Die Weltreise

🇩🇪
Unsere neuen französischen Freunde, Alex und Manon, hatten für diesen Tag eine Tour zum Kampong Phluk Floating Village vorgeschlagen. Wir könnten uns das überteuerte Taxi teilen und die Tickets fürs Boot werden schon nicht so teuer sein, HAHA! Ein floating Village ist ein Dorf, in dem die Häuser komplett auf Stelzen gebaut sind, damit sie während der Regenzeit nicht unter Wasser stehen. Und „ja“ der Fluss reicht in der Regenzeit wirklich bis zu den Häusern, sodass die Stelzen nicht mehr zu sehen sind. Die Menschen hier sind wirklich sehr arm, sie leben ohne Elektrizität und in der Regenzeit verspeisen sie tatsächlich auch Ratten. In der Regenzeit leben die Ratten nämlich auf Bäumen und nicht im Müll an Land. Tatsächlich ist es auch sehr umstritten, diese Touren zu machen, da die Einnahmen meistens nicht den Bewohnern zu Gute kommen, sondern nur den privaten überteuerten Tourenanbietern. Zudem fühlt man sich auch total fehl am Platz, wenn man vom Boot aus, wie im Zoo, MENSCHEN in ihrem Alltag beobachtet, die einfach NICHTS besitzen. Im Vorfeld war uns das nicht so ganz klar, die Touren werden von Unterkünften angeboten, und von Reisenden und guten Vlogern „empfohlen“. Da wir das eigenartige Gefühl in Thailand im Floating Village scheinbar verdrängt hatten, haben wir die Tour einfach mitgemacht.
Alex und Manon haben über einen bekannten TukTuk Fahrer gebucht und somit haben wir zumindest für die Fahrt einen guten Preis bekommen. Allerdings wusste keiner von uns wieviel das Bootticket kostet. Tja, ÜBERRASCHUNG! Es war scheissteuer! 20 Dollar PRO Person für das Boot Ticket. Gut, dass Alex gern handelt…so mussten wir „nur“ 16€ PRO Person zahlen. Nach ca. 30 Minuten Fahrt mit dem Boot, sind wir an einem schwimmenden Restaurant angekommen, von wo aus wir mit einem kleinen Paddelboot durch den Wald gefahren wurden. Wer glaubt, dass diese Fahrt mit im Preis enthalten war, irrt sich. Auch hier mussten wir 5 Dollar PRO Person bezahlen. 1 bis 2 Dollar konnte Alex noch runterhandeln, aber da wurde die Besitzerin schon sehr ungemütlich. Während der Fahrt auf dem Paddelboot kamen wir ein anderem Boot vorbei. Was für ein ZUFALL, mitten im Wasserwald! Auf diesem Boot saß eine einheimische Frau und verkaufte Dinge. Unter anderem Schulhefte, damit sie an die Kinder im Dorf gespendet werden können. Eine weitere Touristenfalle, da die Hefte nie bei den Kindern ankommen und erneut verkauft werden.
Am Ende der Tour verbleiben sehr gemischte Gefühle…zum einen ist es natürlich super interessant, ein solches Dorf und seine Einwohner einmal live zu sehen. Aber ebenso ist man auch betroffen, traurig und mitgenommen aufgrund der Begebenheiten und unter welchen Bedingungen Menschen und Kinder leben und aufwachsen. Dazu kommt aber leider auch die Verärgerung über die stetige Abzocke, die hier betrieben wird. Ich würde sagen, das ist kein Trip den man gemacht haben muss, der aber deutlich die Missstände in diesem Land aufzeigt.
🇵🇱
Nasi nowi francuscy przyjaciele, Alex i Manon, zasugerowali jednodniową wycieczkę do pływającej wioski Kampong Phluk. Moglibyśmy dzielić zawyżoną cenę taksówki, a bilety na łódź nie będą tak drogie HAHA! Wioska pływająca to wioska, w której domy są budowane w całości na palach, aby uniknąć zanurzenia w porze deszczowej. I tak, w porze deszczowej rzeka naprawdę sięga do domów, więc pali już nie widać. Tutejsi ludzie są naprawdę bardzo biedni, żyją bez prądu, aw porze deszczowej zjadają szczury. W porze deszczowej szczury żyją na drzewach, a nie w śmieciach na lądzie. W rzeczywistości organizowanie takich wycieczek jest również bardzo kontrowersyjne, ponieważ dochód zwykle nie trafia do mieszkańców, jedynie do zawyżonych cenowo prywatnych touroperatorów. Poza tym czujesz się zupełnie nie na miejscu, gdy obserwujesz LUDZI w ich codziennym życiu z łodzi, jak w zoo, którzy po prostu niczego nie posiadają. Na początku to dla nas nie było takie jasne. ,Wycieczki są oferowane przez dostawców zakwaterowania i „polecane” przez podróżników i dobrych vlogerów. Ponieważ najwyraźniej stłumiliśmy dziwne uczucie w Tajlandii w Floating Village, po prostu wybraliśmy się na wycieczkę.
Alex i Manon dokonali rezerwacji przez znanego kierowcę TukTuk, więc dostaliśmy dobrą cenę przynajmniej na podróż. Jednak nikt z nas nie wiedział, ile kosztuje bilet na łódź. Cóż, NIESPODZIANKA! To było bardzo drogie. 20 USD ZA osobę za bilet na łódź. Dobrze, że Alex lubi się targować... więc musieliśmy „tylko” zapłacić 16 € ZA osobę. Po około 30 minutach łodzią dotarliśmy do pływającej restauracji, skąd zabrano nas przez las na małej łodzi wiosłowej. Kto myśli, że ta wycieczka była wliczona w cenę. NIE! Ponownie musieliśmy zapłacić 5 USD ZA osobę. Alex wciąż był w stanie negocjować od 1 do 2 dolarów, ale właścicielka była niezadowolona. Podczas rejsu małą łodzią wiosłową mijaliśmy kolejną łódź. Co za PRZYPADEK, w środku wodnego lasu! Na tej łodzi siedziała miejscowa kobieta i sprzedawała rzeczy. Między innymi zeszyty które można podarować dzieciom w wiosce. Kolejna pułapka turystyczna, ponieważ książeczki nigdy nie docierają do dzieci i są sprzedawane ponownie.
Pod koniec wycieczki pozostają bardzo mieszane uczucia… z jednej strony jest oczywiście bardzo ciekawie zobaczyć taką wioskę i jej mieszkańców na żywo. Ale jesteś również poruszony, smutny i zdenerwowany z powodu wydarzeń i warunków, w których ludzie i dzieci żyją i dorastają. Niestety, jest też irytacja z powodu ciągłego zdzierstwa, które się tutaj dokonuje. Powiedziałbym, że nie jest to obowiązkowa wycieczka, ale wyraźnie pokazuje pretensje w tym kraju.
🇬🇧
Our new French friends, Alex and Manon, had suggested a tour to Kampong Phluk Floating Village for the day. We could share the overpriced taxi and the boat tickets won't be that expensive HAHA! A floating village is a village where the houses are built entirely on stilts to avoid being submerged during the rainy season. And yes, in the rainy season, the river really reaches up to the houses, so that the stilts can no longer be seen. The people here are really very poor, they live without electricity and in the rainy season they actually eat rats. In the rainy season, the rats live in trees and not in the garbage on land. In fact, it is also very controversial to do these tours, since the income usually does not go to the residents, but only to the private, overpriced tour operators. In addition, you also feel completely out of place when you observe PEOPLE in their everyday life from the boat, who simply don't own anything like in a zoo. It wasn't quite clear to us beforehand, the tours are offered by accommodation providers and "recommended" by travelers and good vloggers. Since we had apparently repressed the strange feeling in Thailand in the Floating Village, we just went along with the tour.
Alex and Manon booked through a well-known TukTuk driver and so we got a good price at least for the trip. However, none of us knew how much the boat ticket costs. Well, SURPRISE! It was fucking expensive! $20 PER person for the boat ticket. It's good that Alex likes to negotiate...so we "only" had to pay €16 PER person. After about 30 minutes by boat, we arrived at a floating restaurant, from where we were taken through the forest in a small paddle boat. Anyone who thinks that this trip was included in the price is wrong. Again, we had to pay $5 PER person. Alex was able to negitiate down 1 to 2 dollars, but the owner got very uncomfortable by then. During the trip on the paddle boat we passed another boat. What a COINCIDENCE, in the middle of the water forest! On this boat sat a local woman and sold things. Among other things, exercise books so that they can be donated to the children in the village. Another tourist trap as the booklets never reach the children and are resold.
At the end of the tour, very mixed feelings remain...on the one hand, it is of course super interesting to see such a village and its inhabitants live. But you are also affected, sad and upset because of the events and the conditions under which people and children live and grow up. In addition, unfortunately, there is also the annoyance about the constant rip-off that is being carried out here. I would say that this is not a must-do trip, but it clearly shows the grievances in this country.Читать далее

🇩🇪
Die Lotusblüte ist die heilige Blume, die sich aus dem dreckigen Morast erhebt und dem Licht entgegenstrebt. Im Buddhismus ist sie das Symbol für die Reinheit des Herzens, Treue, Schöpferkraft und Erleuchtung.
Klingt wundervoll, nicht wahr?
Leider ist die Saison der Lotusblume in Kambodscha schon längst vorbei, aber ich wollte trotzdem so eine Lotusfarm sehen. Auf eigene Faust sind wir mit einem fremden TukTuk-Fahrer losgefahren und der Beschreibung bei Google gefolgt. Tjaaa…Pusteblume statt Lotusblume. Die ach so schöne Lotusblumenfarm mit einem Shop, einem Cafe und einer Manufaktur, war geschlossen. Einige verwirrte Minuten und einen Dollar später fanden wir doch noch eine…Farm…sagen wir einen Ort, wo man noch einige Lotusblumen einsam stehen sah. Weil wir im dazugehörigem Restaurant nicht essen wollten, mussten wir 50 cent Eintritt zahlen, klar. Es war nicht mehr viel zu sehen, nur noch einige wenige Lotusblumen, aber wir waren happy, dass wir wieder in der Natur waren, zwischen Reisfeldern und den Tümpeln der heiligen Blume. Wir testeten den Lotuseffekt der Lotusblumen-Blätter aus, freuten uns wie kleine Kinder und schaukelten in den Sonnenuntergang. Als es dunkel wurde, waren wir sehr glücklich, dass der TukTuk Fahrer, der uns vorher 1 Doller zu viel abgezockt hatte, doch 2 Stunden auf uns gewartet hatte. Zum Abschluss gab er uns noch Lotusblumen-Samen zum probieren, die als Lotusblumen-Frucht bezeichnet werden. Die Samen wachsen im grünen Stempel im Inneren der Blume. Die schmecken eigentlich ganz gut, knackig und frisch, aber pellen nicht vergessen, Julian.
🇵🇱
Kwiat lotosu to święty kwiat, który wznosi się z brudnego bagna i dąży do światła. W buddyzmie jest symbolem czystości serca, wierności, kreatywności i oświecenia. Brzmi cudownie, prawda?
Niestety sezon kwiatów lotosu w Kambodży już dawno się skończył, ale nadal chciałam zobaczyć taką farmę lotosu. Pojechaliśmy sami z kierowcą TukTuka i postępowaliśmy zgodnie z opisem w Google. Cóż...Jakże piękna farma kwiatów lotosu ze sklepem, kawiarnią i fabryką została zamknięta. Kilka zdezorientowanych minut i dolara później w końcu znaleźliśmy... farmę... powiedzmy miejsce, w którym wciąż można było zobaczyć samotnie stojące kwiaty lotosu. Ponieważ nie chcieliśmy jeść w restauracji towarzyszącej, musieliśmy oczywiście zapłacić 50 centów za wstęp. Niewiele zostało do zobaczenia, tylko kilka kwiatów lotosu, ale cieszyliśmy się, że wróciliśmy na łono natury, między polami ryżowymi i sadzawkami świętego kwiatu. Przetestowaliśmy działanie lotosu na liście kwiatu lotosu, byliśmy szczęśliwi jak małe dzieci i huśtaliśmy się na huśtawce do zachodu słońca. Gdy zrobiło się ciemno, byliśmy bardzo szczęśliwi, że kierowca TuckTuck, który wcześniej naliczył nam 1 dolara za dużo, czekał na nas 2 godziny. Na koniec dał nam do spróbowania nasiona kwiatu lotosu, zwane owocami kwiatu lotosu. Nasiona wyrastają w zielonym słupku wewnątrz kwiatu. Smakują całkiem dobrze, rześkie i świeże, ale nie zapomnij obrać, Julian.
🇬🇧
The lotus flower is the sacred flower that rises from the filthy morass and strives towards the light. In Buddhism, it is the symbol of purity of heart, faithfulness, creativity and enlightenment. Sounds wonderful doesn't it?
Unfortunately, the lotus flower season in Cambodia is long over, but I still wanted to see such a lotus farm. We drove off on our own with a strange TukTuk driver and followed the description on Google. Well.…The oh so beautiful lotus flower farm with a shop, a cafe and a factory was closed. A few confused minutes and a dollar later we finally found a...farm...
let's say a place where you could still see some lotus flowers standing alone. Because we didn't want to eat in the associated restaurant, we had to pay 50 cents for admission, of course. There wasn't much left to see, just a few lotus flowers, but we were happy to be back in nature, between rice fields and the pools of the sacred flower. We tested the lotus effect of the lotus flower leaves, were happy like little children and swung into the sunset. When it got dark, we were very happy that the TukTuk driver, who had previously ripped off 1 dollar too much from us, had waited for us for 2 hours. Finally, he gave us lotus flower seeds, called lotus flower fruit, to try. The seeds grow in the green pistil inside the flower. They actually taste quite good, crisp and fresh, but don't forget to peel, Julian.Читать далее