Şu anda seyahat ediyor
  • Ellen Nijhof

Australië & Zuid Amerika

Na 20 maanden is het tijd om weer door te gaan. Eerst naar Australië. Eindelijk ga ik het mooiste stukje zien, namelijk de westkust. Vervolgens door naar Zuid Amerika waar Chile, Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia en Cuba op de planning staan. Okumaya devam et
  • Adiós Peru, Hola Ecuador

    8 Mart 2019, Peru ⋅ ☁️ 24 °C

    Vanuit Huaraz zijn we doorgegaan naar Trujillo. Hier kwamen we in een leuk hostel met leuke mensen terecht, dus een gezellige avond gehad. De volgende ochtend zijn we naar de ChanChan ruins geweest. Dit was een leuke wandeling vooral omdat de zon erg warm was. De ruines in het begin stelden niet zoveel voor. Het waren meer hopen van zand. Een aantal stukken waren nog wel goed, dankzij bescherming. Dat maakte het nog interessant.

    Vervolgens de bus gepakt naar Huanchaco. Hier hadden we wederom een couchsurfingsadresje bij José. Hij woont samen met nog 2 Peruviaanse jongens en een Amerikaans meisje (Ana) Hier een erg leuk weekend gehad. Vrijdagavond naar de kroeg geweest met live muziek, was erg gezellig. De volgende dag gesurft en het dorpje ontdekt. 's Avonds was er een parade voor de carnaval met een groot feest erna. Gelukkig wist Ana een weg over de muur, langs de security, om gratis binnen te komen. Dit lukte vrij gemakkelijk ook eigenlijk, wat ons 30 sol per persoon bespaarde. Altijd fijn 🙂. De volgende dag een relaxte dag gehad. Helaas niet gesurft, had me de dag ervoor aan een rots gesneden, en dat was nogal gevoelig. Al met al een geslaagd weekend in een super leuk en relaxed plaatsje in een super leuk couchsurfingsadresje. Kan me goed voorstellen dat mensen hier blijven plakken. Dit was ook een weekend wat ik nodig had aangezien ik net voordat we de bus naar Huanchaco instapten een telefoontje kreeg dat tante Veroon overleden was. Gelukkig ben ik in januari langs geweest en had ik afscheid genomen.

    Vanuit Huaraz zijn we naar Chachapoyas geweest. Een lange rit, maar het was het waard. De eerste dag naar de Kuelep Ruins geweest. Deze waren indrukwekkend. Het wordt ook de "ruins in the cloudforest" genoemd. Dit was heel toepasselijk, want het was super mistig die dag. Maar alsnog indrukwekkend.
    De dag erna naar de Gocta watervallen geweest. We wilden de hele route lopen, maar hadden daar uiteindelijk niet genoeg tijd voor aangezien onze collectivo zoals gewoonlijk weer veel te laat vertrok.. Uiteindelijk nog 15km gelopen, maar de waterval alleen vanaf de onderkant gezien. Maar wat indrukwekkend. Te hoog om op de foto te krijgen, maar wel echt indrukwekkend.

    Die avond de nachtbus naar Mancora genomen. Onze laatste stop in Peru. Net zoals Huanchaco een surfplaats, alleen een stukje groter. De stranden en oceaan een stuk schoner, maar Huanchaco had een leukere uitstraling. Gemoedelijker. Desalniettemin 2 nachten hier verbleven. Gesurft, aan het strand gelegen en wederom een avondje gedanst.
    Een goede afsluiting van Peru. Hier bijna 7 weken rondgereisd met veel plezier. Peru heeft een interesante cultuur, mooie diverse natuur, hoge bergen, stranden, lekker eten en goedkoop. Al met al een heel mooi en gaaf land dat zeker een plekje in mijn hart heeft gekregen.

    Vanaf Mancora de nachtbus naar Cuenca genomen. Na 2 uur in de bus werden we wakker gemaakt, omdat we de grens overgingen naar Ecuador. Exciting, a new adventure 😃. In Cuenca een paar dagen verbleven. De eerste dag gelijk de Pumapungo ruins bezocht. Dit stelde niet super veel voor, was voor ons wel mooi tijdverdrijf totdat we de kamer opkonden. Die avond was de laatste festiviteit van de carnaval. Dus gekeken naar de optredens en gedanst met de locals.
    De dag erna zijn we naar een lookout over de stad geweest. Erg gaaf uitzicht. Helaas was ik wat ziek geworden van de airco in de bus, dus verder niet veel gedaan. Al met al een leuke stad, niet heel druk toen wij er waren. Blijkbaar was de stad vrij rustig omdat iedereen 4 dagen vrij had voor de carnaval, dit beviel mij goed. Onze laatste avond afgesproken met Ceasar, een local die we in Mancora hadden leren kennen. Leuke afsluiting.

    Vanuit Mancora doorgegaan naar Montañita. Bekend om de surf, de toeristen en de feesten. Hier een paar dagen gerelaxed aan het strand en een feestje geprobeerd. Was een geslaagde avond. Vervolgens een stukje verder de kust omhoog gegaan naar Puerto López. Hier hadden we wederom een couchsurfingsadres gevonden voor 1 nacht. Geweldige locatie, aan het strand en onze kamer keek erop uit. Zover bevalt Ecuador goed, behalve dat het erg duur is vergeleken met Peru 😅

    Nu onderweg naar Baños. Zoveel goede verhalen over gehoord, dus ben benieuwd.

    Hieronder de foto's van Trujillo en Huanchaco.
    Okumaya devam et

  • Foto's Huaraz

    17 Şubat 2019, Peru ⋅ 🌧 14 °C

    Zie dat ik de foto's van Huaraz van onze trip naar Laguna Paron nog niet geplaatst had, dus bij deze :-)

  • Foto's van Lima

    17 Şubat 2019, Peru ⋅ ⛅ 25 °C

    Hierbij de rest van de foto's van Lima en ons couchsurfingsadresje

  • Fotos Paracas reserve en Lima

    15 Şubat 2019, Peru ⋅ ⛅ 24 °C

    Hierbij de foto's van onze fietstocht in Paracas reserve en de eerste foto's van Lima.

  • Nazca, een oasis, Paracas reserve & Lima

    10 Şubat 2019, Peru ⋅ ☀️ 25 °C

    Het is alweer langer geleden dan ik doorhad, sorry.

    Vanaf Colca Canyon kwamen we in Nazca eindelijk 12uur te laat aan door onze verschrikkelijke reis (zie laatste blog). Gelukkig verbleven we hier bij een couchsurfings adres (Ana & Juan). Hier hadden we 1 nacht gepland, maar konden gelukkig 2 nachten blijven. Juan had de vlucht over de Nazca lines voor ons geboekt de volgende dag, dus dat was super.

    Nazca lines zijn lijnen in de aarde waarvan nog steeds onduidelijk is of het een kalender is, astronomische tekens zijn of dat het bescherming bood. Het zal altijd een mysterie blijven hoe ze deze lijnen (super recht en symetrisch) hebben kunnen maken in hun tijd 400 tot 650 na Chr.
    Hier hebben we een korte vlucht (40 min) overheen gehad. Dit was ook genoeg, aangezien iedereen problemen had zijn/haar buik vanwege het schommelen. Gelukkig heeft er niemand overgegeven 😊
    Hierna zijn we met wat vrienden van Juan op pad geweest. Eerst de aquaducts. Dit is een systeem, ook ontworpen door de Naza-people, waardoor er altijd water was, zelfs in deze woestijn. Er staat en stroomt nu nog steeds water door.

    Vervolgens een fles Cachina (fles grapewine) gekocht en we zouden gaan zwemmen in de rivier. Dit water was zo bruin dat ik er niet in geweest ben 😅. 's Avonds met z'n allen een hapje gegeten en de dag erna doorgegaan naar Ica.

    Hier het centrum wat verkend en de volgende dag Huachachina bezocht. Dit is een oasis in het midden van de woestijn. Erg gaaf om te zien. Hier lekker gerelaxed aan het water van de oasis en de zandduinen beklommen voor zonsondergang.
    De dag erna naar de Tacama winery geweest. Hadden gehoopt dit op valentijnsdag te doen, op "date", maar we waren ern dag te vroeg helaas. Desalniettemin een interessante tour en lekker geluncht.

    Op donderdag zijn we naar Paracas gegaan. Dit staat bekend om het Ballatas eiland en Paracas reserve. Wij besloten om alleen naar het reserve te gaan. Dus voor vrijdag fietsen gehuurd, om 6.15u de wekker en op de fiets. Al met al 42km gefietst, helaas was de weg super slecht en ik niet meer gewend aan fietsen, dus dat heb ik wel een paar dagen gevoeld 😅

    Dezelfde avond doorgegaan naar Lima. Hier hadden we wederom een couchsurfingsadresje (Luiz). We kwamen 's avonds laat aan en besloten direct naar zijn huis te gaan. We waren uitgenodigd voor een feestje met vrienden, gelukkig dat we die hadden afgewezen, aangezien ze pas rond 5uur terug kwamen. Zijn vader was zo vriendelijk ons binnen te laten. Op zaterdag zijn we naar de wijken Barranco en Miraflores geweest. Dit zijn de bekende wijken van Lima, Barranco bekend om de graffiti (was niet zo veel als in Valparaíso, Chile), maar nog wel wat leuke stukken. Beide wijken liggen aan de zee en hebben veel groen. Dit geldt trouwens voor alle wijken die wij gezien hebben in Lima, een erg groene stad. Die avond een rustig avondje gehad, want we hadden afgesproken die zondag uit te gaan met Luiz. Hij had op zondagochtend zijn laatste examen van zijn studie. En dat moet gevierd worden natuurlijk. Dus die avond uitgeweest met Michaela, Luiz en Nany (een vriendin van Luiz). Eerst naar wat andere 'couchsurfers' die al 3 jaar in een camper aan het rondtouren waren. Vervolgens naar een club. Hier mochten we gratis naar binnen en mochten we zelfs het VIP gedeelte in. Achteraf bleek dat de normale kaartjes al 30sol waren, de VIP het dubbele denk ik. Hier meegdaan met de Peruvianen en een fles pisco gekocht. Deze koop je met een groepje en je zet 'm op de grond als je aan het dansen bent. De hele avond waren er optredens van Peruviaanse bands, waaronder Danielle Darcourt. Zij is een hele bekende hier. Al met al een leuke avond gehad.

    Die dag erna de nachtbus naar Huaraz genomen. Hier kwamen we op dinsdag om 7u aan. Gelukkig konden we wederom het hostel in en even een paar uurtjes slapen. 's Middags een trip naar Lake Paron geboekt. Dit was 1 uur in een minibusje, vervolgens kwamen we in een plaatsje Caraz wat bekend staat om de aparte smaken ijs (avocado, bier en vele fruitsoorten). Dus hier een ijsje gekocht natuurlijk 😉
    Vervolgens nog 2uur in de bus en toen kwamen we bij Laguna Paron uit. Een gaaf lichtblauw gletsjer meer. Hadden redelijk geluk met het weer, zelfs even zon gehad (maar ook hagel 😅), dus toch nog paar mooie foto's kunnen maken. Vervolgens weer 3 uur terug het busje in. Omdat we dit niet nog een keer wilden hebben we de volgende dag de bus genomen naar Trujillo, dus hier kwamen we op donderdag aan.

    Omdat het al weer een mooi lang stuk is, doe ik van de week het stuk van afgelopen week 😎

    Hierbij de foto's van Nazca.
    Okumaya devam et

  • Foto's Colca Canyon

    9 Şubat 2019, Peru ⋅ ⛅ 14 °C

    En hierbij de foto's van Colca Canyon en een glimps van de magische Condor 😄 een glimps, want was te verbaasd en verrast om mijn camera te pakken.

  • Foto's Isla Amantani en Taquile

    9 Şubat 2019, Peru ⋅ ⛅ 10 °C

    Hierbij de rest van de foto's van Isla Amantani. En de foto's van Isla Taquile en de eerste paar van Colca Canyon.

  • Puno; festival & islas en Colca Canyon

    9 Şubat 2019, Peru ⋅ ⛅ 9 °C

    Vanuit Machu Picchu hebben we de nachtbus naar Puno gepakt. Hier voor de dag erna een tour geboekt. Zouden met de boot naar Isla Flotantes, Isla Amantania en Isla Taquile gaan. Deze eilanden liggen allemaal in Lake Titicaca. Dit meer hebben we in Bolivia ook al bezocht vanaf Copacabana.
    De eerste stop was Isla Flotantes. Deze eilanden zijn gemaakt op een meter diepe blokken van grond en wortels. Deze blijven drijven. Hierop leggen ze een meter Totora, het lokale riet, en hier leven ze dan op. Elke 2 weken wordt er een nieuwe laag riet opgelegd, omdat het aan de onderkant natuurlijk nat wordt en wegrot. Artitis is een groot probleem, toch blijven ze hier wonen omdat ze geen belastingen hoeven te betalen. In eerste instantie zijn ze het meer opgevlucht om de Inca's te ontwijken en omdat er eten was, nu wonen ze er nog omdat het vasteland te duur is. Interssant om te zien, maar voelde me ook heel ongemakkelijk. Ze zijn echt een attractie voor touristen.

    Na dit bezoek doorgegaan naar Isla Amantani (eiland van de lovers). Hier zouden we bij een familie verblijven. Dit eiland is van alle bewoners samen, alle homestays worden dan ook onder alle inwoners verdeeld, met een maximum van 10 touristen over 2 maanden. Onze familie (Matilde & Jesus) had al 5 maanden niemand gehad. Matilde sprak slecht Spaans, maar Jesus was erg spraakzaam. Hij had allerlei kaartjes van over de hele wereld van touristen die bij hun waren verbleven. En een boek van Nederland, waar hij het heel graag over wilde hebben. In de middag naar Pachamama en Pachatata gewandeld. Dit zijn 2 tempels voor moeder en vader aarde. Moeder aarde is het belangrijkst, dus zij ligt het hoogst 😉
    Die avond was er een feest en werden we gekleed in de officiele klederdracht. Hier heel leuk met Jesus gedanst en de volgende ochtend door Matilde weer bij de boot afgezet. Toen door naar onze laatste stop, op isla Taquile. Hier staan ze bekend om hun weefkunst, blijkbaar beste materiaal komt van hier. Hier wederom naar de top gehiked, anders moesten we een uur wachten. Was beter uitzicht dan gister, aangezien de zon heerlijk door kwam.

    Eenmaal terug in Puno hadden we een couchsurfing adres. Dus hier heerlijk gratis kunnen verblijven en kunnen genieten van festival Candalaria, is een katholiek festival. Met op de zondag een traditionele danswedstrijd met 120 groepen. Na de wedstrijd komen ze over de straat, dat begint dus 's ochtends vroeg en toen wij 's avonds om 8u vertrokken waren ze bij groep 83. De dansgroepen zijn wel leuk, al dansen ze allemaal hetzelfde en hebben ze alleen verschillend kleuren aan ongeveer. Die zaterdag zelf ook lekker uit dansen geweest en kwamen bij een lokale club uit, super geslaagde avond en heerlijk gedanst ☺

    Op zondagnacht door naar Arequipa gegaan, hier een nachtje gebleven. Leuke stad, redelijk westers, maar ook super druk. Dit was voor ons alleen een punt om door naar Colca Canyon te gaan. Dus de dag erna met de bus naar Cabanaconde wat op de rand van Colca Canyon ligt.
    Besloten om Colca Canyon in 3 dagen en 2 nachten ze doen. De eerste dag van Cabanaconde naar Llahua 12 km naar beneden. Behoorlijk steil, dus weer een lekkere belasting op de knieën. Bij ons hostel aangekomen mochten we ook de hotpools in, klonk leuker dan het was, was niet al te schoon namelijk. Gelukkig wel warm. Ons hostel had allerlei fruitbomen staan, dus heerlijk gratis biologisch fruit gehad 😊
    De volgende dag om 5.30u de wekker. Hadden namelijk 15km op de planning staan. Helaas regende het en we kwamen erachter dat we het eerste stuk 700meter omhoog moesten, dus besloten vals te spelen en de bus te pakken. Achteraf maar goed ook, de klim was vrij steil omhoog en het stuk dat we daarna liepen was nog 12 km 😇
    In San Juan de Chuccho een hostel gevonden waar onze kamer een uitzicht had op de rivier. Super gaaf.
    De laatste dag wederom om 5.30u de wekker. Dit zou de zwaarste worden, 1200meter omhoog. Dit wilden we dus doen voor de zon te sterk werd. Het ging eigenlijk wonderbaarlijk goed. Had een super ritme, langzaam maar gestaag. En toen we na 8 km (2uur) bij de lookout kwamen had ik nog geen 1 keer hoeven stoppen. Hier wel een goede break gehad. En super mazzel, terwijl wij daar zaten kwam er op nog geen 3 meter afstand de Andean Condor langs vliegen. Kippenvel moment, wat een geluk!
    De Andean Condor is de grootste vliegende landvogel, met een spanwijdte tot 3 meter. Ze zweven door de lucht op de luchtbellen en vliegen tot zo'n 70 km/u. In de Inca cultuur geloven ze dat ze immortal zijn. De Andean Condor staat voor kracht, intelligentie en zowel goede als slechte omens. Het beschermt de familie en blijft bij zijn levenspartner. Mocht de partner vroegtijdig overlijden, dan stort de ander zich naar de bodem van de canyon om hem te volgen.

    Na de vogel bewonderd te hebben toch weer door, moesten achteraf nog verder klimmen, gelukkig nu iets meer "Peruvian vlak". Maar blij en trots dat we het wederom gehaald hadden.

    Vanuit Cabanaconde de bus naar Arequipa (8uur) en besloten om meteen de nachtbus naar Nazca te pakken. Hier zouden we om 6u aankomen. Helaas was dat niet het geval en stonden we om 3.30uur stil en hebben we stil gestaan voor 6uur voordat het begon te rijden. Langer eigenlijk, want we reden om 11uur weer. Ik dacht een avalanche, maar achteraf bleek het om een overstroomde rivier te gaan. Toen dachten we alles gehad te hebben. Maar ruim een uur later stonden we weer stil. Dacht voor een lunchbreak, maar de bus was kapot. Gelukkig deze weer aan de praat gekregen na een uur. 2uur later stonden we weer even stil, maar dat was maar van korte duur gelukkig. Uiteindelijk om 18.30uur in Nazca aangekomen. Ruim 12uur later dan gepland... maargoed, we hebben het gehaald :-)

    Hierbij de foto's van Puno, Isla Flotantes en Isla Amantani
    Okumaya devam et

  • Foto's Machu Picchu en Aguas Calientes

    29 Ocak 2019, Peru ⋅ 🌧 15 °C

    En hierbij de laatste foto's van Machu Picchu en Aguas Calientes.

  • Cusco, Salkantay en Machu Picchu

    29 Ocak 2019, Peru ⋅ 🌧 16 °C

    Vanuit Copacabana de bus naar Cusco. Hier binnen 15 minuten al de grens overgegaan van Bolivia naar Peru. Volgens de stempels in mijn paspoort zijn we welgeteld 3 dagen in Bolivia geweest 😊

    Al met al zo'n 11 uur in de bus en toen kwamen we in Cusco aan. Een grote plaats, maar fijne sfeer. Hier wat leuke mensen leren kennen, 1 meisje was half Peruvian en half Duits, dus die heeft mij mooi kennis laten maken met typische peruviaanse gerechten. Waaronder de:
    antichuco; beef heart, lekker en zacht vlees,
    Inca Kola; zoete frisdrank, beetje bubbelgum smaak,
    Picarones; dessert, soort donut met syroop
    Chicha Morada; drankje gemaakt van mais (in verschillende kleuren)

    Verder met een clubje een avondje karaoke gedaan en vervolgens naar een club geweest, helaas werd Michaela ziek, dus die is niet mee geweest. Wel heerlijk gedanst weer even 😊. Verder een inca tour gedaan vanuit het hostel en een free walking tour in de stad (waar we halverwege weg gelopen zijn... zo veel info... haha) en lekker en goedkoop gegeten op de markt.

    De dag erna wilden we eigenlijk de tours boeken, maar toch maar een dagje uitgesteld aangezien Michaela ziek was. Achteraf ook maar goed ook. Wij hebben uiteindelijk de Montaña de Colores op maandag gedaan ipv zondag en wij konden de kleuren zien, op de zondag hebben ze niks gezien. Voor Montaña de Colores wordt je om 4.30u opgehaald, vervolgens zit je eerst 2uur in de bus, dan krijg je ontbijt. Vervolgens nog een uur rijden en dan ben je bij het begin van de trek aangekomen. Ondertussen zit je al op 4500m hoogte en moet je nog een uur lopen om op de 5000meter te komen. Hier had je een mooi uitzicht over de verschillende kleuren. De wandeling is behoorlijk pittig, op deze hoogte ben je enorm kortademig. Maar het was het waard. Toen we de berg opklommen begon het te sneeuwen, maar eenmaal boven bleven de wolken langskomen. Dus wel zicht, geen zicht. Al met al erg geluk gehad. Helaas wel super veel mensen, dus geen foto zonder kunnen krijgen 😕 Toen weer een uur terug lopen, een uur in de bus, lunch en nog 2uur in de bus. Een behoorlijke rit.

    De dag ernaar hadden we een rustdag, dus wat laatste dingen geregeld voor onze 5daagse Salkantay trek...

    Woensdag wederom om 4.30u opgehaald. 2 uur in de bus en toen werden we ergens langs de weg afgezet. Vanaf hier moesten we lopen naar het basecamp (7km) en konden we vast wennen aan het peruviaans plat 😂. Bij het basecamo even gerelaxt en geluncht en toen door naar Humantay Lake (4km), maar deze ging 2 km 500meter omhoog en vond ik erg pittig. Lake was het wel absoluut waard.
    Die avond was het het kouds en zou het 3 graden worden, maar het viel reuze mee in de tent.

    De 2e dag werden we om 5u wakker gemaakt met cocathee (helpt tegen de hoogte) en dit zou de zwaarste dag worden. De eerste 7km (4uur) moesten we namelijk naar 4150m klimmen. Daarna zouden we nog 15km naar beneden. De klim viel uiteindelijk mee, hij was pittig, maar niet continu klimmen zoals Humantay lake. Telkens een stuk klimmen en dan weer vlak. Al met al blij toen we het gehaald hadden. Hier een korte ceremonie gedaan naar de goden/bergen van de inca cultuur en toen weer naar beneden. Vlak voor lunch kwam er een goede regenbui, maar na de lunch was het weer droog. Halverwege gingen we van bergen over in jungle en hier volgde er nog een tropische storm. Ook hier weer ergens kunnen schuilen en uiteindelijk na 22km hiken aangekomen op onze volgende campingspot.

    Op dag 3 werden we om 5.30u wakker gemaakt en zouden we een wat makkelijkere dag hebben. We zouden over de weg lopen, aangezien dat veiliger was ivm lawines door de regen. De eerste 2 uur gingen ook wel makkelijk, totdat we een break hadden en we 10min lopen voor ons een lawine zagen. Het was blijkbaar zo erg dat de weg weg was. Dus we moesten om. Helaas stonds onze auto met bagage en keukenpersoneel vast voor de lawine. Dus wij met alle bagage eerst naar beneden, een brug over en volgens het "officiële" junglepad. Hierbij over een aantal hele enge bruggetjes en uiteindelijk via een landslide (gelukkig met help van onze gidsen) naar beneden, weer de rivier over en toen konden we weer omhoog klimmen. Ook hier weer wat "leuke" stukjes.. maar uiteindelijk eindelijk weer hij de weg aangekomen!! Hier even een korte break gehad en toen nog een uurtje gelopen naar waar de bus ons kwam ophalen. Wat een makkelijke dag moest worden werd uiteindelijk een pittige dag van toch nog 18km.

    Hier moesten we ook afscheid nemen van een deel van de groep die de trek in 4 dagen deed. Zij gingen direct door. Vervolgens hebben we eindelijk geluncht (om 16u 😲) en toen naar de hotpools. Dit was wel even lekker voor de spieren zo na 2,5 dag hiken.. Onze dag werd afgesloten met een bonfire en muziek. Dus heerlijk aan de cocktails gezeten en gedanst op blote voeten in de regen 😎.

    De volgende ochtend om 7u wakker. Een aantal zouden gaan ziplinen en werden vroeg opgehaald. Wij zouden lopen naar Hidroeléctrica (11,5 km) en zouden hun daar zien voor lunch. Hierna zouden we met z'n allen naar Aguas Calientes (11,5km) lopen. Eenmaal hier aangekomen was iedereen gebroken. De ochtend wandeling was in de zon en heuvel op, heuvel af, dus behoorlijk vermoeiend. Die avond besloten Michaela en ik om een extra nacht in Aguas Calientes te boeken en een dag later na Cusco terug te keren. Achteraf een hele goede beslissing.

    Dag nummer 5 ging om 3.45u de wekker om om 4.20u te vertrekken naar Machu Picchu. Dit was eerst 20 minuten lopen naar het begin. Vervolgens ruim 1700 treden omhoog. En helaas geen gewone trap, maar heel onregelmatig en vaak heel hoog. Maar we hadden het gered binnen de tijd. Om 6u ging Machu Picchu open en we waren er!!!
    Helaas bleek dat je er dan nog niet was... nog meer treden en trappetjes, maar toen waren we bij het bekende uitzichtpunt. Als je onze hoofden ziet, snap je hoe zwaar het was 😂😂
    Na een half uurtje informatie over de Inca's en Machu Picchu konden we zelf gaan rondlopen. Wij besloten eerst de "sun gate" te doen. Gelukkig wisten we vooraf niet dat dat weer een hele klim was.. wel super gaaf uitzicht en zeker de klim waard. Vervolgens naar de "Inca Bridge" gelopen. Dit was een makkelijke wandeling en was het ook niet echt waard. Toen door naar de Inca City, daar draait het allemaal om. Helaas was het super druk en loop je te sjokken achter mensen aan. Hier waren we dan ook snel klaar mee..
    Nog gauw een stempel van Machu Picchu in ons paspoort gehaald en toen weer ruim 1700 treden naar beneden. Besloten niet te stoppen, onze benen trilden enorm, dus doorgaan.. maar wat waren we blij dat we in Aguas Calientes aankwamen na 16,6km. Hier gerelaxed, gegeten en beiden in slaap gevallen om 20.30u.

    Dag nummer 6, wat waren wij blij dat we de tijd hadden in Machu Picchu en niet nog 15km terug hoefden te lopen naar Hidroeléctrica. Maar ook op dag 6 waren we blij dat we bij de bus waren en terug naar Cusco zouden gaan. Helaas was er een brug gebroken vorige week en moesten we door de rivier. Die dankzij de regen iets hoger was en daardoor auto's continu stil kwamen te staan. Na ruim een uur wachten reed het eindelijk. Wel moesten wij het busje uit (in de stromende regen) om over de voetgangersbrug de rivier over te steken om aan de andere kant weer in te stappen.

    Salkantay, al met al een hele beproeving, maar trots dat we het gehaald hebben en super blij met het weer dat ons zo mee zat (het is nu regenseizoen).

    Vanavond met de nachtbus naar Puno en dan is het even klaar met hiken 😊

    Hierbij de foto's van Cusco
    Okumaya devam et

  • Foto's Copacabana

    18 Ocak 2019, Bolivya ⋅ ☁️ 13 °C

    En hierbij de laatste foto's van Copacabana en daarmee ook van Bolivia

  • Foto's Copacabana en Isla del Sol

    18 Ocak 2019, Bolivya ⋅ ☁️ 11 °C

    En hierbij de foto's van Copacabana en Isla del Sol

  • La Paz, Copacabana en door naar Peru

    18 Ocak 2019, Bolivya ⋅ ⛅ 13 °C

    Vorige week zondag om 7.30u uit Loenen vertrokken om op maandagochtend om 7u (lokale tijd) te landen in La Paz. We waren rond 9u in ons hostel en onze bedden waren al klaar dus konden gelijk inchecken. Erg fijn, vooral omdat we in totaal toch wel 30uur onderweg geweest waren.

    Toen ik mijn ticket terug naar Zuid Amerika boekte heb ik dezelfde vlucht als Michaela vanaf Madrid kunnen boeken, wel net zo gezellig 😊

    Na eerst een paar uur geslapen te hebben zijn we La Paz ingedoken. Even met de Teleférico (kabelbaan) over de stad geweest, langs de witch market gegaan en ergens geluncht. De witch market staat bekend om de vele kruiden en aparte dingen, zoals foetussen van lama's en gedroogde kikkers. In Bolivia denken ze dat het geluk brengt als je deze onder de fundering van je huis begraaft. Hierna weer terug naar het hostel gegaan. Michaela had erg veel last van de hoogte (3640m boven zee level). Dus rustig aangedaan en beetje bijgeslapen.

    De volgende ochtend rustig ontbeten, tas weer ingepakt en via de teleférico en cementary (de begraafplaatsen zijn hier heel bijzonder) naar onze bus gelopen en zijn we door gegaan naar Copacabana. Copacabana ligt 15 minuten van de grens met Peru en aan Lake Titicaca (3808m), het grootste meer van Zuid Amerika (8,372 km2) en wordt vaak ook het "highest navigable lake" genoemd. Copacabana is een super relaxt plaatsje, erg touristisch, maar ook veel Boliviaanse hippies die zich hier gesetteld hebben. Aangekomen, hostel aan het water gezocht en het terras opgedoken aan het meer in de zon. Heerlijk na 5 weken regen in Nederland...

    De volgende dag hebben we een super slome (2uur) ferry genomen naar Isla Del Sol. Isla Del Sol is een eiland (70m2) in Lake Titicaca, wat bekend staat om de stranden in het zuiden en de ruines in het noorden. Helaas is er op het moment ruzie tussen noord en zuid en konden we alleen maar naar zuid. Desalniettemin eg blij dat we gegaan zijn. Hiken op deze hoogte is erg pittig, klein trappetje zorgt ervoor dat je gelijk buiten adem bent en je hart als een razende tekeer gaat. De eerste trap die we op moesten was al een flinke beproeving en later besloten we naar een klein haventje te gaan, met als gevolg dat we daarna ook weer omhoog moesten. Maar zeker de moeite waard.

    De volgende dag ben ik naar Al Calvario gelopen. Dit was een flinke wandeling omhoog via 14 kruizen, deze kruizen geven het leven van Jezus weer (tenminste zo begrijp ik het 😅). Ik ging er vooral heen om het uitzicht bovenaan. De klim was wederom flink afzien, maar het uitzicht was het zeker waard. Helaas moest ik opschieten aangezien we onze spullen moesten pakken en de bus moesten halen. Want we zouden naar Peru!! Maar hierover de volgende keer meer 😊 bij het busstation was nog een fiesta (feestje) aan de gang. Live muziek en alle mannen (in hetzelfde pak) zaten aan de ene kant bier te drinken, alle vrouwen (in klederdracht) aan de andere kant en de touristen stonden te dansen ertussenin. .

    Wederom weer bij het achterlaten van een berichtje zet ook even je naam!

    Hierbij de foto's van La Paz
    Okumaya devam et

  • Terug in Nederland

    10 Ocak 2019, Hollanda ⋅ 2 °C

    Een maandje terug in Nederland en eindelijk Kaia voor het eerst in he echt gezien ipv via skype. En nu dus eindelijk weer met Tigo en Kaia gespeeld en geknuffeld.
    Maar ook Amélie en Doutzen voor het eerst mogen ontmoeten. Net als sommige huizen, war ik al wel virtueel een tour door gehad heb, nu echt mogen bewonderen en al mijn lieve vrienden en familie weer even echt gesproken en geknuffeld. Wat fijn zo, maar ook heerlijk om nog even terug te gaan naar Zuid Amerika.Okumaya devam et

  • Laaste foto's Salar de Uyuni

    29 Kasım 2018, Bolivya ⋅ ☀️ 16 °C

    Hierbij de laatste foto's Salar de Uyuni.

  • Overtocht naar Bolivia & Salar de Uyuni

    29 Kasım 2018, Bolivya ⋅ ⛅ 12 °C

    Zaterdag om 7u opgehaald voor onze 3 daagse tocht naar Uyuni. Een uurtje onderweg kwamen we bij de grens van Chili uit. Hier zette onze chauffeur een ontbijttafeltje klaar, moesten toch wel ruim een uur wachten voordat we onze uitstempel kregen. Vanuit daar door niemandsland, hier hebben we onze tassen overgeheveld naar de jeep waar we de aankomende 3 dagen mee op pad zouden zijn. Toen door naar wat hutjes en hier kregen we onze stempel van Bolivia.
    Ondertussen was het al ruim 3 uur geleden dat we opgehaald waren en onze tour begon eindelijk 😁

    Allereerst langs Laguna Blanco en Laguna Verde gereden. Het witte en groene meer. Super groot en mooie weerspiegeling in het water. Vervolgens doorgereden door de Salvador Dali's desert. Alleen maar zand en duinen, dus hier wat grappige foto's gemaakt. Terwijl wij foto's aan het maken waren lag onze chauffeur onder de auto. Maar alles was goed.

    Vervolgens naar de hot pools, heb ik even overgeslagen omdat het al o warm was en dan ook nog een warm bad op 4200 meter hoogte, dacht lijkt me niet verstandig. Was er achteraf ook blij om als ik zag hoe de anderen bij lunch aan kwamen. Vervolgens doorgereden naar Laguna Colorado. Een super gaaf meer met blauw, wit, rood en groen en allemaal flamingos. Super gaaf om hier even rond te lopen en heb even heerlijk gezeten om het allemaal in me op te nemen. Echt super gave kleuren en de flamingos blijven gaaf!
    Hierna hadden we nog 1 stop voordat we naar onze slaapplek zouden gaan, de geysers. Ondanks dat we ze al op een trip in Atacama hadden gezien, blijft het een bizar natuurverschijnsel vond ik. Onderweg naar het hostel raakte de auto oververhit. Dit was normaal. Een half uur later raakte hij weer oververhit, nu gingen we alleen iets sneller door. Na zo'n 10 minuten kwam er stoom uit de motorkap, iedereen was met 2 seconden de auto uit (out, out, out...), volgens mij waren we allemaal bang dat de auto in de brand zou vliegen. Gelukkig bleek hij alleen weer oververhit te zijn en was er een slangetje losgeschoten. Al met al heeft hij er 50minuten over gedaan om de auto te fixen, al die tijd letterlijk zittend in de motorkap. Vervolgens nog 8 liter (8 LITER????) bijgevuld. En toen door naar het hostel. Was nog zeker 50 minuten rijden ipv de 20 die hij ons verteld had. Ondertussen wisten we ook waarom hij de hele dag zo rustig (tussen de 5 en 40 km/u) gereden had. We waren blij dat de auto het weer deed, de zon was ondertussen onder en het begon koud te worden.. dus toen we de lichten van het dorpje zagen, waren we eeg blij. Totdat er een rood lampje in de auto ging branden en de auto bijna tegelijk afsloeg en niet meer aanging. Nog 2km voor het dorpje en we stonden stil...
    Onze chauffeur was uiteindelijk weg, zou hulp halen en had zijn telefoon achtergelaten. En wij waren aan het overleggen om te wachten of om te gaan lopen, maar dan wel met al onze spullen. En toen kwam er een auto langs, die stopte en ons en onze spullen mee wilde nemen. Dua uiteindelijk rond 9u 's avonds eindelijk in ons hostel, gegeten en uitgeput bed in gegaan. En de volgende ochtend zou er een een nieuwe auto en nieuwe chauffeur zijn.
    Na een goede nacht slaap en inderdaad een nieuwe auto en chauffeur in de ochtend weer op pad gegaan. Nu was onze chauffeur ook een beetje onze gids, want hij wist veel en wilde ook veel vertellen. Verder heeft hij de hele dag een dikke wang gehad van de coca bladeren, dus hij was ook lekker wakker :-)
    Die 2e dag verschillende rotsformaties (de worldcup, dromedaris en de valley of anaconda) gezien en beklommen. Hier mooi uitzichten, al was het klimmen wel pittig aangezien we nog steeds op ruim 4000meter zaten.
    Na lunch doorgereden naar Laguna Negro, een zwart meer naast een dorpje (hier wonen 3 families) en super veel lama's. Dus hier even rondgelopen.
    Uiteindelijk aangekomen bij ons hostel op de rabd van de zoutvlakte. Ons hostel was helemaal van zout gemaakt (muren, grond, tafels, stoelen, bedden etc), echt super gaaf! Hier heerlijk gegeten, wat spelletjes (shithead & truco) gedaan en op tijd bed ingegaan, want de volgende ochtend zouden we om half 5 vertrekken voor zonsopgang.

    Na bijna een uur rijden kwamen we aan bij een eiland, isla Incahuasi, in de zoutvlakte. Vanaf hier zouden we zonsopgang bekijken. Na zonsopgang zijn we midden op de zoutvlakte gaan staan. De zoutvlakte is 15.000 km2 en 10 meter diep. Heel onwerkelijk en kan me die grootte nog niet helemaal voorstellen. Hier de typische salar de uyuni fotoshoot gehouden en doorgereden naar het allereerste zouthotel en waar de dakar was in 2016.
    Om deze mooie morgen af te sluiten kwamen we in een spookstadje uit met een brouwerij, een een paar biertjes geprobeerd met quinoa, coca en cactus. En toen door naar onze laatste stop, de treinbegraafplaats. Hier staan mega veel oude treinen die vervangen etc werden en deze werden gewoon achtergelaten. Grappig, maar niet heel bezonder.
    De trip werd sfgesloten in Uyuni met een lunch met lama steak, erg lekker.
    Die dag zijn wij doorgereden naar Potosí, hier wilden we even 2 nachten blijven, want na een week met trips is het wel even lekker om uit te slapen, de was te doen en even niets te hoeven. Potosí is een mijners plaatsje, niet een hele geweldige sfeer. Je kunt verschillende trips doen om de mijnen in te gaan en naast de mijnen zit een marktje waar je dynamiet kan kopen. Dit hebben wij niet gedaan, aangezien we allebei er niet van houden om onder de grond te kruipen 😅.

    Na 2 nachten doorgereden naar Sucre, de witte stad, maar dat komt de volgende keer 😎

    Wederom als je een berichtje achterlaat (wat ik heel leuk vind), zet even je naam erbij 😊
    Okumaya devam et

  • Foto's Pisco Elqui & Atacama

    25 Kasım 2018, Şili ⋅ ☀️ 24 °C

    Hierbij de foto's van San Pedro de Atacama

  • Pisco Elqui en Atacama desert

    25 Kasım 2018, Şili

    De nachtbus vanaf Valparaíso gepakt naar La Serena en hier om 5u 's ochtends de vervolgbus gepakt naar Pisco Elqui. Pisco Elqui is gelegen in de Elqui valley en is vernoemd naar het drankje Pisco wat daar gemaakt wordt. Het is een klein plaatsje met veel tourisme, nu gelukkig nog laag seizoen. Verder staat het bekend om de geweldige sterrenhemel, dus een astrologie tour geboekt. Deze was vooral heel gaaf omdat het bijna volle maan was en we deze dus echt goed konden bewonderen. De volgende dag een fietstocht gemaakt. Omdat het hier overdag bloedheet (38graden) was besloten om on te laten afzetten met de fiets en alleen de 17km terug te fietsen, dit was ook voornamelijk bult af gelukkig 😎 onderweg naar een rondleiding over het maken van pisco geweest en waar ze rozijnen kweken. Hier het veschil geproeft tussen rozijnen die gekweekt zijn in de zon en in de schaduw.
    Die avond de nachtbus genomen naar San Pedro de Atacama. Rond 17u waren we vertrokken uit Pisco en de volgende dag rond 20u kwamen we aan in San Pedro de Atacama. Hier op zoek gegaan naar een hostel en informatie gekregen over diverse tours. Atacama is de droogste woestijn in de wereld, overal was het dan ook erg stoffig en er kwam zelfs een tornado langs. Helaas hebben wij deze gemist, want we waren net op onze kamer.

    De eerste middag zijn we naar Lagunas Escondidas geweest. Hier liggen 7 zout lagoons, waarin je in 2 kan zwemmen. Wij hebben alleen in de 1e gezwommen, wat super gaaf was, want je blijft drijven! Er zit 400gram zout per liter in het water, wat hetzelfde effect heeft als de Rode Zee!!

    De volgende dag een tour (7u vertrokken) gemaakt naar Piedras Rojas (Rode rotsen), super gave omgeving weer en anders dan de lagunas. Hier flamingos gezien op zo'n 3 meter afstand. Verder gave meren en in een dorpje rondgelopen. Wel gaaf, de rotsen zijn van binnen wit, maar de combinatie van het ijzer met de regen en wind maakt dat de buitenkant rood wordt.

    De dag erna zijn we in de ochtend (werden om 5u opgehaald) naar de geysers geweest. Deze waren wel gaaf, bij sommige kwam het water zo'n 3 meter hoog. Ook was er naast de normale witte/gelige kleur ook rood water. Vervolgens zijn we een natural hotpool ingegaan. Onderweg nog weer even gestopt bij een meer flamingos.
    Tussen door even geslapen en toen door naar de volgende tour. Dit was de meest bekende, namelijk de moon valley (valle de la luna). Hier zijn we eerst door een grot van zoutsteen gegaan. Vervolgens hebben we rotsformaties bekeken van 3 biddende vrouwen en een dinosaurus. Hierna een wandeling gemaakt tussen de zandduinen. Deze waren zo glad dat je niet goed kon zien of het omhoog of omlaag ging en of er daadwerkelijk iets was, heel onrealistisch. Deze trip afgesloten met wederom een gave zonsondergang. Die avond ook aan prachtige maanopkomst gezien. Volle maan die een aura aan licht om zich heen had.

    Dit was ook onze laatste avond in San Pedro de Atacama, de volgende ochtend op onze Salar de Uyuni tour gegaan.

    Laat bij het reageren ook even je naam achter, zodat ik weet wie het is :-)
    Okumaya devam et