Dag 8 - Redneck verblijfje dag 1

Het vreemde vrouwtje dat in de kelder leeft hebben we nog steeds niet gezien… We mogen gebruik maken van de keuken en alles dat er in staat, dus dan maar een heerlijk uitgebreid ontbijt maken: spek, ei, toast, koffie, thee, American pancakes (zo van die dikke – zelfgemaakt!), verschillende soorten siroop … Ze zal terug naar de winkel moeten na onze hongerige inval!

Vandaag stond er een lange rit op de planning met een stop in Capitol Reef, een natuurgebied. Elk gebied waar we een wandeling in maken is steeds net iets anders en het ene is al wat indrukwekkender dan het andere. Capitol Reef is op zich heel mooi, maar in vergelijking met de vorige is het een mindere ervaring. Heel veel klimmen (ik hoorde Eva net nog niet “ik haat avontuur” zeggen – net niet) voor zichten die we al vaak hadden gezien op andere, mooiere plaatsen. Oh ja, en er is ook nog een slachtoffer gevallen: ik ging even een solo tochtje verder naar boven doen om eens te kijken of het daar anders was. Tijdens het lopen naar boven viel mijn bril enkele tientallen meters naar beneden. Eva’s woorden “Ge moogt even gaan, maar niks te zot he doerak!” galmde nog door mijn hoofd, dus tja, die bril ben ik kwijt. Dan maar hopen dat een hagedis deze vindt en daarmee de blitste hagedis van Capitol Reef wordt.

God de schepper zal zich wat laten gaan hebben toen de grijze grind in afslag was. Want tijdens ons vervolgtraject kwamen we op een bepaald punt een gebied tegen met niets als grijs zand en grind. Zo ongelooflijk veel. Echt. Om er vlug van af te zijn zal Hij het maar snel hier hebben gedumpt, zodat er een off road raceparcours van gemaakt kon worden.

Deze avond sliepen we in een “rustieke kabine”. Deze bevindt zich op een zigzaggende weg naar boven van 15 km lang. Daar helemaal boven op een berg is een gigantisch plateau met honderden boerderijen. Eentje daarvan was van Jake, onze Airbnb host voor de komende twee dagen. Toen we op de oprit draaiden zagen we inderdaad enkele hutjes die er niet veelbelovend uitzagen… Hoe een eerste indruk toch verkeerd kan zijn. Meteen toen we uitstapten werden we belaagd door vier honden die maar al te graag met ons wilden kennis maken: Hewey de blauwogige puppy, Ella een net geschoren oude rot, een rosse corgi en nog een bruin exemplaar. Ook de uitbaters waren enorm vriendelijk, echt nog helemaal niets gemerkt van het vooroordeel dat Amerikanen onvriendelijk zouden zijn. Jake is een paardentemmer die blijkbaar al nationale kampioenschappen heeft gewonnen en nu ook blijkbaar heel goed hutjes kan bouwen. Hutje is hierbij het understatement van onze reis. Het exemplaar waar wij in slapen is prachtig en gigantisch! Alles is afgewerkt met hout en stenen die hij gevonden heeft op zijn grond van 70 are. Hij gaf ons een rondleiding en dit terwijl er door de muziekboxen de ene country hit na de andere knalde. Er zijn twee slaapkamers, een badkamer, keuken, zitruimte buiten … Echt ongelooflijk! "This is what happens when a redneck builds", zei hij zelf. Nadien hebben we er ook nog kennis met zijn vrouw, vier zonen, stalknecht die permanent in de stal slaapt en een vrouw die er als tussenoplossing even kampeert in een trailer tot haar huis af is. Een allegaartje van allemaal toffe personen.

Het grappigste exemplaar van deze personen : de vierjarige Jay Jay die ze ook wel Mowgli noemen omdat hij zo wild is. De eerste keer dat we hem zagen was hij de pootjes van de corgi aan het bij elkaar binden als een gevangen geitje. Nadien zagen we hem met een mes in elke strobalen steken terwijl zijn vader zich al begon te excuseren … Wij zaten er echter niets mee in, want we kregen van Jay Jay een gratis rondleiding op het domein. Vlak voordat we vertrokken kwam Sean de stalknecht toch maar zenuwachtig even zeggen: “Jay Jay, give them a nice little tour okay? Just a walk. Nothing too crazy…” Niks too crazy gezien, maar wel een uur op hagedis jacht geweest met een vierjarige met een mes... Wat we wel veel zagen: doodshoofden van hertjes. Toen we vroegen aan onze vierjarige gids of ze jacht maken op herten, wist hij ons te vertellen dat dit kwam door mountain lions, beren of coyotes. Ah – zo – lions – en – beren – zegt – u … Hij ging ons wel beschermen met zijn mes. We waren meteen gerustgesteld.

De dag hebben we afgesloten door onze maaltijd van spareribs te bereiden op een open vuur, een lesje en door nog enkele country klassiekers te luisteren. We geraken zo stilaan ingeburgerd in het Wilde Westen…
Howdy en slaapwel!Read more