Jebel Zagora

Ik had gedacht dat het stil zou zijn in een tentje in de woestijn, maar heb toch met oordopjes moeten slapen. Er was de hele nacht een sterke wind die de hele tent deed schudden. Het ontbijt was met zonsopgang, zoals gewoonlijk iets dat lijkt op pannenkoeken met confituur, en na nog wat foto's werd ik terug op dat kameel gezet. Gelukkig niet voor een uur deze keer, halverwege werd ik opgepikt door mijn chauffeur.
Er waren twee stops vandaag, waarvan ik er eentje schrapte. Ik had geen zin om een filmstudio te zien, dus het werd enkel een fort dat niet echt de moeite was.
Eenmaal aangekomen moest ik eerst een probleempje oplossen voordat ik op mijn gemak kon gaan eten: er rijden geen treinen naar agadir. Ik was vergeten dat niet ieder land in de wereld treinen had in iedere stad, dus moest ik eerst snel een bus ticket zien te bemachtigen. De receptionist van de riad verwees mij naar een website, en het lukte mij om een ticket te kopen, dus ik kon onbezorgd naar mijn favoriete plek gaan om te eten: la pergola. Dat is die jazz bar waar ik al twee maal eerder gezeten heb, maar het is daar gezellig en de bediening is uitstekend, waardoor ik mijn gewoonte om overal maar 1 keer te gaan breek.
Meer dan dat doe ik niet meer vandaag, ik heb bijlange niet alles gezien van marrakesh door al mijn uitstappen, maar dat heeft een reden om nog eens terug te komen als city trip.Read more