'n mooi prentjie maak. Daar is baie dorpies langs die pad waarby ons verby hou. Ons stop net in die grootste plekke. Dink daar was maar net 6 stoppe of so op die hele roete. Op 'n stadium het Deense personeel die Duitsers vervang en het hulle na ons paspoorte gekyk. Baie vlugtig, maar darem.

    Ons ry op 'n plek oor 'n lang brug en besef dit moet wees tussen 2 verskillende eilande van Denemarke. Later het ons deur 'n lang tonnel gery - ook van een eiland na 'n volgende een. Dit is regtig indrukwekkend.

    Aangekom in Kopenhagen kom ons agter dat die Lyca Mobile simkaart wat sedert Madrid vir ons op koers gehou het, nou nie meer wil werk nie. Ons probeer by 'n 7 Eleven 'n pre-paid simkaart koop, maar hulle bied ons 'n Lyca Mobile een aan. So dit beteken dat ons een mos moet werk! Ons soek 'n mobile phone winkel en kry een wat bedryf word deur 'n Pakistani - hoe dan nou anders?!

    Hy vertel ons dat die Lyca pre-paid kaarte van ander lande nie in Denemarke werk nie. Ons kan nie stry nie, want dit is ons ondervinding ook, so ons koop maar 'n nuwe een. Hy kry die foon weer op die lug en toe kan ons koers kies na Copenhagen Downtown Hostel. Dit neem so oomblik om die rigting aan die begin uit te werk, maar toe is dit darem nie te moeilik om ons hostel te kry nie.

    By die hostel is rekenaarpunte waar 'n mens self moet incheck om jou kamernr en/of bednommer te kry. Dan stap jy 2 deure straataf en in by trappe op na jou vloer. Daar is 'n elektroniese slot by die deur en ons probeer die kamernr, maar niks gebeur nie. Ander mense kom ook en hulle s'n werk ook nie. Dus terug toonbank toe en raad vra. Blykbaar stuur hulle 'n e-pos vir jou na jy ingecheck het waarin jou deurkode vir jou gegee het. Toe ek vra nou hoe moet mens weet om in jou e-pos te kyk vir die kode, sê die persoon, sy weet nie, goeie vraag! Net daar is ek sommer omge-ellie en vies vir die hostel. Ek stap terug na die hostel ingang, probeer die kode, maar dit werk ook nie! Nou voel dit my iemand speel speletjies met my. Terug toonbank toe, kla by die meisie, kry 'n glimlaggie en sy doen iets op die rekenaar en sy stuur my weer terug. Hierdie keer - sukses! Ek weet nie of ek bly of kwaad moet wees nie, want iemand het sy werk half gedoen en vir my baie trappe laat op en afklim, maar nou is ek in!

    Die kamer is eintlik 'n dubbelbed kapsule. As jy eers lê is dit gemaklik, maar om jou bagasie en jouself te organiseer binne-in die beperkte ruimte is vir my ietwat van 'n uitdaging.

    Ons gaan soek iets te ete, want die broodjie wat ons middagete genoem het op die trein, is al lankal vergete. Net so 2 plekke straataf vd hostel is 'n resteurant wat adverteer hul wys alle sport, so ons gaan in en vra vir die Italiaanse Ope. Die kelner was meer verbaas as ons dat hy dit gekry het. Ons kyk eers hoe Paolini speel en later vir Pegula. Mens plaas jou bestelling via 'n app en doen sommer ook die betaling daar en dan. Ons het skaars submit of die 2 biere wat ons bestel het, verskyn aan tafel - darem afgelewer deur die kelner en nie deur 'n robot nie. Vir ete bestel ons 'n snack box om te deel. Dit bestaan uit hoendervlerkies, hoender nuggets, uieringe en chilli-kaas gebraaide blokkies en 'n dip. Ons het sweet chilli sous vir die dip gekies. (Dit was nie sweet nie, maar wel chilli!) Die gereg was egter baie lekker en genoeg vir ons twee.

    Die hostel het 'n wasmasjien en droeër wat met 'n app werk. Jy gooi die klere in die wasmasjien, laai geld op die app en via bluetooth weet die masjien blykbaar jy het betaal en begin hy te werk as jy die program gekies en die Begin-knoppie gedruk het. Dieselfde vir die droeër. So na 'n uur en 'n half of wat later het ons darem weer 'n volle kwota skoon klere wat ons hopelik sal deursien tot in SA.

    Die selfoonsein en hostel se wifi is basies non-existent binne-in die kapsule. Ek maak my joernaal van die vorige dag klaar, maar kan dit nie plaas nie. So frusterend! Nog 'n punt of 3 minder as ek hulle resensie gaan doen!

    Ons los maar die stortery vir die volgende dag en draai die liggie dood en die ventilasie aan en kry koers droomland toe. (Truda het die sneltrein soontoe geneem!)
    Read more

  • Day 20–21

    Hamburg

    May 7 in Germany ⋅ ☁️ 13 °C

    Ons was hoog betyds by die stasie, want ons wag eerder vir die trein as om te moet hardloop om dit in te haal! Met heerlike warm koffie in die hand, is die wag darem ook nie so sleg nie.

    Dit is net 'n uur se ry van Bremen tot by Hamburg Hauptbahnhof oftewel hoofstasie. Daarvandaan neem ons 'n voorstedelike trein, die S2, vir 2 stoppe en dan nog so ¾ km se stap tot by ons hotel. Hoe verder ons stap hoe meer wonder ek hoe op aarde het ons hier in die stasiedistrik 'n hotel bespreek?! Gelukkig was my vrese ongegrond. Dit is 'n mooi hotel met baie lekker kamers en alhoewel ons nie die ontbytopsie geneem het nie, kon ons ruik dit is goed.

    Ons is natuurlik hopeloos te vroeg om in te boek, maar kan darem ons rugsakke daar los sodat ons gemaklik die stad kan verken. Dit gedoen gaan ons weer al die pad terug na die hoofstasie toe.
    Ons besluit om 'n hop on hop off bustoer te neem, te sien wat die stad ons bied en dan te voet die dele te verken wat ons die meeste interesseer en met dapper en stapper bereikbaar is. So gesê, so gedoen.

    Die busroete is bietjie verkort omdat die hawegebied gesluit is vir feesvieringe, maar verder kry ons 'n goeie idee van die stad. Ons ry ook rondom die Inner en Outer Alster mere in die stad. Hierdie mere is gevorm toe die Alsterrivier opgedam is in die middeleeue. Daar is die mooiste huise, eintlik moet mens dit villas noem, reg rondom die meer. Meeste lyk soos klein hotelle! Die pad rondom die meer is so 7 km lank en ons kry selfs op 'n gewone werksdag heelwat mense wat daar draf, fietsy en stap met of sonder honde. Daar is ook klein seilbote op die meer en natuurlik mense wat roei met kano's en selfs stand-up paddling doen. Die water is blykbaar net so tussen 2 en 3 meter diep, so die seilbootjies is nie groot nie. Dit het al gebeur dat die meer toevries en dan skaats die mense daarop, maar dit is dink dit het omtrent 80 jaar gelede laas gebeur.

    Ons klim weer by die hoofstasie af en soek 'n eetplekkie. Ons kry in die stasie 'n "food court" en alles ruik so lekker dat my mond sommer begin water. Daar is eetplekke van elke cuisine van die wêreld voel dit my. Truda het iewers gelees dat mens die lekkerste vis kan eet in Hamburg en ons hou van vis, so ons soek 'n viswinkel. Ons kry een wat rou vis in baie verskillende gedaantes verkoop, maar dis nie sushi nie. Marjan sou kon kus en keur! Ons bly maar by die ou staatmaker - fish and chips. Selfs in Hamburg word dit só (in Engels) aangedui. Dit was nie 'n fout om die geykte gereg te koop nie - dit was absoluut heerlik!

    Na ete stap ons na die Rathaus oftewel die stadsaal. Dit was een van die mooiste en indrukwekkendste geboue wat ons vanuit die bus gesien het. Ons gaan in ook en besef daar is 'n konferensie aan die gang en dit is hoekom daar nie toere aangebied word vandag nie. Ek raai die konferensie gaan oor klimaatsverandering, want daar is 'n uitstalling daaroor in die hoofsaal vd gebou. Ons lees so paar van hulle, maar verkyk ons meer aan die moeite wat vorige geslagte gedoen het met die versiering van geboue.

    Daarna stap ons in die rigting van 'n hoë kerktoring wat ons oor die dakke sien uitsteek. Toe ons daar kom, sien ons dit is net 'n toring, die kerk is "missing"! Dit is/was die St Nikolai kerk wat in 1943 as deel van Operasie Gomorra gebombardeer is deur die geallieërde magte. Die kerktoring het bly staan omdat die vlieëniers dit as baken gebruik het.

    Daar is 'n hysbak wat mens 75 m in die toring opneem vir 'n mooi uitsig oor die stad. Die museum is ondergronds, in wat die kelderarea vd kerk was. Dit beeld kortliks, maar baie goed die geskiedenis van die kerk uit sedert 1195 totdat dit verwoes is in 1943. Dan word daar ook heelwat vertel van hoe Hamburg en sy mense geraak is deur Operasie Gomorra toe die hele stad omtrent afgebrand het agv die bombardering. Dit is baie aangrypend. Mens dink altyd aan Duitsland as die skurk in die WWII verhaal, maar tienduisende gewone Duitsers is ook gedood in aanvalle deur die geallieërde magte. Daar is maar nét verloorders in 'n oorlog!

    Daarna stap ons weer terug na die hoofstasie en neem die nou bekende S2 trein na Rothenburgsort en stap die laaste stukkie na die hotel. Uiteindelik kan ons inboek en voete laat rus!

    Dit is 'n lekker kamer met een hele muur wat uit vensters bestaan - van halflyf hoogte tot teen die plafon. Ook die badkamer het 2 groot vensters en dus natuurlike lig. Dit is 'n lekker groot badkamer met 'n heerlike stort. Ons is omtrent bederf die afgelope paar dae met skitterende verblyf teen bekostigbare pryse.

    Môre skud ons die Duitse stof van ons voete af en vertrek ons Denemarke toe.
    Read more

  • Day 19

    Bremen

    May 6 in Germany ⋅ ⛅ 9 °C

    Vandag het ons baie rustig begin. Ons het besluit om op 'n bootvaart op die Weserrivier te gaan en hulle vertrek eers 11:00. Ons stap rustig af na die rivier toe en sien weer die mooi geboue van gister. Mens is sommer weer lus om hulle af te neem, want die lig val anders op hulle. Ons is voor 10 al onder hy die kaartjiekantoor en alhoewel daar 'n persoon en 'n hondjie binnekant is, maak geen venster oop vir sake nie. Ons staan eers bietjie rond, neem 'n paar foto's en gaan sit later maar op 'n bankie en wag. Gelukkig het ons ons "windbreakers" by ons, want die windjie wil deur murg en been sny.

    Toe ons uiteindelik begin vaar besef ons dat al die kommentaar slegs in Duits gedoen word. Ons skakel die Google Translate app aan, maar daar is ander gesprekke rondom ons ook aan die gang en die vertaling is dikwels totaal gibberish. Soms kan ons darem die strekking van die kommentaar kry en dan is ek sommer opgewonde. Dit is 'n lekker vaart, maar dink nie ek sal dit aanbeveel as waarde vir geld nie. Toe ons afklim, sien ons daar is gelamineerde getikte bladsye met die kommentaar in Engels beskikbaar. Hulle het seker aan die begin die afkondiging daaroor in Duits gemaak!

    Rasend honger en op soek na 'n WC slaan ons voete sommer vanself die rigting in na die markplein. Ons bestudeer die menu's by 'n paar restaurante om te sien of daar iets is wat ons wil eet teen 'n prys wat ons bereid is om te betaal. Ons kry een wat 'n Engelse ontbyt aanbied teen 'n billike prys én hulle het 'n WC. Die windjie is nog koel, so ons gaan binnetoe (af met die trappe) en gaan sit in 'n gerieflike hoekie op heerlike sagte stoele.
    Én die ontbyt was heerlik!

    Gevoed en versterk gaan soek ons die regte trem om te neem na die Universum Bremen. Dit is 'n wetenskapsentrum met interaktiewe uitstallings. Ons koop die kaartjie vir die trem op die trem, maar niemand kontroleer dit nie en dit lyk nie vir my of enigiemand anders vir hulle steur aan kaartjies nie! (Met die terugrit het ek gesien dat een persoon 'n kaartjie gescan het.)

    Die Universum: ek kan dit nie genoeg aanbeveel nie. Ons was die laaste besoekers by die deur uit met toemaaktyd! Ons moes baie eerder die bootvaart gelos het en die hele dag hier spandeer het! Ons het net die 2 vloere wat gemoeid is met tegnologie en die menslike liggaam deurgewerk. Ons was glad nie eens op die 3de vloer wat gewy is aan die natuur nie. Om die waarheid te sê ons het nie eens 100% klaar gekry met die menslike liggaam nie toe die aankondiging kom dat hulle binnekort gaan toemaak nie.

    90% van die uitstallings is interaktief. Meeste daarvan is een of ander speletjie wat 'n wetenskaplike feit ten toon stel en dan is daar 'n kennisgewing om die wetenskap te verduidelik.

    Ons maak toe soos die locals en ry trem sonder om te betaal. Die eenrigtingkaartjie se prys was voldoende in ons geldeenheid om vir retoer te geld...
    Die trem laai ons basies reg voor ons hotel af en ons gaan gou inkopies doen in die DM net onder die hotel. DM is 'n winkel soortgelyk aan ons Dischem. Daar is 'n stelsel van self checkout as jy dit verkies. Jy scan self die produkte en tap jou kaart om te betaal en daar gaan jy! Neem aan daar is 'n stelsel in plek om diefstal te keer!! Het dit in elk geval nie uitgetoets nie.😆

    Môre moet ons vroegerig roer, want die trein na Hamburg kan ons nie verpas nie. Ons het nie 'n flexible kaartjie nie. Dis óf die regte trein óf 'n nuwe kaartjie koop en ons wil nie die tweede opsie nodig hê nie.
    Read more

  • Day 18

    Apeldoorn na Bremen

    May 5 in Germany ⋅ 🌙 10 °C

    Ons staan maar vroegerig op, want ons wil geen kans waag om ons trein te verpas nie. Ons het gereël dat hulle ontbyt vir ons inpak sodat ons dit op die trein kan eet. Elkeen van ons kry 'n kardoessak met 'n wegneemhouer in, yoghurt, 2 vrugte, 'n botteltjie lemoensap en 'n verseëlde stukkie ontbytkoek. Ons vra of ons dalk koffie ook kan kry om saam te neem, want ons moet omtrent 'n uur sit en wag op die stasie. Sy gaan maak vir ons heerlike koffie mét melk, maar weer eens sou ek nog omtrent 'n kwart koppie daar kon inpas!

    Ons stap rustig stasie toe en is toe regtig omtrent 'n uur voor vertrektyd op die perron. Ons besef gou koffie alleen gaan ons nie warm maak nie. Daar is 'n yswindjie wat die aanvoelbare temperatuur baie verlaag. Ons trek maar ons reënbaadjies aan om as windbreakers te dien.

    Gelukkig is die trein op tyd en kan ons aan boord stap in 'n lekker warm treinwa in. Dit is sowat 3 ure tot na Osnabruck in Duitsland, waar ons moet oorklim op 'n ander trein vir die laaste stukkie na Bremen. Ons wou eintlik joernaal skryf, maar dit is lekker om uit te kyk en te sien hoe die landskap verbyvlieg. Ons eerste dorp in Duitsland is Bad Bentheim. Dit wil ook sommer lyk asof die wêreld nie meer heeltemal so plat is as wat dit in Nederland was nie. Ons raak nuuskierig oor die ingepakte ontbyt én honger en besluit om 'n ietsie te eet. (Daar was 3 gesmeerde broodrolletjies in die wegneemhouer.)

    By Osnabruck moet ons omtrent 'n halfuur wag vir die trein na die noorde. Ons besef dat ons so 6 jaar gelede ook op Osnabruck se stasie gewag het vir 'n trein. Toe het ons van Berlyn af gekom en moes daar oorklim op 'n streekstrein wat ons na Halle moes neem. Dit was vir die grasbaan tennistoernooi waar ons die eerste en enigste keer vir Roger (Federer) in lewende lywe sien speel het. Hierdie keer het ons darem, anders as daai keer, al ons bagasie met ons!

    Die rit van Osnabruck na Bremen is net 'n halfuur en dit vlieg verby - nes die landskap.

    Bremen het 'n groot Hauptbahnhof en dis nie maklik om te weet watter kant om uit te stap sodat jy op die beste plek is om verder te gaan nie. Soos Murphy dit wil hê, stap ons eers aan die verkeerde kant uit. So dit beteken "backtrack", uit by die stasie en daai kant is daar seker 8 stelle tremspore waaroor ons moet gaan om stad se kant toe te kan stap.

    Ons hotel is net oorkant die stasie, maar daar het 'n trem voor sy naam gestaan so ons kon dit nie sien nie. Dus vir ekstra oefening het ons eers om die blok gestap om dit uiteindelik op te spoor. Google Maps en kort afstande stap, werk nie maklik nie! Ons is bietjie vroeg om in te boek, maar gelukkig is daar al 'n kamer beskikbaar. Net betyds vir middagete en die res van die lekker ingepakte "ontbyt".

    Ons beplan om deur die ou stad van Bremen te gaan stap. Daar is nie 'n begeleide toer beskikbaar teen 'n bekostigbare prys nie en die audioguide toere het almal een of ander invalshoek soos escape rooms of skattejag of so iets.

    Ons besluit val op die SmartGuide app wat mens lei na 17 punte in die stad en dan geskryfde of audio teks het met inligting oor daardie punt. Ons internetspoed is net baie stadig in die stad en dit frustreer my baie. Ons besluit later om maar die audio te los en eerder die teks te lees.

    Daar is in elk geval baie meer as 17 interessante plekke in Bremen en ek loop en verkyk my aan al die indrukwekkende en mooi en stokou geboue rondom ons. Dan is daar natuurlik ook die standbeelde wat aandag trek - die bekendste een is sekerlik die een van die Vier stadsmusikante van Bremen.

    Een van die punte op die staptog is die Schnoor distrik. Dit is die oudste distrik in die stad. Die naam kom van 'n woord wat beteken "snoer" of "tou". Dit verwys eintlik daarna dat daar toue en nette gemaak is in die distrik, masr deesdae ook omdat die rye mooi huisies en geboue soos 'n halssnoer ingeryg is. Daar is party gangetjies waar mens amper met jou skouers aan weerskante kan raak, terwyl ander darem breed genoeg is vir 'n motor alhoewel motors nie toegelaat word in hierdie area nie.

    Later is my voete al deurgeloop en ons gaan sit 'n rukkie op een van die bankies wat uitkyk oor die Weserrivier. Daar lees ons sommer al 6 die oorblywende punte op die toer se info voor ons hulle op die terugtog gaan opsoek.

    Nadat ons al die punte op die toer afgetiek het, gaan soek ons lafenis - en goeie koffie - by Starbucks. Hulle het 'n special op 'n grande latte saam met 'n cinnamon roll. Net mooi reg vir aandete! Heerlik!

    Daarna is dit een reguit pad terug hotel toe, sonder enige moeite of Google Maps. Basies 12000 treë gestap op ons eie toer. Dus net stort en in die bed, joernaal skryf en vinnig droomland toe.
    Read more

  • Day 17–18

    Oss na Apeldoorn via Schiphol

    May 4 in the Netherlands ⋅ 🌙 8 °C

    Word wakker in die weelderige kamer van die 4-ster hotel en besef alles moet nou weer inpas in die rugsakke. Geen vergunning van goed wat maar los kan wees in die motor nie, want ons gee later vandag ons SpaceStar terug. Neem darem ons pizza los saam, want gee motor eers vieruur se kant terug.

    Ons beplan net om by Kinderdijk aan te gaan op pad. Weer eens moet Truda kop hou met al die afritte en samevoegings van die paaie. Sonder te veel moeite kom ons so 10:00 se kant aan by die parkeerterrein van die Kinderdijk - wat sowat 5 km van die windmeulens af is. Daar is 'n shuttlebus wat mens, teen betaling na die regte beginpunt toe neem.

    Ons staan eers bietjie rond en wonder hoe mens die uitgebreide wêrelderfenis gebied moet benader en besef gou ons het hulp nodig
    Gelukkig is daar 'n informasiekantoor en 'n vriendelike dame (met die blouste van blou oë) verduidelik vir ons waar om te begin en hoe om te stap en/of boot te ry om die beste ervaring te hê.

    Terloops, toegang tot die perseel is gratis. Die kaartjies wat ons online gekoop het, gee mens toegang tot die boot en die 2 museum molens wat nie vir almal beskikbaar is nie. Daar is egter baie mense en fietsryers wat sommer net vir 'n uitstappie gekom het om die natuur te geniet.

    Daar is 'n kort fliek wat verduidelik wat die nut is van die molens en hoe dit ontwikkel het sedert die vroegste tye. Daar is 19 molens wat die polders vir boerdery moes drooghou in tye wat die rivier Lek sy walle oorstroom. Dit gebeur maklik, want Kinderdijk is laer as seevlak. Die molens word nou nog bewoon, maar die eintlike harde werk van water pomp word deesdae gedoen met 'n elektriese pomp of pompe wat darem ook met wind (en sonkrag) werk.

    By die een museum windmeul is daar 'n pragtige groentetuin. Die ander een het weer 'n hele klompie diere - katte, konyne, bokke en hoenders ook.

    Wanneer die windmeul se lemme draai, is dit omtrent 'n geraas soos die lemme verby swiep. Dis nogal skrikwekkend as mens sien hoe vinnig hulle verbykom!

    Toe ons uitkom by die tweede molen, is daar 'n vieslike vriesende windjie wat my laat terugdink aan Ysland. Ons wil met die boot terugry, maar sal 25 min moet wag vir die boot om op te daag. So ons begin terug te stap. Net mooi by die ander molen se aanmeerplek kry ons die boot. Ons klim toe sommer op al gaan die boot in die verkeerde rigting, want dit is niks lekker buite nie en ek het reeds verkoue.

    Terug by die beginpunt, is daar 'n man wat 'n opname maak oor mense se ervaring van Kinderdijk en hoe ons daarvan te hore gekom het. Hy hou ons toe eers 'n rukkie besig, maar daarna kan ons nie wag om binnekant te kom en 'n lekker warm koppie koffie met baie melk te kry nie. Nie die weergawes met die klein wolkies melk nie! Ek bestel vir ons 2 Koffie Verkeerds - dis hulle term vir koffie met melk! Die bekertjies is so groot soos 'n gewone wegneemkoffie in SA, maar hulle maak dit toe net halfvol. Ek gee dit amper vir hulle terug en sê maak vol! Eintlik moes ek die 2 koppies bymekaar gegooi het in een beker en gesê het ek het 2 bestel, hulle skuld my nog net so een! Ek is baie lus om 'n foto van 'n Mega Wimpy koffie vir hulle te stuur (met die Euro prys daarby) en sê hulle dis hoe koffie moet lyk en wat dit maksimum moet kos!

    Daarna shuttle ons terug motor toe en lê weg aan die vorige aand se oorskiet pizza. Dit is toe al lank verby gewone middagete tyd - seker naby aan halfdrie.

    Truda stel Google Maps in op Schiphol Rental Car Returns en ons val in die pad. Ons vorder goed, want Google en die werklikheid vergelyk mooi. Ons gooi brandstof in so 25 km vd lughawe af. Mens maak eers self die tenk vol en dan stap jy binnetoe om te gaan betaal. Hoeveel mense in SA sal wegry sonder om te betaal? 🤔

    Ry naby die lughawe so klein bietjie verkeerd, maar gelukkig niks ernstigs nie en presies 16:00 gee ons die motor terug. Nou is ons weer aangewese op die Nederlandse en Duitse Spoorweë vir 'n paar dae.
    Ons koop treinkaartjies vir 'n Intercity trein na Apeldoorn, maar ons moet oorklim in Utrecht. Die trein vertrek van die regte spoor op die regte tyd (soos gesê deur die persoon in die kaartjieskantoor), maar dit is 'n trein wat basies op elke stasie gestop het. Ons kom toe heelwat later as beplan in Apeldoorn aan, maar gelukkig is daar gereelde treine en kon ons op Utrecht net 'n volgende een neem en was ons nie gestrand nie.

    Ons stap deur die stil strate na ons hotel toe, maar darem nog in daglig. Ons kamer is op die 2de vloer, met (natuurlik) 'n stel klein, steil trappe. Gelukkig het ons laat middagete gehad en is 'n pakkie Cup-a-Soup en 'n koppie koffie genoeg om ons deur te dra.

    Ons skryf joernaal sodat ons nie (te veel) agter raak nie en toe is dit slaaptyd. Môre vertrek ons Bremen, Duitsland toe.
    Read more

  • Day 16

    Appelscha na Oss

    May 3 in the Netherlands ⋅ 🌙 11 °C

    Dis ons laaste opstaan in die rustige, mooie Appelscha. Dit was regtig 'n lekker omtspannende 2 dae hier.

    Ons wil in die veenwoude gaan kyk na kraanvoëls voor ons suidwaarts keer. Daar is 'n uitkyktoring wat in die vorm van 'n 7 gebou is. Google Maps verstaan ons verkeerd of is sommer net aspris, maar hy lei ons eers na 'n verkeerde plek toe. Was 'n mooi trippie (bietjie noord) en 'n interessante eindpunt, maar geen 7 nie.

    Ons krap kop en probeer 'n ander idee in Google se brein vasmaak en toe besluit hy ons moet weer terugdraai Appelscha toe en dan op 'n ander punt bietjie noord ry. Daar is nie veel wat aandui dat ons op die regte plek aangekom het nie, maar daar is nog 'n motor geparkeer en 'n geplaveide pad in die bos in. Ons waag toe maar die kans en stap deur 'n stil bos, eers harde pad en toe bospaadjie tot by die struktuur in die vorm van 'n 7.

    Iets wat ons nou al agtergekom het, die Nederlanders gee nie om vir trappe klim nie, maar hulle voete moet beslis kleiner wees as myne. Die trappe is orals nogal smal en dan ook nog besonder steil. En om die draai raak die trappe kleiner aan die een kant, so jy moet 'n wye draai neem as jy jou hele voet op die trap wil neersit!

    Bo gekom, moet ek eers asem skep voor ek ordentlik kan uitkyk oor die veenvlakte voor ek kan begin soek na kraanvoëls. Maar selfs nadat ek my asem teruggekry het, kon ek geen kraanvoëls vind nie - net wilde ganse op hierdie jagtog!

    Af by die trappe is vir my erger as op, want dit voel die hele tyd vir my asof my voet nie inpas op die trap nie. Ek is so bang my voet gly en dan moet Truda bestuur en ons het nie die keuse uitgeoefen by Budget vir 'n tweede bestuurder nie!

    Gelukkig haal ons albei ongeskonde die grond en loop ons die amper 1 km weer terug na die motor toe. Toe is dit regtig tyd vir suidwaarts draai. Ons ry die grootste gedeelte van die pad op sekondêre paaie en dit beteken dat daar min stukke is wat ons nie in dorpe of tussen plase ry nie. Dis baie interessant, maar neem heelwat tyd.

    Ons kom min of meer middagete tyd aan in Giethoorn. Ons is ingerig vir padkos eet langs pad en hou stil in die Nationaal Park Weeribben-Wieden. Daar is 'n piekniekarea en gelukkig 'n oop tafel in die sonnetjie, want die luggie is maar koel. Dit voel amper soos 'n roadtrip deur die Karoo met wintervakansies, behalwe dat daar 'n yslike dam water voor ons lê!

    Ons kom so in die middel van die middag in Nijmegen aan. Ons het gelukkig 'n parkeergarage ingevoer as ons mikpunt en daar is plek vir ons, so gou-gou is ons reg om Nijmegen ook so bietjie te verken.

    Ons volg die wegwysers wat die geskiedkundige plekke aandui en stap direk na Mariënburg kapel. Hier is 'n uitstalling oor hoe Nijmegen geraak is in die Tweede Wêreldoorlog. Dit is ter ere van Vryheidsdag wat elke jaar op 4 Mei gevier word in Nederland. Dit is vanjaar die 80ste herdenking van die einde vd oorlog. Nijmegen is net soos Rotterdam ook geweldig beskadig, amper verwoes deur Duitse aanvalle. Na die oorlog was daar 'n groot tekort aan behuising en is noodwonings gebou. Hierdie wonings bestaan steeds, seer sekerlik bietjie opgegradeer, en is blykbaar heel gewild om te koop.

    Vandaar is ons na die Stevenskerk. Dis egter onder restourasie of konstruksie en is nie toeganklik nie. Nie eens regtig vir foto's neem nie. Dit is in 'n binnehof en is so omsingel met ander geboue dat mens nie 'n mooi idee van die besonderse kerk kan kry nie.

    Op die plein neffens die kerk is daar 'n samekoms van Palestynse ondersteuners. Vyf lede van die polisie hou 'n wakende ogie. Hulle is almal daar met hulle fietse - nie 'n polisiewa in sig nie!

    Daar is allerhande stalletjies op die plein wat nou besig is om hulle ware op te pak vir die dag. Truda ondersteun een van hulle toe sy 'n mooi langbroek raakloop vir basies dieselfde prys as in SA. Voorwaar 'n Europese winskoop!

    Ons koop draairoomys naby die parkeergarage en sit en eet dit in die sonnetjie voor ons die laaste skof aanvat na Oss. Hiervandaan is dit op groot paaie wat maklik ry, danksy my navigator en haar assistent (Google Maps). In 'n ommesientjie is ons by Hotel De Naaldhof, wat ons net die vorige aand bespreek het. Dit is 'n 4-ster hotel wat gewoonlik vér bo ons begroting is. Hulle het sekerlik die beleid, enige inkomste is beter as geen, en moes hulle pryse verminder het vir laat besprekings, want dit was die goedkoopste op Booking.com!

    Boonop het hulle 'n kroegarea wat enige een van miljuisende kanale op hulle supergroot televisie kan wys. Op ons versoek wys hulle toe die Madrid Ope se damesfinaal vir ons - Aryna Sabalenka vs Coco Gauff. Gelukkig wen Aryna in skoon stelle en kan ons gaan aandete eet. Ons bestel elkeen 'n pizza wat toe meebring dat ons middagete vir die volgende dag ook uitsorteer is.

    So kom die vol dag by 'n luukse (vir ons) hotel tot 'n einde.
    Read more

  • Day 15

    Appelscha

    May 2 in the Netherlands ⋅ 🌙 11 °C

    Vandag is my eerste en seker enigste verjaardag in die lente! Ek kry vroeg al boodskappe van familie en vriende en probeer daarop antwoord voor ek regtig opstaan. Ek voel sommer baie geliefd op hierdie spesiale dag!

    Truda gee my 'n keuse tussen stad of natuur om te ontdek vir die dag. Ons het die vorige dag vir Groningen mis gery en gedink ons sal nog weer soontoe kan gaan. Ek kies egter om eerder in 'n woud naby ons B&B te gaan stap. Die besoekersentrum van die Drents-Friese Wold is net so 1.5 km weg. Hulle maak eers 10:00 oop, so ons doen allerhande admin takies totdat dit tyd is om te gaan. Eintlik kan 'n mense enige tyd gaan stap, maar dit het ons nie besef nie. Mens hoef nie aan te meld by die besoekersentrum nie endit is gratis om te gaan stap.

    Daar is alreeds mense wat klaar gedraf het of besig is om hul fietse weer op te laai agterop hul motors toe ons daar aankom. Ons kry 'n kaart (map) van die area en val in die pad op 'n 5 km roete (wit roete) met 'n klein detour in die langer roete (rooi roete) in. Aan die begin is die paadjie sement, maar later raak dit 'n bospaadjie. Daar is baie mense in die beskermde gebied. Party kom speel met hul kinders in die speelpark waar die foefieslide die grootste aantrekkingskrag is. Party kom om rustig te fiets in die bos nog ander kom om ernstig te oefen op hul fietse. Sommiges wandel soos ons, ander draf en ander stap nog stadiger as ons. Daar is allerhande groeperinge van mense wat meedoen: ou(er) couples, jong couples, jong gesinne, vriende en 'n groot familiegroep wat kom piekniek maak het.

    Ons stop kort-kort om foto's te neem en soms 'n biologieles te kry en probeer nou nie om my Parkrun se PB te verbeter nie! Die vrou by die besoekersentrum het ons gewaarsku dat daar waar ons die detour wil neem nie regtig aanwysings is om weer terug te kom op die wit roete nie. Ons het kort voor die einde eers weer aanwysings vir die wit roete gekry!

    Daar is duisende paadjies wat die area deurkruis en daar is tientalle verskillende roetes wat elkeen met sy eie logo aangedui word. Dikwels is die mannetjie op 'n rooi agtergrond, wat ons roeteaanwyser is, nie een van die 7 wat by 'n kruising is nie! Ons het meestal maar op "gutfeel" en hoe ons die kaart interpreteer, gestap en gehoop vir die beste. Gelukkig was dit goed genoeg en het ons sonder probleme weer ons motor uit die regte rigting benader.

    Op die roete het dit 'n slag begin reën en alhoewel ons meestal ons reënbaadjies by ons het, het ons dit nie vandag gehad nie. Ons skuil toe maar onder 'n groot boom, saam met nog stappers en fietsryers wat ook vir hulle bome uitgesoek het en na paar minute is die bui verby en kan ons droog verder stap.

    Ons kry later 'n klompie perde agter 'n bos by 'n dam. Dit is wilde Exmoor ponies wat blykbaar oorspronklik van Engeland af kom. 'n Kenmerk van hulle is die wit rondom hulle neuse. Ek het dit gesien en gedog hulle het halsbande aan om gemonitor te word.

    By die dam kry ons toe ook 3 drawwers wat ons voorheen verbygesteek het. Hulle het 'n vinnige swempie, met klere, skoene en al, gevang.
    Ons gesels so bietjie toe sê die een vrou haar vriend het laas maand aan die Two Oceans ultramarathon in Kaapstad deelgeneem. Ter herdenking daaraan het hy vir hom 'n tatoeërmerk op sy arm laat aanbring. Die man in hulle groep berei voor vir 'n wedloop oor 100 km in Oktober. Hulle doel is om vandag 25 km te draf.

    In totaal het ons so amper 7 km gestap. Sonder my Nordic Walking stokke is dit nogals nie te versmaaie vir my nie!

    Dit is immers my verjaardag, so ons gaan eet by die restaurant by die besoekersentrum. 'n Eenvoudige ete, maar met verjaardagkoek. Truda eet appeltert met room en ek kaaskoek met 'n stroopwafel topping. Ek sê nie sommer iets is te soet nie, maar was dankbaar vir die room wat die soetheid van die tert bietjie afgewater het! Baie lekker!

    Ons gaan terug "huis" toe om bietjie te ontspan voor ons dalk nog 'n rigting inslaan. Op die ou einde het ons so lekker in die sonnetjie gesit en joernaal skryf en koffie drink en vakansie hou dat ons net daar gebly het.

    Daar was ook nog verjaardagboodskappe om te antwoord en oproepe (dankie Whatsapp) wat die tyd gevul het om die dag nog meer spesiaal te maak!
    Read more