Kukulbatu

In etappes geslapen vannacht. Om 01.00 uur wakker geworden van een geluid alsof een kraan lekt... Proberen dat buiten te sluiten, maar na een uurtje draaien, toch op onderzoek uitgegaan. De boosdoener bleek onze boiler te zijn die direct onder mijn bed staat. Waarom ie zo'n geluid maakt, geen idee! Ik heb even een tijdje het warme water aangezet en dat lijkt de truc te doen.... Snel weer terug naar de mand en proberen te slapen. Maar helaas, voordat ik in slaap val, heeft de boiler het irritante geluid alweer opgepakt.... grrr.... Ben uiteindelijk toch in slaap gevallen, want ik werd om 8 uur door de wekker gewekt! Talin was er om 06.30 uur al uit! Zij heeft de tijd nuttig besteedt met yoga en een paar baantjes zwemmen.

Helaas moeten we deze prachtige en supervriendelijke plek weer gaan verlaten. We nemen ons ontbijtje en kletsen nog even wat met Rosi de serveerster. Met haar doen we ook de financiële afwikkeling. Ondertussen ook een retour ticket geboekt voor de veerboot naar de Gili eilanden waar we vanaf de 21e zullen zijn. Hartstikke handig dat internet! Op de scooter gestapt en lekker gaan rijden. Via Lovina stad (druk) uiteindelijk linksaf geslagen het binnenland in. Weer erg mooi sturen, maar de lucht betrekt op zorgvolle wijze. We spreken af door te rijden tot het gaat regenen en dan zien we wel. Op een gegeven moment voelen we de eerste grote druppels, juist op t moment dat we een Warung/winkel voorbij komen. De scooters toch maar aan de kant gezet en.... het begínt te storten!! De weg verandert in korte tijd in een rivier. Het komt werkelijk met zwembaden tegelijk uit de hemel! Niemand in de Warung spreekt Engels, tot moeders de vrouw op een scooter aankomt. Ze heeft gelukkig een poncho aan en daaronder blijkt ook nog een kind verscholen te zitten! Bij haar maar wat te eten besteld. Was lekker, maar niet zo goed als alle andere dagen dat we bij deze kleine tentjes hebben gegeten. De regen wordt wat minder en het verkeer neemt weer wat toe. Vanaf de berg komt een merkwaardig tafreel op ons af... Een rijdende scooter, met daarop een vrouw (stuurt), daarachter een kind en daarachter een man die een Triplex plaat van 2 bij 3 meter vasthoudt. Dit hele gebeuren rijdt voorbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is! De man en ik wisselen een blik uit en ik steek beide duimen in de lucht, dat met een grote grijns wordt beantwoord.

Inmiddels is het wat gaan miezeren en besluiten we de regenjassen aan te trekken en het er maar op te wagen. Dat gaat de eerste kilometers goed, maar dan begint t weer harder te regenen. Niet zo hard als net, maar hard genoeg om alles wat niet is bedekt, in de kortst mogelijke tijd zeiknat te maken (geen enekel mogelijkheid om te schuilen)... We besluiten maar door te rijden, want we zijn toch al nat... Rosi van het hotel had ons al aangegeven dat in dat gebied van Bali het relatief vaak regent. Was wel weer een mooie route! Maar uiteindelijk moesten we toch van de hoofdwegen af. Die kleine weggetjes waren erg slecht en sommige stukken dan weer prima, maar we deden er behoorlijk lang over. Opeens een piepklein bordje met Eco Lodge! We moesten onze scooters over een stenen paadje van zo'n 30cm manouvreren! Links een soort rijstveld, rechts een greppel. Uiteindelijk konden we gewoon niet verder en dus maar gaan zoeken naar de receptie. Die hebben we niet gevonden, maar de keuken wel en een dame bracht ons naar onze kamer. De scooters zouden door een collega wel ergens anders worden geparkeerd...

Wat we toen kregen te zien overtrof alle verwachtingen! Het is een heel "huis" alleen voor ons. Je komt binnen en links een joekel van een hemelbed en vervolgens zijn er geen muren! Alles is open en je kijkt zo op rijstvelden, jungle en (wat later bleek) ónze waterval!! Er is ook weer een prachtige openlucht badkamer en onder de boomhut is nog een hele verdieping (ook zonder muren, maar hetzelfde uitzicht) waar je kunt relaxen. Of je dat in de kamer zelf al niet geweldig kunt doen! Het resort is Eco en we lezen in het boek dat bij de kamer hoort dat veel eten hier zelf wordt verbouwd, dat je geacht wordt hun zeep voor t douchen te gebruiken, omdat dat biologisch afbreekbaar is én het water uit de kraan is van hun eigen bron en is ongelofelijk puur. Zij beweren, nóg puurder dan het flessenwater dat je in de winkels koopt!

Nadat we van de schrik zijn bekomen, hebben we een kleine wandeling gemaakt, waarbij we de moestuinen en waarschijnlijk de kip van dienst hebben gezien. Tevens de volgende dagen maar volgepland. Morgenochtend een wandeling van 3,5 uur met een gids, Talin doet 's middags een Balinese kookcursus en de dag daarna worden we gemasseerd!

Rond 18.15 uur aangeschoven bij het diner. In het restaurant aangekomen was er precies één tafel gedekt. Blijkt dat we de enige gasten zijn!! Morgen komen andere mensen wordt ons verteld... Heerlijk gegeten: rode rijst met gewokte mix van groenten en cashewnoten. Lekker, lekker!! Strakjes nog lekker een beetje lezen en dan maffen. Ben benieuwd hoe dat gaat met alle jungle geluiden om ons heen!Read more