Dag 13: naar Wellington

Ik werd wakker van het gekreun van een van de dames gevolgd door "oh wat een spierpijn."
Dit gevoel herkende ik helemaal. Mijn enkels zijn wel honderd keer gezwikt, er is geen teen zonder blaar en mijn rechterknie lijkt wel versleten.
Onze tijd in Taupo zit er op maar we hebben nog 1 scenic fotostop: het McDonalds vliegtuig! Eigenlijk allemaal wel hadden we een rollator nodig, maar toch spoedden wij ons voor een koffie naar de Mac. Kleine oogjes van vermoeidheid maar wel weer een highlight gehad!!!

We maakten met de bus nog een stop bij een mooie vulkaan, en vervolgden onze rit naar Wellington.
Twee meiden uit de bus hadden - ter vermaak tijdens de lange rit- Love Actually op dvd gekocht en die hebben we al zwijmelend met de bus samen gekeken. Het is immers bijna Kerst, ook al is het hier 20 graden.

Eind van de middag arriveerden we dan in Wellington, waarna twee van onze groep snel naar het museum moesten omdat zij de volgende dag alweer met de bus weg moesten. Lynn en ik blijven echter langer dus wij konden ons rustig in het hostel stationeren.

Vanavond was onze laatste avond samen. Lynn gaat hierna verder met de auto, Mandy en Audrey reizen door en ik blijf een paar dagen in Wellington
We besloten daarom uit eten te gaan bij een Vietnamees. Toen we uit het restaurant liepen kwamen we prompt weer een aantal mensen uit de groep tegen en besloten we nog drankjes te gaan drinken in de buurt.
Uiteindelijk kwamen we in de Shadu Lady terecht en konden we goedkope cocktails drinken als Queen Lapeacha, Miley Citrus of Celine Burbon.
Er was livemuziek, en Mandy durfde eindelijk te vertellen dat zij haar afkomst eer aan doet als Volendamse, en eigenlijk eerder jaren lang haar brood verdiende met zingen.
Na wat overtuigen van haar, en vervolgens van de barman, zong zij de sterren van de hemel en waren wij verbaasd!
Er zat inmiddels een grote groep mensen van ons reisgezelschap bij ons maar wij wilden toch nog even met zijn vieren een afscheidsdrankje doen. Weer veel te sentimenteel natuurlijk namen wij weer afscheid van elkaar.
Heerlijk gelachen de afgelopen dagen en mooie herinneringen gemaakt. Maar nu is het tijd voor nieuwe rondes, nieuwe kansen.
Bijna dan, want de volgende dag zou ik nog optrekken met Lynn en vanochtend bleek dat ik Mandy en Audrey zie over een week.
Maar nu eerst Wellington.Read more