We zijn onderweg! Champagnestreek

Het was zover, vrijdagochtend vertrokken we eindelijk na een intensieve verhuis week. De eerste etappe richting Portugal was gelukkig niet zo lang. Vanuit Huppel reden we naar Epernay, historisch hartEn savoir plus
Het was zover, vrijdagochtend vertrokken we eindelijk na een intensieve verhuis week. De eerste etappe richting Portugal was gelukkig niet zo lang. Vanuit Huppel reden we naar Epernay, historisch hart van de champagnestreek. Leek ons wel logisch om de reis af te trappen met champagne 🥳🥂
Zo geschiedde. De reis verliep zeer soepeltjes. Omdat we nog niet meteen konden inchecken in het hotel boekten we meteen maar een tourtje bij een wijnhuis. Uiteraard met alleen champagne. We leerden veel, bijvoorbeeld dat champagne wel drie tot vier jaar moet liggen. Daarna wordt zorgvuldig met de hand of machine de fles gedraaid om de rest gisten te verwijderen alvorens de kurk er op kan. Na al deze nieuwe kennis moesten we natuurlijk proeven. Champagne is niet onze favoriet, maar toch maar een flesje meegenomen 🫣🍾
In de avond nog even wat gegeten en daarna snel de ogen dicht. We waren aardig gesloopt na het verhuizen en afscheid nemen van alle lieve vrienden en familie.
De volgende ochtend stond de trip richting Bordeaux op de planning. Wederom om 8 uur de auto in voor een zeer regenachtige rit.. 🌧️ het schijnt, dat in Bordeaux de zon schijnt... We gaan het zien!En savoir plus
Op zwarte zaterdag stond onze tweede reisdag op de planning... Oei als dat maar goed gaat! Van de champagnestreek reden we door naar de Bordeaux, een ritje van zo'n 7,5 uur. Op een paar kleine files na verliep het gelukkig weer soepeltjes. Tegen vijf uur kwamen we aan bij de B&B. Voor ons was het vanaf nu rode zaterdag, bordeauxrood.
De eigenaar heeft niet geheel toevallig een wijngaard. Hij vroeg ons of we eerst naar onze kamer wilden of eerst een wijnproeverij wilden doen. Wij vroegen ons af waarom hij het überhaupt vroeg. Schijt een beer in het bos? Aan de rode wijn dus, daar staat de Bordeaux om bekend. De wijnen waren heerlijk en het was moeilijk een keuze te maken welke het lekkerst was. We kregen een flesje naar keuze mee. 🍷
In de avond gingen we eten bij een wijngaard verderop. Een prachtige plek bij oude molens omgeven door zonnebloemen en wijngaarden. Franser kan niet. De zonsondergang maakte het plaatje compleet. Er waren ook typische Franse gerechten en we besloten er voor te gaan. Koen had eendenlevertjes en Joanne een worst van varkens ingewanden. Het gaat denk ik weer even duren voordat ik (Joanne) weer 'eens een keer wat anders' probeer... Nog een wijntje maakte de keuze van het eten al snel goed. Daarna was de energie wel op en na een spelletje phase 10 (thanks Els 🤗) vielen de ogen al snel dicht.
Vandaag een rustdag op het programma en een bezoek aan werelderfgoedstadje Saint Emilion. Vanmiddag wordt het 35 graden.. dus veel actiever zal het niet worden. Heel misschien wijn drinken ofzo.En savoir plus
Zondag rustdag, ook voor ons. Na twee dagen sturen was het tijd om even te genieten van de Bordeaux. Eerst even uitslapen, ontbijtje in de B&B en toen op weg naar Saint-Emilion, een Middeleeuws stadje met naam en faam op de Unesco werelderfgoedlijst. Ook het landschap om de stad heen hoort bij het erfgoed, beroemd om haar unieke microklimaat en excellente wijnen.
Het stadje was ook prachtig, maar erg toeristisch. Daar er in de Middeleeuwen nog 5000 mensen woonden zijn er dat heden ten dage nog maar 200. Er zijn nu meer wijnwinkels dan inwoners. We kwamen dit allemaal te weten door een rondleiding onder de grond. Deze begon in de grot van Emilion, een monnik die er rond 750 leefde en waar het stadje naar vernoemd is. Daarnaast staat de grootste monolitische (uit 1 steen) kerk in Saint-Emilion. Indrukwekkend om een hele kerk uitgegraven in kalksteen te zien.
Het was ook lekker koel tijdens de ondergrondse rondleiding. Met 35 graden stond het zweet blank op de pens. We vonden het dan ook hoog tijd voor een versnapering met bijpassende wijn in de airco.
Om 4 uur was de parkeertijd op, kochten we een pastasalade voor avondeten en gingen we terug naar de B&B. Eenmaal daar vonden we dat we nog wel een proeverijtje hadden verdient. De wijnen waren heerlijk, het uitzicht prachtig en het gezelschap subliem.
Niets kon dit meer overtreffen, behalve een spelletjesavond natuurlijk. Daarna vroeg ons bed in want vandaag staat een rit van 10 uur op de planning! Inmiddels rijden we al in Spanje en hopen we vanavond eindelijk bij Bonjardim in Portugal aan te komen 😍 Er schijnt een feest in het dorp te zijn wat we moeten mee maken, dus hup gaspedaal in en los als we in Portugal zijn!En savoir plus
De eerste werk zit er op! Na de hartelijke ontvangst van Will en Huub hebben we de eerste dagen meteen een introductie gehad van de werkzaamheden. Na een rondje langs alle gebouwen zijn we zelf even door de wijngaard gelopen. Wat een mooie plek!
Helaas is door de vele regen de oogst dit jaar niet groot.. normaal stopt het in juni met regenen maar dit jaar was het net zoals in Nederland nog lang nat. De druiven hebben eronder geleden.. we hopen dat er straks nog wat over is!
Er is nog wel genoeg werk te doen. Huub en Will bouwen verderop een huis van oude zeecontainers. Hier kunnen ze af en toe wat hulp bij gebruiken. We konden het dak op om isolatie op maat te maken zodat de rails eroverheen passen. Niet helemaal ons ding maar wie weet worden we nog echte bouwvakkers.
Verder is er ook werk in de wijnkelder. Sonja en Claudia, de Portugese dames die hier werken, leren ons wat er allemaal te doen is. Morgen gaan we de witte wijn bottelen, maar daarvoor moesten we het eerst overhevelen naar een andere tank zodat het sediment kan bezinken. Het meest belangrijk is om alle tanks en slangen goed schoon te maken. Schoonmaken, schoonmaken, schoonmaken dus.
Op woensdagavond organiseren ze een 'farmers dinner' met traditioneel Portugees eten. Wij mochten helpen bij het serveren en vermaken van de gasten. Wat een bont gezelschap! Nederlanders, Duitsers en Portugezen zaten allemaal aan een lange tafel. Het werkt! Wat een gezellige boel en we hebben al uitnodigen ontvangen om mensen te bezoeken. Er zijn hier veel Duitsers en Nederlanders met een tweede huis.
Vanmorgen was het tijd om de boel van gisteren af te wassen en op te ruimen. Koen ging weer met de dames de wijnkelder in. Na alle schoonmaak klussen hielp ik (Joanne) ook nog even met het labelen van flessen.
Ons appartement ligt aan het zwembad dus na het werk kunnen we meteen een frisse duik nemen. De hitte valt tot nu toe mee en er waait altijd een lekker windje. De nachten koelen lekker af, alleen Koen wordt weer eens opgevreten door de muggen.
Tot zover de eerste dagen! Er valt nog veel meer te vertellen maar we zullen jullie niet te veel vervelen met lange verhalen. Misschien beter dat Koen de volgende week schrijft 🫣😅En savoir plus
VoyageurPrachtig daar! En nu al veel verschillende dingen gedaan, heerlijk dat buitenwerk 😊
VoyageurJe mag rustig lekker lange verhalen blijven schrijven hoor🥰 leuk om te lezen wat jullie allemaal doen, verwacht en onverwacht werk, niet alleen romantisch tussen de wijnranken 🍇 maar vooral schoonmaken 🧽😄. Maar vooral het netwerken is goud waard. En het zwembad in de tuin🫶🏼
Vroeg uit de veren! Om 7:30 vertrokken we richting de wijngaard voor de komende 3 maanden. Er stond een rit van 11u te wachten. Joanne had de eerste shift en had het gaspedaal gevonden. Na 4,5u hebben we maar even gewisseld. Wellicht heeft ze haar roeping als vrachtwagenchauffeur gemist. Zo zorgt zo'n reis toch voor nieuwe inzichten 🚚.
De reis ging vlot en het was rustig op de weg. Om 18:00 kwamen we op de prachtige plek aan. Bij de poort kwamen we Huub tegen, de man van de wijngaard. Wat bleek: We vielen met onze neus in de boter, er was een dorpsfeest gaande. Hij wilde daar een kip van het spit met ons eten en een biertje drinken🐔. Huub, dat klinkt als een prima plan vriend.
We gingen gelijk door naar het feest. Er werden kaart wedstrijden gehouden en een wedstrijd van tja een soort jeu de boules maar dan met discuswerpen. In iedergeval was de bedoeling om zo dicht mogelijk bij een stokkie te smijten met een discus🤔. We aten de kip op, dronken een biertje en gingen weer naar huis om daar nog wat groenten te eten en bij te praten. Ons appartement is knus en gezellig. Het uitzicht is fantastisch.
Nadat we uitgepakt hadden begon het te regenen en te onweren⛈️. REGEN!? Ja dat was hier ook ongebruikelijk. Meestal is het hier 6 maanden droog. Waarschijnlijk is dit de laatste regenbui voor de aankomende 3 maanden voor ons🌞. Na een bliksemshow zijn we lekker gaan slapen. Morgen (30-07) zijn we nog vrij en krijgen we een rondleiding🍇.En savoir plus
Nadat alle buizen drie keer waren schoongemaakt kon het echte werk beginnen vrijdag: bottelen! Het begon wat stroef, de compressor die de bottelmachine aanstuurt was kapot. Na het hele dorp af te zoeken met Huub naar iemand die ons kon helpen konden we beginnen. Claudia en Sonja gaven ons instructies en we konden los. Joanne was van de flessen vullen en Koen van de kurken🍾. De nieuwe eigenaren kwamen ook vrijdag om het bottelen te zien en mee te helpen. Wij werden daarom (helaas) afgelost.
Die dag hebben we nog wat losse klusjes gedaan zoals schoonmaken van een verblijf en het repareren van een gootsteen.
Zaterdagochtend hebben we lekker rustig aangedaan en bij het zwembad gelegen. In de middag gingen we naar het dorpje. Joanne moest naar de kapper. Na wat handgebaren waren de haartjes gewassen, een stukje korter en in de krul voor 15eu, super💇🏼♀️. Koen ging intussen boodschappen doen en olympische spelen kijken in de kroeg. Twee biertjes, ice thee en een ijsje voor 6 eu, super. Zaterdagavond gingen we naar iets waarvan we van te voren niet verwacht hadden ooit te zeggen: We gingen naar een slakkenfeest met Huub en Will🐌🐌. Koen dacht dat iedereen als slak verkleed was. Joanne dacht dat het vooral slakken eten was. Joanne had gelijk. Huub bestelde voor de tafel wat bordjes slakken en wat vlees. Het leken gewoon tuinslakken en de uitgekookte oogjes keken je nog aan. Joanne heeft 6 slakken gehad. Koen heeft ervaren dat 20 slakken de max is, daarna krijg je blijkbaar buikpijn🫃🏻. Al met al, tuinslakken, een 5. Niet voor herhaling vatbaar. Hoogtepunt de grap van Huub: "Dit is pas echt slowfood"🤪.
Zondag begon de dag met het redden van een egel die in het zwembad was gevallen.
In de middag gaf Huub voor ons een wijnexcursie over de wijngaard en in de kelder. Een bijzonder verhaal en erg inspirerend! De rest van de dag hebben we maar aan het zwembad gelegen, het is hier namelijk zo'n beetje 35 °C🥵. In de avond nog een beetje gesport met de TRX. Op naar een nieuwe (warme) werkweek! ☀️En savoir plus
De tweede week zit er op! Terwijl we even bijkomen op het strand van Nazaré hebben we tijd om de week door te nemen. Komt'ie:
Maandag maakten we kennis met het blauwe monster van het merk New Holland... Poahhhh! Het was tijd om de druivenranken te scheren. De nieuwe scheuten gaan er daarbij af zodat de plant meer energie in de druiven kunnen stoppen. Je moest goed je hoofd erbij houden om geen palen, draden of irrigatie buizen te raken. Extra moeilijkheidsgraad: de heuvels waarop de ranken staan. Met een goede uitleg van Huub hebben we het taakje zonder al te veel schade volbracht. Hier en daar wel een paaltje geraakt maar geen grote ongelukken 😜 op donderdag was het klaar.
Maar we hebben natuurlijk nog meer meegemaakt deze week! Tweemaal een excursie naar de grotere supermarkten in de buurt en nog wat winkeltjes bezocht. Daarnaast heeft vooral Koen kennis gemaakt met de lokale keuken. Woensdag stond de Francesinha op het menu, oftwel natte tosti gebakken ei. Het is een stapel boterhammen met een lap vlees en worst er tussen, daar bovenop een laag gesmolten kaas, daarbovenop een gebakken ei en het geheel drijvend in tomaten-biersaus. Het smaakte wonderwel erg goed. Vrijdagavond ging Koen wederom voor de traditionele schotel: geitenmaag met geitenvlees, rijst en kruiden in plakken gesneden. Dit smaakte wat minder maar ook niet erg vies. Maar niet voor herhaling vatbaar. Joanne waagde zich aan de lokale toetjes. Daar bedenken ze erg gekke namen voor hier zoals: zaagsel of kwijl van een kameel. Anders dat de naam doet vermoeden is het erg lekker. Die gaan we zeker nog een keer zelf maken!
Het zaagsel krijgen we iedere woensdag ook met het farmers dinner, dat was deze woensdag weer een succes. Ook was er deze week een excursie met proeverij waar we bij mochten aansluiten. Toevallig een groep van 5 Nederlandse stellen. Het was erg leuk om het verhaal van Huub weer te horen. Koen mocht ook een bijdrage doen door iets te vertellen over de biodiversiteit in de wijngaard. Huub en Will vinden het erg leuk om te horen wat er allemaal leeft aan insecten en planten. We sturen regelmatig nieuwe ontdekkingen door in onze groepsapp. De enorme spinnen en zelfs slang in het pomphuis van het zwembad laten we maar even voor wat het is... Joanne (ik) maakt met liefde het hele zwembad schoon als ze maar niet de pomp in dat hok moet omzetten.
Er leven ook grotere dieren zoals schapen en pony's. Op woensdagavond is er altijd lamsvlees van eigen kudden gesudderd in rode wijn (per portie 1 glas!). Helaas heeft 1 lammetjes het niet gered tot de stoofpot.. we troffen deze bebloed aan, waarschijnlijk gegrepen door een vos 😢 erg zielig...
Het is nog wel wennen aan het weer.. best warm iedere dag 30+, helemaal omdat we deze week wat meer aan het werk waren. Vrijdag zouden we eigenlijk maaien maar zoals vaker gebeurd, werden de plannen gewijzigd... De kozijnen en ramen moesten naar het nieuwbouwproject in Moita. Of nieuwbouw... Recyclebouw is een betere benaming. Twee oude zeecontainers vormen de basis voor een nieuw huis, helemaal gemaakt met oude of afgekeurde (scheve) materialen. Mooi idee, maar ook erg moeilijk. Gelukkig doen Kim en Arnie, een Engels stel, het meeste werk en helpen wij als er extra handjes nodig zijn zoals met de kozijnen. Een hachelijke klus om deze op de aanhanger te krijgen, te vervoeren, er af te halen op een heuvel, passend te maken etc. En dat bij 38 graden 🥵 Het is gelukt... Vrijdagmiddag maar snel het zwembad in voordat we uiteten gingen.
Vandaag besloten we de hitte te ontvluchten en zitten we dus lekker op het strand. Het is helaas bewolkt/mistig dus voor het mooie uitzicht bij Nazaré moeten we nog eens terug. Gelukkig is de temperatuur hier prima 😍
Koen vraagt zich wel af of ik al klaar ben met het nieuwe Testament dus ik kap er maar snel mee. Vanavond staat nog een groot feest in 'ons' dorp op de planning. Schijnbaar 5 podia en voor €10 onbeperkt drinken.. we gaan het zien 😅 tot de volgende keer!En savoir plus
We vervolgen ons verslag met het Canesta fest. Concept was heel simpel: je koopt een potje bier voor €14 en die kun je op 21 punten de hele avond gratis laten bijvullen. Top en weer eens wat anders dan wijn. Goede bands en DJ erbij en het feest was compleet. Ze weten wel wat feest vieren is hier en gaan rustig door tot 6 uur in de ochtend. Om 2 uur vonden wij het wel welletjes en liepen we naar huis.
Na dit dolle weekend kwamen we zondag bij en begonnen we de week met maaien, althans... De plannen wijzigden en we moesten toch eerst wat voor de bouw doen. Dinsdag nieuwe poging en in 2 dagen was de wijngaard weer glad. Uiteraard met ecologisch maaibeheer. Dat kwam goed uit zodat we de moeilijke stukken konden laten staan voor de insecten 🐝🦗🦋.
De rest van de week vulde zich met allerhande klusjes.. niet helemaal duidelijk altijd en soms wat behelpen omdat het vaak van de regen in de drup is.. maar het zwembad schoonmaken hebben we inmiddels aardig onder de knie.
We mochten ook de eerste monsters nemen om te bepalen hoever de druiven ermee zijn. Daarbij pluk je steekproefsgewijs een kannetje druiven die je vervolgens met de hand perst om het suiker- en verwachte alcoholpercentage te meten. Het ziet er naar uit dat wit deze vrijdag geoogst gaat worden. Helaas is het niet veel wat er hangt.. dus een beste oogst gaat het niet zijn.
We sloten de week goed af met een bezoek aan Coimbra. De derde stad van Portugal en een echte studentenstad. We waren blij verrast over de mooie oude gebouwen en hebben genoten van lekker eten en slenteren door de straatjes. Ook zijn we heel cultureel verantwoord naar een Fado optreden geweest. Fado is het levenslied van Portugal. Het was verrassend mooi (vond Joanne vooral).
Tot slot heeft Koen ook nog vrienden gemaakt. De schapen komen iedere avond blij aangerend als hij op zijn vingers fluit (of zou het door de vijgen komen die we hen voeren?) In ieder geval is de strijd met Rambo de ram beslist. Nadat Rambo weer dreigend op Koen afkwam om een fikse kopstoot uit te delen, droop hij toch af na de karatemove van Koen. Even laten zien wie de grootste ballen heeft, figuurlijk dan. Nu zijn Koen en Rambo dus dikke matties.
Deze week begon met veel klusjes... Dat valt toch wel wat tegen omdat alles net niet werkt, gereedschap mist of houtje touwtje is. Ons geduld wordt behoorlijk op de proef gesteld, hopelijk gaat het in de loop van de week beter!En savoir plus
We begonnen de week met beschuit met muisjes. Er zijn twee lammetjes geboren🐑🐑! Een tweeling dus noemde we ze Anke en Els. Naar de tweelingzussen van Koen. Heel schattig en lief. Wat minder lief dat één van de lammetjes na een paar dagen niet terugkwam uit de wei. Koen heeft nog gezocht maar op 6 ha bos wordt het toch lastig. Het andere lammetje werd wat verstoten door de moeder. Nadat we de moeder en het lammetje apart in de stal hebben gedaan ging het weer goed, gelukkig.
Ook was het tijd voor OOGST🍇! De witte druiven konden worden geoogst en daar konden we wijn van maken. De oogst valt wel erg tegen. Door de vele regen is er veel meeldauw. Het is dus zoeken naar goede druiven. Waar ze normaal ca. 1000 flessen wit maken is het dit jaar zo'n 30-40. We maken 3 verschillende witte wijn. Eén normale waar alleen het sap wordt gebruikt. Eén waarbij de velletjes 4 dagen worden geweekt bij het sap. En één waarbij de velletjes meevergisten. De laatste twee zijn orange wijnen. Nadat we de druiven geoogst hebben met Sonja en Claudia moesten we de druiven van de steeltjes af plukken. Dat duurde lang, erg lang. Maar met een muziekje in de koele kelder was het zo erg nog niet. Na het ontstelen werden de druiven geperst, dat gaat hier gewoon met de voeten. Zeker bij deze kleine hoeveelheden. Nu een kruisje slaan en hopen dat alles goed vergist tot wijn.
In het weekend gingen we naar Tomar. Een mooi plaatsje met vooral een mooi oud klooster⛪️. Het klooster is oorspronkelijk gebouwd door de Orde van de Tempeliers en later uitgebouwd door de Orde van Christus, de opvolgers van de Tempeliers in Portugal (Wikipedia). Een gigantisch ding, zelfs Koen vond het mooi. In de avond gingen we naar het dorpsfeest verderop. Daar aangekomen vroegen we ons af waar iedereen was. Na wat rondstruinen en een beker wijn van €0,80 (!?) vonden we het antwoord. Iedereen zat in de betonnen kelder een kip te eten onder het tl-licht. Voor de vorm was er nog een slinger opgehangen. We kwamen tot de conclusie: we hebben een ander idee van gezellig dan de Portugezen🤔. Om 22.00 zou de band beginnen. Hier in Portugal is dat dus 22.30. De band bleek een 8 koppige groep. Waarvan 3 op accordeon, 1 man die af en toe was schreeuwde in de microfoon en die andere deden ook nog wat. Na twee nummers hadden we het wel gezien.
Na het weekend gingen we weer verder met de oogst en het wijnmaken. De rode moscatel druiven konden ook worden geoogst. Die zagen er beter uit een daarvan hebben we 25 liter sap! We zijn benieuwd hoe het gaat lopen met 'onze' wijn🍷🍷.En savoir plus
De witte oogst was gedaan en de rode duurde nog een week... We besloten in overleg met Huub en Will om eens in andere wijnregio's te gaan kijken. Waar konden we dan beter heen dan de beroemde Douro, waar onder andere Port vandaan komt. Een andere wijn die we erg lekker vinden is Vinho verde. Deze streek ligt iets ten noorden van de Douro. Het beloofde een mooie trip te worden.
We kwamen maandag in Lamego aan en vielen weer eens met onze neus in de boter, of wijn in dit geval. Het jaarlijkse feest voor de plaatselijke heilige was hier aan de gang waardoor er allemaal kraampjes stonden, er een grote kermis was en in de avond optredens. We besloten maar af te trappen met wat wijn en lokale lekkernijen. In de avond namen we een taxi zodat we allebei konden drinken. Na het eten gingen we over de kermis. Die Portugezen weten wel wat eten is. We zaten propvol van het restaurant en kwamen terecht op een kermis waar meer eet kramen stonden dan attracties. Gelukkig was er ook wijn. We wisten even niet wat we hoorden toen we €1,- moesten betalen. Na nogmaals vragen of dit echt voor twee glazen was genoten we van het mooie concert van een bekende Fado zangeres.
De volgende dag gingen we een beroemde auto route rijden langs de rivier de Douro. De route is uitgeroepen tot 1 van de mooiste in Europa. Dat begrepen we wel. Onderweg konden we een paar keer stoppen voor wat mooie kiekjes. Na deze vermoeiende activiteit was het tijd voor een proeverij. Met een prachtig uitzicht genoten we van een aantal Douro wijnen. Uiteraard gingen er wat mee. In de avond waren we wel klaar met al dat eten en drinken en wilden we een lekkere salade eten. We kwamen dus uit bij de Mac Donald's. In Portugal is het heel normaal dat je daar soep kan halen. Dus een lekker wortelsoepje bij de kipnuggets.
De volgende dag besloten we eerst de 700 treden naar de prachtige barok kerk te beklimmen. De klim viel eigenlijk erg mee. Daarna was het tijd om verder te rijden naar Vinho Verde, uiteraard met een stop bij een wijngaard. Deze wijngaard was redelijk groot (27 ha) en wat meer op productie gericht. We werden hartelijk ontvangen met een rondleiding en proeverij. We snapten alleen niet zo goed waarom onze gids de helft van de tijd zijn ogen dicht had.. 🤔Na weer veel te hebben geleerd gingen we onderweg naar Braga. Een gezellige stad in het Noorden. We waren eigenlijk het Portugese eten van (veel) vlees, rijst, patat en salade wel zat en besloten in de 'grote' stad sushi te gaan eten. Daarna nog een drankje in de kroeg, maar we waren in Braga te vroeg. Hier begon het grote feest pas de volgende avond. Overal in de stad werden podia opgebouwd.
De volgende ochtend gingen we nog even op slipperjacht voor Joanne in de stad en vertrokken we richting huis. We besloten een kleine omweg langs de kust te maken. Het noorden van Portugal is alleen niet altijd even zonnig en we troffen een koud en zeer winderig strand aan. Even heen en weer tegen de wind in en toen waren we genoeg uitgewaaid om terug te gaan. De volgende dag moesten we weer aan de slag met de voorbereidingen voor oogst week.
Hoe dat ging..? Lees meer in het verhaal dat Koen nu aan het typen is 😉En savoir plus
VoyageurHeel veel plezier!!!
VoyageurDankjewel!
VoyageurDe kop is d’r af !👍😘