Pedro Ruiz

Voor mijn doen slaap ik een gat in de dag: 7 uur wakker. Lekker.
Ontbijt met een broodje kaas, terwijl wij dachten dat we ook eieren hadden besteld. De batido was lekker en veel, de cafetito slap en mierzoet. Geen cafetito meer dus.
Dan op weg naar winkelcentrum, maar alle tuktukkers weten niet wat dat is, het is maar een kilometer. Dus we lopen en hebben alles wat we nodig hebben al gevonden voor we er zijn. De bank hoest helaas weer alleen 400 soles op.
Dan met de tuktuk terug naar het hotel en daarna met de volgende naar de taxi's.
Daar gaan we voor 25 soles pp mee naar Pedro Ruiz. Dus komen we uit in Nuevo ergens, moeten 10 soles dokken, en daarna in de volgende taxi weer 25 soles. Woest word ik daar van. Het gaat niet om het geld, maar om het feit dat ik 3 keer iets vraag, 3 keer hetzelfde antwoord krijg en dat er dan iets anders gebeurt. Machteloos ben je, waardeloos. Maar ook hier 3 keer scheepsrecht. We moeten na een half uur rijden nog even een kwartiertje wachten tot onze chauffeur gegeten heeft, maar uiteindelijk komen we dan toch in Pedro Ruiz. De haarspeltbochten aan het eind vallen me mee, zelfs terwijl ik helemaal achterin moet zitten. (waar bij andere auto's de kofferbak zit zeg maar). Ik geef de mevrouw van het hotel mijn hangmat, voor het parkeren van onze spullen. Vindt ze nog leuk ook.Read more