met tussenstop in Beijing naar Shanghai

Om 9u Belgische tijd gingen de lichten aan en was onze nacht(!) voorbij.
Ik had wel even gedut maar Dirk niet die had de hele tijd naar actiefilms gekeken.
Regelmatig kwam men rond met groene thee tenminste als je wakker was anders merkte je er niets van.
Ik zette direct mijn uurwerk op China tijd en dat was 3,30 am.
Toen we het vliegtuig verlieten was het eerst via de immigratie dienst waar we onze kaart die we op het vliegtuig moesten invullen afgaven, eigenlijk zoals in de USA. 'T ging vlug vooruit. Dan de bagage ophalen en naar de uitgang, daar wachten een persoon ons op met het blauwe vogeltje op papier, dat kenden we nog van in Thailand.
We stapten een heel eind naar terminal 2 voor de vlucht naar Shangai, een groepsticket en dan ineens inchecken voor de binnenlandse vlucht, via de veiligheidscontrole die veel grondiger was dan in Brussel.
Van de vlucht kan ik niet veel vertellen want ik sliep bijna de hele tijd. Alleen dat het een ouder type was want de zetels waren al eens opnieuw overtrokken en een en ander werkte niet zo best b.v. Scheef tafeltje,scherm dat niet reageerde enz...
Het was anderhalf uur tot Shangai, één valies was beschadigd maar voor de rest alles OK.
Terwijl de schadeclaim werd ingediend konden we ons even omkleden in de toiletten want (zoals ik wel voorspeld had) gingen we niet eerst naar het hotel maar ineens op uitstap!
Onze gids heet Jaques en is gehuwd met een Chinese hij woont hier al 7 jaar en heeft één kind dat Belg is want een dubbele nationaliteit bestaat niet in China.
We kregen direct een eerste les over Shangai, deze stad is zo groot als 1/4e van België, en op die oppervlakte wonen 26 miljoen mensen!
Betreffende het geld: 100 yuan = 15 €, en een hele uitleg over waar en hoe wisselen.
Ondertussen reden we naar Zhujiajiao een van de oudste en meest pittoreske steden, het wordt het Venetië van het oosten genoemd.

Al wandelend vroeg ik uitleg aan Alex de plaatselijke gids, welke vruchten we zagen of wat de bordjes met tekening en tekst bedoelden. (Het zijn spreuken van Confusius een Chinese wijsgeer) dat je niet moet onderhandelen over voedingswaren, dat is nuttig om te weten.
We gingen lunchen in de oude stad en dan zie je al direct welk volk je bij hebt, het waren gewone dingen zoals bij ons maar op zijn Chinees klaargemaakt. De kruiden die ze gebruiken zijn anders maar je herkende het voedsel goed. Echt lekker was anders maar zo slecht was het ook niet.
Daarna hadden we een uurtje vrij om op eigen gelegenheid de stad te verkennen, het oudste gedeelte hadden we gedaan en de nieuwere wijk was ook de moeite, heel kleurrijk en modern.
Op het verzamelpunt waar we een bootje namen heb ik een 'happy fish' gekocht voor 5 yuan en te water gelaten, dat brengt geluk!?
Het is heel warm en door de gesluierde lucht ook benauwd, de moeheid die we hebben doet er ook geen goed aan.
Met een boot varen we naar Khizhi garders, het huis van een koopman met inderdaad een grote parkachtige tuin, deze Ma ,zijn naam, was tot het examen juist onder het keizerlijke geraakt en dat was de aanleiding voor Jacques om dit uit te leggen.
Schoolsysteem: begin 20e eeuw kon slechts 5% van de chinezen schrijven, door de vereenvoudiging van het Chinees alfabet onder Mao is het cijfer nu omgedraaid.
Maar de eeuwen daarvoor waren examens een trapsysteem: eerst het plaatselijk examen, als je daar doorkomt een stadsexamen, dan een streekexamen daarna het provinciaal en dan weer een hoger examen zo tot het keizerlijk maar daartegen waren de deelnemers al wel boven de 50 jaar!
Moe maar voldaan wandelden we terug naar de bus waar de helft binnen de kortste in slaap was. In het Holiday Inn hotel ging het vlot en al gauw stonden we onder de douche. Nog een uurtje rusten en we verzamelden in de lobby om buitenshuis te gaan eten, veel honger hebben we niet wegens de onregelmatige tijden en de warmte.
Toch was het smakelijker dan deze middag in de 'Red rouster' 15 verschillende gerechten werden ons opgediend het een na het ander, soms lekker soms niet zo!
Tegen half 9 waren we terug aan het hotel maar het was zo aangenaam buiten dat we nog een uur zijn gaan wandelen. Dan was het tijd om echt te gaan slapen!Read more