Teller County

Vandaag hangen alle vlaggen halfstok, De natie is in orange alert. De meeste civil sevants hebben een Amerikaans strikje met pin-vlaggetje opgespeld. TV brengt heel de dag herinneringsprogramma’s. Vanmorgen begon NBC met de opsomming van alle slachtoffers, aangrijpend!

Wij rijden naar Pikes Peak 14.110Ft (4.303m) en nemen de Cog Railway. Een tandradbaan, onderweg zien we eerst bossen en rotsen, net onze Ardennen. Tussen mijlpaal 3 en 4 Espen die reeds mooi geel en goud kleuren. Het goud van de bladeren gaf de staat Colorado haar naam.
Hier viel onze digitale camera op de grond en hij was onherstelbaar. (terug in België hersteld!) we kochten wegwerp cameratjes om foto’s te trekken!
Hoe hoger hoe kleiner de dennen en krom gedraaide stammen door de wind. We zagen verschillende marmotten zo groot als dikke katten, enkele valken en kraaien cirkelden boven onze hoofden. Jammer dat het weer niet meeviel, tot 9,000 ft mist en boven de 13,000 ft wolken.
Op de top was het zicht +/- 5 m, het was 0° C en met de wind erbij leek het te vriezen. Er lag wat sneeuw maar het was meer een natte brij. De reis onderweg was de moeite waard en de beginnende herfstkleuren ook.
Dirk heeft hoofdpijn en een ontregelde maag, zou dit hoogteziekte zijn?
Rond 14,30 u terug beneden en even rondgewandeld in Manitou Springs, ik heb last om de beurs gesloten te houden. We wachten tot in Wyoming want anders komen we met een treinlading souvenirs thuis!
Rond 16 u eten we in een klein restaurantje met een Poolse uitbaatster (bleek achteraf) zeer goede salade, goulash en pork cotlet, op zijn Europees stond aangegeven op het uithangbord. Logies gezocht in de buurt even een uurtje rust en een Alka Seltzer en terug op weg naar Seven Falls deze keer.
Bleek dat deze Canyon om 17,30 u sloot en alleen open is in summer en de weekeinden vanaf september.
We volgende de tip van een werknemer ter plaatse en namen de aflag naar North Cheyenne Canyon Park, hier zijn geen 7 watervallen maar de natuur is even mooi en het is gratis en altijd geopend. We beklaagden het ons niet en genoten van de omgeving. her was er rusting en de deers (hertjes) liepen over de parking. Bij het invallend duister reden we terug naar ons hotel.Leer más