Dag 11: Taupo

Ja ja, na al die dagen Rotorua eindelijk weg!
Duidelijk nog onder invloed verwelkomde ik mijn vriendinnen 's morgens met een dansje. Onze wegen zouden scheiden voor de ochtend: zij zouden naar een thermische bron gaan en ik zou een gratis wandeling maken door het bos.
Eenmaal onderweg merkte ik op dat ik toch wat brakker was dan menig ander, en dat luide gekwetter van die Britse dellen kon ik nog even niet aan.
Uiteindelijk stoof iedereen het bos in, en besloot ik maar de wandeling alleen te doen.

De wandeling was veel langer dan verwacht en bij elke stap werd ik labieler. Met als gevolg dat ik op het einde de hele reis niet meer zag zitten en naar huis wilde. Toen de dames weer de bus in kwamen vloeide er even een traan en kreeg ik vervolgens boterhammen met jam, want ik was ontbijt vergeten. De labiliteit verdween weer snel

De bus maakte nog een korte stop bij watervallen(ja die zijn er hier wel heel veel) alvorens wij aankwamen bij Taupo. Wat een geweldige binnenkomer daar: we hadden een ensuite badkamer dus alleen met ons groepje hoefden we maar te delen!

Ik kon het niet meer vermijden, er moest gekookt worden in Taupo dus al klagend naar de supermarkt. Maar het koken mocht nog 1 dagje uitgesteld worden, want wij hadden een romantische zeiltocht bij zonsondergang met pizza. We zouden even stoppen mij een Maori gravering, want die mochten we niet missen.

Het werd natuurlijk weer een regenachtig tochtje, pizza was koud karton en de Maori carving was slechts 50 jaar oud. Maar we hebben weer gegierd op de boot.

In het hostel, verkleumd, toch nog snel even zakken soep opwarmen maar de magnetron stopte halverwege en werd het toch gazpacho.
Om 21.30 op stok want de volgende dag de wekker om 04.45 voor een grooooote hike

(Speciaal voor mijn moeder nog een foto van heuvels en schapen)もっと詳しく