Aankomst Ho Chi Minh City

We mochten het vliegtuig vrij snel verlaten, kwamen in de aankomsthal en zagen heeel veel mensen in een dikke rij/hoop staan te wachten voor de paspoortcontrole.. Ugh, wachten en wij zijn MOE en willen gewoon naar ons appartement.. Al goed zijn onze nieuwe vrienden er en kunnen de kindjes wat spelen. Plots gaan er nieuwe ‘bureaus’ open, en de mensen spurten er heen. Ook Lars speelt mee. Zo komen we dichterbij. Ik zie nog een douanier gaan zitten en ga met Stan al in de buurt staan. Het poortje gaat open en ik stap snel naar voren samen met Tess. We staan achter 3 mensen tot een Indiër Tess voorsteekt! En hij is niet alleen, nee hoor, plots staan er nog 3 mannen bij!
Maar goed, het duurt nog vrij lang maar we zijn erdoor geraakt! Hop naar de bagageband, waar Lars onze koffers al snel vindt.
Snel nog een pipistop en dan de taxi in. Onze eerste taxirit! 🚖 Tess heeft een gordel (oef) en Stan op mijn schoot). Wat een verkeersdrukte om 8u ‘s morgens. Duidelijk midden in de ochtendspits. Overal en langs alle kant zijn er 🛵 brommers 🛵, fearless brommers want wow ze rijden bijna tegen de auto, steken langs alle kanten voorbij, snijden de pas af… Crazy verkeer hier! Door alle brommers rijden de auto’s vrij traag (max 60 km/u toegelaten in heel Vietnam blijkbaar), dus mega onveilig voelen we ons niet, maar toch wel onder de indruk. Zeker als we hier en daar fietsers spotten in dat zot verkeer, of voetgangers die hun leven riskeren door over te steken!
We komen na 20 min aan aan ons gebouw en worden naar het appartement gebracht. Wat een knap uitzicht! We installeren ons even en maken ons klaar voor een goeie middagdut. Lars gaat bij Tess in bed liggen en ik met Stan. Stan wordt na 2u helaas wenend wakker maar valt snel weer in slaap. Zo slapen we toch 3-3,5u. 🥱
Daarna gaan we even naar de winkel om inkopen te doen. Lars voelt zich echt niet goed… Heel zwak, misselijk en moe 🥴: precies alsof hij elk moment gaat flauwvallen. We gaan snel terug naar boven en de kindjes spelen nog wat en Lars legt zich neer. Ik maak eten (spaghetti! 🍝). Ik dacht dat we een soort van paprika’s gekocht hadden, maar het bleek rode pruim te zijn, oeps, dat doen we maar niet in de saus.
We eten, allemaal goed moe, nemen een douche en steken de kindjes in bed. Tess heeft wel een heel cool uitzicht met allemaal lichtjes naast haar bed! 🌃 Stan wordt hysterisch als hij in zijn eigen bedje wordt gestoken (help). We laten hem even wenen, maar het is echt wel zielig.
Het stopt en begint terug.. Ik neem hem dan maar mee in bed (nog nooooit gedaan of moeten doen!!) maar hij begint kusjes te geven en te babbelen. Lars gaat dan maar bij Tess slapen, want hij voelt zich nog steeds niet goed.
Ik neem hem dan maar in m’n armen en wandel wat rond.. We gaan terug in bed liggen: Stan kruipt lekker naast mij, dan op m’n arm en toen ik zelf bijna sliep, kroop hij plots op mij en ging zo dan maar slapen.Oké dan…Ik rol hem na een tijdje af mij en we slapen! Maar hallo, wat een wroeterke.. Een rustige eerste nacht was het niet echt.. Zeker als ik dan ook nog eens wakker word van de hoofdpijn en de warmte (airco stond even af).Read more