Gejzer matka wszystkich gejzerów

Z Thingvellir wyruszamy na Landmannalaugar. Czyli coraz bardziej w interior, coraz bliżej górek i lodowców. Ale po drodze zaprasza nas kierunkowskaz na Geysir, pierwszy opisany gejzer, od którego pochodzi nazwa gatunku. Nie trzeba nas długo przekonywać, dodajemy dodatkowy przystanek na naszej drodze, i ponieważ zupełnie z zaskoczenia, bo gejzery planowaliśmy, oczywiście, ale niekoniecznie dzisiaj, lądujemy w gejzerowym zagłębiu. Ziemia dymi, w powietrzu unosi się intensywny zapach siarki, a tablica informacyjna ostrzega - wchodzisz tu na własne życzenie, do najbliższego szpitala jest 62km. Hmmm. Chyba uwierzymy na słowo tym razem, że woda ma temperaturę 80-100 stopni C...
Gejzery wyglądają fantastycznie, woda we wszystkich odcieniach turkusu, zieleni i granatu, a ziemia dookoła dodatkowo w rdzy i żółciach. A dookoła łąki i pagórki pokryte intensywnie fioletowymi kwiatkami. A do tego jeden z gejzerów, strokkur, jest jak najbardziej czynny i co kilka minut widowiskowo pluje woda i parą. Oczekiwanie na to płynięcie jest niewiarygodnie wciągające woda zaczyna być coraz bardziej niespokojna, gejzer ja zasysa, wszystkie komórki gotowe do robienia filmików i zdjęć iiii nic, fałszywy alarm. Ale za którymś razem wreszcie gejzer natęża się porządnie, wybabyla wielki bąbel wody, i - pluje. Z rozmachem, przytupem i kłębami pary. Rewelacja.Read more