Brazil
Itapoca

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 3

      In het huis

      December 29, 2018 in Brazil ⋅ ⛅ 29 °C

      Goed geslapen op een hard bed. Allebei. Na wat gezoet brood en zoete koffie aan het werk om het huis wat schoon te maken. Maar eerst nog even de vogeltjes uit de keuken halen met Eduardo. :)

      Er wordt hard gewerkt door iedereen, het is ook best een groot huis. Ondertussen worden er boodschappen binnengebracht en gehaald. Straks even het winkelcentrum opzoeken om nog wat dingen voor de churrasco(bbq) te halen en wat rond te kijken.

      De sfeer is goed. Er wordt veel gelachen en iedereen is vriendelijk. Gisteren uitgebreid zitten zingen met deze nieuwe familie. Ik begrijp niet alles, en gesprekken zijn lastig. Maar het komt wel. Silvania is thuis hier en er is veel liefde hier. Mooi!
      Read more

    • Day 7

      Ultimo dia de luz de Natal

      January 2, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 31 °C

      Vandaag gaan we de huurauto ophalen bij het vliegveld. Vitor gevraagd een Uber te regelen, en hop, naar het vliegveld. Na ons gemeldt te hebben, konden we zo door met een pendelbusje naar het verhuurkantoor. Lekker snel aan de beurt! De administratie duurt natuurlijk even, en, bijna ging het feest niet door. De nogal hoge extra borg voor buitenlanders (Surprise! Stond nergens) paste niet op de creditcard, maar... na intern overleg met de manager, en een schietgebedje mijnerzijds, hoefde we die niet te betalen. Gracia a Deus! Dus, auto meegekregen, nog wat boodschappen gedaan en toen terug naar huis.

      Thuis eerst maar wat geslapen en toen nog even op de koffie bij een vriendin, Gislaine, van Silvania. Vitor ook meegenomen. Aan de koffietafel wat ideetjes voor uitstapjes besproken en uitgenodigd door Gislaine om spontaan savonds mee te gaan naar Domingo Martins. Het zou wel laat worden, maar toch ja gezegd en zo gezegd, zo gedaan.

      Domingo Martins is een 'Duitse kolonie' in de bergen, zo'n drie kwartier rijden. Tijdens de WOII zijn veel Europeanen naar Brazilië gevlucht, en die gingen allemaal bij elkaar wonen. Zo heb je hier Nederlandse en Duitsachtige plaatsjes. Mooi om te zien, extra mooi omdat de kerstlichtjes er nog hingen. Het was namelijk 'ultimo dia de luz de Natal', de laatste dag van de kerstlichtjes. Beetje toeristisch natuurlijk, maar wel leuk en iedereen genoot er zichtbaar van. Paar leuke foto's gemaakt.

      Na wat gegeten te hebben de terugtocht aangevangen. Net na 12 uur snachts thuis. En toen de auto nog naast het huis zien te krijgen. De poort van het hek was gisteravond speciaal aangepast door het vriendje van nichtje Maiza, zodat er een auto door zou kunnen. De auto staat dan naast het huis en niet aan de straat. Onze auto is alleen een beetje groot. Dus... steken, steken, steken, draaien, draaien, draaien, veel geroep en handgebaar van de halve familie, maar hij staat!
      Morgen kijken we wel hoe we hem er weer uit krijgen...

      Volgende ochtend! Vandaag gaan we een stuk rijden! De auto staat al buiten het hek, dat ging prima. Laatste hap eten naar binnen. Tassen gepakt voor een paar dagen en rijden maar!
      Read more

    • Day 7

      Dag 6: Typische zondag voor kerst

      December 22, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 31 °C

      Ook hier is het bijna kerst, dus familiebezoek. Er kwamen drie tantes langs die ik nog niet kende, en ook Gilmar(broer) en Sara (nichtje) met haar zoontje. Maar die komen zo vaak, dat noem je dan geen bezoek meer. Silvania wilde eigenlijk het huis schoonmaken, maar daar kwam dus weinig van. En ik wilde eigenlijk gewoon helemaal niks doen, maar daar kwam dus ook weinig van. Beetje bijzitten bij de tantes die op bezoek kwamen, beetje Silvania helpen, beetje relaxen. En een dag schiet zo voorbij.

      Groepsgesprekken in het Braziliaans zijn nog steeds lastig te volgen voor mij, en daardoor ook een beetje vermoeiend. Ik vond het een prima idee dat we gingen wandelen en een 'chupie chup' gingen halen. Dat zijn huisgemaakte ijsjes in plastic zakjes die je een stukje verderop bij iemand kan kopen. Iemand die bij een busstation en een voetbalveldje woont, een veranda heeft en een klein winkeltje is begonnen met ijsjes, chips, snoep, maar ook bier en sigaren. Voor elk wat wils dus.

      Dat wandelen moet je je niet op een Hollandse manier voorstellen. Zie het als slenteren op zo'n manier dat een 80 jarige en een peuter het tempo allebei makkelijk kunnen bijhouden. 'Tempo' is eigenlijk niet echt van toepassing. Daarvoor wordt er veel te veel stilgestaan en gepraat met buren. En toen we nog maar net de ijsjes hadden wilde men alweer terug naar huis. Dat vond ik zelf wel een beetje vlot, en gelukkig iedereen onder de 40 was het met me eens, dus bleven wij achter.

      Beetje voetbal kijken, ijsje eten, mango's rapen en nog een beetje praten met iemand die Edimar kent. We hadden een mooi zwembad gezien en Silvania wilde weten of dat enkel privé wordt gebruikt, of dat wij er eventueel ook een keer van gebruik zouden kunnen maken. Dat bleek geloof ik wel te kunnen, dus wie weet!

      Savonds zijn we nog met Mama mee geweest naar haar kerk. Een mooie dienst met veel jonge mensen. En af en toe gaat het er wat heftig aan toe, de manier van zingen, het volume, de hallelujas. Het is allemaal standje 10. Maar ik wen er aan. Ik zie ook de passie daarin, de toewijding, en dat is absoluut mooi.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Itapoca

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android