Braunsbach

Vandaag kunnen ervaren hoe het is om lang een berg op te fietsen. Het klimmen an sich is niet zo erg. De lengte, het stijgingspercentage en de bochten kunnen een klim vervelend maken. Gelukkig is er altijd een moment dat je naar beneden gaat en dat is voor mij een beloning 😃

Ook een gek moment meegemaakt in een gästehaus. Dit was ter hoogte van Jagstheim. Ik moest nog 19 kilometer en had wel zin in een koud colaatje. De meeste horecagelegenheden waren dicht, maar dit café leek open. Op de houten deur stond een briefje dat ze op zondag open zijn vanaf 10 uur. Het zag er wel aardig leeg uit, gordijnen waren dicht en er was geen biergarten. Eerste deur open gedaan, gelijk erachter was weer een deur. Ik doe de deur open en het lijkt wel een grote familie die een drankje doet in een woonkamer. Ook geen gastvrouw of dergelijke te bekennen. Moment dat ik doorloop, stopt ook iedereen met praten en kijken ze mijn kant op. Dus ik denk: Volgens mij ben ik hier niet goed. Enfin, ik ging toch op een bank zitten, de mensen gingen weer verder praten en na 10 minuten kwam iemand vragen of ik ook wat wilde drinken . “Ja mag wel! 😂”

Ten slotte ben ik vandaag onder de hoogste brug van Duitsland gefietst. Erg indrukwekkend.

Morgen iets minder kilometers, want ik ga naar de fietsenmaker. De ketting is aan het piepen/kraken en op het debacle van vorige jaar zit ik niet te wachten. Dillingen an der Donau wordt mijn volgende bestemming, een slordige 70 kilometer.Read more