Reset search
Montenegro
  • Lennart Hoengenaert

Montenegro

A 17-day adventure by Lennart Read more
FollowInsightsCalendarShareShareBucket list
Newest first
  • Trip start
    July 25, 2025
    Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    11

    Skadar lake

    July 25 in Montenegro ⋅ ☀️ 38 °C

    Onze wekker loopt af om 3u in de ochtend. Best vroeg, maar we moeten op tijd zijn in Charleroi om onze rechtstreekse vlucht naar de hoofdstad van Montenegro te nemen (Podgorica). In de luchthaven was het een ware chaos en enorme lange wachtrijen. In totaal schoven we 2u30 aan en haalden we net op tijd onze vlucht. Oef! Gelukkig verliep de vlucht heel vlot.

    Na twee uur vliegen landen we om 10u in Podgorica. Helaas moeten we nog even in de luchthaven omdat onze huurauto nog niet beschikbaar is. Uiteindelijk worden we naar een bureautje gebracht waar we niet echt vriendelijk onthaald worden en een norse man blijft herhalen dat er zware boetes zijn als we de ‘goede’ wegen verlaten. Hij beweert dat er een gps tracker in de auto zit zodat hij ons overal kan volgen. Niet echt een aangename eerste indruk van Montenegro.

    Gelukkig gaat het daarna een stuk vlotter. We rijden naar het centrum om de kathedraal te bezoeken. Binnenin wel de moeite door het vele bladgoud en vooral ook omdat het er lekker fris is. Buiten stijgen ondertussen de temperaturen tot 42 graden 🥵.
    Met volle moed rijden we nadien naar de ‘Niagarra’ watervallen van Podgorica, maar helaas is daar in de zomer geen druppel water te bespeuren 😭.

    Plan B dan maar, wijn gaan proeven in een oude ondergrondse militaire basis die ze recent omtoverden tot de grootste winery van Montenegro. In de lange ondergrondse gangen werden vroeger straaljagers gestockeerd. Nu worden de lange gangen gebruikt om in ideale condities (16-18 graden) wijn te laten rijpen. We proeven een glas wit en een glas rood van de bekende Vranac druif. Best lekker!

    Na de wijnproeverij rijden we door naar Skadar lake. Het grootste meer van de hele Balkan. Het is mooi en een waar paradijs voor miljoenen vogels. We gaan er zwemmen tussen de lelies. Dat doet deugd want de hitte weegt zwaar.

    We genieten van de rust, het verfrissende water en eten een lekker stukje verse vis in een klein restaurantje aan de oever.

    Nu nog even douchen en daarna snel naar bed!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Petrovac

    July 26 in Montenegro ⋅ ☁️ 33 °C

    Na een bloedhete, maar toch wel vrij goede nacht ontbijten we met een grote portie fruit. De schaduw doet deugd, want zelfs nu om 8u30-9u voelt het al als 33-34 graden.

    Eens voldaan gaan we kajakken op het meer, wel eens leuk, maar ik had er persoonlijk iets meer van verwacht. Nadien nog even zwemmen en rond een uur of twaalf vertrekken we richting Petrovac. We kiezen voor de panoramische weg door de bergen die ook langs Pavlova strana leidt, een mooi uitkijkpunt over een U-vormige bocht van het meer. Het lijkt een beetje op onze eigen Tombe de Geant waar de Semois omheen krult.

    Alvorens verder te rijden vragen we eerst nog eens aan een paar locals hoe het vervolg van de weg eruit ziet. Bijna iedereen raadde ons af om deze weg te volgen en in plaats daarvan terug te rijden en langs de autostrade naar Petrovac te rijden. Gelukkig zeggen de locals dat het wel meevalt en we besluiten verder te rijden. Goede keus zo blijkt! De route is mooi met vergezichten over het meer en er is helemaal niks mis met die weg, hier en daar een put, en soms vrij smal, maar ook zelfs stukken verse asfalt. Onderweg stoppen we nog even in het kleine dorpje Virpazar om er te picknicken in het parkje. Ondertussen is het alweer 40 graden.

    Uiteindelijk komen we aan in Petrovac. Het is een grote stad die op tourisme is gericht met mooie strandjes. Het ‘stads’strand is extreem populair en ligt afgeladen vol. Wij besluiten om een paar kilometer te stappen richting het mooiere Perazica Do. Het pad loopt langs de kliffen en hier en daar via tunnels door de rotsen. Best mooi! Gelukkig staat er een stevige zeebries waardoor het een iets aangenamere 35 graden is. Niet veel later nemen we een frisse duik in de Adriatische zee. De golven zijn hoog door de sterke wind waardoor het nog niet zo eenvoudig is om tussen de stenen in en uit het water te gaan.

    We eten nog enkele bruschetta’s en wandelen terug naar ons appartementje. Moe en toch opnieuw uitgeblust van de hitte. Morgen en de komende dagen voorspellen ze slechter weer waarbij de maxima voor het eerst onder de 30 graden blijven. We kijken ernaar uit!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    1

    Kotor

    July 27 in Montenegro ⋅ ☀️ 20 °C

    Vandaag rijden we van Petrovac naar de baai van Kotor. We volgen de hoofdweg langs de kust richting Budva. Oorspronkelijk planden we om daar even rond te lopen en misschien nog eens te zwemmen, maar hoe dichter we komen hoe minder zin we daarin krijgen. Budva staat volgebouwd met luxe appartementen en het is er enorm druk. We besluiten de drukke stad links te laten liggen en slaan af richting Cetinje om daarna de bergen in te rijden.

    Na een halfuurtje rijden komen bereiken we Lovcèn national park. Het is er mooi en vooral heel rustig. We picknicken op een mooie plek ergens onderweg. We twijfelen om een truitje aan te trekken, maar uiteindelijk lukt het zonder. In tegenstelling tot de hitte van afgelopen dagen is hier op wat hoogte maar 22 graden.

    Na de lunch rijden we door naar het Jeserski mausoleum (1657m). We doen een hele reeks trappen om de top te bereiken. Het mausoleum is volledig in graniet gehuld met enorme standbeelden, maar vooral het uitzicht op de omgeving is prachtig! We kunnen 360 graden om ons heen kijken en zien de zee, skadar lake en ook voor het eerst de smalle baai van Kotor. Helaas zien we rond om rond ook enkele bosbrandjes. Dit verklaart ook meteen de brandgeur die we afgelopen dagen geregeld roken.

    Na het mausoleum dalen we via de serpentine road, smal met veel haarspeldbochten, af naar Kotor. Kotor is een mooie oude havenstad die volledig omwald is tot hoog in de bergen. Het is UNESCO werelderfgoed en daardoor ook een enorme toeristische trekpleister. Dagelijks meren er ook enkele cruiseschepen aan. We gaan de oude stad in en lopen door de gezellige smalle straatjes. Dit deel van de stad is volledig autovrij. Bij valavond klimmen we nog langs de “ladder van Kotor”, een wandelweg met meer dan 1000 trappen naar een oud fort dat uitkijkt over de stad en de baai. Ferm zweten, maar wel de moeite!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    1112

    Perast

    July 28 in Montenegro ⋅ ☁️ 24 °C

    Na een heerlijke nacht rijden we op aanraden van onze host naar een lokale bakery waar we twee lekkere soort van boule de berlin’s kopen. We ontbijten op het terras van onze airbnb met een prachtig uitzicht over de baai van Kotor met zicht op enkele cruise schepen. Onze host maakt een heerlijke Turkse koffie voor ons klaar, zoveel gastvrijheid hebben we nog nooit mogen ervaren. Als onze magen gevuld zijn gaan we voor een heerlijke zwemsessie in de baai. Rond twaalf uur vertrekken we richting Perast. Als we de boekjes mogen geloven is het een echte kattenstad.

    We laten onze auto achter langs de kant van de weg, want Perast is volledig autovrij. Met een kleine rugzak dalen we enkele trappen af naar ons volgend appartementje waar we prachtig worden ontvangen door wederom een gastvrije host. Hij werkte lange tijd op en cruise schip waardoor alles tot in de perfectie in orde is. Hij meerde ook al enkele keren in Antwerpen aan, waar het volgens hem enkel maar regent 😂.

    In de namiddag bezoeken we Lady of the Rocks, een klein eilandje in het midden van de baai met een prachtig kerkje. Het eilandje is enkel te bereiken met een bootje. We lopen er even rond en bezoeken er het kerkje en het bijhorend museum, best wel de moeite!

    Nadien verfrissen we nog even in de baai en koken we een heerlijke pasta maaltijd waarbij we een en lekker flesje Vranac wijn drinken. Als afsluiter gaan we nog een tiramisu eten in een restaurantje om de hoek.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    1

    Ostrog klooster

    July 29 in Montenegro ⋅ ☁️ 20 °C

    Rustig worden we wakker na een regenachtige nacht in ons prachtig huisje in Perast. We ontbijten op het terras terwijl we enkele wolkjes zien opstijgen boven de baai. In de vroege ochtend wandelen we nog eens door het dorpje alvorens we met de auto onze reis verder zetten richting Herceg Novi. Hoewel het in afstand wel nog meevalt rijden we er toch anderhalf uur over. Er is slechts één weg die langs de baai loopt en het is er bijzonder druk. Herceg Novi ligt tegen de grens met Kroatië en heeft een leuke oude binnenstad. We doen opnieuw vele trappen en drinken een cafè affogato & een iced latte caramel op een terrasje aan de baai.

    Nadien laten we het water achter ons en rijden we richting het binnenland. Het weer wordt ondertussen een stuk slechter en niet veel later rijden we door de gietende regen. Het is nog amper 15 graden. Wat een verschil met afgelopen dagen.
    We rijden enkele uren richting het 14de eeuwse Ostrog klooster dat tegen/in een gigantische rotswand ligt. Het is een christelijk orthodox klooster en een belangrijk pelgrimsoord voor de hele balkan. Na tientallen haarspeldbochten bereiken we de parking nog steeds in de gietende regen. Daar staan we dan met onze short, kleedje en sandalen. 🥶🌧️ Een beetje ongemakkelijk kleden we ons om in de auto.

    We weten niet zo goed wat exact te verwachten van het klooster en zien een enorm lange rij aan de ingang staan. We vermoeden dat dit voor de kassa is en besluiten ook maar aan te schuiven. Na een halfuurtje aanschuiven beginnen de klokken te luiden en twee priesters een gebed te zingen. Iedereen is muisstil. Heel indrukwekkend. Bij wonder stopt het met regenen en begint de eindeloze rij een klein beetje te schuiven. Nog een halfuur later blijkt dat de rij niet naar de kassa leidt maar naar de ingang van een kleine grot. Iedereen kust de deur en maakt kruisjes, sommigen zijn in tranen, en anderen doen tal van andere rituelen. Met de menigte worden we mee binnengesleurd in de piepkleine ruimte waar de mummy van de heilige Vasilije ligt. Volgens de gelovigen heeft zijn lichaam wonderbaarlijke en helende krachten. Voor we het goed en wel beseffen moeten we ook een kruis kussen.

    Na deze eerste rituelen bezoeken we nog een kapel bovenop het klooster waar tal van mozaïeken in de rotswand verwekt zijn. We passeren nog enkele grotten waar rijen mensen hun wensen op een briefjes aan het schrijven zijn. Annelies schrijft er ook een paar. Verder zien we volgelingen hele maaltijden en soms een halve inboedel offeren aan het klooster…

    Als we het klooster verlaten rijden we nog even verder naar Niksic waar we overnachten alvorens morgen verder te rijden naar Dormitor national park.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Black lake en Durmitor ring road

    July 30 in Montenegro ⋅ ⛅ 16 °C

    Als we de gordijnen opentrekken ziet het er een prachtige dag uit. We vertrekken uit Niksic en rijden verder de bergen in richting Zabljak, het hart van het Durmitor national park. Onderweg passeren we eerst even langs de family farm waar we de komende dagen gaan verblijven. Het is een lieve familie die ons meteen met open armen ontvangt. We babbelen even en doen nadien een picknick op het terras van onze ruime maar primitieve kamer. Ondertussen is de bewolking komen opzetten en is het maar een graad of 10 meer. Met onze fleece en wandelbroek aan vertrekken we richting de Black lake. We kopen er een jaartoegangskaart voor alle nationale parken in Montenegro voor slechts €13,5 p.p. een koopje! Een dagticket kost €5 en we gaan de komende week nog geregeld in de nationale parken vertoeven.

    De Black lake is in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden twee smaragd groene meren die in een enorm naaldwoud liggen. We maken een wandeling rond de meren, maar pas halverwege als de zon er wat begint door te komen wordt het pas echt indrukwekkend. We wanen ons in Canada!

    Na de Black lake besluiten we om nog de 80km lange Durmitor ring road af te rijden waarbij we langs de mooiste plekken van het nationaal park passeren. Hier leven beren en wolven. De weg is smal en met enorm veel haarspeldbochten waardoor we nooit sneller dan 40km/u rijden. Soms is het een gedoe om tegenliggers te passeren. De route, en zeker het tweede deel, is wel mooi en we stoppen geregeld om foto’s te nemen. Tegen de avond kwam de zon ook nog even piepen wat het extra spectaculair maakte. Ideaal voor de foto’s!

    Na 3-4u kronkelen komen we terug aan op onze farm. Gelukkig kunnen we de voetjes onder tafel schuiven en eten we een lokale specialiteit, paprika’s met vlees en rijst in een heerlijke bouillon. Met goed gevulde magen vallen we in slaap.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Prutas

    July 31 in Montenegro ⋅ ⛅ 12 °C

    Na een harde nacht op matrassen die dringend aan vervanging toe zijn doen we ons tegoed aan een typisch Montenegrijns ontbijt. Filet de Sax, tomaat, komkommer en een omeletje. Met de magen goed gevuld rijden we terug het Durmitor NP in. We laten onze auto achter op een kleine parking wanwaar we de Prutas (2401m) gaan beklimmen. We beginnen met de wandeling en al vrij snel zijn we omgeven door Belgen en Nederlanders. Het lijkt of zij de enigen zijn die Montenegro bezoeken. We zetten er een stevige pas in en steken meteen een paar groepjes voor 💪. Na een steile klim bereiken we een eerste zadel waar we beloond worden op een prachtig uitzicht. In de rotsen voor ons zien we hoe de aardlagen geplooid zijn. Magnefiek! Nadien volgt nog een lichte klim tot aan de top waar we lunchen in het zonnetje. ☀️

    We besluiten om niet via dezelfde weg terug te keren maar nemen een kleine omweg via de Samar pas. Eerst moeten we een stukje afdalen alvorens het pad terug omhoog gaat. Rondom ons zien we de Bobotov kuk (2523m), de hoogste berg van Montenegro. Even twijfelen we om die ook nog te beklimmen, maar we laten hem voor morgen liggen. Bovendien laten onze water voorraden dit niet toe. Het is vrij warm en we moeten nu al besparen. Het is nog even zoeken naar het juiste pad en we lopen een paar honderd meter verkeerd. Eenmaal we het laatste zadel bereiken volgt nog een steile afdaling, waarbij we ook even onze weg moeten zoeken. Gelukkig bereiken we niet veel later een duidelijker pad. We houden een goed tempo en bereiken al snel onze auto.

    De douche doet deugd, we drinken nog een glaasje wijn op ons terras en sluiten af met een lekkere steak met gebakken patatjes.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    1

    Bobotov Kuk (2523m) en Tara canyon

    August 1 in Montenegro ⋅ ☁️ 14 °C

    Aangezien we hem gisteren al zagen blinken besluiten we om vandaag de hoogste berg van Montenegro te beklimmen, de Bobotov Kuk. We staan iets vroeger op dan normaal om de drukte wat voor te zijn en gaan eerst ontbijten op een terrasje. Om 10u beginnen we met wandelen. De tocht is redelijk populair en we komen geregeld mensen tegen. Het begin is vrij eenvoudig, maar na een uurtje stappen bereiken we een eerder technische passage waarbij we de volgende 2u langs staalkabels doorheen relatief steil terrein begeven. Om 13u staan we op de top (2523m) waar we lunchen en genieten van het uitzicht. Nadien dalen we terug af langs het steile pad. In tegenstelling tot vele anderen gaat het bij ons vlot en we steken veel volk voorbij. Vlak voor we aan de auto aankomen zien we nog een groep gemzen ons pad kruisen en enkelen ervan zijn helemaal niet schuw. We kunnen naderen tot enkele meters! 🐐

    Rond een uur of vier besluiten we om nog even naar de Tara bridge te gaan. Het is een enorme brug die de befaamde Tara canyon overspant. De brug is 365m lang en hangt maar liefst 170m boven de azuurblauwe Tara river. Spectaculair om eens overheen te lopen. Rondom de brug worden veel te dure zip-lines aangeboden, we besluiten om die links te laten liggen en het bij enkele foto’s te houden.

    Nadien rijden we terug naar Zabljak. We gaan nog even winkelen en ik wil geld afhalen om onze accommodatie te betalen. Helaas slikt de bankautomaat mijn kaart in, krijg ik geen geld en geen ontvangstbewijsje 🤬. Daarbovenop zie ik in mijn bank app dat de geldafhaling wel degelijk van mijn rekening is gegaan. In paniek bellen we een beetje rond, maar het is vrijdag, na 18u30 en niemand kan dus helpen… cardstop dan maar. We willen nog even aangifte doen bij de politie, maar ook die willen niet helpen. Ik probeer bij een agent op straat, maar die spreekt geen Engels en zegt dat ik bij de bank moet zijn via Google translate. Niet veel later zien we een andere agent en proberen we het nog eens. Gelukkig spreekt die wel Engels en hij stuurt ons naar het politiebureau om de hoek. Helaas zitten daar twee agenten te roken, geen van beiden spreekt Engels. Ze sturen ons weg, ik blijf aandringen en uiteindelijk krijgen we een tolk aan de telefoon die ons duidelijk maakt dat ze niet gemachtigd zijn om officiële documenten te maken die niet over identiteit of autopapieren gaan. Ook hier vangen we dus bot. Ik neem nog stiekem een gesprek op van de tolk zodat ik toch iets heb. Maandag dus maar naar de bank in België bellen en hopelijk kunnen zij verder helpen. Ietwat verdwaasd eten we nog een pizza op het dorpsplein.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    1

    Nevidio Canyon

    August 2 in Montenegro ⋅ ☀️ 25 °C

    We ontbijten met een lokale specialiteit, de naam zijn we alweer vergeten, maar het is een soort van fijn opgerold bladerdeeg gevuld met spinazie en kaas. Heel lekker en we staan er stevig op! Dat moet ook vandaag want om kwart voor 10u komen ze ons ophalen voor een dagje canyoning. Jammer genoeg komt er niemand opdagen en er gaat al snel een halfuurtje voorbij. Uiteindelijk daagt er om 10u30 een busje op en kunnen we vertrekken. De chauffeur is erg gehaast en steekt iedereen voorbij, ook in de bochten. Niet veel later komen we aan bij de start van de canyon waar de rest van de groep op ons wacht. We trekken snel dikke wetsuits aan want het water in de canyon is maar 7 graden. 🧊 We krijgen ook een helm en een harnas. De drie gidsen geven ons wat uitleg, maken snel een groepsfoto en nadien kunnen we vertrekken. We nemen meteen initiatief en gaan als eerste de canyon in, een goede keus want onze groep bestaat uit 16 personen en zo hoeven we nooit in de rij te staan 🙂.

    Het tempo ligt vrij hoog en we navigeren vlot door het eerste stuk van de canyon. Het begin is vrij eenvoudig met veel slides over de rotsen of kleine sprongetjes. We steken meteen een andere groep voorbij. Daarna begint het tweede deel waarbij de grotere sprongen komen. We springen van 8m in een diepe blauwe kom. Heerlijk! Ook het zicht in de canyon is de moeite! Soms lijken we wel 100m diep te zitten in de smalle kloof die vaak maar een tweetal meter breed is.

    Na 2u30 in het water bereiken we het einde. We konden gerust nog even doorgaan, maar zijn voldaan. We krijgen een stukje chocolade en maken ons klaar om alles in 45 minuten terug omhoog te stappen in het bos. Nog niet te onderschatten, want we hebben de wetsuits nog aan en het is dus snel zweten geblazen! 😮‍💨

    Eenmaal boven krijgen we nog lunch, de forel (uit de canyon) werd op de gril gebakken en smaakt enorm! Iedereen heeft honger want het is ondertussen 15u.

    Als we terug op onze family farm zijn nemen we de auto en vertrekken we richting onze volgende bestemming, Biogradska National Park. Het is een kleine twee uur rijden en de weg kronkelt van de eerste tot de laatste kilometer door de bergen. Onderweg komen we verlaten dorpjes tegen, maar dat is het ook. Op een gegeven moment steekt een groep kalkoenen de weg over. Onze auto is in een mum van tijd omsingeld door de beesten, één springt zelfs op de motorkap! Uiteindelijk krijg ik hem eraf en kunnen we verder.

    Na een lange dag komen we aan in ons huisje, we eten kacamak (aardappelpurree met kaas en karnemelk. Lekker maar vooral heel stevige kost!

    Morgen gaan we wandelen in Biogradska!

    (*canyon foto’s volgen later)    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Vranjak

    August 3 in Montenegro ⋅ ☀️ 18 °C

    We starten de dag opnieuw met een lokaal ontbijtje en vandaag is dat gefrituurd brood (die lijken op en smaken naar oliebollen) met honing en zelfgemaakte confituur. Het is heerlijk, maar niet voor elke dag.

    We rijden vroeg naar het grote meer van Biogradska Gora NP. Als we aan de wandeling rond het meer beginnen is het nog vrij rustig. Het Biogradska NP is een van de grootste oerbossen in Europa en bevat de drie laatste regenwouden op ons continent. We maken een wandeling rond het meer en genieten van de rust, de bijzonder fauna en flora. We zien enkele speciale planten en zien een bonte specht in actie.

    Als we onze auto naderen wordt het gigantisch druk. Het is ondertussen ook in een rij aanschuiven om het park binnen te gaan. We zijn blij dat we hier vroeg waren.

    Nadien rijden we door richting Vranjak, we stoppen nog even onderweg in Kolasin waar we lunchen in het stadspark. We kopen nog een stuk Potica (een lokale zoete specialiteit). Het is soort van stroedel gevuld met maanzaad. Heel lekker!

    We rijden nog een klein stukje verder richting Vranjak waar we verblijven in een Eko Katun. Dit zijn kleine hutjes die vroeger door herders als zomerverblijf werden gebruikt terwijl het vee graasde op de hoogvlakten. Het hutje is mooi en gezellig. We maken nog een wandeling naar de top van het skigebied waar we een 360 graden zicht hebben op de omgeving.

    Om 19u krijgen we samen met de andere gasten een maaltijd met soep, een paar stukken vlees, aardappelen en gestoofde groenten. Als de avond valt drinken we nog een lekkere tas thee op ons terras terwijl de zon ondergaat.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Onweer in Komovi

    August 4 in Montenegro ⋅ ⛅ 12 °C

    We staan rustig op en maken een eigen ontbijtje op ons terras. Ik maak Turkse koffie en Annelies snijdt wat fruit met yoghurt, het smaakt en het zonnetje op onze snoet doet deugd. Rond een uur of 10 vertrekken we richting Komovi, een kleine twee uur rijden, maar de laatste kilometers beloven zwaar te worden. We verblijven vanavond in een andere katun hoog in de bergen en de weg er naartoe wordt als slecht omschreven.

    Eerst stoppen we nog even in Kolasin, waar we wat inkopen doen voor de komende dagen. Ondertussen slaat het weer helemaal om en de zon maakt plaats voor een eerste hevig onweer. In de regen en tussen de bliksemschichten rijden we verder richting Komovi. De weg kronkelt, maar blijft voorlopig goed. Ongeveer 10 km voor onze katun slaan we een kleine zijweg in die al snel overgaat in een een echte dirt road. Stapvoets rijden we tussen de stenen en door de modder omhoog. De water stroomt in geulen over de weg. Soms is het stijl en ondertussen blijft het stevig regenen, zo nu en dan wordt die ook afgewisseld met grote hagelbollen. Hopelijk houdt onze auto het nog enkele kilometers vol, want door dit weer willen we niet te voet.

    Na een klein uur over het bospad bereiken we onze prachtig gelegen katun op de rand van een diepe valei met zicht op een grote rotswand. We worden ontvangen met een welkoms drankje en eten onze picknick binnen. De regen lijkt iets te minderen en de lucht klaart op. We besluiten om nog een ‘kleine’ wandeling te maken. Uiteindelijk wandelen we toch een 7-tal kilometer, rondom de vallei. Best mooi met de opstijgende wolken. Net op tijd bereiken we onze katun want om 19u wordt het eten geserveerd. Vanavond krijgen we spaghetti en een bord kip in een lekkere saus.

    ‘S avonds spelen we nog regenwormen en proeven we van de lokale likeur. Heerlijk!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert
    1

    Komovi hiking

    August 5 in Montenegro ⋅ ☁️ 14 °C

    Rond acht uur worden we wakker in onze katun. We liggen onder twee dikke dekens, want in de katun’s is er geen elektriciteit en de houten muren zijn ook niet bijzonder geïsoleerd. We kleden ons snel aan en gaan ontbijten. Vandaag krijgen we drie spiegel eieren en een bord met wentelteefjes. Lekker en we staan er opnieuw stevig op.

    Jammer genoeg is de hemel vandaag overtrokken. Gelukkig regent het niet meer, maar er staat redelijk wat wind en de wolken hangen laag in de vallei waardoor we niet zoveel zien. We besluiten toch te gaan wandelen en een grote lus te maken rond de grootste bergtoppen van Komovi. Voor we vertrekken vragen we nog aan de eigenares of we haar hond, Charlie, mogen meenemen. Charlie hing gisteren de hele dag aan de ketting en we hadden een beetje medelijden met hem. Gelukkig is ze super enthousiast en geeft ze hem gerust een dagje met ons mee.

    We starten in de dichte mist en hopen dat de wolken nog gaan optrekken. Helaas verandert er weinig en besluiten we een beklimming naar een top niet te doen. We wandelen verder en Charlie gaat vlot met ons mee. Onderweg komen we bijna niemand tegen, maar kort na de middag zien we nog een koppel Belgen die al 5 maanden aan het reizen zijn met hun busje. We slaan een gezellig praatje en wandelen verder. Tegen de avond begint de zon er dan toch wat door te komen waardoor we alsnog enkele vergezichten hebben.

    Na 14km komen we voldaan aan bij onze katun. We krijgen een gratis home made frambozensapje omdat we met Charlie zijn gaan wandelen. Ze is echt super dankbaar en zegt dat ze zelf niet zo heel veel tijd heeft voor lange wandelingen waardoor ze extra blij is dat hij vandaag met ons meekon.

    Oja, tussen haakjes, alle communicatie verloopt hier via Google translate. Niet eenvoudig, maar het lukt.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Gebraje vallei

    August 6 in Montenegro ⋅ ⛅ 18 °C

    Als ontbijt nemen we opnieuw de wentelteefjes, die zijn heerlijk. Daarna is het tijd op afscheid te nemen van de lieve hond Charlie en onze bazin Violetta. We rijden opnieuw een uur over een avontuurlijk pad richting een asfaltweg. Vandaar zetten we onze rit verder richting Plav en de vallei van Gebraje. We verblijven helemaal op het einde van de vallei en gaan van hieruit twee dagen wandelen.

    Iets na de middag komen we aan. Ons hutje is net naast een druk restaurant gelegen dit vormt een schril contrast met de rust van afgelopen dagen. Vandaag is het ook onze dag niet, we zijn beiden moe en hebben hoofdpijn. Hopelijk wordt het vanavond snel stil.

    We gaan nog een paar kilometer wandelen in de vallei om de omgeving wat te verkennen. Het begint ondertussen wat regenen, maar we genieten toch van de ruwe bergen en de prachtige cirque.

    Als we terug aan onze hut komen is het restaurant gesloten. We zijn blij en gaan nog ergens in de buurt iets kleins eten.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Valusnica hike

    August 7 in Montenegro ⋅ ☀️ 18 °C

    We ontbijten met yoghurt, fruit en musli op het terras van het gesloten restaurant naast de deur. De wolken hangen nog diep in de vallei en van het beloofde goede weer is opnieuw niet veel te zien. We denken nog even na over een alternatief, maar de wolkenlaag lijkt dan toch een beetje op te trekken waardoor we besluiten bij ons oorspronkelijk plan te blijven en vandaag de three peak hike (Maja e Popadijes, Talijanka, en de populaire en markante Valusnica) te beklimmen. Voor we vertrekken maken we nog een praatje met de eigenaar van het restaurant die net aankomt. Net als vele andere inwoners heeft hij familie in New York, ieder jaar komen alle Amerikaanse Montenegrijnen uit de streek terug naar huis in de maanden juli en augustus. Ze verschepen alles in die periode, en dat verklaart ook meteen waarom het hier vol rijdt met dikke Amerikaanse wagens met NY city nummerplaten.

    Na dit intermezzo kunnen we aan onze hike beginnen. We starten met een lange klim in een beukenbos. Ondertussen klaart het helemaal op en we zijn blij met de schaduw. Zodra we boven we boomgrens komen is het bakken! Na 2u15 klimmen en een kleine 900hm later bereiken we onze eerste top (2030m). Het is mooi! We krijgen al een eerste zicht op het uiterst ruwe en massieve Karanfili gebergte. Wanneer we straks de andere toppen passeren zal het uitzicht alleen maar beter worden. We zijn benieuwd!

    Na een snelle lunch in het zonnetje gaan we verder, en inderdaad, vanop onze tweede piek (2057m) is het zicht op Karanfili fenomenaal. We blijven maar foto’s nemen. Nadien beklimmen we nog de Valusnica (1879m), de populairste berg hier in de streek, maar we vonden het uitzicht vanop de vorige toppen eerlijk gezegd iets spectaculairder.

    Na deze hoogtepunten dalen we opnieuw af door het bos. We doen ons te goed aan wat chips en een drankje en rijden nadien nog een halfuurtje terug naar Plav om er een frisse duik te nemen in het meer. Na een heel zweterige dag doet dat enorm veel deugd!    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Vusanje

    August 8 in Montenegro ⋅ ☀️ 26 °C

    Vandaag vertrekken we naar de Ropajana vallei waar de Balkan trail ook voorbij passeert. Het is maar een halfuurtje rijden en we laten onze auto achter in Vusanje op onze volgende verblijfplaats. Vandaar vertrekken we voor een wandeling naar Jopojanska jezero, een groot meer tegen de grens met Albanië. Onze host vertelt ons helaas dat het meer al twee jaar leeg staat, maar we besluiten toch te gaan omdat het uitzicht wel de moeite zou zijn.

    We zijn nog maar een tiental minuutjes vertrokken en we komen een straathondje tegen. Helaas is hij lelijk toegetakeld en heeft hij een grote kras over zijn oog dat helemaal toezit en aan het etteren is. Het beestje heeft ook enorm veel pijn en bij een verkeerde beweging krijst hij het uit van de pijn. We maken de grote fout om hem te aaien, wat water en een koekje te geven…. Uiteraard begint hij ons te volgen en zijn we voor de komende uren met hem op schok. De plotse pijnscheuten en het bijhorende gejank gaat door merg en been. Hij geeft echter niet op en blijft ons volgen kilometers lang….

    Onderweg passeren we nog de “blue eye”. Een grote bron met ijskoud water en een mooie diepblauwe kleur. We blijven er even met de voetjes in het water zitten en rusten wat uit in de schaduw. Vandaag is er geen wolkje aan de hemel en in de schaduw is het 27 graden en in de zon is het echt bakken.

    Nadien wandelen we verder en ook de hond gaat mee. Bij iedere schaduwplek legt hij hem even neer om dan enkele seconden later terug achter ons aan te lopen. We lunchen ergens langs het pad in de schaduw van enkele sparren. De hond ligt languit.

    Niet veel later, en net voor we het droge meer bereiken, komen we een meisje tegen dat wel oog heeft voor het hondje en we besluiten haar te overtuigen om de hond terug mee te nemen naar de stad. Het lukt en met een koekje kan ze hem bij haar houden. Wij zijn blij en eindelijk op ons gemak en lopen verder tot het meer. Het uitzicht is inderdaad mooi en we babbelen er wat met een Grieks koppel dat er al even in de schaduw zit. Zij vertrekken en wij blijven nog even van de rust genieten.

    Op de terugweg komen we de Grieken opnieuw tegen en lopen we een stukje samen. Het is gezellig en het zijn lieve mensen. We babbelen wat over klimmen, leuke plaatsen in Bosnië, Griekenland, en Albanië en geven hen als tip om te gaan zwemen in het meer van Plav zoals we gisteren deden.

    Na de zweterige wandeling van net geen 15km besluiten we om onze eigen tip ook te volgen en nemen we opnieuw een frisse duik in het meer. 🌊    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Vusanje > Cerem

    August 9 in Montenegro ⋅ ☀️ 22 °C

    Vandaag krijgen we omelet met worstjes als ontbijt aangevuld met stukjes brood en zelfgemaakte confituur en honing. Het is onze laatste dag in Montenegro en vanavond moeten we terug naar Podgorica rijden. Omdat de afstanden hier allemaal wel meevallen besluiten we in de voormiddag toch nog een wandeling te maken, oost-waards richting de grens met Albanië. We zetten onze zinnen op Qafa Borit, een pas op 2000m die de grens met Albanië vormt. Onze wandeling start op een jeeptrack in het bos en gaat vrij steil omhoog. Na een halfuurtje stappen passeert er een jeep die onze een lift wil geven tot aan een kleine katun halverwege het pad. We stappen in en rijden mee. Vanaf de katun zijn we uit het bos en worden de zichten mooier. Zeker als we de pas aan de grens bereiken. Er is een grote familie met paarden bessen aan het plukken en ook een kudde schapen loopt te grazen.

    In sneltempo dalen we terug af en drinken we nog iets in de katun. Tegen de middag zijn we terug aan onze auto.

    Omdat we met onze huurauto niet door Albanië mogen rijden moeten we met een omweg onze route van afgelopen week terugrijden. Opnieuw veel kleine baantjes en enkel de laatste 45 minuten rijden we echt op de autostrade. Zodra we Podgorica naderen zien we de temperatuur ook opnieuw oplopen. De hoofdstad ligt in een vallei tussen de bergen en het is er opnieuw 40,5 graad. 🥵 We besluiten nog even verder te rijden en onze reis te eindigen waar we ze starten en zetten koers naar Skadar lake. Het doet ons deugd om nog even te verfrissen.

    Vanavond slapen we nog in een kleine hostel in Podgorica. Door de hitte is er helaas amper stromend water. Gelukkig kunnen we nog een kleine douche nemen.    Read more

    See translation
  • Lennart HoengenaertMontenegroLennart Hoengenaert

    Podgorica airport

    August 10 in Montenegro ⋅ ☀️ 32 °C

    Na een bloedhete nacht loopt de wekker af om 6u45. Onze host brengt ons naar de luchthaven waar het opnieuw echte chaos is. Net iets minder dan in Charleroi, maar het kan ook tellen. Na een prachtige reis nemen we hier afscheid van Montenegro.Read more

    See translation
    Trip end
    August 10, 2025
  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Help Center
  • Legal notice