San Pedro de Atacama, Chile

Afgelopen week ben ik vanuit Argentinië de grens naar Chili, San Pedro de Atacama weer overgestoken. Dezelfde tien urige busrit terug...

San Pedro de Atacama is een klein maar toeristisch woestijndorpje dat grotendeels uit touroperators, bars en restaurants bestaat. Het is de hub voor activiteiten in de woestijn. Tientallen touroperators. Het geeft me een dubbel gevoel. Aan de ene kant wil ik er zo snel mogelijk aan ontsnappen, aan de andere kant is de omgeving prachtig. Alleen is de woestijnomgeving zonder tour-package redelijk lastig te bezoeken. De touroperators floreren hierbij. Als je wilt kan je hier een week lang dagtours ondernemen.

Als ik op reis ergens niet van houd zijn het tours, zeker voor iets wat je ook zelf kan organiseren. Het commerciële, het geregisseerde en met alle toeristen in een busje maakt me over het algemeen niet gelukkig. Het liefst ontwijk ik ze, al is dat niet altijd mogelijk. Zoals bij off-road gebieden over een paar dagen richting Uyuni, Bolivia.

In deze ochtend liep ik in het dorpje te bedenken hoe ik dit hier in de Atacama ging aanpakken en zag voor me een toeristenbureau voor een dagtour vertrekken. Op basis van het gevoel wat me daarbij bekroop besloot ik, nee dit ga ik niet doen. Ik wil vrijheid en dit past niet bij hoe ik wil reizen.

Ik bedacht een alternatief en dat was het huren van een auto voor een dag. Het kost iets meer, maar je krijgt er vrijheid voor terug. Dit ke8er (bewust) alleen op pad. En als je het doet, doe het dan goed. Ik huurde pick up truck.... :-) Een uitgave voor deze fulltime budget reiziger maar meer dan waard. Soms moet je niet kijken naar wat iets kost maar wat het oplevert. Dit geldt trouwens ook in het reguliere leven (of überhaupt het maken van een wereldreis). Als afscheid van Chili en de mogelijkheid nog een keer alleen over de grootste uitgestrekte wegen door de woestijn te rijden....

Atacama is één van deze droogte plekken op aarde en bestaat uit uitgestrekte wegen, vulkanen en vlaktes. Soms alsof je door een maanlandschap rijdt. En het is de plek voor Stargazing...

Waar het in in Nieuw-Zeeland niet lukte door een volle maan en bewolking.... het in Elqui Valley in Chili wederom niet lukte in verband volle maan en een astro class die niet door ging..... vielen de puzzelstukjes in de Atacama woestijn in Chili met wat planwerk op één avond in elkaar: stargazing op een ultieme plek op de aarde met de juiste condities.

Met telescopen in de koude nacht naar het heelal gekeken. Met het blote oog en door de telescoop meerdere planeten, vallende sterren en de Melkweg gezien. Heel bijzonder. Vooral Planeet Saturnus, met de ring eromheen. Live in beeld. Ook de volgende nachten blijf ik op om naar de sterrenhemel te kijken..... Wat zijn we als mensen toch maar klein en nietig. Als ik naar een sterrenhemel kijk relativeert dat altijd.

Morgen is het tijd voor een nieuw land en zet ik koers richting Bolivia.
Een nieuw land met nieuwe smaak en cultuur.

In februari arriveerde ik in Buenos Aires en heb ruim 2.5 maand door Argentinië en Chili gereisd. In deze tijd ben ik 8 keer de grens met Chili (en twee keer Brazilië) overgestoken. In totaal 15 keer door de douane en in deze periode 15 nieuwe stempels in mijn paspoort. En een trip wat met reguliere vakantieperiodes in het werkende leven minimaal drie jaar zou duren om te kunnen zien.

Wat een mooie reistijd.

Op naar Bolivia....Read more