Dag 16 - Battle of the Mascotten

Een nieuwe dag in het land van de rijzende zon met nieuwe (shin)kansen (haha)! We stonden lekker vroeg op (was toch al wakker) omdat we niet alleen moesten doorreizen naar de volgende locatie, maar ook nog een kasteel gingen belegeren. Dat is namelijk Himeji's speciale ding. Een kasteel! Aangezien je nooit genoeg kastelen kunt zien gingen we er maar weer voor! We hadden de dag ervoor al een sneakpeek gezien aangezien dat ding je recht in je smoel kijkt als je het station uitloopt.

We mochten van de hostess onze tassen laten staan, dus we hoefde niet met die twee fikse units te slepen. Lief van der. Wij er naar toe gehuppelt en blijkbaar was er weer iets aan de hand, want er stond een pleintje vol met allemaal eettentjes en andere kraampjes. Deze hebben we keihars genegeerd, want we hadden toch nog geen honger. Eenmaal bij het kasteel aangekomen moesten we helaasch dokken voor de entree, je kan niet alles hebben natuurlijk.

Hier kwamen we ook Himeji's mascotte tegen. Een witte marshmellow met een kasteel op haar hoofd, bijna net zo schattig als Hikonyan. Haar naam luidt: Shiromaruhime (witte ronde prinses). Ze keek heel vrolijk op bordjes waar dingen op stonden die je niet mocht doen. We besloten maar van elke mascotte een foto te nemen en aan het einde ze te ranken van leukst naar minst leuk. Je kan vast wel raden welke onderaan gaat staan.

Het toffe van dit kasteel was dat er een maquette te zien was, van hoe het er vroeger uitgezien moest hebben. En Himeji had vroeger een heel dorp rond zijn kasteel zoals je veel in Europa zag. En ondanks dat we dachten dat we het kasteel niet in mochten, mocht dit wel! Je kon zelfs helemaal naar boven klimmen door de route die was uitgestippeld wat weer een prachtig uitzicht opleverde van Himeji. Die kastelen blijven impressive. Oh, had ik al gezegd dat het kasteel zo goed als helemaal wit is? Zo hebben ze allemaal wel wat bijzonders. Voordat we het kasteel in gingen hebben we wat rondgelopen in de tuin waar Arjen weer een hele mooie bloem heeft gevonden voor in zijn tuin.

Nadat we voldaan qua kastelen waren kon het reizen weer beginnen! Een dikke vier uur dit keer. Eerst een stukje met de Shinkansen met 320 naar Okayama, waar we moesten overstappen op een limited express train richtig Izumoshi, wat dik drie uur in de trein was. Logisch ook, want je gaat naar de andere kant horizontaal en verticaal gezien, maar het was een lange zit die we overleeft hebben dankzij de Switch, blogjes schrijven, slap ouwehoeren en niet proberen misselijk te worden omdat ik weer eens iets verkeerds qua drinken gekocht had (veuls te sterke koffiemeuk). Helemaal gaar en well done stapte we de trein uit bij onze volgende locatie: Izumo!

Gelukkig was de hostel niet ver weg, want ik moest zéér nodig naar de wc en ik was te eigenwijs om op het station te gaan. Het was niet ver lopen en padvinder Arjen leidde ons gelijk de goede kant op. Eenmaal daar aangekomen heb ik de wc van een nieuw kleurtje voorzien terwijl Arjen aan het inchecken was. We werden gelijk uitgenodigd voor een speciaal event wat ze 's avonds organiseerde. Een soort "bring-your-own-food" party met local mensen en buitenlanders (wij dus). Dat leek ons zeker gezellig dus wij stemde tweetalig toe.

Nu alleen nog wat te eten roggelen. Wij naar de supermarkt in de buurt toe waar we zowel wat vis (sashimi) en vlees (kip en varken) hebben ingeslagen. Dat hadden we daar bereidt a la Arjęnş en op tafel gezet. We dachten dat er maar een paar mensen zouden komen, maar het was nog best een volle boel. Zo waren er wat local mensen, twee amerikanen (waarvan eentje echt een geweldige uitspraak heeft betreft Japanse woorden) die Engelse les gaven in een stadje verderop, wat Brazilianen en nog
wat Japaloniërs. Het was super gezellig en er stond lekker veel gevarieërd eten op tafel! Het is ook super leuk om met de mensen te communiceren, zeker omdat ze allemaal niet super goed Engels spreken, dus Arjen kon weer lekker zijn Japans oefenen. Er waren ook twee Japanse scholieren (denk ik), waarvan één zo verlegen was dat het bijna schattig was. Het deed me een beetje aan een vroegere mij denken.

Na de gezellige avond waar we veel nieuwe mensen hebben leren kennen, hebben we nog even een wandeling gemaakt en kwamen we terecht bij een konbini (convience store) waar ze zelfs speciaal biertjes hadden! Wij gelijk ingeslagen natuurlijk en terug naar de hostel gewaggeld. Wij naar de keuken om het drankje te nuttigen, want ja je mag het niet op kamer nuttigen. Dan maar zo.

Daar kwamen we een man tegen die ook op de feestavond was en die bezig was met een fietsvakantie en nadat hij naar bed ging zaten er nog twee jongens waarmee we in gesprek raakte. Dat eindige supergezellig! De heren hadden drie dagen vrij en waren ook met een kleine rondrit door Japan met de auto bezig. Super leuk om met ze te communiceren (hun Engels was niet super), maar het is leuk om te zien hoe ver je kan komen wat simpele woordjes, hand en voeten gebaren, wat plaatjes van internet en een hoop lachen. Het is leuk om te zien hoe geduldig ze zijn. Het werd al wat laat dus de heren gingen maar naar bed want ze hadden nog een fikse autorit voor de boeg de dag daarna. Wij zijn daarna ook maar weer terug gekeerd naar ons nederig stulpje.

TL; DR - wit kasteel bezocht. Laaaang in de trein gezeten. Heeeel erg nodig naar de wc moeten. Gezellige "bring your own food" avond met locals en buitenlanders gehad. Speciaal bier gevonden in supermarktje! Gezellig gecommuniceerd met twee Japanse jongens die ook in het hostel zaten.

Jyuuroku ni ho - blablablaRead more