Parque Nacional Iguazú

Na drie dagen Buenos Aires ging mijn route verder naar de Iguazú Falls.

Buenos Aires voelde een beetje als thuiskomen na de Patagonië trip en heb daar rustig aan gedaan. De lokale busrit van het vliegveld naar mijn verblijf duurde langer dan de vlucht vanuit Bariloche.

De statistieken van mijn sporthorloge gaven aan dat ik de afgelopen weken in Patagonië 17 hikes heb gedaan, 70 uur lopend onderweg ben geweest en 270 kilometer / 7500 hoogtemeters heb overbrugd.

Reden om even de beentjes te strekken, mijn knieën rust te geven en mezelf te trakteren op empanadas en steak.

Het is fijn om in een reis voor een tweede keer in een stad te zijn. Juist dan. Je hebt beter gevoel van de omgeving en omvang, weet waar je heen kan, hebt niet het gevoel dat je dingen 'moet' zien en kan dus op je gemak wat rondstruinen of rustig aan doen.

In Buenos Aires verbleef ik via Airbnb bij een journalist in een privekamer in haar appartement. Na een maand weer even uit het 'hostel life' en volle dorms die in Patagonia soms uitpuilde met grote tassen met hike spullen, kleine bedden en reizigers die laat naar bed gaan dan wel vroeg opstaan om te gaan hiken (dus elke dag vroeg wakker).

De Airbnb bevond zich in een appartementgebouw van meer dan 100 jaar oud met nog zo'n oude lift erin, waar je de ijzere deur handmatig opzij trekt. In een centrale levendige wijk. De deur uit en het drukke stadsleven knalt op je af. Leven als een local. Veel reizigers zoeken hostels op. Als de prijs het toelaat vind ik het heerlijk me zo nu en dan onder te dompelen in het lokale leven en privekamer. De deur uit stappen alsof je er woont. Waar je de buren in het Spaans begroet en de gebouwbeheerder gedag zegt.

Bijzonder dat er veel mensen zijn die, uiteraard tegen betaling, hun eigen appartement, badkamer, keuken etc. openstellen voor een vreemde en er zelf ook wonen. Je leeft gewoon in iemands huis met alle faciliteiten en in dit geval twee katten. Elke ochtend stond er heerlijke verse koffie voor me klaar, maakte we soms een praatje en ging zij werken. En ik mijn eigen gang. Wat een luxe.

In Buenos Aires heb ik nog een voorstelling bezocht in Theatro Colón. Een wereldberoemd concertgebouw en een begrip in Buenos Aires. Het staat bekend om een fantastische akoestiek en historie. Om geen tour of rondleiding te hoeven boeken gaf ik de voorkeur aan de beleving als een local: ticket kopen voor een avondvoorstelling. De enige keuze was een ballet voorstelling.... Ballet met orkest..... :-).

Zo bezocht ik deze metropool zowel een voetbalwedstrijd van River Plate als ballet voorstelling in Theatre Colón. Kan het contrast groter? Met een openminded blik de wereld verkennen blijft het leukste wat er is...

Daarna Parqe Nacional Iguazu. Weer een vliegtuig in. Als een soort weekendtrip in deze wereldreis. In eerste instantie had ik Iguazu niet in mijn planning opgenomen. Gedachten: te toeristisch, teveel dagjesmensen, ik wilde direct naar Patagonië, al veel watervallen gezien, extra reiskosten en je kan niet alles. Uiteindelijk toch gedaan toen ik de vluchtprijzen zag, de route relatief eenvoudig kon combineren met Mendoza, het mij de gelegenheid gaf nog even in Buenos Aires te vertoeven en ik er wat meer over had gelezen...

Het zijn niet zomaar watervallen. Iguazu Waterfalls zijn benoemd als Zevende natuurwereldwonder en de grootste watervallenpartij op aarde. Met 275 watervallen grootser dan de Niagara falls en ontstaan door een aardverschuiving. Dat is even anders dan Burgers Zoo. Per seconde (!) knalt er in Iguazu 1.5 miljoen liter naar beneden.....

Ik heb zowel de Argentijnse als Braziliaanse zijde bezocht. Dit maakte mijn eerste stappen in Brazilië, langs de douane en stempel in het paspoort.

Iguazu....het geluid en hoeveelheden water. Wat een natuurgeweld. Een aanrader voor als je in 'in de buurt' bent. Voor beeld en geluid zie deze link - vanaf een van de viewpoints:

https://www.youtube.com/watch?v=28lEc6m5qAU

Mijn volgende stap is Mendoza. Waar ik ga genieten van de zon en het wijngebied in Zuid Amerika. Ik ben nog aan het uitzoeken hoe ik een goede proeverij kan ondernemen zonder tour. We gaan het zien...

Cheers....

Ps. Voor degene die denken dat reizen altijd een walhalla is een onderstaand een anekdote. Je moet er iets voor over hebben om op budget het moois in de wereld te zien....

Puerto Iguazu was de eerste keer in 7 maanden dat ik mijn hostel, waar ik drie nachten had geboekt, nog dezelfde avond min of meer ben uitgevlucht. Echt een manier bedacht: hoe kom ik hier NU (kosteloos) weg. Een hostel dat via Hostelworld de hoogste ranking had maar volledig de verkeerde doelgroep en sfeer voor mij was. Het bleek een kleine homestay met veel jonge (drinkende) reizigers direct voor de slaapkamer en drie kleine kinderen die jengelend door het verblijf rende. Tot slot nog een barbecue feest met harde muziek. Er zijn grenzen en hier kan ik niet van genieten. Geen nacht volhouden, niet erover heen zetten. Nee, actie. Ik heb een nieuw hostel geboekt, de eigenaar eerlijk verteld dat dit niet mijn plek was en ben na een korte discussie over de vergoeding (uiteindelijk niets betaald) om 22.00 de poort van het hostel uitgelopen....

Dat voelde als vrijheid.... In het nieuwe hostel kwam ik in het donker aan in een oase van rust. Zoiets voel je direct. Een enorm vriendelijke eigenaar, veel ruimtes om te zitten, gordijntje voor het bed, opladers nabij, zwembad buiten, ontbijt in de ochtend en hij was blij me te vertellen dat ik de kamer deelde met maar één persoon. Klinkt geweldig...

Alleen om 4.00 's nachts bleek dat één persoon meer geluid kan maken dan tien reizigers bij elkaar. Ik werd wakker van een oorverdovend gesnurk . Het bleek de tweede hardste snurker in mijn reis na India. Zucht.......

In de ochtend van kamer gewisseld. Dat werkte en maakte mijn verblijf uiteindelijk weer aangenaam.

En zoals ik ook in mijn vorige blog aangaf, zo kunnen ervaringen verschillen.....Meer informatie