Etappe 14 Maui

Dag 80 – Boven de wolken

Aloha Honolulu! We laten de stad die nooit slaapt – mét kraaiende hanen, honeymooners in matching Hawaïshirts en de drukte van een mini-New York – achter ons. In 45 minuten vliegen we naar ons tweede eiland: Maui.

Daar pikken we meteen onze huurauto op. Eerste stop: snorkelmateriaal en boodschappen inslaan. De prijzen in de supermarkt zijn niet van de poes – vooral verse groenten en fruit kosten een fortuin. Daarna beginnen we aan een stevige klim naar de top van Haleakalā National Park, 3100 meter hoog.

Bijna boven knalt ons zakje chips open door de luchtdruk. Iedereen had ons gewaarschuwd dat het hier ijzig koud is, maar dat valt goed mee. Aan de ene kant kijk je uit over een zee van wolken, aan de andere kant over de enorme, uitgedoofde krater. Wij zetten ons tentje op in het park, bij Hosmer Grove. Terwijl we overleggen waar we ons het best installeren, horen we plots een stem: “Zijn jullie van België?” Zo ontmoeten we Krista uit Nederland, die – net als wij – de PCT heeft gelopen. Samen koken, herinneringen ophalen en om 19u30 kruipen we al in de slaapzak: het is dan pikkedonker en de sterrenhemel is onwaarschijnlijk mooi.

Dag 81 – Bochtenwerk

Uitslapen? Vergeet het. De ranger raadde ons aan om de zonsopgang mee te pikken, dus staan we om 5u al op. We rijden niet helemaal tot de top maar stoppen bij Leleiwi Overlook. Een korte wandeling onder de sterrenhemel later staan we op het uitkijkpunt. De donsjas is geen overbodige luxe: de wind snijdt door je heen. Om 6u komt de zon boven de vulkaan piepen – magisch!

Na een snel ontbijtje nemen we afscheid van Krista en sturen we de gps richting Hana, een dorpje middenin het tropische regenwoud aan de oostkust. De weg ernaartoe is legendarisch: 40 kilometer lang, smal, kronkelig en niet voor gevoelige magen. Onderweg passeren we regenboogkleurige eucalyptus bomen, watervallen en een zee van groen. De zon schijnt de hele dag en ’s namiddags arriveren we bij Waiʻānapanapa State Park, bekend om zijn zwarte stranden. We slapen op de primitieve campground.

Dag 82 – Nog meer bochten

Vandaag kunnen we terug langs dezelfde weg of via een nog smallere route. Met onze 4×4 kiezen we voor avontuur. We rijden van weelderige jungle naar kale lavavelden. Uiteindelijk belanden we op Olowalu Beach, waar het 35 graden is. Kamperen lijkt plots minder slim, maar gelukkig vinden we een schaduwplek. Zwembroek aan en de zee in! Nog geen tien minuten later zien we een zeeschildpad vlak naast ons zwemmen. Wat een indrukwekkend gezicht!

Dag 83 & 84 – Relaxmodus

Relaxen, al is uitslapen nog steeds onmogelijk. De eerste nacht kraaide een haan in onze schaduwstruik om 4u15, 4u30 én 4u45. We verhuizen onze tent, maar de nacht erna giert de stormwind. Onze matjes isoleren geweldig tegen koude, maar op de warme zandbodem voelt het alsof we op een elektrisch deken liggen.

De dagen vullen we met zwemmen en snorkelen. In het zuiden ontdekken we Chang’s Beach, een zacht zandstrand met een prachtig koraalrif links. Overal staan bordjes dat je enkel koraalvriendelijke zonnecrème mag gebruiken.

De volgende dag trekken we naar het strand met de bizarre naam Slaughterhouse: turquoise water, hoge golven en kippen én hanen op het strand. In de namiddag rijden we naar Honolua Bay – geen strand, wel een baai met rif, kalm water en veel vissen. Jammer genoeg ook veel dood koraal.Read more