Motortown

Het tempo in de ochtend ligt wat lager nu Robbie zich bij ons aangesloten heeft. Later dan normaal rijden we weg richting het noorden van de stad. Daar ligt een kerkje dat nu dienst doet als een hippe koffie- en ontbijttent: The Congregation. Dit café was in 1920 de 'Fourteenth Avenue Methodist Episcopal Church'. Na jaren van leegstand kochten twee vrouwen het verwaarloosde gebouw in 2016. De renovatie kostte vier jaar. Het resultaat is prachtig geworden. Historische elementen zoals glas-in-loodramen, het orgel en hoge plafonds zijn behouden gebleven. De preekstoel is nu een bar, kerkbanken zijn omgetoverd tot gezellige zithoeken, en de sacristie doet dienst als keukentje. De koffie is heerlijk, het ontbijt ook... alleen een uur wachten op 3 broodjes is misschien wat aan de lange kant.

The Congregation symboliseert misschien wel een voorbode van Detroit's heropleving. De stad is nu een vreemde mix van opgeknapte en lege plekken, mooi en vervallen huizen en iconische gebouwen (in allerlei staten van achterstallig onderhoud). Het lijkt nog het meest alsof er 25 jaar geleden een oorlog heeft gewoed die delen van de stad heeft platgelegd. Heel bizar. Maar her en der worden ruimtes en gebouwen weer opnieuw in gebruik genomen en opgeknapt, vaak met behoud van de originele elementen.

Die opknapbeurt is sinds 2010 in volle gang in Downtown Detroit. In 2013 investeerde Dan Gilbert's Bedrock (een grote vastgoedmagnaat) meer dan $5,6 miljard in de binnenstad, wat leidde tot de renovatie van ruim 100 gebouwen. Ford stopte $740 miljoen in een project om het Michigan Central Station te renoveren. Downtown zit nu vol leuke alternatieve tentjes, oude klassieke uitspanningen, winkels en de prachtigste gebouwen (Detroit heeft het grootste aantal Art Deco gebouwen van Amerika). Alles ziet er fris, schoon en gezellig uit en de grandeur van de welvarende autoindustrie straalt er nog steeds vanaf. De tegenstelling met de rest van de stad kan niet groter zijn. Het is nu gewoon een leuke, aangename stad om doorheen te struinen.

Er is een fanatieke groep christelijke jongeren aan het flyeren tegen abortus in het midden van de stad. Geen enkel middel wordt geschuwd. Grote foto's van doodgeboren kinderen, vol bloed en in ongelukkige houdingen moeten ons ervan overtuigen dat het kindermoord is. Het is gewoon eng met welk fanatisme dat wordt gebracht... misselijkmakend. Ik word er ook altijd een beetje boos en recalcitrant van.

Omdat het ontbijt laat kwam, slaan we de lunch over en rijden terug naar het noorden om een rondleiding te krijgen door de Motown-studio. Erica had het toch nog een kaartje weten te bemachtigen voor de 15:15 uur rondleiding.
Motown-baas Berry Gordy bood zwarte artiesten kans op een carrière in de popmuziek op het moment dat dat voor zwarte artiesten nog niet zo gewoon was. De 'Motown Sound' mixte soul, R&B en pop tot een unieke, aanstekelijke stijl, die raciale grenzen doorbrak en generaties lang mensen bleef boeien.

Sterren als Diana Ross, Michael Jackson, The Temptations, Four Tops, Stevie Wonder en mijn favoriet Marvin Gaye groeiden uit tot culturele iconen en beïnvloedden daarmee niet alleen de muziek in Amerika, maar ook de burgerrechtenbeweging. Motown bewees dat 'zwarte' muziek mainstream kon zijn en culturen kon verenigen.

We mogen door het huis en de studio van Berry Gordy lopen, dat nog geheel in originele staat is. Betsy, 1 meter 55 groot, type propje, leidt ons met luide stem rond. Ze moet erg om zichzelf lachen en probeert steeds iets uit de groep los te krijgen. Maar alles slaat dood. Zelfs als zij keihard in echokamer op zolder laat horen hoe mooi het daar klinkt. Totdat... totdat we de rondleiding eindigen op de originele opnamevloer van de Motown-studio. Het staat vol met originele instrumenten en op de plek waar de artiesten hun nummers vroeger inzongen, staan wij nu. Ze daagt ons uit om met de volle groep van 20 man, gezamenlijk in de studio, terwijl we de originele danspasjes doen (2 smooth stapjes naar links, 2 smooth pasjes naar rechts), het eerste couplet en refrein van 'My Girl' (The Temptations) te zingen. Eindelijk gaat de groep, tot grote vreugde van Betsy, los. Iedereen kent de tekst en het klinkt gelijk mooi in de studio. Betsy kirt het uit van genot.

Het leuke van Detroit is dat werkelijk alle culturen door elkaar lopen. Zo is er nu Baobab Fare, een uniek Oost-Afrikaans restaurant. De culinaire hype van Detroit. Geopend in 2021 door Burundese vluchtelingen Nadia Nijimbere en Hamissi Mamba. Wij gaan er heen, moeten even wachten op een tafeltje maar krijgen dan heerlijke Mbuzi, Intore en Samaki, authentieke gerechten uit Burundi en Oost-Afrika. En het is... lekker, heel lekker (je mag zelf opzoeken wat het is)

We gaan nog even langs bij Trader Joe's in een chique wijk van Detroit, vlak achter ons eigen wijkje. Trader Joe's is de top biologische supermarkt van Amerika, met een keur aan lekkere en net even andere producten. En zo kijken wij vanavond met een Fat Tire biertje, een Margarita cocktail en tortillachips met een dipje op het computerscherm de gouden race 4 x 100 meter in Parijs terug.Read more