Mgahinga part 1

Aankomst in Ntebeko homestay (in Mgahinga). Hier verblijven we het hele weekend. De weg ernaartoe was echt de slechtste weg ooit... Overal stenen die uitsteken, we mogen van geluk spreken dat we geen platte band hadden 😉.
Er verbleef ook een Duitse vrouw: Claudia (voor ons Anna --> we wisten haar naam niet meer, oeps 😜). Samen met haar gegeten, was een leuk gesprek. Zij heeft al 52 landen bezocht, maar het leven in Oeganda was toch wat anders (wat minder luxe).
De volgende morgen zijn we weer vroeg opgestaan (6u30) voor de zwaarste hike ooit van ons leven: mount Sabinyo (= old man's teeth, omdat de berg lijkt op een gebit). Eerst werden we verwelkomd door een lokale jeugdgroep die de traditionele dansen toonden. We hadden een heel leuke groep! Het tempo in het begin lag enorm hoog, waardoor er al een paar achterop geraakte. De gids had ons gezegd dat we op ons eigen tempo mochten klimmen, maar we wachtten soms op elkaar... deze pauze was enkel voor de eerste, haha, want eens de laatste was aangekomen, vertrok de gids alweer... 😜
De vegetatie veranderde enorm naarmate we hoger klommen. Eerst bamboe, overal! Hier konden we ook heel goed zien waar de forest elephants & buffalo's liepen. Deze zijn gevaarlijk, zeker als ze gewond zijn. Nadien was het eerder bos waar we door wandelden (ondertussen best steil). Daar heeft Emely bijna een kameleon geplet, maar allen geluk kwam Wannes to the rescue (wat een held 😜).
Verder boven waren het wat kalere bomen met old man's beard. Dit is een symbiotische plant die op de bomen groeit waardoor de temperatuur geregeld wordt (het was best fris). De dieren komen niet zo hoog.
Uiteindelijk na het beklimmen van vele zelfgemaakte ladders hebben we de eerste piek bereikt. Het tempo van de eerste konden we nog goed volgen, dus we waren bij de sterken 😜. Na de tweede piek moesten we alleen maar ladders beklimmen, wat een uitdaging! Zeker met Emely haar hoogtevrees. Toch zijn we er geraakt op 3600m hoogte!
Genoten van onze lunch met uitzicht op zowel Congo, Rwanda, alsook Oeganda!
Voor we aan de afdaling begonnen hebben we nog met de hele groep gedanst op de piek op het liedje van Imagine Dragons 'on top of the world', wat een ervaring!
Al bij het begin van de afdaling waren Emely haar benen aan het trillen van vermoeidheid & schrik. We waren dus bij de laatste (uiteraard om langer te genieten van het uitzicht 😉). Allen geluk had Wannes heel veel geduld 😀.
Tegen 17u zijn we terug beneden geraakt, wat betekent dat we 9 uur hebben gehiked.
Na een welverdiend driegangenmenu en een leuk gesprek met Ken over de verschillen in daten in België en Oegansa zijn we direct in slaap gevallen... zzzzzzRead more