Nuestro viaje a Cuba

Hoewel ons hostal werkelijk een soort paradijs lijkt te zijn, is Santa Clara natuurlijk meer dan rust. Naast de laatste rustoord van Che Guevara, wordt hier ook flink op de straten gedanst (zie filmpje).

Voor wat betreft eten: Er is hier een grote schaarste aan alles wat je in de westerse wereld gewend bent. Tijden lijken nu wel iets beter in Cuba, dus shampoo kopen is mogelijk. Maar iets kopen zoals beleg voor je brood of een snicker-achtige snack is zo goed als onmogelijk. Je kan in de supermarkt (als die er al is) kiezen uit twee soorten koeken en dat is al luxe. Mensen zijn echter over het algemeen niet slank hier. Dus het gebrek aan goed gezond eten en wellicht de aanwezigheid van veel frituur is ook een goede verklaring. Eerder vandaag zei ik tegen Floor: 'een fitnessclub kennen ze ook niet echt hier, of wel?' Maar jawel hoor, een half uur later komen we voor een heuze fitnessclub tegen.

In de avond hebben Floor en ik live muziek gehoord in Club Mejunje. Er was een zanger(es) aanwezig, van wie we nog steeds niet weten of het een hij of zij was. Deze zong, ter ere van een verjaardag die op dat moment werd gevierd, met enorm bereik in de ruïnes van de mooie club. We werden door de 'bewaker' op sleeptouw genomen. Iedereen zei dat hij de guard was, maar hij had eerder iets weg van een met rum beschonken techneut met rasta haar. We kregen een korte dansles van hem en iemand anders die in Club Mejunje aanwezig was. Omdat we nog niks gegeten hadden, hij liet ons een plek zien waar we een hapje konden eten. Twee hamburgers en twee mojito's later vielen we in een heerlijke coma slaap in ons paradijselijk hostal.

De volgende ochtend kregen we een enorm luxe ontbijt in onze hostal Autentica Pergola. Omdat onze bus pas laat in de middag ging, was dit een perfecte basis voor de rest van de dag. Onze laatste uren in Santa Clara hebben we doorgebracht met het drinken van een espresso met gecondenseerde melk ('bon bon') en het bekijken van een pelicula (film) 'los ojos del canario' in de cine voor 5 pesos elk (ongeveer 20 eurocent pp). Toevallig dat we hier tegenaan liepen, omdat het zeer toepasselijk ging over het leven van José Marti, een Cubaanse dichter die erg belangrijk is geweest voor de onafhankelijkheid in CubaLeggi altro