Japan
Suidō

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 17

      Tokyo: Time to go

      September 27, 2016 in Japan ⋅ ☀️ 28 °C

      Woke up on the next morning and started to dismantle my bike. I was feeling a bit sad, knowing this meant that the tour is over. I walked to a temple nearby and sat inside the temple for a while. It was very peaceful. But it was time to go. I reluctantly walked to the train station with my heavy bags on my shoulders. I bought the shinsanken ticket and travelled back to Tokyo. Amazing that it only took the shinkansen 2 hours to reach Tokyo..Read more

    • Day 17

      Tokyo: Night at the Internet Cafe

      September 27, 2016 in Japan ⋅ ⛅ 26 °C

      I arrived to Tokyo and immediately placed the two bike bags inside a locker. I reassembled partly the bike, basically just reattached both wheels lock it by a bicycle parking area.
      I walked around Tokyo station and remembered the first time i was there, waiting for Kei. It felt like a long time ago.
      I went to Shinjuku area again and decided to look around. So many people, so crowded. I the went to an internet cafe and booked a private room for 8 hours. It was not comfortable to sleep there but it was definitely a unique experience
      Read more

    • Day 2

      Dag 2 - op zoek naar een prullenbak!

      April 15, 2017 in Japan ⋅ ☀️ 21 °C

      Dag twee! Een poging tot uitslapen is helaas niet echt gelukt. De eerste keer toen ik op de klok keek was het half zes en de tweede keer half acht. Hoezee! Gelukkig ben ik wel wat gewend dankzij mijn katten die me tegenwoordig gemiddeld rond half 7 uit bed miauwen en door over mijn hoofd te lopen. Blijkbaar heeft niemand ze verteld dat de zomertijd is ingegaan. Enfin. Even lekker gedoucht en ontspannen wakker geworden waarna op pad gingen om Tokyo te ontdekken. Daarom zijn we tenslotte hier!

      Zoekend naar ontbijt vroeg ik aan mijn persoonlijke Japanse encyclopedie (Arjen dus) wat Japanners normaal eten als ontbijt. Miso soep met resten van de avond ervoor is traditioneel, was het antwoord. "Fijn", dat gaat me iets te fur voor dag twee, dus na rondgestruint te hebben op Ueno station kwamen we in een klein supermarktje waar ze wat dingen hadden. Simpel verpakt broodje gehaald (wat veel beter smaakt dan de verpakte meuk bij een Albert Heijn) samen met oolong ice tea. Wat echt smerig is. Lijkt alsof iemand zijn theezakje er anderhalve dag te lang heeft ingehangen samen met wat anders inconspicious. Ach. Je moet alles een keer proberen toch zeg ik maar altijd. Ook leuk, de cassieres praten non stop door als je wat afrekent. Geen idee wat ze zeggen, maar het klinkt leuk en schattig.

      Vervolgens de trein gepakt naar Akihabara. Wat het otaku heaven van Tokyo zou moeten zijn, alleen was alles al dicht. Ondanks de dichtheid van de winkels stonden er voor sommige winkels letterlijk een rij om het halve gebouw heen. Geen idee waarom je op je vrije zaterdag ochtend rond 9 uur voor een dichte winkel gaat staan. Misschien heeft het wel te maken met één of andere Japanse traditie waar ik geen kaas van heb gegeten.

      Ondertussen liep ik al een tijdje rond op zoek naar een prullenbak om onze ontbijtspullen in weg te gooien, want ja, je wilt natuurlijk geen asociale Hollander zijn en het gewoon op straat flikkeren.

      Toch maar besloten om door te gaan naar downtown Tokyo because today was the day om Tokyo te ontdekken. Bizar genoeg heeft de achterkant (of voorkant. Weet ik veel!) van het station in Tokyo een Nederlandse architectuur waardoor het een beetje lijkt of je naar een verjapanste versie kijkt van Amsterdam CS! Tof om te zien! Vervolgens doorgeslenterd naar de imperial garden en palace, waar we nét te laat waren voor een tour. Dus eigenlijk hebben we een alleen een hoop grint en bomen gezien. Plus een gracht met een hoge muur met een achterlijk groot stuk land erachter waar dus de keizerlijke familie woont. Niet te vergelijken met waar ze in Nederland in wonen (at your heart out Willie!). Verder was er niet zoveel in de buurt behalve veel, véél hoge bedrijfstorens. Toen we al weg waren kwamen we erachter dat er nog een shopping/drinking straatje was. Daar moeten we dus nog even langs de latere dagen dat we weer in Tokyo zijn!

      Nog steeds geen prullenbak gevonden in de dikke anderhalf uur die we door het centrum stukje gewandeld hebben.

      Vervolgens trein gepakt naar Shibuya! Eén van de "The places to be" in Tokyo waar ook het beroemde Shibuya Crossing is en het standbeeld van Hachiko. Hachiko was een super poepig hondje (google that shit, er is zelfs een film van) wat een lelijk beeld heeft gekregen en de crossing heb je vast wel eens op een foto gezien. Dat gigantische kruispunt waar ook een zebrapad diagonaal overheen loopt. Zodat de zwermende mensenmassa tijdens het oversteken krioelen als een vloot mieren. Het interessants vind ik nog dat het allemaal gewoon probleemloos gaat. In Shibuya zijn we op zoek gegaan naar een stekker plugin voor de Japanse outlets aangezien we niet de goede hadden meegenomen. Eerst liepen we een winkel binnen die blijkbaar dicht was (waarom is de deur dan niet op slot?) En bij de tweede poging hadden ze het ook niet, maar werden we in ieder geval in de goede richting gestuurd! Gelukkig was de route beschrijving duidelijk genoeg (ondanks dat er geen ruk stond aangegeven op de kaart) en kwamen we aan bij de Japanse versie van de mediamarkt: LABI. Een winkel vól met elektronica en nóg voller met felle neonverlichting! (Japanners zijn blijkbaar dol op neonverlichting!) Waar een vriendelijke meneer ons de verkeerde stekker aanwees omdat er opstond "not useable in Japan". Gelukkig hadden we snel de goede gevonden! Weer een missie geklaard!

      Vervolgens huppelde we weer vrolijk verder en zagen we een 7/11 (DÉ dominante supermarkt keten in Japan. Die dingen zie je vaker dan Starbucks in London. Starbucks kan er hier in Tokyo ook wat van overigens) waar we dachten aan een lekker bakkie ice coffee. Het was tenslotte wederom mooi weer en de hitte bekroop ons wel een beetje dus kozen we voor deze verkoeling. Een cassierse snelde weg (ze rende echt! Zelfs bijna iemand omver) om een koffiebeker met ijs te vullen en aan ons te overhandigen zodat we het zelf in de machine konden tappen. Nu ben ik zeker geen koffie liefhebber, maar een ice coffee gaat er meestal wel in bij mij. Beetje romig. Beetje zoet. NIKS van dit in Japan. Gewoon koffie BAM! In die beker met ijskoud ijs! Al mijn dromen vielen gewoon in duigen. Japanners houden er blijkbaar van om alles letterlijk te nemen, weer een lesje geleerd. Plus koffie is nog steeds smerige zware drap.

      Vervolgens veel rond gelopen waar we een hoop onbekende termen tegen kwamen waaronder cat café's en maiden café's. Dat klinkt wel zo'n beetje als wat het is (remember Japanners nemen dingen vaak letterlijk!). In een cat café zit je gewoon in een café waar allemaal katten rondlopen die je dan kunt aaien voor de sier en bij een maiden cafe zijn meisjes die je helpen verkleed in een bepaald thema. Denk aan school- of lolita outfits. We hebben zelfs een advertentie gezien voor samurai geklede chicks. Het is en blijft Japan tenslotte! Leuk voor de vieze oude mannetjes.

      Eindelijk een prullenbak gevonden! Wat blijkt nou? Heel Tokyo staat bezaaid met vending machines. Die dingen staan écht bijna op elke straathoek en bij iedereens moeder in de achtertuin. Hier kan je een Lekker verfrissend drankje halen voor een paar luttele yen, maar wat blijkt nou? Bij de helft van de machines zit er een prullenbak naast! Heel onverdacht ernaast opgestelt! Uiteraard kwamen we na deze ontdekking opeens meerdere prullenbakken tegen waaronder op het perron. Zal je net zien. Anyhoo. Another mission accomplished.

      Daarna zijn we gaan lunchen bij een schattig klein bistro achtig dingetje waar we snel geholpen werden. We sloegen de kaart open en het eerste wat we lazen was "in this girl cafe". Akward keken we ons om heen, maar gelukkig zagen we dat er meer mannen zaten (niet heel veel meer). Dus al zelf verzekerde man me haar maar los gegooid en gaan met die banaan! Het eten en de service was prima! Enige grote verschil met ons is dat je het eten gewoon krijgt als het klaar, ondanks of het eten van je metgezel klaar is. Als je klaar bent is het ook van *yoink* ongeacht of je tafelgenoot al klaar is. Interessant manier, maar dat went vrij snel.

      We waren klaar voor nu in Shibuya dus zijn we verder gegaan op onze ontdekkingsreis, ditmaal richting Shinjuku. Nog "a place to be". Dit waren ook een hoop smalle straatjes waarvan verder veel op vrouwen gericht waren. Denk aan cosmetica, kleding en heel veel skin klinieken (geen idee wat ze daar doen) na drie kwartier rondgestruint te hebben hadden we eindelijk een café gevonden (de meeste waren nog dicht blijkbaar) waar we lekker ontspannen een drankje en hapje hebben genomen en waar we blijkbaar Arjen's Japanse Lonely Planet boek hebben laten liggen. Eerste grote faal van de vakantie is een feit, maar niets rampzaligs, dus het mocht de pret niet drukken. Toen we buiten kwamen was de zon niet langer rijzend in het land van de rijzende zon en ging langzaam overal de neon verlichting aan. In our face! De sfeer was weer compleet en ook in Shinjuku heb je kruispunten die (twee keer, beide kanten op!) diagonaal over het kruispunt lopen. Wederom werkt dat, ondanks de achterlijke drukte) gewoon prima.

      Daarna zijn we weer terug naar Akihabara gegaan, door de locals liefkozend Akiba genoemd omdat ook zij het blijkbaar zelfs lastig vinden om uit te spreken. Dit keer was wel alles open! En dat hebben we geweten ook. De lampen in de winkels daar staan zo belachelijk fel dat je het waarschijnlijk vanaf de maan kan zien. Een zonnenbril zou geen overbodige luxe zijn, ware het is dat ik die thuis vergeten was. Veel animé gerelateerde meuk en veel elektronica. Figurines, manga en overal proppers voor maiden café's. De hoofdstraat wordt ook wel Akiba strip genoemd parodiërend op Las Vegas haar versie daarvan. Gelukkig zijn ze niet zo in your face en kun je er gewoon langs lopen. Ze zijn wel weer verkleed naar het toepasselijke thema uiteraard. Geld moet verdiend worden natuurlijk!

      Vervolgens op zoek gegaan naar voedsel want we hadden hongurrrrr! Niet echt iets gevonden op Akiba wat ons trok, dus maar terug gegaan naar Ueno omdat we de dag daarvoor andere leuke restaurantjes hadden gezien. We wilde natuurlijk de echte Japanse sushi proberen, maar helaas zat deze vol met een wachttijd van een half uur en daad gaan we nie op wachteuh natuurlijk. Uiteindelijk terecht gekomen bij een Thais restaurant waar we goed gegeten hebben. Vervolgens met weer een nieuwe omweg naar huis gelopen waar we geleerd hebben dat veels bars op zaterdag eerder dichtgaan (nani?). Geen idee waarom, but I shall find out someday!

      Meer kleine weetjes: DVD's zijn fucking duur in Japan. Het goedkoopst wat we hebben gezien was vijf euro voor een tweedehands, maar nieuwe dvd's variëren van €30 (uitzondering) naar €150 en heb er zelfs eentje van bijna €300 gezien. En dan niet eens een special edition of iets dergelijks. Ander feitje; ambulances/brandweer(/I assume politie) met sirenens aan rijden hier langzaam en stoppen gewoon voor stoplichten en verlenen waar nodig voorrang. Tokyo lijkt me dus geen handige plek om dood bloedend op straat te liggen. Oh en ze rijden links.

      TL;DR - veel grote plekken gezien in Japan, weinig prullenbakken voor zo'n schone stad. Kruislingse zebrapaden zijn awesome! Geluncht in vrouwencafe. Maiden- en katten café's ontdekt. Neon, fel licht. Akiba veel animé gerelateerd spul. Thais eten. Ambulances met sirenens rijden langzaam en stoppen voor rood.

      Dag ni - signing off
      Read more

    • Day 94

      J-Tokyo

      May 18, 2017 in Japan ⋅ 🌙 18 °C

      Shopping/Sightseeing und ein Fußbad ohne nasse Füße in Tokyo...😁

    • Day 1

      35°42'40" N 139°44'14" E

      February 7, 2017 in Japan ⋅ ☀️ 8 °C

      http://www.probuycheap.com/jamming-equipment/c-…
      人体は電波に干渉すると言われていて、ジャマーで電波を妨害します。端末を体の近くに置くと電波が受信しにくくなるため、できるだけ体から離して使った方が電波は良くなるでしょう。電波が繋がらない状態でずっと待っていても、いつまで経っても改善されません。受信できていない状態で電波が流れてきても、そのままでは受信しにくいからです。 そんな時は、強制的に電波を遮断し、再度繋ぎ直すことでしっかりと電波をキャッチできるようになります。屋内で電波が繋がりにくい場合は、一度屋外に出るなどして、電波を受信しやすい場所に移動してみましょう。繋げた後、元の場所に戻ると効果的に電波を受信するようになります。
      http://www.probuycheap.com/mobile-phone-jammer/…
      ATMコーナー全体が通話不能になると思っていましたが、千葉銀が考えているのは、範囲3、4メートルとして後ろに並ぶ人の携帯を遮断しないようにする方法だそうです。GPS妨害機を設置しています。何故、わざわざヤヤコシイ要件にするかと思ったら、総務省が電波法を盾に、ATM操作者以外の通話を妨害してはならんと言うのだそうです。コンサート・ホールでもホール内は遮断しても、ロビーは遮断する目的とは異なるので、通話可能としなくてはならないと総務省は行政指導しているそうです。その結果、単純な機械を手間暇・コストかけて設計、設置しています。
      http://www.probuycheap.com/gps-jammer/c-2_26.html
      運転免許試験場の学科試験室に、電波遮断装置計8台を設置。試験時間の間だけ、装置を運用する。警視庁などは昨年、運転免許の学科試験で、携帯電話などを使って外部のメンバーから正解を教わり、免許を不正に取得したとして、中国人グループを摘発します。携帯電話の周波数の特徴で、人体にあまりにも近くなると「熱作用」が働いてしまうということが原因と考えられています。ちなみに、低周波は「刺激作用」を起すと考えられています。
      総務省のガイドラインでは、携帯電話などの高周波についてはペースメーカーとの干渉距離(問題と考えられる距離)を3センチと定めています。アンテナからの電波は一方向から真っ直ぐ自分のほうへ向かっているのではなく、一定の範囲を全体的にカバーしているものです。電波をシールドするには、全方向からの電波を遮断するwifi ジャマーを作るしかなく、それは携帯電話の使用圏外になってしまう環境を意味します。
      http://www.probuycheap.com/wifi-jammer/c-2_24.html
      携帯電話は複数の基地局の電波から、最も状態の良いものを選び出して通信します。しかし、高層ビルの最上階になったことで、複数の基地局からの電波が「どれも好ましい状態」になってしまった、通信機器会社様はそう判断されたのです。
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Suidō, Suido, 水道

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android