Calderilla

De dag die volgt is vrijwel alleen een reisdag. De afstand valt mee in kilometers, maar door de haarspeldbochten, de hoogtes en de eentonige woestijn omgeving, komen we toch niet zo ver als gehoopt. We stoppen bij het strand/jongeren camping bij Bahia de Inglesa en eten hier ook even iets in het stadje.

We werden al gewaarschuwd voor het geluid van de feestende jeugd en of we niet op de familiegedeelte van de camping wilden staan. De jongeren houden inderdaad wel van een feestje houden. Na onze tweede groep plassessie om 6 uur ochtends was het feest ook nog vol in de gang. Waar is de goede oude tijd gebleven dat we aan konden sluiten...?

Dat Chilenen af en toe niets snappen van timing door waren we al wel achter, maar toen we om half 8 ritmisch wakker gemaakt werden door de buurman die met een elektrische pomp een luchtbed van één van de partyjongeren aan het oppompen was, brak ons verzet. Lekker op tijd wakker dus en al snel zitten we klaar voor een potje rummikub. We hebben besloten dat we het niet meer gaan redden naar de Atacama woestijn, omdat dat nog ruim 800 km rijden is. Dit zou betekenen dat we dan nog ruim 5 volle dagen (heen en terug) in de auto zouden moeten zitten en dat is toch wel iets zonde voor de vakantie van Rick en Lot.

Op naar Nacional Park Pan de Azúcar dan maar. We worden gelijk welkom geheten door een prachtig mooi strand waar we even gaan lunchen. Na nog even een kort het park te hebben verkend, besluiten we om terug te rijden naar het strand en om, na een frisse duik, hier ook te blijven slapen. Top plek! Beetje jammer is wel dat Lotte alweer wint met rummikub, maar 'gelukkig' is het al snel donker. Dan maar het spel '30 seconds' spelen totdat er opeens wat vossen gedag komen zeggen. De wolf jaagt ze weg, maar we besluiten toch in de tent, veilig op het dak, de wedstrijd voort te zetten.

Na wakker te worden in een oase van rust en super mooi uitzicht op het strand, is het tijd om pinguïns te kijken. Hier krijgen we namelijk nooit genoeg van!
Met 10 andere toeristen in een vissersbootje hebben we een rondje langs het eiland voor de kust gevaren en hebben we naar wat pinguïns, maar met name naar zeeleeuwen gezwaaid. Je kan merken dat groen links hier minder actief is, want om deze dieren in actie te zien, werden er nog net geen vissen naar hun koppen gegooid. Wel leuk om nu echt een een keer dicht bij de zeeleeuwen te komen, helemaal voor onze dierenvriend Rick.Read more