Nieuw Zeeland

Het is inmiddels meer dan een week dat ik op weg ben.
Uitbrakkend in de bus vertrekken wij naar Rotorua. De reis is kort, maar wij moeten rap want er is een groep die niet genoeg kon krijgen van het water en gaat raften(ik was wel even uitgebibberd). We mochten nog even een wandelingetje maken onderweg en stopten voor koffie
Bij de bakker eet ik de smerigste chocolademuffin die de mensheid ooit heeft gekend. Zo erg dat ik hem na twee happen heb weggegooid.

Als we eenmaal aankomen bij het hostel slaag ik een gilletje en word wederom niet goed. Mijn hostelkamer is een kamer van nog geen 15m², met 12 bedden erin en GEEN RAMEN OF VENTILATIE. Iedereen moest het vervolgens ontgelden want ik heb zo vreselijk geklaagd.

Terwijl andere waaghalzen zichzelf nu met wagentjes van een berg stortten met grote snelheden, ging ik met de meiden Rotorua in.
Deze stad ligt aan een vulkanisch meer, met nog steeds actieve warmtebronnen en regelmatig aardbevingen.
Het stinkt hier dan ook de hele dag naar rotte eieren (zwavel) maar je hebt dus wel prachtige kokende meren, modderpoelen en ook bijbehorende wellness(maar die bezoek ik pas later). In de stad heb je dus ook een aantal publieke baden waar je in kan zitten met je voeten. Dat wilden wij proberen! Daarna nog even een selfie maken met de rook en door naar de Aziatische madame voor een beautybehandeling.

Rotorua is een belangrijke stad als het gaat om het behoud van Maori cultuur. Zo zie je veel mensen die getatoeëerd zijn op traditionele wijze, wordt er veel Maori gesproken en is er ook een speciale avond waar je een oud Maori dorp bezoekt en een inkijkje krijgt. De filmpjes zijn een voorbeeld van zowel een gebed als een feestnummer.
Vaak zijn dit soort avonden niet mijn ding, want te toeristisch. Maar alles wat wij zagen liet zien hoe trots dit volk is op hun cultuur. Veel van ons vonden het indrukwekkend!
De Maori keuken is erg gericht op vlees, dus dat was voor mij niet echt geweldig. Maar de wijn was koel en de bijgerechten waren weg te spoelen.

Iemand had begrepen dat we in de stad nog wel een drankje konden doen. Ik kon ook niet nuchter in de hel slapen, dus vertrokken wij met 15 naar de enige bar die open is na 21.00, de Sobar. Die bereikten wij maar net, want de bijgerechten vielen niet goed en heb ik mijn eerste spuugje hier gedaan. Geen zorgen, maten met bier en de smaak was weer weg.
Om twaalf uur moest ik er aan geloven, de kamer zonder zuurstof. En het was erger dan ik verwacht. Twee uur later kreeg ik het benauwd en heb ik geslapen in de hal.
De volgende ochtend moest ik vroeg op en daarna ging ik gelukkig naar een ander hostel.
Een dag vol AFZIEN.Read more