Dreigende luchten bij Col du Bonhomme

Tijdens de lunch wordt het steeds bewolkter en het lijkt er op dat het gaat regenen. Omdat ik nog een beklimming moet doen van zo’n vier uur ga ik snel weer op pad. De beklimming naar Col de Bonhomme begint rustig over een breed grindpad. Maar na Refuge de la Balme wordt het pad smaller en de beklimming steiler. Ik merk ook dat het vandaag een langere tocht is, ik wordt steeds vermoeider en moet ook vaker rusten. Gelukkig blijft de regen voorlopig weg en is de omgeving mooi. Er zijn verschillende watervallen en ik loop door het eerste sneeuwveld. Omdat ik nu over de officiële route loop, is het ook wat drukker onderweg.

Vanaf de Col du Bonhomme is het nog een uurtje klimmen naar Refuge Col de la Croix du Bonhomme. Ik ben blij dat ik uiteindelijk bij de hut ben. Ik leg de spullen op een kamer, die ik deel met 6 anderen. Daarna ga ik buiten zitten. Een Engelsman komt bij me zitten en verteld over zijn voetblessure. Ook gaat hij nog gitaar spelen. Rustige muziek en mooie uitzichten over de bergen, dat is heel ontspannend. Om 18:30 gaan we eten. Ik zit aan tafel met een groepje Fransen en een Duits stel. Maar er wordt onderling niet veel gekletst. Ook hier groentesoep vooraf met brood en kaas. Daarna krijgen we croziflette. Dit is een lokale pastasoort uit de Savoie, kleine vierkante deegplakjes gemaakt van boekweitmeel. Het smaakt goed. Als toetje krijgen we chocoladecake. Ook hier is er watertekort en dus weer geen douche. Ik kan me buiten een beetje wassen aan de waterbak voordat ik ga slapen.Read more