Bon Đưng

Ik moest nog een paar uur wachten tot ik Maxim en Lisa zou ontmoeten bij het hotel. Perfecte gelegenheid om zonder voorbereiding en met een zware rugzak de hoogste berg in de omgeving te beklimmen. Na een typisch Vietnamees ontbijt (noedelsoep met ondefinieerbare stukken vlees) maar gaan stappen. 500 hoogtemeters in ruim 4 uur heen en terug was het plan. Na 20 minuten vrij stijl stappen dacht ik maar even mijn eerste drinkpauze te houden. Tas open. Waterfles zonder dop. Zonder dop? Ja, die was losgeraakt. Misschien toen ik mijn tas een beekje over slingerde om er vervolgens zelf achterna te springen. Alles nat, geen water meer.

Tja, jammer dan. Teruglopen? Nog een aantal uur in de Vietnamese zon een berg op lopen is toch niet zo verstandig. Maar wacht! Ik stond nog vlakbij datzelfde beekje waar ik eerder overheen was gesprongen. Zomaar ergens water drinken in Vietnam is natuurlijk een beetje riskant, maar zo bovenop een berg, stroomopwaarts van enige bewoning moet kunnen (al waren mijn darmen het daar 's avonds niet noodzakelijk mee eens, of kwam dat dan toch door het ontbijt?). Flesje gevuld en door dan maar.

Op zo'n 60% van de route was ik de asfaltweg die naar een lagere piek op de berg ging voor het laatst tegengekomen. Daarna alleen een smal pad door het bos door maar de piek. Daar kwam ik echter niet ver op want mijn pad werd geblokkeerd door een stel imposante waterbuffels met kalveren (foto 3). Daar ga ik me niet tussendoor wurmen en omlopen ging helaas ook niet. Dan maar naar de lagere piek waar de weg aankomt.

Een half uurtje relatief vlak lopen verder kom ik aan op de zogeheten "Radar Peak". Het is een bijna surrealistische ervaring. Dik anderhalf uur door het ongerepte bos met geen ziel in zicht en plotseling is daar een vreemd gecureerd parkje met kitscherige Instagram-fotospots. Wel een gaaf beeld van een hele grote mier (foto 6) met daarnaast een hele kleine olifant en het uitzicht is ook niet mis. Het stikt er van de toeristen en na een glas heerlijk verfrissende limonade probeer ik een van de minivan-chaffeurs over te halen mij een lift naar beneden te geven, maar helaas, ze zitten allemaal volgeboekt met de voorgenoemde toeristen. Één van hen wil wel op en neer om mij weg te brengen, maar hij vraagt daar een onredelijk bedrag voor. Dan maar nog een uurtje de berg af lopen...Read more