Komovi hiking

Rond acht uur worden we wakker in onze katun. We liggen onder twee dikke dekens, want in de katun’s is er geen elektriciteit en de houten muren zijn ook niet bijzonder geïsoleerd. We kleden ons snel aan en gaan ontbijten. Vandaag krijgen we drie spiegel eieren en een bord met wentelteefjes. Lekker en we staan er opnieuw stevig op.

Jammer genoeg is de hemel helemaal overtrokken. Gelukkig regent het niet meer, maar er staat redelijk wat wind en de wolken hangen laag in de vallei waardoor we niet zoveel zien. We besluiten toch te gaan wandelen en een grote lus te maken rond de grootste bergtoppen van Komovi. Voor we vertrekken vragen we nog aan de eigenares of we haar hond, Charlie, mogen meenemen. Charlie hing gisteren de hele dag aan de ketting en we hadden een beetje medelijden met hem. Gelukkig is ze super enthousiast en geeft ze hem gerust een dagje met ons mee.

We starten in de dichte mist en hopen dat de wolken nog gaan optrekken. Helaas verandert er weinig en besluiten we een beklimming naar een top niet te doen. We wandelen verder en Charlie gaat vlot met ons mee. Onderweg komen we bijna niemand tegen, maar kort na de middag zien we nog een koppel Belgen die al 5 maanden aan het reizen zijn met hun busje. We slaan een gezellig praatje en wandelen verder. Tegen de avond begint de zon er dan toch wat door te komen waardoor we alsnog enkele vergezichten hebben.

Na 14km komen we voldaan aan bij onze katun. We krijgen een gratis home made frambozensapje omdat we met Charlie zijn gaan wandelen. Onze huisbazin is echt super dankbaar en zegt dat ze zelf niet zo heel veel tijd heeft voor lange wandelingen waardoor ze extra blij is dat hij vandaag met ons meekon.

Oja, tussen haakjes, alle communicatie verloopt hier via Google translate. Niet eenvoudig, maar het lukt.Weiterlesen