Satellite
Show on map
  • Day 108

    Nusa Penida - dag 3

    February 9, 2019 in Indonesia ⋅ ⛅ 30 °C

    Om 8u stonden we klaar om de taxi naar de haven te nemen. Hier moesten we wel een tijdje wachten vooraleer we op onze boot konden. Eens op de boot keken we uit naar het weerzien van de reuzenmanta’s. Maar eerst moesten we nog enkele onduidelijkheden met de kapitein oplossen. Zo had hij vernomen dat we maar op drie plekken gingen snorkelen terwijl iedereen op de boot voor vier plekken had geboekt. Geen nood. De kapitein bleek een toffe kerel en zei dat we op vier plekken gingen stoppen. Hij vaarde ook langs de kustlijn en zo zagen we ook enkele toeristische plekken die we gisteren op het land bezocht hadden. Maar dat was na onze eerste snorkelsessie.

    Eerst stopten we in Gamat bay. Hier zagen we veel vissen en mooi koraal. Daarna was het de beurt aan Manta bay om de manta’s te spotten. Jammer en helaas, we zagen er dit maal geen. Steven zag wel een octopus. 🐙 We waren later dan de vorige keer en de zee was dit maal ook kalmer. Dit zijn niet de ideale omstandigheden om manta’s te zien. Dan was het tijd voor de geïmproviseerde snorkelplek (om aan vier plekken te geraken).

    Om het begin van deze plek te begrijpen komen nu Tats en Stevens versie apart.
    Tats versie: Ik sprong als eerst in het water en snorkelde wat rond. Op het eerste zicht was deze plek niet zo mooi. Veel dood koraal en niet veel vissen. Toen plots een prachtig groot beest voor mij verscheen. Een reuzemanta! Ik riep het door mijn snorkel, maar ja ... dat hoort niemand natuurlijk. Ik keek op en riep het naar de kapitein. Die deed het teken dat ik moest gaan, hij had het ook al opgemerkt.

    Stevens versie: Ik sprong Tat achterna en spoelde mijn duikbril uit. Ik zwom op mijn gemakje richting Tat terwijl ik mijn duikbril opzette. Toen riep de kapitein plots ‘Manta!!’ en ik schoot een versnelling hoger, duikbril aan en in de richting die de kapitein aanwees zwemmen. Maar ik zag niks, waar moest ik heen? Tat kwam boven water en riep ‘Hier is de manta!’. Nu zwom ik op volle snelheid naar Tat en zag de manta. Ik probeerde deze zo lang mogelijk bij te houden, maar ze zijn snel. Ik hield het even vol maar hield het dan voor bekeken.

    De manta kwam nog terug voor een tweede ronde. Ook hier kon Steven hem goed zien en volgen. Een derde ronde was er ook maar zat er voor ons niet meer in. Hij was helemaal aan de andere kant van de baai weergekeerd. Maar dat was te ver voor ons om nog te zwemmen. Het was fantastisch om ze van zo dichtbij en zo lang te kunnen zien. Een ongelofelijk gevoel! Onze dag is geslaagd. 😄 Na deze ontmoeting was er nog Crystal beach om te snorkelen. We hadden dit gisteren ook al gedaan maar deze keer was het ook leuk. We zagen ditmaal andere vissen zoals een soort van murene.

    Er was ook een lunch inbegrepen bij ons snorkelen maar ook hier was er miscommunicatie. Maar bon, we trokken ons er niet veel van aan. In de namiddag, deden we niet veel. We waren moe van de voorbije dagen en het snorkelen. Rusten was al wat we deden. We aten nog iets in ons hotel ‘s avonds. Morgen vertrekken we vroeg naar de luchthaven omdat we niet anders kunnen. Een latere boot naar Bali vertrekt te laat om onze vlieger te halen dus is het heel vroeg opstaan. Dat gaat pikken! 😜
    Read more