Reset search
Peru
  • Gordon Michelle

Peru

A 23-day adventure by Gordon Read more
FollowInsightsCalendarShareShareBucket list
Newest first
  • Trip start
    September 11, 2019
    Gordon MichellePeruTraveler

    Lima

    September 11, 2019 in Peru ⋅ 🌙 14 °C

    We hebben er een tijd naar uitgekeken. Vandaag vliegen we naar Peru. Zuid-Amerika moet immers ook verkend worden. In 12,5 uur vliegen we dwars over de Atlantische Oceaan en over een groot deel van de Amazone om te landen in de hoofdstad Lima. Na het oppikken van de bagage (altijd een uitdaging om te vinden - vooral als het niet bij de overige bagage op de bagageband gelegd wordt, maar in een hoekje naast de bagageband). Onze bestelde transfer rijdt ons op z'n Zuid-Amerikaans naar ons hotel. Onderweg moeten we even wennen: we zien de bouwstijl en gekte op de weg van Nepal/India - maar dan veel schoner - en de glanzende gevels en neonverlichting van Chinese steden, maar dan iets minder heftig. De wijk waar ons hotel ligt (Miraflores) ziet er in ieder geval prima uit en zo ook ons hotel. Alhoewel het pas half 9 is, staat onze biologische klok nog 7 uur voor. We ploffen na een lekkere douche onder de (alpaca?) wol.Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Lima city

    September 12, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 18 °C

    Door het tijdsverschil zijn we toch wat vroeg wakker. We snoozen nog wat maar om half 8 zitten we aan het ontbijt. We kletsen wat met de buffetdame en scoren wat tips. Een van de tips is om met de express bus richting het oude centrum van Lima te reizen, dus dat doen we. Beetje opgepropt maar voortvarend rijden we naar het beoogde plein waar we onze wandelroute beginnen. Het leidt ons langs mooie oude regeringsgebouwen, kerken en het presidentieel paleis. Als we bij het paleis staan, komt net de militaire band vanuit het paleis het plein op gemarcheerd om daar een klein optreden te geven. We vervolgen onze tour en komen aan bij de deels gerenoveerde stadswallen. Vlakbij lunchen we. Drankje 'Inca Kola' had door de kleur net zo goed 'chemokuur' kunnen heten, maar goed, de lunch smaakt goed. Verderop bij het Franciscaner klooster doen we een rondleiding inclusief de catacomben met daarin de complete verzameling van duizenden botten en schedels - andere tijden zullen we maar zeggen. We vervolgen de tour via een enorme overdekte markt naar Lima's China town. Onze tour sluiten we af in het Pisco Museum, waar we een heerlijk cocktail nemen met de lokale brandewijn (Pisco) vergezeld van een paar tapas. De cocktail hakt erin, dus geen bus terug naar het hotel, maar fijn met de Uber. Alhoewel we vol in de spits zitten, zijn we snel bij het hotel. Na een 'herstelkoffie' en een uurtje chillen gaan we op pad voor het avondeten. Dichtbij het hotel, want ook vanavond gaat het niet laat worden :)Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Lima - Barranco

    September 13, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 16 °C

    Onze jetlag zorgt er ook vandaag weer voor dat we lekker vroeg aan het ontbijt zitten. We plannen onze wandeltour; dit keer langs de kustrand van Lima. Na het ontbijt besluiten we voor vertrek even wat praktische zaken te regelen zoals bustickets. Wat eenvoudig begint ontaardt al snel in een speurtocht via een website die niet gemaakt is voor boekingen via een mobieltje, 'google-translate-vertalingen' waar geen touw aan vast te knopen is, en verwarrende meldingen. Dan maar naar de lobby, waar computers staan - wat een service :) We komen niet veel verder. Pas als we de gehele geschiedenis van de pc wissen én de tickets per rit afrekenen, lukt het. De receptie is daarna zo vriendelijk om de tickets te printen... Zo is de complete morgen opgegaan in 'even snel wat boeken'. In plaats van lopen pakken we nu maar de Uber naar ons startpunt in Barranco. Dit is een rustigere wijk met oude gebouwen en pleintjes. Hier vind je ook de nodige kleurrijke muurschilderingen. We lopen wat rond en bekijken de oude landhuizen. Overigens wel met pijn in t hart, want renoveren kennen en kunnen ze niet. We lunchen bij een aangeraden restaurant IsolinaTarberne. Het is druk, maar het wordt snel helder waarom. Het eten is traditioneel en wordt geserveerd in ruime porties. We nemen twee voorgerechten met een wijntje en dat blijkt zowel heerlijk (vooral de ingelegde vis) als voldoende. Na de lunch lopen we de kuststrook af richting de vuurtoren. Het pad is als voetgangersgebied ingericht met parkjes en hier en daar wat kunstwerken (de Kus - wel groot, niet per se mooi). Dan terug door de woonwijken en de winkelstraat richting het hotel. We eten in het restaurant (Punto Azul) dat werd aangeraden door onze lokale tipgeefster - de ontbijtdame. Over het hotel personeel zijn we goed te spreken :) De gegratineerde St. Jacobschelpen, chevice en gegrilde eend smaken goed (maar weer wat ruim geproportioneerd) en ondertussen vermaken we ons met de kleurplaat op onze placemat :)Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Naar Huacachina

    September 14, 2019 in Peru ⋅ ☀️ 24 °C

    Het wordt tijd om Lima te verlaten en meer van Peru te gaan bekijken. Na het ontbijt pakken we in en checken we uit. Met de taxi zijn we snel bij de bus terminal van waar we zullen vertrekken naar Huacachina. Het verloopt soepel maar de bus is wat vertraagd dus een half uurtje later dan gepland gaan we op weg. Het is een luxe bus en we hebben dus luxe fauteuils en privé schermpje om film te kijken. Het is ongeveer 4,5 uur rijden naar Ica en langzaam komen we uit de grauwe bewolking naar wat meer zonneschijn. In Ica moeten we nog een taxi pakken naar Huacachina zelf - even buiten Ica- ongeveer 10 minuten verder. Het is een onvervalste oase tussen enorme zandduinen. Onze eerste indruk is gemengd - mooie locatie, maar super-toeristisch. We hebben een hotel op de rand van de oase, dus gelukkig wat meer uit de herrie van de goedkopere hostels. Na het inchecken lopen we een rondje en regelen we onze excursie voor morgenmiddag. We gaan buggy rijden door de duinen en sand boarden. Als de zon onder gaat, lopen we een deel van de immense zandduin op om van de zonsondergang te genieten. Prachtig, maar je zit er met 20 man en even verderop rijden de buggies - sommige zonder uitlaat - wat de rust niet ten goede komt. Als het donker is geworden gaan we een hapje eten. Een naastgelegen hotel staat goed bekend om haar eten en dit blijkt geheel terecht. Rozig van de busreis, het gezandstaald worden, het eten en een hete douche, gaan we naar ons bedje.Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Buggy rijden

    September 15, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 22 °C

    We hebben vandaag niet veel op het schema staan. Het is zondag en dus een rustdag. We ontbijten en al vrij snel daarna liggen op onze bedjes bij het zwembad. Alhoewel het hier nét na de winter is, is het prima liggen. We moeten zelfs smeren omdat het niet lang duurt voordat het UV-index 7 is. Als het tijd voor de lunch is gaan we aan de wandel. Naast ons hotel zit een tentje waar we een broodje knagen - simpel maar lekker. Terug naar de bedjes bij het zwembad. Rond half 4 maken we ons klaar voor onze activiteit: buggy rijden en sand boarden. De organisatie gaat zoals bekend: weinig communicatie. Maar we komen bij een buggy en de hebben een chauffeur, gaan met die banaan! De motor klinkt niet overtuigend en als we na 100 meter weer terugrijden, rijst het vermoeden dat het niet de allerbeste buggy is. Toch gaan we weer op pad. Er wordt gas gegeven en we duiken van duinen af, erg vermakelijk. Toch stoppen we vrij snel weer op een mooie duin om foto's te maken. Als we denken weer verder te gaan komen de boards te voorschijn - we gaan hier dus ook de helling af. Beetje laffe helling, maar toch weet Gordon er een goede koprol uit te halen. Michelle doet het beter :) Daarna mogen we op onze buik een echte helling af - lachen - onderaan de duin zit het zand werkelijk overal. We gaan weer in de buggy om nog wat duinen af te duiken maar ook nu stoppen we vrij snel omdat de zon bijna ondergaat. We genieten van de zonsondergang vanaf het dak van de buggy. Helaas is het dan alweer tijd voor de terugweg. Na afloop blijven we nog kijken vanaf een duin naar de invallende duisternis en de opkomende sterren. Tijd voor diner, nou ja, wat lekkere falafel en tortilla chips bij het buur-hostel. Hier valt tot 5x toe het licht uit, dus de koffie doen we een restaurantje verderop. Daarna: zand uit alles peuteren ;) en tukken.Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Nazca

    September 16, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 20 °C

    Anders dan de vorige dag, schijnt het zonnetje al als we opstaan. Het is dan ook eerder dan gister lekker om op een bedje bij het zwembad te ploffen. Prima ochtendje voor het regelen van wat praktische zaken en om te chillen en te kijken naar de kolibries die de nectar uit de bloeiende agave smikkelen - idyllisch :) Rond het middaguur checken we uit en pakken we de taxi naar Ica. We laten de georganiseerde chaos van Huacachina achter ons en pakken de bus naar Nazca. De rit duurt zo'n 2,5 uur en we rijden steeds verder heuvelachtig woestijngebied in. Op wat groene (waarschijnlijk zwaar geïrigeerde) velden na, is alles kaal en dor. We bevinden ons duidelijk in een van de droogste gebieden van de aarde en zien alleen wat groen rond diepere dalen en langs riviertjes (mogen geen naam hebben, maar hebben namen als 'Rio Grande' :). Even voor het plaatsje Nazca ligt een grote vlakte waar de Nazca lijnen liggen afgetekend. Voor nu rijden we er alleen langs. Vanaf de weg zien we een klein stukje van 'de boom'.
    Het hotel ligt gelukkig op twee radslagen afstand van het busstation. Het is het mooiste gebouw uit de omgeving en de binnenplaats is een plaatje. Misschien nog idyllischer dan in Huacachina... Toch moeten we eerst nog even onze vlucht over de Nazca lijnen regelen voor morgenochtend. We informeren wat en eten een verlate lunch. Na het boeken (en een betere prijs onderhandeld te hebben) wordt het tijd om onze coupon voor een welkomsdrankje - Pisco Sour - te verzilveren naast het zwembad. Als de zon onder is gegaan, gaan we, ondanks de late lunch, weer op pad voor diner. We nemen de Lonely Planet tip over en eten heerlijke steak van de grill. De porties blijven een dingetje... veel te veel eten! Vol, maar voldaan gaan we terug. Morgen staat ons een mooie vlucht te wachten.    Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Nazcalijnen en geogliefen

    September 17, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 24 °C

    Om 10 uur stipt worden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. We hebben licht ontbijt genomen en zijn al uitgecheckt als we wegrijden naar onze vliegtocht boven de woestijn even buiten Nazca. Daar liggen de lijnen van Nazca (voluit: de lijnen en geogliefen van Nazca en Palpa). Het zijn geogliefen - tekeningen in het zand - van de pampa's van Jumana en Nazca in Peru. De tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden lijnen en lijnenspellen zijn in het woestijnzand van de hoogvlakte van Peru lang bewaard gebleven. We zitten met 2 piloten en totaal 5 toeristen in het vliegtuigje en ongeveer een half uur lang draaien we rondjes rond de figuren. We zien onder andere: de Aap, de Astronaut, de Kolibrie, de Hond, de Handen (of de Kikker) en de Kondor. Het is een mooi schouwspel, maar de vlucht voelt een beetje als een kermisattractie - we draaien scherpe bochten waarbij het vliegtuigje regelmatig schuiner dan 45 graden helt. Je ziet het er goed mee, maar Gordon heeft het na 30 minuten wel gezien. Vlak voor de landing nemen we nog even een kijkje bij de aquaducten van de Inca's die tot op de dag van vandaag worden gebruikt door de lokale boeren - vakwerk dus :) Om bij te komen lunchen we in ons hotel en duiken we het zwembad in. We pakken nu onze rust, vannacht gaan we met de nachtbus naar Arequipa.Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Arequipa

    September 18, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 14 °C

    Eigenlijk begint deze dag gisteravond. Na het avondeten begint de lange wacht totdat de bus naar Arequipa zal vertrekken. Als je niets meer te doen hebt, het stadje 's-avonds weinig te bieden heeft en het langzaamaan best afkoelt, gaat de tijd erg langzaam. We zijn dan ook blij als we op het busstation staan om 22:00 uur. De bus heeft een kleine vertraging maar om 23:00 vertrekken we eindelijk. We gooien direct de stoelen maximaal naar achteren en kruipen onder het verstrekte dekentje. Het blijft behelpen met zo'n nachtbus, maar we pakken nog wat uurtjes slaap mee. Rond 08:00 worden we gewekt. Het ontbijt is een verpakt broodje met een glaasje cola - echt VIP ;) Om 10:00 uur zijn we in Arequipa en pakken we een taxi naar het hotel. Basic, maar prima. We lunchen op een mooie plek met uitzicht over het Plaza del Armas. We maken een rondje en deze 2e stad van Peru blijkt veel charmante oude gebouwen en kerkjes te hebben, opgetrokken uit wit vulkanisch gesteente. Ze zijn bovendien door heel dikke muren aardbevingbestendig. Tussendoor organiseren we nog onze hike voor morgen en het hotel voor na de hike. Omdat de hike 2 dagen duurt en morgenochtend om 03:00 vertrekt, doen we een snelle hap als avondeten en pakken we de tassen vroeg in de avond in. Het zijn al best Spartaanse dagen, maar de komende 2 zullen niet veel beter zijn - het is weer echt 'reizen', geen 'vakantie'. Daarom wacht ons een iets luxer hotel op ons als we van de hike terugkomen :)Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Colca Canyon hike - klassiek afzien

    September 19, 2019 in Peru ⋅ 🌙 7 °C

    Het is een korte en onrustige nacht als om 02:45 uur de wekker gaat. Vandaag gaan we beginnen met de tweedaagse Colca Canyon trekking. We zijn weer té keurig, want pas om 03:40 worden we opgehaald. We nestelen ons in het busje voor een rit van 3,5 uur naar Chivay voor het ontbijt. We nuttigen de (holle) broodjes met jam en wat thee en sap. Niet echt een stevig ontbijt, maar gelukkig hebben we bananen bij ons. Dan door naar een uitkijkpunt waar de majestueuze condors stoïcijns hun rondjes vliegen op de opwarmende lucht. Geheel ongehinderd door de 100 fotograferende toeristen landt een condor op een rots pal naast het uitkijkpunt. Wat een bijzonder gezicht om zo'n groot beest vlak over ons hoofd te zien sluizen. Om 09:00 uur krijgen we van onze gids José een korte briefing en dan gaan we op pad. Het eerste deel is op papier het makkelijkst omdat we alleen maar hoeven te dalen van 3200 mtr. naar 2200 mtr. Dit blijkt lastiger dan gedacht omdat het pad erg steil loopt en het neerkomt op ruim 4 uur lang zigzaggend grote afstappen nemen. We lopen ook onder een strakblauwe hemel en met zonnekracht 12 is dat pittig. Rond 13:00 komen we aan bij San Juan de Chuccho voor de lunch. Dit keer een soepje en Alpacavlees met rijst en patatjes. Na even te hebben gelegen in de schaduw van een avocadoboom gaan om 14:30 uur de rugzakken weer om. Dit stuk bestaat uit een klim terug naar ongeveer 3000 mtr. gevolgd door wederom een afdaling naar 2200 mtr, waarbij we langs kleine huisjes en boeren akkertjes lopen. Onderweg krijgen we uitleg over de verschillende soorten planten en vruchten. We worden zelfs nog even beklad met geplette luizen (klinkt heel vies, maar deze rode kleurstof wordt verkocht aan t westen voor make-up en consumptie). De middagzon maakt de hike er niet gemakkelijker op. De groep loopt inmiddels vrij ver uit elkaar omdat het voor meerdere mensen erg intensief blijkt. Als dan eindelijk de top bereikt is - gelukkig met af en toe stukken in de schaduw - martelen we de knieën nog even flink met de afdaling naar het dal. Het gaat steeds moeizamer en de pijn in benen, rug en knieën gecombineerd met uitdroging, oververhitting en de hoogte eisen hun tol. Als we in de schemering het dorpje bereiken neemt Michelle een duik in het zwembad, maar stort Gordon op bed en slechts met paracetamol, ORS en liefde van Michelle kan er om 19:30 uur iets gegeten worden. Daarna, naar bed - althans na het controleren van de kussens en lakens op eventueel aanwezig spinnen of schorpioenen. (Wat is er ook alweer zo leuk aan hiken!?!)Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Terug naar Arequipa

    September 20, 2019 in Peru ⋅ ☀️ 18 °C

    Het is 05:15 uur als we uit een diepe slaap ontwaken. Gezien onze fysieke staat hebben we gisteravond het wijze besluit genomen om ieder een ezel te huren om ons de berg op te lopen. Dit heeft een bijkomend voordeel dat we een uur langer konden slapen dan de mensen die gaan lopen. De helling is namelijk nog steiler dan gister en gemiddeld loopt men er 3,5 à 4 uur over - de ezels doen het in slechts 1,5 uur. De ezels bikkelen goed door en onderweg halen we regelmatig (zwetende, bleek weggetrokken en vooral jaloers-kijkende) mensen in. Dankzij de ezels kunnen wij nog wel een beetje genieten van de omgeving. De conclusie is echter dat het extreem zwaar voor ons zou zijn geweest om weer boven te komen zonder hulp. Bovenaan verzamelen we en gaan we ontbijten met verse coca thee. Vanaf nu zit het lopen erop! De bus gaat rond 09:30 uur op de terugweg. We stoppen nog bij een uitzichtpunt (inclusief verplichte knuffel Alpaca) en bij hot springs. Daar gaan veel mensen even het hete water in om de spieren te ontspannen. Daarna gaan we verder naar Chivay (3600 mtr.) voor de lunch. We slaan het restaurant (met harde panfluitmuziek) waar we heen geloodst worden over en zoeken zelf wat uit. Het blijkt een gouden greep. We eten in alle rust een heerlijk maal, terwijl de bediening heel hard z'n best doen - we komen even bij. Na de lunch gaan we de hoogte in. We rijden verder naar een ander uitkijkpunt op 4900 mtr. Dit biedt een prachtig uitzicht op besneeuwde toppen van de vulkanen die rond Arequipa staan waarvan een enkele met karakteristieke aspluim. We blijven er niet lang. De kou en de hoofdpijn door de relatief snelle stijging in hoogte zorgt er voor dat we maar kort blijven. We zijn opgelucht als we rond 18:30 terug zijn in het hotel. Het is vrijdag dus 'pizza-night', maar na besteld te hebben in het restaurant wordt het 'take out'. De wisselingen in hoogte en tussen hitte en kou eist voor de tweede dag z'n tol bij Gordon. Gelukkig hebben we meer dan genoeg medicijnen bij ons en kan ook Gordon uiteindelijk van zijn pizza genieten. Wat een dag...Read more

  • Gordon MichellePeruTraveler

    The day after

    September 21, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 18 °C

    We doen het rustig aan vandaag. Na een uitgebreid ontbijt, organiseren we de tassen. Het is al middag als we de stad in gaan. We zijn al uitgecheckt, maar hebben onze bagage in het hotel achtergelaten. Tijd voor wat eten. We trakteren onszelf in een goed restaurant op een kwartet van lokale specialiteiten: chevice van zeeëgel, malse stierennek, drie soorten quinoa met alpaca en last but not least: gefrituurde cavia. Het is een interessante proeverij, maar de cavia blijkt toch niet veel meer dan een té herkenbaar karkas waar weinig vlees aan zit (voor wie het zich afvraagt: het smaakt een beetje naar kip). Eerste stop na de lunch is het zestiende eeuwse klooster Santa Catalina in het hart van de stad. We zijn onder de indruk van alle mooie hofjes, pleintjes en kamers dit complex, veelal in felle kleuren geschilderd. We fotograferen er lustig op los, want om elk hoek is er weer een prachtig plaatje. Door naar een lokale bekendheid: Juanita, of The Ice Maiden. In een klein museum ligt het bevroren lichaam van een 12-jarig Inca meisje dat 500 jaar geleden op de rand van een vulkaan is geofferd en begraven. Door de condities op de vulkaan is haar lichaam - als enige van de 24 ontdekte geofferde kinderen - uitstekend bewaard gebleven. In het museum horen we het (vermoedelijke) verhaal van haar offering en hoe ze gevonden is. Naast alle relikwieën kun je haar in een plexiglas van dichtbij bekijken. Zelfs de wonden van de fatale klap op haar rechterslaap zijn nog zichtbaar na 500 jaar - erg indrukwekkend. Diner doen we op een (frisse) roof top restaurant met uitzicht op het vallen van de nacht over Arequipa en de vulkanen. Als we de tassen opgehaald hebben en naar de bus terminal gaan, wordt onze idyllische dag toch nog even op de proef gesteld. Onze taxi staat lang vast in het drukke verkeer en als we 5 minuten voor vertrek van de bus aankomen bij de balie, blijken we ons een dag vergist te hebben bij het boeken van de tickets en zijn ze inmiddels verlopen. Met vereende krachten weten we alsnog in 10 minuten tickets te boeken, tassen in te checken en de 'departure tax' af te tikken. Minder relaxt dan gedacht zitten we dan alsnog in dezelfde bus naar Cuzco. We slapen vannacht in de bus - althans dat is de bedoeling ;)Read more

  • Gordon MichellePeruTraveler

    Cuzco

    September 22, 2019 in Peru ⋅ ☁️ 13 °C

    Het is niet echt gelukt... slapen in een bus die rammelt en slingert alsof we met 90 km/uur over een bospad raggen blijkt voor beide niet haalbaar. We zijn brak - maar gelukkig - als we rond 06:00 uur bij de bus terminal in Cuzco aankomen en de tassen ook nog mee zijn gekomen. Dit had in de haast van gisteravond ook anders kunnen zijn. We zijn erg vroeg bij het hotel en wachten in de lobby tot onze kamer beschikbaar is. Gelukkig krijgen we thee en koffie en worden voorzien van reuring door de groepen Amerikanen en Fransen die luid kwebbelend massaal het hotel weer verlaten, erg vermakelijk. We mogen al om 09:00 uur de kamer op, waar we heerlijk douchen en toch nog even in bed kruipen. Rond lunchtijd gaan we een keer naar buiten. We droppen de was bij een wasserette en hobbelen door naar een restaurant. Wat een toptent :) Mooie locatie, uitstekende bediening en heerlijk eten - Michelinster waardig, maar dan voor een fractie van de prijs. Dan op pad om de stad te verkennen en informatie in te winnen voor de Salkantay trek. We zijn nog aan het bijkomen van de vorige trekking, maar deze staat toch wel hoog op het lijstje. Rondlopend komen we langs het Plaza del Armas en bewonderen we het zonovergoten plein. We vinden het welletjes voor vandaag, dus alleen een klein snackje in ons fijne hotel en dan een avondje op bed tv kijken!Read more

  • Gordon MichellePeruTraveler

    We hebben er weer trekking

    September 23, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 19 °C

    Omdat we willen aansterken voor de volgende trekking naar Machu Picchu, die we na lang wikken en wegen toch willen gaan doen, hebben we besloten een paar dagen rustig aan te doen. Na navraag te hebben gedaan bij verschillende tour operators, besluiten we voor kwaliteit te gaan in plaats van goedkoop. Salkantay trail, here we come! Het speurwerk naar de tourtjes leidt ons door de hele stad en tezamen met de wandelroute uit de Lonely Planet, zien we aardig wat van Cuzco. De binnenstad bestaat veelal uit kerken, smalle straatjes met keiweggetjes en daaraan gelegen restaurantjes en winkeltjes, (omgebouwde) kloosters en koloniale gebouwen, gebouwd op Inca fundamenten. Bijzonder om te zien hoe naadloos de Inca muren zijn opgetrokken - het staat er al eeuwen zonder het gebruik van mortel. Omdat de stad uitloopt tegen bergwanden op, levert het 's avonds een mooi gezicht op met alle lichtjes van de hoger gelegen delen van de stad. Alles onder het alzienend oog van een fel uitgelicht enorm wit beeld van Jesus. Het blijft een katholiek land.Read more

  • Gordon MichellePeruTraveler

    De lanen op, het klooster in...

    September 24, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 20 °C

    Vandaag eens een keer weinig op het programma. Althans, nadat we een hotelwissel hebben gedaan. Het hotel waar we zaten konden we helaas niet verlengen, dus we verplaatsen ons naar een omgebouwd klooster wat, naast een hotel, ook een weeshuis is. De 400 meter hemelsbreed leggen we af met een Uber - we blijven luxe paardjes ;) Op een van de drie binnentuintjes drinken een bakkie coca thee en daarna sjokken we naar een lunchtent voor een salade met bloemetjes :) Voordat we daar aankomen, worden we nog getrakteerd op een processie met een drumband die tot onze verbazing het Mariabeeld begeleid met de begintune van Star Wars... De rest van de dag lopen we een beetje rond in Cuzco, wat door de pittige hellingen alsnog een prima training is voor de trekking. Om het af te maken nemen we een massage onder het genot van een herhalend (licht irritant) panfluitmuziekje. Na een kleine kledingwissel - het koelt razendsnel af hier - gaan we wederom fantastisch dineren aan het Plaza el Regocijo bij Chicha, van top chef Gaston Acurio.Read more

  • Gordon MichellePeruTraveler

    Klaar voor (ver)trek

    September 25, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 20 °C

    Laatste dag voor ons Salkantay avontuur. We genieten nog een volle zonnige dag in Cuzco met kopjes koffie met uitzicht op het Plaza del Armas en (het kan bijna niet op) een smakelijke lunch op een van de weinige dakterrasjes in Cuzco. We lossen 's middags het mysterie van de 12-hoekige steen op: het blijkt een grote steen in een zeer lange muur te zijn die (voor ons gevoel) wat willekeurig gekozen is. De steen heeft inderdaad 12 hoeken die - volgens de overlevering - de 12 heersers van het Inca-rijk vertegenwoordigen, maar er zijn ook grote stenen met 10 of 8 hoeken te vinden in de muur. Het is dus maar wat je wilt aanduiden. In de middag gaan we naar het Inca museum om nog wat kennis op te doen. Het museum is een kunstwerk opzich - het is gevestigd in een oude koloniale villa - en de tentoonstelling geeft een mooi beeld van de Inca cultuur. In de ochtend hebben we onze travelbags (beschermhoezen van onze rugtassen) ter reparatie afgegeven aan een lokale dame met een stalletje met een naaimachine. Als we aan het eind van de middag terugkomen blijkt haar stalletje als enige van de 300 gesloten te zijn... Onhandig, maar overkomelijk; we halen ze wel op als we terug zijn van Machu Picchu. Dan door naar de briefing van onze tourguide Marco. Het is een goede en professionele briefing en de groep lijkt gezellig. We hebben er nu echt veel zin in. Na een snelle hap gaan we onze tassen klaarmaken voor de hike. Morgenochtend gaat weer om 04:00 uur de wekker; vanaf dan zijn we 5 dagen off the grid in de Andes, op weg naar Machu Picchu!Read more

  • Gordon MichellePeruTraveler

    Salkantay - dag 1

    September 26, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 11 °C

    Het blijft schrikken als rond 04:00 uur de wekker gaat. De bus rijdt om 04:15 uur voor en we gaan op weg. In de bus krijgen we nog een dekentje tegen de kou, zodat we al doezelend 2 uur rijden naar de plek voor het ontbijt. Daarna is het nog een half uur naar het begin van de trail. We doen een voorstelrondje en gaan van start. De gids doet rustig aan en regelmatig wordt er gestopt. Tijdens de stops vertelt de gids honderduit over de natuur en de Inca's. Even na 11:00 uur zijn we in het Sky Camp. We settlen in onze fantastische glazen iglo en dan is het tijd voor de lunch. En wat voor lunch :) drie-gangen Peruaanse lekkernijen. Na de lunch maken we een korte hike naar Humantay lake. Dit groen-blauwe gletsjermeer ligt nog 280 mtr. boven ons kamp en dit is een goede training voor morgen - wat de zwaarste dag van de trek gaat worden. Het is zwaar, maar zeker de moeite waard :) Terug in het kamp wacht ons warme dranken, popcorn en snacks. Het is inmiddels een stuk kouder geworden. Met ongeveer alle kleding aan kruipen we in onze slaapzak en genieten van het spectaculaire uitzicht boven ons. In de maanloze nacht komen alle sterren extra helder uit!Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Salkantay - dag 2

    September 27, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 6 °C

    Om 05:00 worden we gewekt met een kopje warme coca thee in onze iglo (het glas is na de koude nacht volledig beslagen) en om 05.30 zitten we aan het ontbijt. We proberen zoveel mogelijk te eten, maar op hoogte blijft dat lastig. Om 06.30 gaan we lopen. De dag bestaat uit twee hoofddelen: het eerste stuk gaat serieus omhoog en tweede stuk gaat nog serieuzer naar beneden. We vertrekken vanaf 3869 mtr. en de weg omhoog is onderverdeeld in drie stukken. Om in te komen is het eerste stuk meduim steil. Het tweede stuk heet: 'The trail of the 7 snakes', omdat dit stuk een steilere wand op slingert. Het laatste stuk is net zo steil, maar slingert niet meer en is derhalve het zwaarst. Rond 10:00 uur bereiken we de Salkantay Pass op 4629 mtr. Het levert een bijzonder mooi uitzicht op de gletsjers op, die ons met luid gekraak en geknal begroeten. We eten wat om aan te sterken en de gids vertelt verder over de Inca's en houdt een klein offerritueel met coca bladeren en bier (ook de goden houden blijkbaar van drank & drugs). Vanaf dan lopen we naar beneden. Dat lijkt minder erg, met de nadruk op lijkt. Als we drie uur later aankomen op de lunchplek (Wayracmachay op 3906 mtr.), zijn we pas op de helft van de afdaling. Dat was best zwaar, maar de tweede helft is het zwaarste. Een schijnbaar eindeloos bergpad vol genadeloze keien vormt de laatste etappe die we afleggen tussen 14:10 uur en 16:40 uur. Na totaal 25 km. (3,5 uur omhoog (+769 mtr.) en 6 uur omlaag (-1768 mtr.) bereiken we het kamp met onze Andean huts in Chaullay. Daar genieten we van een warme douche en wederom een uitgebreid maal. Ook is het een stuk warmer dan in het vorige kamp, dus we liggen nog iets comfortabeler in onze warme slaapzakken. We vallen in een diepe slaap na deze uitputtende dag.Read more

    See translation
  • Gordon MichellePeruTraveler

    Salkantay - dag 3

    September 28, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 15 °C

    Ook vandaag krijgen ons kopje coca thee om 05:00 uur geserveerd. Na het ontbijt vertrekken we om 06:15 uur. Vandaag is de kortste loopdag en het hoogteverschil is veel kleiner. We lopen over een bergpad langs de wand van een vallei. In het begin van de ochtend lopen we in de nevel van de laaghangende wolken. Dat maakt het lekker koel en dat is fijn, want ook vandaag zitten er venijnige hellingen tussen. Het begin en het einde van de route loopt over de weg en dat loopt wel fijner dan een pad vol keien, maar levert ook minder mooie plaatjes op dan het pad door de jungle. Daar zien we veel mooie bloemen en planten (die we normaal alleen in het tuincentrum zien). We maken vandaag ook bijna elk uur een stop. Omdat de groep inmiddels wat bekender is met elkaar dankzij de gezellige etentjes, wordt er vandaag ook weer flink gekletst. Het maakt de wandeling een stuk levendiger. De laatste stop voordat we bij het kamp zijn, is een koffieplantage. We krijgen een korte tour door het productieproces van de bessen, via het scheiden van de bes en de boon, het (live) branden van de bonen, het met de hand malen en uiteindelijk tot het eindproduct - lekkere (espresso) koffie. Weer eens wat anders, want bij het ontbijt wordt 'coffee essence' geserveerd, die bedoeld is om met warm water aan te lengen. Deze 'coffee essence' zou in Nederland echter kwalificeren als slappe koffie. Ondanks de zware dag van gister persen we (met pauzes) toch nog 7 uur lopen uit onze benen. Rond 13:00 uur komen we in het kamp in Lucmabama (2017 mtr.) met onze 'jungle domes'. Na de lunch is er de mogelijkheid om naar hot springs te gaan in een dorp op een uur rijden van het kamp. Maar omdat het een relaxt kamp is en we best gaar zijn van de vele kilometers door de bergen en de jungle, blijven we lekker in onze dome.Read more

    See translation
    Trip end
    October 3, 2019
  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Help Center
  • Legal notice