Schotland - 2018

April 2018
A 8-day adventure by EvaJeroenTravels Read more
  • 6footprints
  • 2countries
  • 8days
  • 28photos
  • 0videos
  • 1.3kkilometers
  • Day 1

    Dag 1 - de Fiat als amfibievoertuig

    April 4, 2018 in Scotland ⋅ 🌙 0 °C

    Dankzij een snelle en vlotte rit van de Frankmobiel met Maddestoel als copiloot, zaten we voor we het wisten op ons vliegtuig richting Schotland. We verlieten het eindelijk best zonnige België voor de kille Schotse Hooglanden.

    De vlucht verliep zonder problemen, alleen werd het wolkenpak rond onze Ryanair saucisse alleen maar dikker. Zelfs vijf minuten voor landing zagen we de grond nog niet. Langzaam begonnen we toch enkele gebouwen en bergjes te zien. "Amai, door de wolken lijkt het wel alsof er sneeuw ligt!" Ja, "lijkt alsof" blijkt dus nog echt sneeuw te zijn!

    Onverschrokken en met onze kragen hoog opgetrokken gaan we richting onze huurauto service. Ze wilden ons nog een deal aansmeren voor een automatic, maar nee hoor, wij rijden manueel! Onze bolide voor de komende vijf dagen is een witte Fiat Tipo, wat uiteindelijk best een grote auto is. Het links schakelen en rijden is snel genoeg geleerd, dus daar gaan we, op naar onze eerste B&B.

    We testen ons Fiatbeestje meteen uit op allerlei rotondes en smalle banen, maar dat deze ook amfibiefuncties heeft, hebben we ook aan den lijve mogen ondervinden. Een eerste bordje met "Flood" staat vlak voor een grote plas water over de weg. Dit blijkt nog maar een opwarmertje te zijn voor een beetje verder op... We zien een gi-gan-tische plas water met erin twee voertuigen die al op elkaar geknald zijn en een hoop volk ernaast. Alle auto's achter ons draaien terug en net als wij dit ook willen doen, krijgen we raad van één van de omstaanders om gewoon genoeg gas te geven. Oh jee, daar gaan we! Volle vaart doorploegen we de wateren en we halen het net. Maar dan ook echt maar net... Onze Fiatbaby is er nog niet goed van.... Blijkbaar zijn ze de amfibiefuncties vergeten te plaatsen.

    Daarna komen we vrij snel aan in Burntisland, waar de uitbaatster van de B&B een erg vrolijke en open vrouw is die ons meteen thuis laat voelen. Ze geeft ons aanwijzingen om ergens te gaan eten, maar dit blijkt dicht te zijn. De lokale kebab tent dan maar eens uitproberen. 'S avonds drinken we "thuis" nog een koffie en thee met wat koekjes... Slaapwell!
    Read more

  • Day 4

    Dag 2 - bergen en kastelen

    April 7, 2018 in Scotland ⋅ 🌧 6 °C

    Vandaag werden we gewekt door de bedrijvigheid van onze B&B host Margaret die al hevig in de weer was voor ons ontbijt. We hadden niet meer verwacht als wat toast en confituur. Dit was er, maar ook nog: croissants, allerlei soorten muesli, kaasjes, fruitsla, yoghurt ... Een leuke verrassing om de dag mee te beginnen.

    Gelukkig had onze aquatische Fiat geen problemen om te starten en daar gingen we, op weg naar Cairngorms National Park. Dit wordt door veel bronnen vermeld als één van de mooiste routes om te rijden door Schotland. Ze liegen niet, die bronnen! We rijden door 4 seizoenen op 1 dag: sneeuwige bergtoppen, zonnige vlaktes, uitgestrekte velden ... Je kunt er uren rijden en constant van mooie uitzichten genieten.

    Nadien zijn we naar Dunnotar Castle gereden. Deze ruïne zou niet misstaan in een Game of Thrones aflevering. In plaats van inkom te betalen, besluiten we om de omliggende kliffen en stranden wat te verkennen. Eva neemt net geen rugzak vol schelpjes en steentjes die ze "Bobjes" noemt mee naar huis. Een halve rugzak wel.

    Om te slapen hadden we een nachtje geboekt in een hotelletje. Dit "hotelletje" bleek net iets chiquer te zijn dan gedacht. De oprit alleen al was 0,7 mijl en het zag er ongeveer zo uit als het vorige kasteel, maar dan opgeknapt. En het had een ommuurde tuin. Oeps. Daar stonden we met onze wandeloutfits en vieze schoenen. Misschien daarom gaven ze ons maar een kamer zonder elektriciteit... Dit werd snel opgelost en we konden er zelfs nog een diner reserveren voor die avond. Weer in wandeloutfits.

    Nog een leuke anekdote: de gangen en opbouw van het hotel waren echt zoals een doolhof. Nergens stond er iets aangegeven en je liep er echt in verloren. Wij vonden na een tijdje onze weg wel, maar we kwamen er een man tegen, volledig in het zweet, die al een halfuur opzoek was naar zijn kamer, deze niet vond, maar ook de weg naar de receptie kwijt was...
    Read more

  • Day 5

    Dag 3 - Honderd kilometer niets

    April 8, 2018 in Scotland ⋅ 🌙 7 °C

    Vandaag stond er een lange rit op het programma, dus we opteren in het fancy hotel allebei voor "the full Scottish breakfast": worstjes, spek, ei, broodjes, croissants, thee, koffie, fruitsap... The whole shebang gaat vlot naar binnen, zeker aan de Urkens kant van de tafel. Ze pakt nog vlog een chocoladebroodje en dan zijn we vertrokken!

    Een lange route wordt het, niet enkel omwille van afstand, maar ook door het feit dat we vandaag ongeveer 100 km moeten afleggen op "single track roads". Dit zijn wegen met maar één kleine baanvak, maar er zijn regelmatig plaatsen waar je tegenliggers kunt doorlaten of achtervolgers kunt voorlaten. Vaak moeten we dit niet doen, want op de 100 km komen we hoop en al een vijftal auto's tegen. We rijden helemaal naar het meest noordelijke puntje van Schotland en het voelt als het einde van de wereld. Urenlang niemand in het zicht, besneeuwde bergtoppen, eindeloze uitzichten over grasvlakten, mistige valleien ... Er is letterlijk niets, maar dat maakt het net zo prachtig. Onze mond is opengevallen en blijven openstaan van de schoonheid. De rit van normaal drie uur duurt door het vaak stoppen veel langer, maar toch vliegt het voorbij.

    En toch, daar ergens in het nergens, is ons Airbnb huisje. Naast de kant van de weg. Met uitzicht op bergen, een strand en een kudde schapen. Steve en Lea zijn de twee mensen die het uitbaten en hun hond Bruce is er ook bij. We voelen ons meteen thuis door hun gastvrijheid en ook het hondje is enorm tof (zijn favoriete hobby? Konijntjes spotten in de tuin terwijl hij op een stoel zit). Zij hebben hun vaste job opgegeven en doen nu full-time B&B samen met nog wat handwerk. Zo verwarmen hun huis met hout, dat ook nog eens voor het warm water zorgt. Echte natuurmensen zijn het die ons meteen op ons gemak laten voelen.

    Nadat we alles uitgepakt hebben, besluiten we, ondanks de regen (het is Schotland voor iets), om een flinke wandeling te gaan maken. Het miezerig weer zorgt ervoor dat de bergen omhuld zijn in mist waardoor we niet het volledige uitzicht hebben, maar eigenlijk draagt het nog wel bij aan de sfeer.

    's Avonds konden we gebruik maken van de keuken en de kamer ernaast, zodat we zelf een lekkere pasta konden maken. Bij een knetterend haardvuur eten we onze maaltijd op, drinken we een flesje wijn en wordt er gescrabbled als een malle. Het uitzicht op de bergen maakt het geheel compleet.
    Read more

  • Day 5

    Dag 4 - Nog eens single track roads

    April 8, 2018 in Scotland ⋅ 🌧 6 °C

    Op een redelijk brute wijze werden vanochtend vroeg de gordijnen open gerukt. Mijn slaperige oogjes gingen van verontwaardiging naar complete verbazing. Vanuit onze kamer hadden we zicht op een van de mooiste panorama's in de geschiedenis van de mensheid. De bergen die gisteren nog verstopt zaten in een dik pak regenwolken, floreerde nu in de ochtend zon! Magnifiek!

    Bruce "den huis doggy" had ook door dat het een prachtige dag ging worden. Netjes zat hij naast de telescoop (waardoor we zeehonden konden spotten die op de zandbank lagen te rusten) naar buiten te kijken. Voor het prachtige uitzicht, of voor de wilde konijntjes in de voortuin? In de keuken treffen we Steve die voor ons een lekkere ontbijttafel aan het prepareren is. Homemade flapjacks en broodpudding vervolledigen de verschillende ontbijtgranen en toastjes met jam. We kunnen er weer tegen voor een heerlijke ochtend wandeling. We besluiten de zelfde 2uur durende route te nemen als gisteren. Met zo'n opklaringen zien we ongetwijfeld alles nog een beetje helderder. Wauwi! "The right tot roam!" Iets dat we geleerd hebben hier. Je mag gerust weggetjes en weien en bergen en rotsen beklimmen, over hekjes springen en door schapen kuddes trekken. Zolang het maar met respect gebeurt. En zodoende... Het einde van de wereld is van ons! En precies van ons alleen!?! Niemand, geen boerke, geen wandelaars en zeker geen toeristen die de zelfde plek ontdekken.

    Na uitgebreid afscheid te nemen van Steve en Lea en Bruce kruipen we onze witte fiat in opweg naar Ullapool. Met de soundtrack van Agnes Obel rijden we uren lang in een bordeaux en oker landschap van niets. Niets en duizenden schapen natuurlijk. Op en naast de weg! We bereiken onze eerste stop: een pittoresk havenstadje tussen de bergen en meren. We wandelen de bergen op voor een leuk uitzicht en wat spierplezier. En zetten nadien onze reis verder naar onze volgende AirB&B. Bij Rona in Croachy village vinden we ons bed voor vannacht. We besluiten nog een wandeling te maken naar het dichtstbijzijnde meer. Met wat kikkers, padden, fazanten en 2 springbokjes! We kunnen onze dag weer moe, maar voldaan afsluiten.
    Read more