Bałkany cześć II!

Witamy Macedonię Północną! Przez granicę znów przejeżdżaliśmy na mało uczęszczanym, wiejskim przejściu aby uniknąć korków na autostradzie. Poszło bardzo sprawnie. Następnie pojechaliśmy pod Kokino, które jest centrum astronomicznym. Postanowiliśmy jednak odpuścić atak na sam szczyt ze względu temperaturę (44 stopnie), całkowity brak innych ludzi oraz brak karty sim. Gdyby cokolwiek się stało, nie mielibyśmy nawet jak się skontaktować. Ale widoki i tak były piękne! Towarzyszył nam za to stres czy jadąc ciągle pod górkę w takiej temperaturze nie zagrzeje nam się auto (pare razy było blisko😬). Następnie udaliśmy się do Skopie. Tak jak ludzie w Macedonii są przemili i pomocni tak bardzo widać, że turystycznie jeszcze ten kraj trochę kuleje. Kartę sim udało nam się kupić dopiero w 6 miejscu, we wszystkich poprzednich rzekomo powinny być ale jednak nie było. Kolejną nieprzyjemnością była nagła zmiana noclegu gdyż pan z Bookingu o pare kilometrów oszukał nas co do lokalizacji. Skopje nas nie porwało, wszystko co tu ładne wcale nie jest zabytkowe, gdyż kraj w 2014 roku wydał 3 miliardy na obudowanie wszystkiego styropianem i jedynie wystylizowane na stare. Stary targ, miejsce gdzie można zjeść, przejść się ruchliwymi uliczkami, spróbować rakiji czy macedońskiego wina, zyskiwał w naszych oczach z godziny na godzinę, gdyż życie toczy się tu do późnych godzin nocnych. Nie żałujemy że się tu zatrzymaliśmy, jednak z ulgą zostawiamy to miasto już za sobą.Leia mais