Nazca

Anders dan de vorige dag, schijnt het zonnetje al als we opstaan. Het is dan ook eerder dan gister lekker om op een bedje bij het zwembad te ploffen. Prima ochtendje voor het regelen van wat praktische zaken en om te chillen en te kijken naar de kolibries die de nectar uit de bloeiende agave smikkelen - idyllisch :) Rond het middaguur checken we uit en pakken we de taxi naar Ica. We laten de georganiseerde chaos van Huacachina achter ons en pakken de bus naar Nazca. De rit duurt zo'n 2,5 uur en we rijden steeds verder heuvelachtig woestijngebied in. Op wat groene (waarschijnlijk zwaar geïrigeerde) velden na, is alles kaal en dor. We bevinden ons duidelijk in een van de droogste gebieden van de aarde en zien alleen wat groen rond diepere dalen en langs riviertjes (mogen geen naam hebben, maar hebben namen als 'Rio Grande' :). Even voor het plaatsje Nazca ligt een grote vlakte waar de Nazca lijnen liggen afgetekend. Voor nu rijden we er alleen langs. Vanaf de weg zien we een klein stukje van 'de boom'.
Het hotel ligt gelukkig op twee radslagen afstand van het busstation. Het is het mooiste gebouw uit de omgeving en de binnenplaats is een plaatje. Misschien nog idyllischer dan in Huacachina... Toch moeten we eerst nog even onze vlucht over de Nazca lijnen regelen voor morgenochtend. We informeren wat en eten een verlate lunch. Na het boeken (en een betere prijs onderhandeld te hebben) wordt het tijd om onze coupon voor een welkomsdrankje - Pisco Sour - te verzilveren naast het zwembad. Als de zon onder is gegaan, gaan we, ondanks de late lunch, weer op pad voor diner. We nemen de Lonely Planet tip over en eten heerlijke steak van de grill. De porties blijven een dingetje... veel te veel eten! Vol, maar voldaan gaan we terug. Morgen staat ons een mooie vlucht te wachten.Weiterlesen