Bedford

Ik hoor Giles om 6 uur naar zijn werk gaan, maar we hebben gisteravond al afscheid genomen. Na het ontbijt met Esmé neem ik afscheid en ga. Het miezert een heel klein beetje. In Kempston kom ik langs een Liddl, heb ik wel ff zin in. Ik koop 3 pains au chocolats (voor de prijs van 2) en een chocolade muffin. Als ik naar buiten wil: stortbui. Dus ik lees in de hal een stukje in mijn e-reader. Met hele vage miezer weer verder door park en bos over vrijliggend fietspad, zelfs een fietsbrug. Jammer dat het steeds harder gaat regenen. En midden in die plensbui word ik gestoken, door een wesp denk ik. Waar ik dat nou aan verdiend heb. Ik fietste alleen maar. Uitzuigen, maar het doet zo'n pijn dat ik niet goed weet waar. Gelukkig komt vlak daarna "Danish Camp", een kroeg, zodat ik mijn anti-histaminecreme kan opduiken. Doet geen wonderen, maar: ik ben niet allergisch. Lekker hoor. En ook lekker gegeten en alvast wat typen in de hoop dat het droger wordt. Helaas. Nog 17 km naar de camping......
Na een extra capuchino wordt het soort van droog. Gelukkig maar, want ik krijg een lekke band. Flauw hoor, rijd je op versleten banden, pik je anderhalve cm. glas op, rijd je lek.... 😉. Wel snel gevonden dus. Met het weer op zijn wielen zetten, blijft een trapper in mijn jas haken. Ik krijg niet al het zwart van mijn been gewassen, dat is waarschijnlijk omdat het een blauwe plek is. Gelukkig doet die steek nog zoveel pijn dat ik de blauwe plek niet voel.
Het wordt wel echt droog, ik kan droog opzetten, zelfs na een lange babbel met de camping meneer die ook in NZ is geweest. Deze camping heeft ook al douches waar je de temperatuur van kan regelen. Wat een heerlijke luxe.
Live dangerously: ik heb een waslijntje gespannen en dingen te drogen gehangen!
Zit er een kurk in mijn wijnfles, krijg ik die er zowat niet uit! Grrr. Lukt toch. Proost.Read more