1-5: Naar Ottovalo

Op advies van de mensen waar we in de tuin gekampeerd hebben, doen we toch weer de linea ferrera. Maar die wordt weer zo slecht (of blub, of over bielzen rijden) dat we afbuigen naar de E35. Eens kijken hoe dat bevalt. Niet. Jeemig wat druk, en die auto's stinken ook zo, om het over bussen en vrachtwagens maar niet te hebben.
We stoppen wel bij een equator monument. Karin wilde eerst niet want het is niet echt. Daarom nemen we een foto vanaf het niet echte middelpunt. Voor het "echte" moeten we betalen. In Cayambe lunch op een soort speelplaats waar nog wat kermisattracties tussen zijn gezet. Het is er gezellig druk.
Ik heb niet echt klimbenen vandaag en loop alles van 5% en hoger. En dat is helaas nogal wat. Net als we het willen opgeven, begint de grote afdaling naar Ottovalo. Daar kunnen we de camping moeilijk vinden omdat de navigatie van Karin raar doet, en mijn telefoon is leeg en wil onderweg niet echt opladen helaas.
Uiteindelijk komen we in een bos terecht vlakbij een waterval. Daar is een kampeerplek. Helaas is de baños dicht, is het bijna donker als we aankomen en hoost het vanaf dat de tent staat stort. We dineren met chips en bier. Te moe voor iets anders. Ik ben wel heel erg benieuwd wat voor dieren dat klik geluid maken. Telefoon nu opgeladen met de waku waku.Leer más