Ostrog klooster

Rustig worden we wakker na een regenachtige nacht in ons prachtig huisje in Perast. We ontbijten op het terras terwijl we enkele wolkjes zien opstijgen boven de baai. In de vroege ochtend wandelen we nog eens door het dorpje alvorens we met de auto onze reis verder zetten richting Herceg Novi. Hoewel het in afstand wel nog meevalt rijden we er toch anderhalf uur over. Er is slechts één weg die langs de baai loopt en het is er bijzonder druk. Herceg Novi ligt tegen de grens met Kroatië en heeft een leuke oude binnenstad. We doen opnieuw vele trappen en drinken een cafè affogato & een iced latte caramel op een terrasje aan de baai.

Nadien laten we het water achter ons en rijden we richting het binnenland. Het weer wordt ondertussen een stuk slechter en niet veel later rijden we door de gietende regen. Het is nog amper 15 graden. Wat een verschil met afgelopen dagen.
We rijden enkele uren richting het 14de eeuwse Ostrog klooster dat tegen/in een gigantische rotswand ligt. Het is een christelijk orthodox klooster en een belangrijk pelgrimsoord voor de hele balkan. Na tientallen haarspeldbochten bereiken we de parking nog steeds in de gietende regen. Daar staan we dan met onze short, kleedje en sandalen. 🥶🌧️ Een beetje ongemakkelijk kleden we ons om in de auto.

We weten niet zo goed wat exact te verwachten van het klooster en zien een enorm lange rij aan de ingang staan. We vermoeden dat dit voor de kassa is en besluiten ook maar aan te schuiven. Na een halfuurtje aanschuiven beginnen de klokken te luiden en twee priesters een gebed te zingen. Iedereen is muisstil. Heel indrukwekkend. Bij wonder stopt het met regenen en begint de eindeloze rij een klein beetje te schuiven. Nog een halfuur later blijkt dat de rij niet naar de kassa leidt maar naar de ingang van een kleine grot. Iedereen kust de deur en maakt kruisjes, sommigen zijn in tranen, en anderen doen tal van andere rituelen. Met de menigte worden we mee binnengesleurd in de piepkleine ruimte waar de mummy van de heilige Vasilije ligt. Volgens de gelovigen heeft zijn lichaam wonderbaarlijke en helende krachten. Voor we het goed en wel beseffen moeten we ook een kruis kussen.

Na deze eerste rituelen bezoeken we nog een kapel bovenop het klooster waar tal van mozaïeken in de rotswand verwekt zijn. We passeren nog enkele grotten waar rijen mensen hun wensen op een briefjes aan het schrijven zijn. Annelies schrijft er ook een paar. Verder zien we volgelingen hele maaltijden en soms een halve inboedel offeren aan het klooster…

Als we het klooster verlaten rijden we nog even verder naar Niksic waar we overnachten alvorens morgen verder te rijden naar Dormitor national park.En savoir plus