Cato schudt op haar wielen

S nachts worden we wakker van de wind, Cato vangt m vol op en schudt op haar wielen. De dakramen, op een kier, doen we uit voorzorg helemaal dicht. De volgende ochtend is de zee te woest voor een dip, de koude stranddouche een acceptabel alternatief. Voor Niek, once again, een brug te ver.

Al een week is buienradar onze meest bezochte site, in een poging het minst slechte weer te vinden aan de Spaanse zuidkust. Daarom blijven we ten noorden van Almeria aan de kust, want buienradar laat daar, met uitzondering van een bewolkte en koude dinsdag, behoorlijk wat zon zien, met een matig briesje, windkracht 3. Andere sites voorspellen dat het de hele week onstuimig weer blijft, windkracht 6, 7 en zelfs 8. En zij krijgen gelijk, we waaien uit ons hemd, soms zelfs bijna om. Op t strand word je gezandstraald, op de fiets door windvlagen omver geblazen. We rijden door t natuurpark El Cabo de Gata, prachtig ruig landschap, lunchen in een hip visrestaurant in San Jose, perros Bob mag mee naar binnen, want buiten is het te koud. Een goed glas Vinto Verano helpt om de boel op te vrolijken. We zien nog wat campers op een verlaten parkeerterrein aan t strand staan, idyllisch plekje, maar met gierende wind en stuifzand rondom kom je je camper niet uit. Wij parkeren Cato uiteindelijk op een beschutte camping bij Los Escullitos, van alle gemakken voorzien. Ook hier waait t behoorlijk, maar in een stoeltje achter de camper is het prima toeven. We besluiten hier te blijven tot het weer elders wat beter wordt, even rust in de tent. Verder lezen in onze heerlijke boeken. En tijd om de waslijn uit te gooien.Read more