Reset search
De OostwaardjesDe Oostwaardjes
SatelliteEdit route
Hallo daar! We komen terug naar huis hoor! Maar eerst even wat avonturen beleven :D Read more Alphen aan den Rijn, Netherlands
  • TravelerWeekje Duitsland
    Day 8

    Vrijdag

    July 22, 2022 in Germany ⋅ ☁️ 22 °C

    Inpakken en opruimen. Het duurt wat langer dan verwacht, of eigenlijk gehoopt, en pas 12 uur rijden we weg. Dat was gelukkig geen probleem, we hebben het ook wel zo schoon en netjes achtergelaten als we het aangetroffen hadden. We nemen afscheid van de gastvrouw, rijden nog even langs de supermarkt voor versnaperingen voor de reis en een voorraadje Duits bier.
    En dan gaan we: 6 uur kale reistijd, bijna 500km voor de boeg.

    Maar het is makkelijk rijden. Zodra we op de 3 zijn is het eigenlijk alleen nog maar rechtdoor, de 3 loopt bij de grens over in de A12 en dan pas bij de N11 er af. Dat is 80% van de hele reis. Reken maar dat ik veel koffie gedronken heb.
    Dat opletten en wakker blijven belangrijk is tijdens zo'n lange rit blijkt ook nu weer. Vlak voor ons rijdt iemand op een afzetting, stuitert terug de baan op, een deel van de wielkast komt los en raakt mijn voorganger, de auto zelf raakt een vrachtauto en verliest zijn spiegel. Gelukkig verliest hij niet de macht over het stuur en kan hij de auto ietsje verder aan de kant zetten.

    Gisteravond dachten we nog te lunchen in Köln, een mooie oude stad, maar gezien de tijd slaan we dat nu maar over. Toch maar een snelle sandwich en een dubbele espresso en door. Na Köln gaat het als een trein. Geen file meer en grote stukken lekker doorkachelen, en die oude fusion wil wel hoor, 130 geen probleem.

    Vlak voor de grens nog ff tanken natuurlijk. Lekker profiteren van de Duitse benzineprijs, of althans, dat dacht ik. De laatste benzinepomp langs de snelweg speelt daar gewoon op in en rekent doodleuk 2,20 per liter, net niet de Nederlands prijs. Zodravik dat door heb haal ik snel de slang er weer uit en ga de snelweg af om voor 1.72 te tanken. Stelletje graaiers.
    Naast die benzinepomp gelijk ook maar twee bakjes döner gekocht, maar dat bleek geen succes helaas. We hebben honger, maar dit eten we niet op. We vinden wel een leuke locatie om te picknicken, bij een gladiolen-zelf-snijden-blümenveld. We etennons laatse brood op en daarna zoeken ewe een paar gladiolen uit om aan de buurvrouw te geven.

    Bij de grensovergang is het nog maar anderhalf uur rijden, wat wonen we toch in een klein landje. We racen door naar huis en worden in Alphen verwelkomt met een lauw buitje. We zijn er weer!

    'Het voelt fijn om weg te gaan, maar ook om thuis te komen', zegt Sil. Daar heeft ze gelijk in, en zo zijn we maar bofkonten!    Read more

    See translation
  • TravelerWeekje Duitsland
    Day 7

    Donderdag

    July 21, 2022 in Germany ⋅ ⛅ 28 °C

    Als eerste ben ik al vroeg wakker al iets na 6 uur. Na wat gegeten te hebben en mijn telefoon opgeruimd te hebben ga ik met Tabita naar buiten. We maken een lange wandeling door de omgeving, in totaal 6,6km. We komen zelfs helemaal in het bos terecht waar we zondag illegaal doorheen gereden hebben. Best een heel eindje lopen. Onderweg zie ik weer herten lopen in het veld, gelukkig ziet Tabita ze ditmaal niet.

    Sil en Matteo slapen lekker lang uit, ook omdat het snachts wat moeizaam ging. De kleine man had in zijn slaap in zijn tong gebeten (bleek de volgende ochtend) en was daardoor een beetje van slag. Dus rustig aan vandaag.
    Mij zat het ook even tegen. Als ik na de lunch opsta valt mijn telefoon hard op de stenen vloer... oeps. Die vloer geeft niet mee. Scherm gebarsten. Baalmomentje. Maar gelukkig doet ie het nog, en kan ik hem nog gebruiken.

    Matteo wordt lekker wakker uit zijn middagslaapje en we gaan op weg om ouderwets dorpje te gaan kijken. We gaan naar Heppenheim, een kleine stad in de buurt dat een mooie oude binnenstad schijnt te hebben.
    En daar blijkt niks van gelogen. We zijn erg onder de indruk van het romantische karakter van al die mooie oude huisjes en straatjes. Omdat de meeste huizen gewoon bewoont worden, en er bijna alleen kleine winkeltjes en restaurantjes zijn (geen grote ketens), voelt het heel authentiek aan. Er is veel groen ook, en leuke doorkijkjes, ook naar kasteel Starkenburg op de naastgelegen heuvel.

    Na een rondje door het stadje zetelen we ons op een pleintje bij een Spaans restaurantje. Ik probeer een Bananen-Weizen, dat is een witbier met bananensap dat het restaurant maakt, en die blijkt verrassend goed te smaken. We bestellen een enchilada, soort tortilla, en een kindermenu. Genoeg voor ons drieën, en het smaakt goed allemaal!

    We gaan nog even lopen, eerst dwalen we wat door de straatjes en genieten van alle details. Geleidelijk aan komen we buiten het stadje in een bos terecht waar we een openluchttheater vinden. Het bos is lekker verkoelend, al is het rijden met de kinderwagen soms wel een uitdaging. Ook passeren we meerdere mooie villas waarvan een aantal zeer kunstig aangelegde daken van leisteen hebben.

    We nemen nog een koffie en een ijsje om deze mooie avond af te sluiten. Matteo is in opperbeste stemming en zorgt voor nog meer vermaak. We hebben het goed gehad hier en het bekijken van dit mooie stadje was een mooie afsluiter.    Read more

    See translation
  • TravelerWeekje Duitsland
    Day 6

    Woensdag

    July 20, 2022 in Germany ⋅ ⛅ 36 °C

    Vandaag wordt een hete dag. Dus goed insmeren en extra water mee. We gaan naar Frankfurt am Main. Dat is maar een uurtje rijden, bijna alleen maar rechtdoor, dus goed te doen. Onderweg getankt voor 1.76 de liter, wat een verschil.

    We rijden zo de parkeergarage in, dichtbij de Altstadt. Het idee is wat te shoppen en rond te kijken.
    Vanwege de warmte zoeken we onze weg zoveel mogelijk in de schaduw. We lopen door de grote winkelstraat op zoek naar iets kouds te drinken. Bij Cafe & Bar Celona vinden we lekkere huisgemaakte Eistee en Limonade. Matteo is moe aan het worden, maar kan de slaap nog niet vatten. Silvania is er druk mee. We delen een falafel en eten omstebeurt terwijl de ander rondjes loopt met Matteo.

    We worden meermaals om geld gevraagd door mensen. Eén vrouw springt eruit met haar zachte stemmetje, vermoeide gezicht, aanhoudend gevraag en gepraat over 'Kinder' en 'Geld'. Ze vertelt een heel verhaal terwijl ik met Matteo rondloop. Ik vind het lastig, want waar doe je goed aan, maar iig leidt de vrouw Matteo een beetje af van zijn sores. Uiteindelijk geef ik haar een paar euro, maar ze blijft achter me aan tot ik weer bij Silvania ben. Als ze Matteos neus wil gaan afwegen, wordt het te gortig. Ik regel de snotneus, terwijl Sil op duidelijke wijze afscheid neemt van de vrouw.
    Als we erover napraten vragen we ons af of we niet meer voor haar hadden kunnen betekenen. Je kan niet iedereen helpen, maar wat te drinken of eten aanbieden had gekunt. Of zoals de oude man naast ons op het terras doen: zonder onderscheid een muntje geven en dag zeggen. En als de munten op zijn, helaas voor de volgende.

    We lopen door naar de Altstadt, het oude centrum. Het hart is een mooi groot plein (de Römerberg) met mooie vakwerkhuizen eromheen. Wat een mooie details en ook verscheidenheid. Elk huis heeft een eigen karakter binnen dezelfde kenmerkende stijl. Verder veel terrasjes, veel toeristen ook. We lopen een stukje door naar de rivier op zoek naar verkoeling, maar daar schijnt de zon juist vol op. We kiezen voor een fris biertje in de schaduw. Tabita stort zich dankbaar op een flinke bak vers water.

    We lopen terug naar het grote plein waar een man intussen leuk staat te zingen, na een paar liedjes slenteren we door de kleine romantische straatjes naar de Dom, we maken er een rondje omheen en hebben het dan het oude deel van het centrum dat er nog is wel zo'n beetje gezien. De rest laten we voor later. We gaan ons langzaam richting de auto bewegen.

    Onderweg bekijken we wat winkels, maar we vinden niks wat wils. Matteo valt lekker in slaap en als we langs een Thais restaurant lopen, beginnen onze magen spontaan simultaan te roepen om vulling. We hebben thuis nog eten staan, dat is zo, maar dit ruikt wel heel erg lekker. Het is vakantie, dus we gaan zitten en bestellen. Net voordat het eten op tafel wordt gezet, wordt de kleine directeur wakker en geeft aan niet erg in de stemming te zijn voor deze nieuwe ontwikkelingen. Ok ok, dan nemen we het eten wel mee. 'Einpacken bitte, wir nimmen das Essen mee': zeg ik in mijn beste Nederduits. Het wordt begrepen.

    Terug naar huis. In de auto hebben we allemaal onze monden open. Ik zing lekker mee met de radio, Tabita probeert wanhopig af te koelen, Matteo kijkt ademloos Teletubbies en Silvania knapt een uiltje.
    Het Thais eten is thuis nog warm en smaakt heerlijk.

    Savonds is het wachten op de beloofde regenbui, die komt om half negen samen met een verkoelend briesje. Dat briesje verdwijnt na de regen weer en daardoor blijft het benauwd. Het duurt tot in de nacht tot we de kamer echt een beetje afgekoeld kunnen krijgen door ramen wijd open te zetten. We slapen wat onrustig.    Read more

    See translation
  • TravelerWeekje Duitsland
    Day 5

    Dinsdag

    July 19, 2022 in Germany ⋅ ☀️ 25 °C

    Sochtends maak ik een wandelingetje met Tabita, we ontdekken weer wat nieuwe weggetjes hier. Het is hier mooi wandelen. We lopen naar een bescheiden uitzichtpunt en ontdekken in het bos een klein bos Reuzenbalsemien, een hoge plant met leuke roze bloemetjes, maar ook een invasieve exoot, en daar hebben ze hier de handen vol aan zo te zien.

    Het is heet vandaag, maar we willen er op uit. We zijn niet zomaar in dit deel van Duitsland. We willen naar Nack om precies te zijn, dat is een heel klein dorpje in Rheinhessen, een klein uurtje rijden. Dat komt namelijk zo.
    Kortgeleden heeft een zus van Silvania (die een andere vader heeft) ontdekt dat haar achter-achter-achter Opa ooit uit Nack is vertrokken om een nieuw leven in Brazilië te beginnen. Daar zijn documenten van gevonden, en nu moet er natuurlijk veldonderzoek gedaan worden.
    En het woord 'veld' blijkt hier echt op zijn plaats.

    We rijden er heen en komen er achter dat het letterlijk een dorpje tussen de velden is. We maken wat foto's, maar heel veel te fotograferen is er niet. Er zijn velden, er is een kerk, een stuk of wat huizen, een sportvereniging en een paar wijnhandelaren en dan houdt het wel zo'n beetje op. Een bord van een wijnboer valt op vanwege de voornaam, dat is dezelfde als de genoemde Opa, dus daar maken we ook maar een foto van.
    De zus wordt natuurlijk gelijk gebeld en krijgt live al rijdend enthousiast commentaar van Silvania over alles. Later stuurt ze ook de foto's door, die enthousiast worden ontvangen. Zus blij, onze nieuwschierigheid bevredigd, veldonderzoek geslaagd.

    We gaan in een ander dorp wat boodschappen halen en picknicken ergens bij een parkeerplaats. Dat blijkt bij een mooi wandel- en fietsgebied te zijn met bijzondere planten en ook veel vlinders. Leuk om een klein beetje rond te kijken.
    De gekochte broodjes gaan er prima in, maar het meest enthousiast zijn we over de Milchdrink. Dat is een soort romige melkdrank met een smaakje, wij hadden vanille en aardbei, wat lekker zeg.

    Na de lunch gaan we terug naar huis en als tussenstop heb ik een Beachbar uitgezocht bij de Silbersee. Denk Wet&Wild en Zegerplas, dat is het ongeveer. Even ontspannen bij het water, was het idee.
    We moeten echter ook hier het terras weer op, want honden zijn verboten op het strand. Dat was wel een beetje jammer. Sil gaat wel nog even met Matteo pootjebaden bij het strand, terwijl ik hetzelfde ga doen met Tabita ietsje verderop waar het wel mag.

    Wat verder opvalt is dat er in Duitsland nog veel vaker dan in Nederland met contant geld betaald moet worden. Ook hier bij de Beachbar, maar ook het parkeerticket moet met klinkende munt betaald worden. Pinnen kan niet eens.
    Ik wordt er oprecht blij van als ik kan pinnen ergens, laat staan contactloos betalen met mijn telefoon. In NL is dat heel gewoon dat dat kan, maar hier knalt er gewoon confetti in het centrum van mijn gemoedstoestand als dat kan: wat een feestje!
    Ok, beetje overdreven, maar dat eerste niet. Ik wordt er echt blij van. Blijkbaar raak je er toch aan gehecht.    Read more

    See translation
  • TravelerWeekje Duitsland
    Day 4

    Maandag

    July 18, 2022 in Germany ⋅ ⛅ 30 °C

    Tabita en herten. Let op deze combinatie, dat kan nog eens een dingetje worden.

    We beginnen bij de ochtend. En vandaag duurt de ochtend tot ruim in de middag, want we komen niet echt op gang. Sil voelt zich niet helemaal lekker, en Matteo is ook een beetje uit zijn hummetje. Daarbij is het 30+ graden buiten, wat ook niet persé helpt.
    Pas als de temperatuur gezakt is, worden we echt actief en komt de gang er in. De gang naar Hang, om precies te zijn.

    We hadden namelijk gisteren in het dorp een Mongolisch-Chinees restaurant gezien; 'Hangs Chinese Garden'. Dat leek ons wel wat, dus wij daarheen, een wandelingetje van een kilometer ongeveer.
    We vinden een plek op het ietwat warme terras, want we hebben een hond, en proberen te converseren met de eigenaar. Maar ja, tweemaal een half (hij sprak net zo gebrekkig Duits als ik) is een kwart, dus dat is moeilijk elkaar begrijpen. Met de woorden 'Gala-buffet' en 'ich brenge Getränke' weet ik uiteindelijk genoeg. Hier gaan zitten, binnen eten halen, bij hem drinken bestellen. Okidoki, dat gaat lukken.
    Het eten is best goed, het bier smaakt ook wel, het ijs absoluut, leuke vissen in de vijver, maar al met al geen top-restaurant, dus ik denk dat het bij dit ene bezoek zal gaan blijven. Sorry Hang!

    We rekenen af en besluiten nog een ommetje te maken. Het is fantastisch weer nu. We kunnen met een omweg teruglopen naar huis door de natuur en met uitzicht op de omgeving. Dat gaan we doen, na een korte stop in de speeltuin, stiefelen we door de velden in.
    En dan gebeurt het hoor. Tabita trekt in een onbewaakt ogenblik de riem los uit Sils handen en zet het op een lopen. Licht verbaasd kijk ik haar na in haar spurt, maar dan zie ik wat zij allang gezien had: twee grazende herten in het veld. Ze vindt een weg door de omheining en met riem en al rent ze het hele veld over. De herten gaan er gelijk vandoor natuurlijk en Tabita er achter aan. Dit tot grote pret van Sil, maar bij mij groeit de zorg. Gaat ze niet te ver?
    Als ze bijna aan de horizon verdwijnt, wordt het me te gortig en ga ik haar schreeuwend en zwaaiend achterna. Dat lijkt te werken, want gelukkig komt ze terug, maar als ze bijna bij ons is ziet ze twee hazen wegrennen.. en ja hoor, zucht, daar gaat ze weer, weer met riem en al het veld over. En ik, ondertussen licht gefrustreerd, er schreeuwend en zwaaiend achteraan. Ook nu komt ze gelukkig weer terug en als ik bijna bij haar ben, halverwege het veld, zeigt ze ineen van vermoeidheid. Het is ook veels te warm voor dit soort grappen.

    Terug bij de kinderwagen treffen we Sil en Matteo, die het hele schouwspel lekker hebben staan bekijken. Tabita krijgt wat water uit de fles, wat er met grote graagte in gaat.
    We lopen verder, maar Tabita is zo moe dat ze steeds moet gaan liggen, dat schiet niet op, dus Papa aan het werk en tillen die hap. Ach ja, het is maar 12 kilo. Ongeveer evenveel als Matteo. Kan ik opnieuw een bezoek aan de sportschool overslaan vandaag. ;-)    Read more

    See translation
  • TravelerWeekje Duitsland
    Day 4

    Natuur

    July 18, 2022 in Germany ⋅ ☀️ 19 °C

    Vanaf linksboven met de klok mee:
    - Gewone Rolklaver
    - Wilde peen
    - Chichorei
    - Zomerfijnstraal
    - Lygus
    - Blaassilene
    - Zwaardherik
    - Vlasbekje
    - Kogeldistel
    - Wilde marjolein
    - Akkerwinde
    - Sint-Janskruid
    - Pyjamaschildwants    Read more

    See translation
  • TravelerWeekje Duitsland
    1
    Day 3

    Zondag

    July 17, 2022 in Germany ⋅ ☀️ 20 °C

    Terwijl ik met Tabita herten aan het zoeken ben, steekt Matteo het huis bijna in de fik, maar daar kom ik nog op terug.

    Vandaag beginnen we rustig aan. De vloer moet schoongemaakt, een klein wasje gedaan. Op zich niet veel, maar al met al hebben we daar toch even voor nodig. Dus we besluiten pas smiddags er met zn allen op uit te gaan.

    Sochtendsvroeg (9 uur) loop ik een nieuw rondje met Tabita het dorp uit. Het is mooi hier, rustig, vredig. Daarna ontbijten we met z'n allen en gaan we aan de slag met het huishouden.
    Na de lunch valt Matteo in slaap. Dat is mooi, past mooi in de planning. Ik ga maar weer een stuk met Tabita lopen en ontdek wederom mooie paadjes hier in de buurt. De velden in, de lanen uit, zoiets.

    Thuisgekomen is het de hoogste tijd om wat te gaan doen. De lamlendige sfeer moet verdreven worden. We drinken kaffee mit kuchen en gaan de auto in. Een half uurtje rijden naar een kasteel met biergarten: Starkenburg, Heppenheim. Vamonos!

    Google Maps stelt een binnendoor-route voor en stuurt ons letterlijk het bos in over boerenpaadjes (waar ik eigenlijk niet mag rijden als PKW). Het alternatief is helemaal terugrijden, dat gaan we ook niet doen, dus dan maar even net doen alsof we een tractor zijn. ;) Het is een mooi bos, en er doorheen rijden is op zich al spannend.

    We komen veilig en zonder bekeuringen aan bij het kasteel en parkeren op de parkeerplaats. We hobbelen over de kasseien een stuk omhoog naar het kasteel. In de brandende zon. Lekker de toerist uithangen. We krijgen het er warm van, dus boven aangekomen: eerst bier! Dat kasteel komt later wel.

    We vinden een mooi plekje aan de rand, genieten van het ruime uitzicht, bestellen Pilsner, Jäger Schnitzel, Flammküchen, een kindermenu en een bak water. We zitten er heerlijk bij en zijn blij om er te zijn.
    Als we weggaan komen we er nog achter dat het restaurantje een Braziliaanse eigenaar heeft. Wellicht dat we die een volgende keer nog kunnen spreken, nu gaan we.
    We bekijken nog even snel wat van het kasteel, maar heel veel is er niet te bekijken en we gaan terug naar huis.

    In de auto valt Matteo snel in slaap. Het is bijna zonsondergang, dus ik zeg tegen Silvania: 'Dit is een mooi moment om herten te zien'. En ja hoor, op bestelling, een minuut later zien we er eentje wegrennen. Ik denk een Damhert, leuk! We speuren verder maar helaas verder geen herten gezien, wel mooie oude dorpjes en ook lekker ijs. :)

    Als ik savonds nog even naar buiten ga met Tabita, zie ik opnieuw een hert en ben helemaal blij. Silvania doet Matteo in bad.
    Opeens krijg ik berichtjes van Silvania binnen. Ik begrijp dat Matteo in een onbewaakt ogenblik aan een knop van het fornuis heeft gedraaid, vlak voor hij in bad ging. Daar stond toevallig een pan, en dat is gaan aanbranden. Dat is natuurlijk lekker gaan stinken. Silvania rook dat niet in de badkamer, maar gelukkig de gastvrouw wel. Die kwam toevallig het afval ophalen en heeft gelijk het fornuis uitgedraaid.
    Silvania geschrokken, maar gelukkig viel het allemaal mee. Alleen wat restjes rode kool en rijst verloren, verder niks. Beter opletten dus! Die kleine wordt sneller en sneller.    Read more

    See translation

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English