23-2 Orakei Korako

Na een nacht onafgebroken regen, wordt het om half 7 droog. Nou ja! Wat is zoiets dan heerlijk. Het fietspad was volgens het boekje makkelijk, volgens het bordje hier gemiddeld. Het begint prachtig op vlonders langs het meer. Maar zodra ik over de helft ben: hellinkjes van 10% tot onmeetbaar, en mijn hellingsmeter gaat tot 26%. Als een soort sterkste vrouw van Nederland zeul ik mijn fiets omhoog. "Beetje" vermoeiend, maar het lukt weer wel. Maar goed, omdat het naar beneden haarspeldt, doe ik dik anderhalf uur over 12 km. Het vervolg is ook gemiddeld, maar ik mag de eerste 3 km alleen maar over de weg. Bevalt me prima, dus daar blijf ik tot de afslag.
Ook de "tramway" blijft niet onder de 4%, wat ik wél gehoopt had. Wel een stuk minder steil, geasfalteerd (had ik niet op gerekend omdat hij niet op mijn kaart staat) en super rustig. Ik denk wel af en toe: waarom doe ik dit? Omdat het zo leuk is als je het gedaan hebt! Ik fiets stiekem een privé weg waar ik een permit voor moet hebben, het zóu gevaarlijk kunnen zijn. Nou, die snelweg die ik anders had moeten doen was zeker weten gevaarlijk. En inderdaad; niets aan de hand. En zo arriveer ik om 3 uur in Orakei. Ik had gisteren gebeld of ik met een tent ook gratis mocht kamperen, mocht. Poedelen in het warme water van een stroompje het meer in, biertje, ik kan opladen en ze hebben zelfs wifi! Wat een top camping! Morgen ga ik bezienswaardigen.Read more