Bezoek aan Ho Chi Minh Mausoleum & div

Gewekt door de wekdienst, gelukkig want we waren beiden nog ver in dromenland.
Een lekker buffetontbijt met alles op en aan en we staan weer vertrekkensklaar om 9u.
Decent gekleed gingen we naar het Ho Chi Minh mausoleum. Een kledij tot onder de knie en korte mouwen waren de minimumvereisten. Er was ons verwittigd dat er een lang wachttijd zou kunnen zijn, maar dit viel nog mee. Een veiligheidscheck zoals voor een vliegtuigreis, camera's aan Mi geven en stapvoets aanschuiven naar het gebalsemde lichaam van de grote leider. Er stonden wit geklede militairen om ons te geleiden. Niet babbelen of lachen, goed aaneengesloten aanschuiven en terug buiten.
Het was indrukwekkend, tenslotte bezoek je een soort begraafplaats. Ho Chi Minh heeft dit niet echter gewenst, hij wou gecremeerd worden en verstrooid.
Daarna bezochten we het presidentieel paleis, hier heeft Ho maar 4jaar in gewoond omdat dit veel te groot was. Daarna verhuisde hij naar een woning op palen, deze woning was meer naar zijn zin. Even waren we met twee vooraan, de rest laste een sanitaire stop in, maar Carine en ik waren al te ver vooruit om nog terug te draaien, we bleven na het bezoek onderaan de paalwoning wachten op de groep. Als westerlingen hadden we veel bekijks van de schoolkinderen die voorzichtig Hello zeiden of lachten en wuifden. Onze Xin Chao werd op gegiechel onthaald, waarschijnlijk is onze uitspraak toch niet juist.
De One Pillar Pagode was Boeddhistisch, Boeddha wordt hier vooral aanbeden door vrouwen die een zoon wensen. De trappen waren steil en hoog, je kon ze alleen traag en voorzichtig beklimmen.
Het Ho Chi Ming museum was vooral bombastische Sovjet kunst waarmee de strijdvaardige Vietnamees verheerlijkt werd. Met toch aandacht voor o.a. Guernica en de verschillende (communistisch getinte) oorlogen.
De Tempel van de Literatuur was Chinees getint, met Confusius in de hoofdrol.
Het Women Museum was informatief goed opgesteld met kledij, tradities van huwelijk en geboorte in de verschillende etnische stammen.
Wat mij het meeste trof was de uitleg van Mi die zelf van een minderheid is en die vertelde dat in haar traditie, tot op heden, de vrouw als ze zeven maanden zwanger is wordt ondergebracht in een soort tent of hut naast de echtelijk woning.
Deze isolatie duurt tot 4 maanden na de bevalling, welke zij helemaal alleen moet ondergaan! Geen vroedvrouw of andere hulp! Ik vroeg het haar twee maal uitdrukkelijk!!
Wat een eenzaamheid! En bij medische problemen sterft de vrouw.

Het water poppentheater was een beetje luchtiger, Chinees getinte zang, veel beweging op het water. De uitbeelding van o.a. rijstoogst, vissen, dansen enz....

Na het hectisch verkeer kwamen we terug in het hotel we kregen de raad een paraplu mee te nemen voor op de boot wegens de blootstelling aan de zon, ttz een parasol.
Dus wij nog de straat op om nog een winkel te zoeken, wat wandelen langs de winkeltjes en we vonden ons gerief.
Maar op de terugweg kreeg ik een winkeltje in 't oog waar men ao dai verkocht, dit zijn de traditionele Vietnamese jurken. Ik was al langer van plan er een te kopen en had info gezocht op internet, dus stapte ik de winkel binnen. Men kon geen prijs geven als ik geen stof gekozen had, ja men had wel honderd verschillende stoffen, allemaal zijde. Ik koos een kobaltblauw voor de jurk en een warm geel voor de broek. De prijs zou 135 $ zijn, toen ik afbood met de melding dat ik via internet slechts 80$ zou betalen, bood ze mij aan een andere stof te kiezen. Eveneens zijde maar een zwaardere soort, ik betrouwde het eerst niet en vroeg om de zijdeproef te doen. Geen probleem ze knipte een stukje af, gaf mij lucifers en ik stak het stukje in brand, het doofde direct zonder te smelten, en dat is het bewijs dat het inderdaad zijde is! Nog intens de maat genomen, voorschot betaalt en op een drafje naar 't hotel waar ik juist op tijd terug was voor de briefing voor de komende dagen, het was wel wat chaotisch maar we zullen onze plan wel trekken.
Na het diner gingen de meesten toch maar al inpakken want onze bagage moeten we achterlaten in het hotel!
Vandaag waren we al beter geacclimatiseerd dan gisteren, minder gezweet! Mogelijk was het een graad minder warm, en er was een beetje wind.
Het is nu 00:30 u en ik kan niet in slaap geraken, damm!!!Read more