Fly high.

Vandaag moeten Yves en ik weer vroeg uit ons bed, om zes uur al. Ellen staat mee op om ons te ondersteunen. We checken om 7u in voor onze skydive. Rijden naar het luchthaventje en worden in ons harnas gehesen. Dan het vliegtuigje in en op 12000 feet worden er al enkele mensen gedropt. Dit is al immens hoog maar wij klimmen nog even verder tot 15000 feet, het hoogste dat toegelaten is. In meters is dit 4500 meter hoog! Als het deurtje open gaat en je uit het vliegtuigje hangt is het toch ff slikken maar dit duurt gelukkig niet al te lang en van zodra je valt tegen een waanzinnige snelheid en de prachtige omgeving ziet is het puur genieten! De vrije val duurt 1 min dus je kan het echt ten volle in je opnemen. Daarna is het nog 5 minuten rustig naar beneden dwarrelen aan de parachute. Ik was voorlaatste en Yves laatste dus ik kon hem boven mij nog goed zien. Hij had dit in Spa al gedaan maar hier was de omgeving toch nog van een ander kaliber. Wat een ervaring weeral. Ondertussen was Arno aan zijn wandeling begonnen met zicht op Queenstown en heeft onderweg nog beestjes gespot. Eens terug samen aan de camper gaan Arno, Ellen en ik nog wat kuieren door de stad en terrasjes doen tot we na de middag samen komen voor Yves zijn bungy sprong. Wij gaan mee als toeschouwers. Hij zal uiteindelijk springen in het midden van de ravijn op een hoogte van 134 meter. Het midden bereiken we met een klein bakje dat bengelt aan kabels. Arno ziet dit niet zitten, die blijft mooi aan de kant staan. In het midden valt pas echt op hoe hoog dit wel niet is. En dan te beseffen dat ik van een brug van 230 meter ben gesprongen in Zuid-Afrika, waanzin. De flashbacks komen terug. Yves is er vrij gerust in en springt mooi in vrije val naar voor. Een leukere ervaring dan skydiven vindt hij zelf. Ik moet ook toegeven dat bungy meer kicken is dan skydiven en het gevoel toch helemaal anders is. Na al die inspanningen tijd voor ontspanning. We willen een Fergburger gaan eten maar de rij daar is weer gigantisch. Arno bleef in de camper en Yves besluit ook om terug te draaien. Ellen en ik gaan ondertussen dan maar eerst cocktailtjes drinken op de rooftopbar met zicht op het meer en de bergen met ondergaande zon. Tegen 21u krijgen we bericht van Yves, hij staat terug bij de Fergburger en er is veel minder volk dus we besluiten hem te vervoegen en eten de burgers op in de camper. Heel lekkere burger dat wel maar om er nu zo een hype van te maken is wat overdreven vind ik. We sluiten weer een mooie dag af.Read more