Matamata, The Shire

Goed geslapen maar dikwijls wakker geweest, net zoals Yani voorspelde om half vijf klaar wakker, wegens de omschakeling van tijdzone. Maar voor mij is dit een normale nacht.
Ik stond wel een uur te vroeg aan het restaurant voor het ontbijt!
Eerst nog vertellen dat ik in een studio lig, met koelkast en microwave, ook een kingsize bed.
Omdat we gisteren nogal wat tijd verloren hadden met die bagagecontrole bezichtigen we eerst nog Auckland en rijden daarna via Matamata naar Roturua.
Vandaag is regen voorspeld en ik hoop dat hij deze nacht gevallen is want het is behoorlijk nat buiten. Volgens Yani kan het weer van de ene op de andere moment omslagen naar zonnig weer en is het nooit koud. Het is 22°.
Goede morgen is: kiora, dat is zowel een begroeting als een algemeen stopwoord.
We rijden naar Bastion Point, een park met jachthavens, zowel zeiljachten als kleine motorbootjes.
Hangt ervan af hoeveel je kan of wil betalen bij welke jachtclub je aansluit. Auckland wordt ook the city of sails genoemd. We stappen even uit maar door de regen zie je niet ver.
Auckland is ook de grootste haven voor goederen en van hieruit bevoorraadt men andere eilanden o.a. Vanuatu.
Twee uurtjes rijden naar Matamata, Lyn rijdt met ons via de mooie residentiële wijken en zo leren we meer over de huizenbouw.
Toen de eerste Europese bewoners hier aankwamen was nog 90% van NZ begroeid met bossen. Er is hier ook geen aarde of klei om bakstenen uit te maken dus alle huizen waren van hout en tot op heden is dat nog meestal zo. Voor de overheidsgebouwen werden bakstenen geïmporteerd uit Engeland of Australië. Heden ten dage wordt het skelet van een gebouw altijd uit hout gemaakt en bekleed met houten latten, stenen of snelbouw. Uit ervaring weet men dat deze bouwwijze het best bestand is tegen aardbevingen. De wanden vallen dan naar buiten en het skelet blijft meestal intact.
Ook zijn de bewoners heel gevarieerd, de grootse Polynesiëse bevolkingsgroep (buiten Polynesië) woont hier. In Nieuw Zeeland waren de bewoners Maori en die werden door Europeanen als wilden beschouwd en bevochten. In 1845 ontstond de eerste echte oorlog tussen de Maori en de Engelsen daarna kwamen echte wetten en de administratie werd op poten gezet. Ook de Maori kregen dezelfde rechten en plichten als de blanken. In 1870 begon de echte immigratie, de mensen die wilden immigreren mochten geen strafblad hebben en moesten geld hebben om selfsupporting te zijn.
In Australië daarentegen zijn de immigranten gedeporteerden met een strafblad want dat was een strafkolonie van Groot Brittannië.
We rijden door landbouwgebied en weiden met melkvee, hier wordt veel zuivel uitgevoerd. In het landschap zijn smalle wegen maar ook aarden wegen die door de koeien op eigen gelegenheid gebruikt worden om naar de melkmachine of naar de stallen te gaan. Wel een raar zicht zo honderd of meer koeien die achter elkaar wandelen. Het lijkt wel een trein in de verte.
De vruchtbare grond en het milde klimaat is één van de redenen dat dit land zoveel immigranten aantrekt.
Omdat het weer zo tegenzit en de verplaatsingstijd daardoor langer is, wandelen we niet in het Kaimai-Mamaku Forest Park maar rijden we rechtstreeks het stadje Matamata, waar we een uurtje vrij krijgen om te lunchen. Ik heb geen zin om in een restaurant of coffeeshop tijd te verliezen en ga langs de winkelstraat shoppen! Ik zoek een blouse omdat ik mijn meegebrachte t-shirts niet geschikt vind voor 's avonds en zie dat de prijzen hier behoorlijk hoog zijn, maar ik vind mijn gading in een red cross shop en merk dan dat het tweedehands is! 'T is netjes en goedkoop en helemaal mijn ding dus voor 11 NZ$ ben ik gesteld. Een koffiekoek uit 't handje en een bezoek aan het bezoekerscentrum waar ik enkele souvenirs koop en de tijd zit er weeral op. Dan op weg naar Hobbiton waar een gedeelte van de films ' Lord of the rings' is opgenomen. Veel van de decors maken nu deel uit van het landschap. The Shire was het dorp waar Frodo en de Hobbits woonden.
Hobbiton was buitengewoon om te bezoeken, meer dan we verwacht hadden na het lezen van de reisgids!
Het is groot, goed georganiseerd en ondanks de regen de moeite waard!
Een gids kwam in de bus en we reden door het mooie landschap, spijtig maar ik kon er geen foto van nemen door de regen op de ruiten.
Maar dan mochten we uit de bus op de scène en we kregen een ongelofelijk enthousiaste uitleg van Belinda, zij legde uit hoe de indruk gegeven wordt van groot naar klein en wat er fake is en wat echt. Er staat o.a. Een namaakboom waaraan 200.000 zijden blaadjes gehecht werden door een dame die daar heel bedreven in werd, en die boom kwam 4 seconden in beeld bij de Hobbit, de laatste film. Ik heb 80 foto's genomen op anderhalf uur!
Het is een goudmijn voor de Alexander familie, niet alleen omdat de film er opgenomen is maar zeker omdat het nu nog een enorme toevloed van toeristen teweeg brengt!
Toen Peter Jackson deze omgeving koos voor de film en aan de eigenaar voorstelde om deze site te huren had deze nog nooit van de boeken 'Lord of the Rings' en 'The Hobbits' gehoord, en wou weigeren. Gelukkig had zijn zoon deze wel al gelezen en gaf zijn vader de hint om de aanbieding aan te nemen met grote gevolgen.
Na deze ervaring verder op weg naar Roturua. Hoe meer we de stad naderen hoe meer rook er uit de grond en tussen de bomen uit komt. Eerst leek het nevel maar het blijkt stoom te zijn en je ruikt het ook. Vanavond is het diner niet inbegrepen en de eetgelegenheden liggen nogal ver van het hotel dus krijgen we de mogelijkheid om inkopen te doen in een supermarkt de 'pak'nsafe'. Ook hier zouden de kamers eigenlijk studio's zijn want het is een motel. Velen gaan erop in en we shoppen ons avondeten bijeen op Amerikaanse wijze: zoeken naar kleine verpakkingen, maar ieder vind zijn gading wel.
Het blijft onophoudelijk regenen, Lyn is zo goed om ons heel dicht bij onze kamers af te zetten met onze bagage. Tijdens mijn zelf gekookte avondeten van pasta en kip zie ik op TV dat er zware branden zijn in de omgeving van Christchurch, daar zou de regen kunnen helpen want de branden zijn nog niet onder controle en de mensen zijn geëvacueerd en verschillende huizen al afgebrand.
Ik maak nog een kleine wandeling maar in de regen is het ronduit onaangenaam. Czytaj więcej