30-4: Naar Cayambe, nee toch niet

Na eindeloos gemorrel met remblokken (hoe hebben die dingen nou door dat veel te kleine gaatje gepast?) ri Cayambe. Komen we toch weer op een oude spoorlijn terecht. O. K. Het wegdek is iets minder, maar het klimt wel een stuk makkelijker dan in het begin vd dag. Alleen hobbelt het wel héél erg, waardoor we weer niet opschieten. Maar het is prachtig. Totdat we bij de lunch horen dat er een stuk is ingestort. Moeten we eerst 5 km over een keidrukke weg. Daarna vinden we hem makkelijk weer terug, maar is het wegdek nog iets minder. Uiteindelijk belanden we op een geitenpaadje, ik val ook nog. We proberen op een grotere weg te komen. Eerst 2 Heras hekwerken, daarna 2 houten waar we doorheen kunnen: staan we wéér op die spoorlijn. Het is inmiddels 3 uur: dus regen. We vragen of we ergens kunnen kamperen: ja hoor hier. Klaar. 4 uur op de fiets, 6 uur onderweg, voor 30 km en mijn hele kont is stuk. Gelukkig voel ik daardoor mijn rug niet zo (van de val).
Na een uurtje schuilen in de tent wordt het gelukkig weer droog en kunnen we genieten van uitzicht, stilte en vogels.Читать далее