Madagascar
Atsinanana Region

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 52

      Shiplife

      August 4, 2024 in Madagascar ⋅ ☀️ 26 °C

      Tijd voor een update merk ik zo :)
      Ja het gaat hier nog steeds goed!

      Het leven aan boord is voor mij iets duidelijker geworden natuurlijk.

      Ik probeer je er even door te loodsen.

      Maandagochtend 6u a 6u30. Men wekker en kamergenoten maken genoeg geluid om op tijd onder de douche te springen en me naar de kantine/diner te begeven.
      Meestal doe ik men Scrubs al aan. Dat is de blauwe outfit voor het personeel in het hospitaal (op deck 3). Op een vrijdag is dat een kleurrijke versie voor de meesten. Al die toffe kleuren geven een leuke aanzet voor het weekend.
      Goed, we zijn dus nog maandagochtend..
      Om 8u moeten we beginnen werken en dus is er zeker genoeg tijd voor ontbijt. Ik slaap ondertussen veel beter. Weinig tot geen snurkers meer.
      Op een maandag is er nog even de mandatory monday meeting om 7:45. Hier worden de laatste updates over de missie gedeeld en de zaken waar meer aandacht aan besteden mag worden. Zoals;
      Een dankuwel voor de mensen die net toekwamen en een vaarwel voor de mensen die deze week vertrekken,
      houdt de keuken proper! ,
      De agenda voor de week met voordrachten, evenementen enz.,
      Wat te doen als de wc het niet doet enz..,
      Er wordt nog veel besproken rond het contract dat moet worden ondertekend door de overheid hier in madagascar.

      Dat laatste onderwerp is niet onbelangrijk. We komen binnenkort te weten wanneer we zullen varen en of iedereen wel tot einde missietijd kan blijven.
      Meer hierover later.

      Alles hier op het schip is natuurlijk maar zo goed als een minuut of maximaal een paar minuten van elkaar vandaag. Rond 8u05 zijn we dan meestal wel op de bureau.
      Hier vertellen we meestal even wie waar mee bezig is en doen we nog een gebed.
      Ja daar ben ik natuurlijk nog altijd niet door bekeerd maar ik begrijp het en voel wel een rust op dat moment dus dat is ook fijn ok de dag mee te beginnen.

      Onze werkdag is nog nooit echt helemaal dezelfde geweest. Natuurlijk is dat meestal wel het geval bij biotechniek. Toch is er hier meer verloop van personeel en wisselt de samenwerking wel vaker. Vandaag zijn we weer met 3. Ooit van 4 naar 3 naar 2 naar 3 naar 4 en nu dus 3. We hebben een nieuwe senior biomed uit Benin en een technieker uit Ruwanda. Godswill is voor 2 maanden op verlof.

      Lunch om 12u gewoonlijk. Dit liever op dek om een luchtje te scheppen en wat daglicht op te zoeken.
      Einde werkdag is om 17u. Een koffie tussendoor mag zeker ook. Het café aan boord is eenvoudig en zeker aangenaam. Zelf sta ik hier ook al af en toe mee te draaien om de drukste momenten op te vangen.

      Op het einde van de werkdag kunnen we sporten, binnen of op de kade. Uitgaan kan ook in Tamatave (Toamasina). De lokale markt bezoeken of gewoon een strandwandeling. Binnenkort misschien paardrijden..
      Om wat vooruit te geraken is nog steeds de tuk-tuk ons vervoersmiddel bij uitstek.
      Restaurants bezoeken we ook wel vaker.
      Club nautique is letterlijk vlakbij de poort van de haven. Die hebben een zwembad, padelveld, tennisveld, een bar, restaurant en ijssalon. Niet slecht dus. De supermarkt in de stad heeft zo goed als alles wat je nodig hebt. Behalve een goed scheerapparaat. Dat ben ik helaas kwijt gespeeld.

      Weerpraatje;
      Het is hier al een hele tijd niet meer aan het regenen. Dat was in het begin af en toe wel het geval. Buiten hemden met lange mouwen komen er toch alleen maar t-shirts uit de kleerkast. Best aangenaam dus.
      Met momenten zeker te warm en te snel verband.
      Het openluchtzwembad aan boord brengt een aangename verkoeling.

      Activiteiten;
      Onlangs hadden we een Mercylympics sportdag. Zo tof om met al die nationaliteiten deel te nemen. We hebben België mooi vertegenwoordigd met 3 medailles op het einde van de dag :) goud in zakspringen, zilver in estafette en brons in badminton :)
      Al bestond ons team ook uit Nederland en Amerika :)

      Buiten dat organiseert iedereen af en toe wel wat. Dat komt dan ook tevoorschijn op de ship-teams-kanalen.

      Ik mag met de drone ook af en toe wat beelden maken voor comms. Zoals de foto's van de pousse-pousse. Hier werden een aantal mensen geïnterviewd over hun tijd bij Mercyships.

      Voorlopig doe ik gewoon verder met de dagelijkse shift. We pakken een wacht 7 dagen op 7 24u erbij. Dit om de andere week. Dan kan ik niet echt van het schip.

      Ik kijk nog uit naar een volgende dagtrip of meerdaagse maar dat is nog niet voor morgen.

      Weetje? Wisten jullie dat we vanaf het schip uitkijken op de hoogste vuurtoren van Afrika?
      Dat noemen ze hier Plum island. Kunnen we ook bezoeken en is dus wel eens de moeite geloof ik.

      Groetjes!
      Read more

    • Day 10

      Wie ist der Plan?

      September 15, 2024 in Madagascar ⋅ 🌙 22 °C

      Heute haben wir einen Tag zur freien Verfügung... na dann mal los! Erster Plan: einmal ein Ei-freies Frühstück. Mit Crepes starten wir heute - gelungen, auch wenn es einiges an Geduld abfordert... Es folgt Plan 2: ein etwa 1,5-stündiger Rundgang zu all unseren Fellnasen-Freunden. Einer hopst direkt auf unsere Schulter und möchte ein Stück mitgetragen werden. Auch ein gepirschtes Chamäleon wird von uns mit Frühstück versorgt - zwei Spinne weniger, ups 😬! Finden noch Fröschli und eine Stabheuschrecke und nehmen eine kräftige Nase voll Zimtduft vom entsprechenden Baum hinter unserem Bungalow, hmmmm lecker! Plan 3: per Boot die Umgebung erkunden. Kurz vor halb 11 hüpfen wir in eine private Nussschale und düsen über den Lac Rasoabe zum "Schwesterhotel" Palmarium Beach. Hier drehen wir eine kurze Runde durch die Anlage und werden fündig... Eine männliche Blattnasennatter, sowie Pantherchamäleons in ♀️+♂️, sehr cool! Danach machen wir es uns auf dem Boot "gemütlich" und tuckern auf dem Kanal... Schöne Vegetation, hier und da Fischermänner in den typischen Einbaumbooten oder auch direkt mit Taucherbrille und Netz im Wasser. Vögel treffen wir zu unserer Verwunderung kaum. Selten mal Reiher oder Eisvogel - komisch. Leider liegen auf unserer Route auch nur wenige, winzige Siedlungen. Kinder, die auf leeren Kanistern paddeln, Wäsche und Geschirr waschende Frauen, ein paar Holzkohle"frachter" und ÖV-Fähren. Hätten gern mehr vom Leben am Kanal gesehen. Kurze Stärkung auf der Bastmatte und Rückzug. Halten auf dem Rückweg in einem lokalen Fischerdorf an und laufen ein paar Schritte. Es ist Sonntag Nachmittag, es wird bereits am Feuer gekocht, Fischernetze geknüpft, Erbsenperlenketten gebastelt, gechillt, im Fluss gebadet und gespielt. Es ist weitläufiger als vom Fluss her vermutet und hat, zu meiner Freude, sogar einen Durchbruch zum Meer! Einmal über die Bahngleise (der Zug kommt 1x/Wo) und plötzlich stehen wir am indischen Ozean und natürlich muss ich Sand einsammeln - bekomme sofort Hilfe 😉. Können am Abend wählen zwischen Nachtwanderung im Palmarium und Aye Aye Besuch 🤔. Da es hier die Einzige und demnach letzte Chance aufs Aye Aye ist, ist Plan 4 schnell entschieden. Finden uns, mit Stirnlampe und Kamera bewaffnet zum Sonnenuntergang am Steg wieder ein. Kurze Überfahrt und ab zur Feeding Station... 2 verschiedene Tiere kommen vorbei. Eines wirkt etwas kleiner / jünger? und ist recht neugierig. Einzigartig! Die Zeit verfliegt im nu... Abendessen "zu Hause" und gute Nacht Leo ("unser" Chamäleon🤗)!Read more

    • Day 8

      Andasibe-Manambato-Akanin'n Nofy

      September 13, 2024 in Madagascar ⋅ ☁️ 22 °C

      Früher Start damit wir im Nationalpark "eine Runde drehen" können. Hier ist der schwarz-weisse Indri zu Hause. Mit bis 70cm und 9 kg der grösste aller Lemuren. Den Gesang hören wir bereits und bewegen uns darauf zu. Nach einem gut getarnten Blattschwanzgecko finden wir auch ein Indri-Paar mit Baby hoch oben in den Baumwipfeln. Fast lautlos hüpfen sie von Ast zu Ast. Auch ein paar braune Lemuren durchkreuzen den primären bzw. sekundären Regenwald. Wir treffen noch auf eine weitere Indri-Gruppe. Plötzlich geben sie in beeindruckender Lautstärke ihren unverkennbaren Ruf von sich. Krass, wie laut das ist!
      Viele Orchideenarten, Farne, Pandanuss, Palmen und alles was des Gärtner's Herz begehrt,
      treffen wir auf dem schönen 3h-Spaziergang an.
      Nun ist es Zeit uns auf den Weg zu machen...
      Nichts neues in Afrika! Kinder spielen mit Stöcken an denen vorne Dosen oder auch mal ne CD als Räder befestigt sind. Ausserhalb sind die Hütten aus der roten Lehmerde, das Dach aus den Blättern der Pandanuss, ab und zu auch Wellblech und Holz. Es wird HolzKohle hergestellt und in Säcken verkauft. Gemüse und Früchte gibt es ebenfalls. Mal ist die Strasse asphaltiert mal nicht, mal mit riesigen Schlaglöchern versehen. Wir machen einen kurzen Stopp für Mittagessen. Der Fahrer ist nervös und hat Bedenken, dass wir rechtzeitig beim Boot ankommen. Das Essen ist nicht gleichzeitig fertig. Also nehmen wir die Pizza Take-Away. Unterwegs verschenken wir die Hälfte davon an eine Oma mit Kids. Kommen nach 16.00 in Manambato an. Hätten uns nicht beeilen müssen, es fehlen noch Passagiere. Fahren das Palmarium nach knapp einer Stunde über den See getucker im Dunkeln an. Ja! Stellenweise kommt es uns bekannt vor, es wurde jedoch vergrössert. Beziehen den kargen Bungalow. Beim Abendessen linst auch schon die erste Feuchtnase vorbei. 😊 Hier sind wir richtig!
      Read more

    • Day 11

      8,8,1,7,3,10

      June 24, 2024 in Madagascar ⋅ ☁️ 20 °C

      8 dagen ben ik nu aan boord.
      Het is 2:03 vandaag, maandagochtend.
      In het bed onder mij slaapt Isaac. Hij draaide hiervoor nachtshiften. Tijdens de dag was het toen al duidelijk. Hij snurkt.. hard. Dit zat er dus al even aan te komen maar veel slaap heb ik vanacht nog niet gevat.
      Het nuttige aan het onaangename koppelen dan maar.. de blog wat verder zetten.
      Grappig dat Chris, een gezonde 50er uit Groot-Brittannië, net ook onze kamer is ingetrokken vanwege een snurker op zijn kamer.
      De verhuis heeft hem dus geen windeieren gelegd.

      We slapen met 8 op de kamer. Stapelbedjes, inclusief 2 badkamertjes (wastafel, wc en douche), een ijskast, aanrecht en een mini-lounge.
      Niet superveel plek maar tot dusver geen klagen. Alles krijgt een plek zonder extra opslag te moeten 'bouwen'.

      We hadden tot hiertoe maar 1 volledige dag goed weer.
      Die hebben we dan gebruikt om met een groepje van 4, in de stad, naar 1 van de 2 marktjes te gaan, koffie te drinken, te lunchen en een strandwandeling te maken.
      Daar kruipen de locals met een paar man het lokale 'reuzenrad' op en af om het draaiend te houden.
      Op de markt heb ik dan maar een hemd gekocht. Toch een beetje local. Zie je wel op de foto's. We mogen trouwens op vrijdag ook onze 'scrubs' (werkkledij voor het ziekenhuis) omwisselen voor iets persoonlijk, gepast dacht ik.

      7 kilometer hebben we zondagochtend gelopen tot in het dorp. Met mijn collega Godswill en een vriendin uit Australië. We waren om 5u30 vertrokken in de regen.
      Het 'hope center' zoals ze het hier zeggen was het keerpunt van ons toerke.
      Dan even ontbijten en nadien zijn we de viering gaan bijwonen in het 'hope center'. Iets duidelijker nu. Het 'hope center' is het lokale hospitaal waar de patiënten van de AFM vóór en na worden verzorgd en opgevolgd.
      Hier is dan elke zondag een viering die je kan volgen. Met busjes van Mercyships aan en af als je wil. Of je trekt de stad in natuurlijk.
      Best wel me 3 zijn minimum. Er zijn al meerdere collega's overvallen tot vlak voor de poort van de haven.

      10 (Miele) wasmachines en daarbovenop 10 droogkasten.
      Dit is slechts een deeltje van de 'Laundry room'.
      Worden de voorzieningen al wat duidelijker?
      Deze ruimte is dag en nacht open. Je kan hier onder andere ook strijken en een stofzuiger komen halen voor je kajuit.
      Normaal reserveer je hier een tijdslot op het blad. Anders is het hopen op een ongebruikte machine. Het wasmiddel is ook aangeboden aan boord. Voor de machines en de afvoer hebben ze niet graag een ander product.

      Vrijdag is het 'ship-holiday' dus hebben we 3 dagen na elkaar vrij. Dan gaan we maar een reisje doen naar Saint-Marie. Een eiland waar er Walvissen zouden komen jongen.
      Als dat lukt volgen daar wel meer foto's van natuurlijk :)
      Read more

    • Day 86

      Mora mora

      September 7, 2024 in Madagascar ⋅ ⛅ 26 °C

      Het waren onzekere tijden voor de vrijwilligers. Ook voor de dagwerkers die, vooral vanuit Tamatave, aan boord ondersteuning bieden.
      Voor een erg lange tijd was het onzeker of we deze missie wel konden verder zetten.
      Zij konden dus niet zeker zijn van hun vaste job.
      Daar bovenop heeft onze crew ook erg vaak, erg zieke mensen moeten vertellen dat de operatie niet kon doorgaan. Dat is heel pijnlijk en moeilijk te dragen. Iedereen steunt elkaar maar de boodschappers hebben de zwaarste taak.
      Zeker als je weet dat sommige mensen en families meerdere dagen onderweg zijn naar het schip.
      En dit vanwege beslissingsfout na beslissingsfout in het bestuur.
      Sinds de avond van 4/9 is dat voorbij.
      Er is een nieuwe overeenkomst met Madagascar.
      Voor velen dus een opluchting! Ons hospitaal zal eind september de deuren terug openen.

      Is er dan minder werk voor de biomeds? Nee zeker niet. Containers blijven arriveren, nieuwe apparatuur komt vaak onvolledig aan door het opsplitsen van goederen in verschillende containers of op vluchten, medische apparatuur heeft onderhoud nodig, zuurstofvoorraden worden gecontroleerd, enzovoort. ..

      Elke donderdag doen we een firedrill zoals gewoonlijk. De laatste 2 weken was dit echter tussen 8u30 en 9u30 ipv 15u30. Toch weer een nieuwe kapitein met nieuwe ideeën.. Minder leuk voor de mensen die net een nachtshift achter de rug hebben bijvoorbeeld. Vaak is dat een uur op de kade gaan staan en wachten.

      Al bij al zijn de laatste weken wel voorbij gevlogen. Vorige week heb ik toch even wat koorts opgelopen en een buikgriep moeten verwerken. In isolatie in de cabine aan boord dan maar! Eten en drinken is natuurlijk niet ver weg. Opnieuw, iedereen helpt elkaar.

      Afgelopen weekend zijn we dan naar Palmarium kunnen reizen. Samengevat is dat 3 uur op een rivierboot zuidelijk reizen naar een natuurpark met verschillende soorten makis, eye eye, vogels, schildpadden, hagedissen, en jungle uiteraard.
      En wat een sterrenhemel. Toch echt wel in de top 3 van mijn sterrenhemelmomenten.
      Je kan hier in een bungalow tot rust komen tegen ongeveer 40 euro per nacht.
      Wij verbleven 1 nacht en hebben ook nog even kunnen zwemmen en op het strand kunnen liggen om dan terug te keren naar het schip.
      We lieten Palmarium achter ons tegen een uur of half 3 in de namiddag.
      Een race tegen de tijd dus. Zonsondergang is hier nog steeds rond 17u30.

      Nu zal het wat aftellen worden. Nog 1 week werken en dan keren we terug richting Tana aka Antananarivo. Vervolgens 1 nachtje op hotel en de volgende avond richting luchthaven om, vroeg in de ochtend, via Nairobi op Schiphol terug naar huis te keren.

      Groetjes!

      Rien
      Read more

    • Day 114

      Departing Paradise, Again

      November 1, 2023 in Madagascar ⋅ ⛅ 79 °F

      The more gorgeous places I find, the more gorgeous places I leave.

      This is a recurring theme of course.
      I've enjoyed Ony more than I expected. I'm usually a seashore kinda guy but due to how close we are to the Indian Ocean these lakes are all white-sand and spectacularly blue, and they have rainforest!

      Wonderful.

      I had a moment in the morning that stands out as one of the most peaceful, fully-present moments that I've enjoyed in a while. I had the sounds of lemurs and birds; the very distant crashing of waves; a light breeze rustling palm fronds; and the sweet silence of almost no thoughts at all.

      I'll miss this place.
      Read more

    • Day 2

      Tag 1 & 2 - Antananarivo - Ankan'y nofy

      April 16, 2023 in Madagascar ⋅ ⛅ 26 °C

      Die doofen Franzosen! Niemals über Paris fliegen, wenn ein streik in Aussicht ist. Also eigentlich nie.

      9 Stunden Autofahrt für 300 km. Wegstrecke sind auf Madagaskar normal.

      5 umgekippte Lkws auf der Strecke zwischen Antananarivo und ankan'y nofy. Das dauert, bis die einzige strasse wieder frei ist.

      Moskitospray und sonnencreme sollten immer ins Handgepäck, falls die Koffer nicht ankommen.
      Read more

    • Day 13

      Toamasina Dancers

      February 13, 2023 in Madagascar

      The people of Toamasina have interacted with sailers for centuries and it was easy to see and hear the European influence in their local culture.

      Once again, our ship was met with lively dancers. We also saw dancers during our fruit buffet, and while walking through the local village.

      It was a hot and humid day full of bright colors and new to me cultures.
      Read more

    • Day 13

      Toamasina Market

      February 13, 2023 in Madagascar

      Armed soldiers stood at many intersections in Toamasina, a sight that always makes me uneasy.

      The local market was big and bustling. I noticed men with t shirts labeling them as security patrolling the perimeter outside.

      When a young girl approached us with a basket of green oranges, one of the guards chased her off, while brandishing his billy club. I hadn’t planned to buy any, but I felt sorry for her nonetheless.
      Read more

    • Day 13

      Pangalanes Canal

      February 13, 2023 in Madagascar

      Today we docked in Madagascar’s main seaport, Toamasina, and explored the area nearby.

      “Toamasina” means “it’s salty” and there’s a funny story behind the name. Many years ago, a man who had grown up in the highlands of Madagascar visited.

      He was thirsty after his long voyage, so he took a big swig of seawater only to exclaim, “It’s salty!” Somehow the name stuck.

      Our guide for the day was a fellow named Lachaka, which means “destiny” in Malagasy.
      The first part of our tour in Toamasina was a tour down the Pangalanes Canal.

      While a man steered the boat from the stern, a third guy stood on the bow keeping an eye out for any debris that might get tangled in our outboard engine along the way. (Even so, the boat broke down a couple of times during our trip.)

      Lachaka explained that the section of the canal we were on was man made during the colonial period and that, “Many, many workers died while digging here. Conditions were very bad, like slavery.” (This is a familiar refrain for canals of the world, alas.)

      These days, locals rely on the canal for fishing and trade. For many, this waterway is their main avenue for travel.

      Lachaka taught us how to say “hello” in Malagasy. People were quick to wave and return our greetings as we floated by.

      By the way, even though people do laundry in the canal, the women holding the sheet in these photos are using it to fish.

      Other things that piqued my interest included boats with sails made from rice bags, as well as the voluptuous carving on the prow of a ship.

      And while we’d been warned to keep an eye out for crocs, I did not expect to see a pink one today!
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Atsinanana Region, Atsinanana

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android